#وداع_امام_حسین_ع#مرحوم_استاد_عابدیتیشن مقامِ تجرّده دییه دلده لفظِ من ایستمز
نه نیازی واردی تکلّمه ، که حدیثِ دل سخن ایستمز
سالوب اود حجابِ سرائره ، تَفِ دل شرارهء آهیله
پوزوب انتظامِ طبایعی ، لبِ خشک ، ذکرِ الاهیله
نظرِ درون جلواتینی تاپالی بو طیّ نگاهیله
مه و مِهردن کسر الفتین ، گُلِ سوری و سمن ایستمز
رهِ عشقیدور هامی غم کرم ، ندی یاره ، یاره ایدم گِله
نه عطش ، نه سوزِ جگر ، نه تب ، که ایدم گله که گلم دله
بو لب و دهن که حدیثِ دل دئمیه خیالِ نگاریله
رهِ عشق سالکی مطلقا بیله بیر لب و دهن ایستمز
اگر اولمییه غم و ابتلا ندی عشق بهره و حاصلی
برکاتِ عشقیدی درد و غم ندی بیله فیض ، مقابلی
طلبِ حریمِ لقا ایدن آتار اشتیاقِ منازلی
که دیارِ عشقیده سِیر ایدن ، داخی خانه و وطن ایستمز
منیله تاپوبدی نسق بو گون ، فقراتِ نسخهء کن فکان
منیم آهیمیله تاپار ضیا ، صفحاتِ ذروهء لامکان
منه مُنتَسبدی نقدر وار بو جهاندا شوکت و عزّ و شان
نه ملال و غم ، که عنادیدن منی قومِ مرتهن ایستمز
من او خاتمم که نقوشِ حق یازیلیب کتابِ ضمیریمه
من او مشعلِ ازلی که مَه ، دولانار شعاعِ منیریمه
من او شه که غبطه ایدر فَلک درجاتِ اوجِ سریریمه
نه خلل جلالتیمه اگر منی قومِ اهرمن ایستمز
گُل آچیبدی قانیله یاره لر ، بو بلالی دشتیدی گلستان
قطراتِ خونیله هر طرف دولی جویبار اولوب روان
دوشَنیبدی دشتیده سو به سو ، گُلِ یاس و مریم و ارغوان
بو صفا و نزهتی هر گورن داخی شاخِ نسترن ایستمز
باجی جان خیالون ایدن زمان ، سیخیلار اورک دوتار اود جگر
بیلیرم احاطه ایدر سنی ، خطرِ صفوفِ غم و کدر
یاناسان شرارِ مصیبته ، توکه سن عذاره سرشگِ تر
بو سرشگ دانه لرین گورن داخی گوهرِ عدن ایستمز
دل و جان حقیقته تاپشوران ، ایلمز تصوّرِ جان و تن
اولا جان فدا غمِ دلبره ، ندی تن که آختارا پیرهن
توکولنده برگِ خزان بلی یره عندلیبه اولار کفن
خس و خاره ایلین اکتفا ، کفن ایستنمز ، کفن ایستمز
گوزوم آشنای ریاضِ جان ، گوگول آشنای رضای حق
هامی جلوه دور ، هامی جذبه دور ، گجه کوچ ایدور آچیلور فلق
افقِ نظرده کران کران گلوری تموّجه تا شفق
گُلِ آرزو آچیلیر ، اورک داخی سوسن و سمن ایستمز
پَر آچاندا طایرِ تیرِ کین ، یاریلاندا موجِ فضا بو گون
اوجالیبدی چرخِ مُطَّبقه شررِ فغان و نوا بو گون
الیم اوسته صود امر اوخلانوب ، یتیشوب کماله بلا بو گون
اورگینده سوزِ عطش ولی ، شَکرین لبی لَبَن ایستمز
سرِ زلفِ اکبره قطره قان ، دوزولوب عقیقِ یمن کیمی
داغیلیبدی عارضه تل به تل ، سرِ زلفِ برگِ سمن کیمی
نه بیلر نسیمِ سحرگهان او عبیر قدرینی من کیمی
آلا گر زمانه شمیمینی ، داخی نافهء ختن ایستمز
اگر اولمییه غمِ دلستان ، نه روان و تن ، نه سر و نه جان
هامی حُسنِ دلبره فدیه دور ، هامی هدیهء رخِ دلستان
نه منیّت و نه نشان نه من ، که او بی نشانه دی هر نشان
اودی جمله کون و مکانیده بو حدیث ، ما و من ایستمز
دله گر اوتورسا خدنگِ کین ، آلار آبگینهء جان جلا
گُلِ آرزو و امید اولار ، بو خدنگیدن یتیشن یارا
اگر اولمییه دلِ اهلِ دل ، گُلِ عشق هاردا تاپار صفا
که شکفته اولماقا بئیله گُل ، صفِ گلشن و چمن ایستمز
رهِ عشقِ یاریده درد و غم ، غم و درده عینِ دوا اولور
نه مقدّر ایلیب آشنا دله لطفِ محض و صفا اولور
هوسِ بهشت ایلمز او کس که باشیندا شوقِ لقا اولور
که نعیمِ روضهء جنّتی غمِ یاری ایستیَن ایستمز
افقِ نظارده موجِ خون ، طلعاتِ وصلی نشان ویریر
گُلِ سرخ جلوه گهِ شفق ، دل و جانه عطرِ جنان ویریر
رهِ کوی یاری نشان منه رشحاتِ خونِ روان ویرور
بئله قانه یاردی خونبها ، گوگل اوزگه بیر ثمن ایستمز
نه نیازی وار که سلاسله ، اولا بسته عترتِ مصطفی'
که طنابِ عشقیله باغلانوب ، هامی رهروانِ رهِ ولا
ندی سلسله که بو سلسله هامی اهلِ عشقیدی مطلقا
بلی تارِ الفته باغلانان ، غلِ جامع و رسن ایستمز
من او شمعِ بزمِ هدایتم ، که جهان منیله تاپوب ضیا
ظلماتِ جهل و نفاقیدن ، منم اهلِ حقّی ایدن رها
بو فروغی جای عجب دگول گوره یوخ بصیرتی اشقیا
که چراغِ روشنی رسمدور دلِ شبده راهزن ایستمز
هامی تن سُیوف و رماحیله اولی حلّه پوش حریرِ خون
یازیلار خطوطِ کتابِ حق ، صفحاتِ خاکه ولی نگون
دل و جان فدای حبیب دور ، نه بدن نه جامهء لاله گون
گُل اگر جدا اولا شاخه دن ، داخی تازه پیرهن ایستمز
لمعانِ ساغرِ وصلیده گورونور فروغِ رخِ ازل
بو فروغ ، آیتِ وحدتی منه واضح ایلیری مُستَدَل
مِیِ وحدتیله بو ساتکین ویره جاقدی مستیِ لم یزل
بو شرابِ سرخوشی مطلقا داخی بادهء کهن ایستمز
دوشه جاقدی قتلگهه یولون ، بیلیرم نسیمِ سحر کیمی
گوره جاقسان اوردا ویریب صفا شهدا ترابه گهر کیمی
گُل و لاله ایله او دشتِ غم بزه نیبدی باغِ نظر کیمی
ایله لطفی وار که گُلِ جنان گوره دیدهء زمن ایستمز
ادامه دارد
🔽🔽🔽