🖋 حقوق حیوانات و آسیب شناسی آن در ایران
◀️ کمتر جایی در دنیا وجود دارد(شاید هم اصلا وجود نداشته باشد!) که به مناسبت
#روز_جهانی_حیوانات به
#حقوق_حیوانات و فعالان این حوزه هجمه هایی وارد شود!
⏺ در ایران می شود...
◀️ این البته، تنها بخشی از رویکرد
#جامعه نسبت به حقوق حیوانات است که شوربختانه، بیشتر از سوی کسانی مطرح می شود که خودشان در حوزه
های مرتبط از جمله
#محیط_زیست و
#حیات_وحش فعال هستند.
◀️ در
#آسیب_شناسی این هجمه ها، به نظر می رسد نخست ناگزیر از پرداختن به ماهیت
#فعالیت_های_مدنی هستیم؛ به صورت کلی، هر چه کیفیت فعالیت
های #داوطلبانه و
#مدنی بر مطالعه، اهداف مشخص،
#دانش_فنی،
#راهبری کارآمد، برقراری معقول
#ارتباطات و
#مذاکره استوار باشد، به همان نسبت حرفه ای تر خواهد بود. حرفه ای از آن جهت که فاعلینِ درگیر در موضوع کمتر به
#سلایق،
#تعصبات،
#باورها یا گرایش
های فردی و شخصی اجازه ظهور و بروز می دهند تا در نتیجه به جای تاخت و تاز همیشگی به نظریه هایی مانند حقوق حیوانات که دهه هایی بیش از مطرح شدن آن در دنیا نمی گذرد، بتوانند با شناخت علمی و عمیق تر، معضلاتِ مرتبط را با رویکردی جامع، دگرخواهانه و معطوف بر هدف برطرف نمایند.
در ایران این گونه نیست...
◀️ می توان نبود
#زیرساخت های فکری و فرهنگی لازم در
#روح_حاکم بر جامعه از یک سو و نگرش غیرمتعارف به
#انسان،
#طبیعت_انسان و
#طبیعت از سوی دیگر را از مهم ترین دلایل وجود چنین برداشت ها و اظهار نظرها دانست ولی، تمام اینها تنها موانعی هستند که می توان آنها را با
#آگاهی پشت سر گذاشت. تغییر و تحول نگرش نسبت به حیوانات، از کشور و ملتی به کشور و ملتی دیگر متفاوت است. چه بسا، مراحل این تغییر و تحول و نگرش هایی که نسبت به این
#همسایگان_غیرانسان وجود دارد نیز متغیرند. به طور مثال، توجه به حیوانات در فرهنگ
#هندو و باورهای
#بودایی ها وجود داشته است. در فرهنگ غرب موضوع متفاوت بوده و با تاثیرپذیری از فرهنگ یونان کهن، هیچ کدام نسبت به گونه
هایِ غیرانسان دیدگاه مثبتی نداشتند. در انگلستان نگرش انسانی و اخلاقی به حیوانات از سال
های 1500 تا 1800 میلادی شکل گرفته است.
◀️ در ارتباط با حیوانات، نکته ی بسیار ویژه و بااهمیت این است که بدانیم هیچ تغییر نگرشی بدون توجه به شرایط
#فرهنگی،
#سیاسی،
#اقتصادی و حتی تغییرات اجتماعی به وجود نیامده است. به بیانی ساده، نمی توان با جداسازی حیوانات از پدیده
های یاد شده انتظار تغییر و تحول تفکر و رفتار نسبت به آنها در تمام سطوح و اقشار جامعه داشته باشیم.
◀️ اگر فاصله زمانیِ معناداری که نگرش حقوق حیوانات در دنیا و ایران دارد را در نظر نگیریم و اگر در پی آن نباشیم که فهرست مقایسه ای از کمیت و کیفیت فعالیت هایی که در
#ایران و دنیا می شود ارایه بدهیم، شاید بتوان گفت که طی یک دهه گذشته، دو مفهوم «حقوق» و «حیوانات» در کنار یکدیگر جایی در
#شبکه_های_مجازی، رسانه
های درون و برون مرزی،
#نشریات و
#روزنامه ها یافته است. فرازهایی داشته است در جاهایی که
#کتاب ها یا مقالاتی ترجمه و در اختیار عموم و دوستداران حیوانات قرار گرفته است و/یا نشست هایی برگزار شده تا برای همان تعداد کمِ مخاطبان، این مفهوم را از منظر
#فلسفی و درست آن معرفی نماید. فرودهای بیشتری داشته است در جاهایی که بدون هیچ آگاهی از مفاهیم بنیادین این نگرش، هر فعالیتی به نام آن رقم خورده است از کارهای
#ضدحیوان که
#سلبریتی ها انجام می دهند تا حامیان سگ و گربه و چه بسا همان کسانی که خود را حقوق حیواناتی می نامند! از آنان که
#وگانیسم را شاخه ای جدا از حقوق حیوانات تصور می کنند و رویه هایی بسیار نااخلاقی برای معارفه آن(یا بهتر بگوییم جلب مشتری!) در پیش گرفته اند.
نوشتارهایی که گاه و بیگاه از نوک انگشتان برخی فعالان محیط زیست در
شبکه های مجازی تراوش می کنند و این نگرش فلسفی و اخلاقی را تا سر حد «رویاپردازی»، «سانتیمانتالیسم»، «شبه علم گرایی»، «شکم سیری» تنزل می دهند را نیز باید به فرودهای تغییر و تحول جنبش حقوق حیوانات در ایران افزود.
⏺ باشد که در آینده ای دور و نزدیک، هم مردم و هم تمام آنان که ادعایی در فعال محیط زیستی بودن خود دارند، با اخلاق تر و با مطالعه بیشتر و عمیق تر لب به سخن بگشایند و دست به قلم شوند! چرا که حقوق حیوانات، به هیچ روی از
#حقوق_بشر جدا نیست؛ اگر فردی از حقوق اولیه و طبیعی خود آگاه نباشد و مهم تر آن که اگر این حقوق را برای خود و دیگری رعایت نکند، هرگز قادر نخواهد بود حقوقی برای غیرانسان ها قایل شود و به رسمیت بشناسد. شاید بتوان این فرضیه را مطرح کرد که اگر کسی منکر حقوق برای حیوانات است، از آن روست که یا برای خودش و/یا دیگران حقوقی متصور نیست...
https://t.center/pazudharma