Pazudharma

برخی کلمات، در #زندگی_روزمره ی ما به قدری ساده به نظر می رسند که گویی هیچ تعریف مشخصی ندارند و معنای آنها در چهارچوب همان چیزی است که توسط #مردم مورد استناد قرار می گیرد. یکی از این کلمات «روشنفکر» است! در نزد مردم، #روشنفکر شاید شخصی با #آراستگی ظاهری، لباسی #شیک، #مبادی_آداب و پولداری است که همواره از «اول خانم ها!» استفاده می کند و ... همیشه یک #مرد است!!!
ولی «روشنفکر» دارای ریشه ای #تاریخی و تعاریف مختلفی است که گاهی پیچیدگی های بسیار دارد. «آناتول فرانس یکی از نخستین تعریف ها را از «روشنفکران» به دست داد. در نزد وی روشنفکران آن گروه از #فرهیختگان جامعه اند که بی آن که تکلیفی سیاسی- ورای فعالیت در محدوه ی #حرفه ایشان به آنها واگذار شده باشد، در اموری نیز #دخالت می کنند و نسبت به آنها واکنش نشان می دهند که به منافع و #مصالح_عمومی جامعه بستگی دارد.» در همین راستا #میشل_فوکو می گوید: « من شخصا هرگز، «روشنفکری» را ملاقات نکرده ام...»
در مورد «حقوق حیوانات» نیز می توان به چنین استدلالی دست یافت. بسیارند کسانی که از این مفهوم تعابیر مختلفی دارند و حتی در سال های اخیر به رفتارهایی #سلیقه ای روی آورده اند که اساس این تفکر را با #تعارضات زیادی همراه کرده است. #اصل_آزادی حیوانات را برای برخی حیوانات پذیرفته و برای برخی دیگر به شدت مخالفت مي كنند و حتی بدتر از این، با برخی #پناهگاه ها يا #باغ_وحش های سگ- بنابر بر رابطه و سلیقه- طرح دوستی ریخته و برای بعضی دیگر نقشه ی حمله تدارک می بینند!!!
#اصل_برابری حیوانات را #قضاوت اخلاقی-ارزشی کرده و آنها بر حسب #گونه ی برتر و پست تر تلقی می کنند و همچنان تحت لوای «حقوق حیوانات» به معرفی فعالیت ها می پردازند.
از سایر پیام ها، فیلم ها و «فرهنگ سازی» هایی که با همین نگرش و البته در #تضاد آشکار با مفاهیم اولیه آن در شبکه های مجازی منتشر می شوند، زیاد گفته ایم.
«حقوق حیوانات» از سوی مخالفان با ایراداتی هم مواجه شده است که مهم ترین آن را می توان در قالب این سوال مطرح کرد که چگونه می توانید برای حمایت از سگ و گربه، مرغ را به کشتن دهید؟ یا چگونه می توانید سوار خودرو شوید وقتی لاستیک آن از پوست حیوانات تهیه شده است!؟ یا از داروهایی مصرف کنید که روی حیوانات آزمایش شده است؟ ما به تدریج به این ایرادات پاسخ خواهیم داد...
https://t.center/pazudharma

#قانون سیستمی از #هنجارهای یکسان برای #نظم بخشیدن به #رفتارهای انسانی است. مفهوم قانون یکی ابهام برانگیزترین مفاهیم تاریخ بشر است و هنوز تعریف #جهانشمولی از آن به عمل نیامده است. یکی از مشکلات اساسی، در ارتباط با این مفهوم، آن است که قانون برای افراد مختلف و در زمان های مختلف، معانی متفاوتی دارد. این مفاهیم مانند لباس انسان است که بسته به شرایط و تغییرات محیط رنگ و محتوای آن نیز تغییر می کند. اما، با این وجود، قانون یکی از #تاریخی ترین، #سنتی ترین، و رایج ترین مفاهیمی است که همه جا به کار برده می شود. اوژن اریش، معتقد است که قانون واقعی نیاز به پذیرش و قبول همگانی دارد. قانون زنده قانونی است که مورد قبول عامه #مردم باشد. بطور کلی برخی #جامعه_شناسان قانون و جامعه را برابر و یکسان می دانند و این در حالی است که گسترهء قانون نسبت به جامعه بسیار محدودتر است. برخی نیز معتقدند که قانون پیش از #دولت وجود داشته است. از این رو، برای آزمون قانونه نه به منبع رسمی بلكه باید به هماهنگی قانون با احساس جامعه در باره درست بودن متوسل شد.
اما، قانون با تمام پیچیدگیهایی که هنوز دارد و هر چه که باشد، عمل به آن از وظایف تمام #شهروندان محسوب می شود زیرا باعث نظم و کنترل رفتارهای #ناهنجار در جامعه می گردد. #پلیس راهنمایی و رانندگی از تمام رانندگان برای توقف پشت چراغ قرمز تشکر نمی کند! بنابراین، شهروندان نیز برای اجرای قوانین توسط #مجریان و #مسوولان ملزم به قدردانی نیستند. چه خوب است که در چارچوب زندگی اجتماعی خود از قوانین آگاه باشیم و به آنها عمل کنیم.
بدون شک، بسیاری از قوانین نیز با توجه به #پویایی انسان و جامعه نیازمند #بازنگری هستند و لزوم بازنگری قوانین خود نیازمند #آگاهی و #دانش و #فرهیختگی است...
https://t.center/pazudharma

واقعیت موجود این است که حیواناتِ بسیاری در #طبیعت، در #محیط_زیست و در #همسایگی ما به زندگی مشغولند. اینکه از نظر #تاریخی، انسان چه نقشی در تطور گونه هایی از حیات وحش به سمت حیوانات اهلی داشته موضوع بحث ما نیست زیرا همین هم واقعیتی است که باید پذیرفته شود. تعداد و انواع حیوانات شهری به قدری زیاد و متنوع است که نسخهء حذف آنها از همزیستی با انسان را، از نظر اخلاقی و منطقی، غیرممکن می سازد. بنابراین، اگر حضور این حیوانات، همه آنها، برای گروهی از انسان ها «خوشایند» نیست، این مشکل حیوانات نیست! بلکه مشکل ماست که هنوز نتوانسته ایم «واقعیت» حضور آنها را بپذیریم. #جامعه، به سهم خودش، می تواند نوع و سرعتِ پذیرش این واقعیت را سخت یا تسهیل نماید.
یادگیری و بکارگیری «شمول پذیری» از همین نقطه شروع می شود: انسان نمی تواند بین حیوانات دیوار بکشد و به جای داوری اخلاقی، «قضاوت ارزشی» را پیشه کند! پیشتر گفتیم همه حیوانات بدلیل «نقشی» که در طبیعت دارند، دارای حق می­شوند. یک #آهوی گرفتار همانقدر مستحق دریافت کمک است که یک #موش.
کسی که به کمک آهو می شتابد، در صورت مواجهه با موش نیز باید به او یاری رساند- و این یعنی «تجویزیت».
https://telegram.me/Pazudharma