بریده‌ها و براده‌ها

❗️تظاهر به زبان‌های خارجی، نشانه نوعی اختلال شخصیت و جهل مرکب است.

سخنان دکتر #کریم_مجتهدی، چهره ماندگار فلسفه، پیرامون اهمیت #مراقبت_از_فارسی در برنامه شوکران (آبان ۱۳۹۸):

«سرازیر شدن لغت‌های خارجی در زبان فارسی برای تظاهر و اثبات خود و خودنمایی است. در همین تلویزیون، افراد به جای اینکه بگویند «زمان» میگویند «تایم»! در حالی که لفظ زمان و وقت را در فارسی داریم، اما چرا تایم می‌گویند؟ چون می‌خواهند خودنمایی کنند. این تبعات نوعی «جهل مرکب» است که با دست خود ایجاد می‌کنیم. ما «زبان‌دانی» را با تظاهر به «زبان» اشتباه می‌کنیم. به نظر من هر جوانی که تحصیل می‌کند خوب است که یک زبان خارجی یاد بگیرد ولی این فرق می‌کند با اینکه بدون یاد گرفتن زبان، مفردات زبان انگلیسی یا فرانسه یا آلمانی را به کار ببرد.»

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

❌ #امیر_هاشمی_مقدم پژوهشگر فرهنگ، چندی پیش طی یادداشتی در کانال مقدمه به نکته جالب و مهمی اشاره کرده بود:
«چند سالی است که ... مجریان صدا و سیما پافشاری عجیبی دارند برای به کار نبردن نام برخی از جشن‌های ملی و ایرانی؛ و به جای آن، از نام‌های نامأنوس و ناآشنای دیگری که خود ابداع کرده‌اند، استفاده می‌کنند. خودداری از به کار بردن نام «سیزده به در» و به جای آن به کار بردن اصطلاح «روز طبیعت»، همچون خودداری از به کار بردن نام «چهارشنبه‌سوری» و به جای آن به کار بردن اصطلاح «چهارشنبه آخر سال» از مهمترین نمونه‌های آن است. این در حالی است که در این چند سال، هیچ یک از این نام‌ها در میان مردم کمترین کاربردی نیافته و همچنان نام‌های قدیمی و درست آن به کار گرفته می‌شود. برای نمونه هرگز شما نمی‌توانید ایرانی‌ای را پیدا کنید که از شما بپرسد: «روز طبیعت کجا می‌روی؟»؛ یا هیچ کودکی را نمی‌توانید بیابید که به دوستانش بگوید: «برای چهارشنبه آخر سال از کجا ترقه پیدا کنیم؟».

او در پایان متن به درستی هشدار داده است که سیاست کمرنگ کردن سنت‌های ایرانی و خدشه وارد کردن به ارزش‌های ملی و میراث فرهنگی کشور، چه نتایج سوئی خواهد داشت.

🔺در مورد جشن شب #یلدا و #چله نیز دیده‌ایم که گاهی در صدا و سیما از تعبیر «جشن بلندترین شب سال» استفاده می‌شود. این رویکرد نوعی ستیز با تاریخ و پیشینه این جشن‌ها و آیین‌هاست و اثری جز گسست فرهنگی و تخریب پایه‌های هویتی مردم نخواهد داشت. در بسیاری از مواقع ستیز با بعضی امور از ستیز با نام آن‌ها آغاز شده یا پشت آن پنهان شده است.

البته واقعیت این است که این تعابیر جعلی، در گفتار روزمره جایگزین نام اصلی این مناسبت‌ها نشده است. اما بر اثر تکرار در این سال‌ها، گاهی شاهدیم که در نوشتار از این ترکیب‌های ابداعی استفاده می‌شود؛ گاه حتی با نیت سازنده، مثلاً برای ذکر اهمیت مراقبت از طبیعت، «سیزده به در» روز طبیعت نامیده می‌شود. این فرایند در طولانی‌مدت ممکن است باعث کم‌رنگ شدن نا‌م اصلی این آیین‌ها و قطع ارتباط با ریشه‌های فرهنگی یا دست کم نوعی تشتت در نام‌های آیینی شود.

❗️توجه همه ما به این نکته و استفاده از نام‌های اصیل و تاریخی می‌تواند نوعی #مراقبت_از_فرهنگ و #میراث_فرهنگی #ایران باشد.

🌀 اگر شما هم با دغدغه این متن همدل‌اید آن‌را برای دیگران ارسال کنید.
#چهارشنبه‌سوری #سیزده‌به‌در
#پاس_فرهنگ #جشن_ایرانی #زبان
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

📌شنبه ۳ دی ۱۴۰۱
یادداشت های مسعود دیانی

با سرطان «لذت» را از دست داده بودم. این شاید یکی از تفاوت‌های مهم زندگی بی و با سرطان بود. بیشتر لذت‌هایی که ریشه در «تن» داشتند و با «بدن» آغاز می‌شدند رفته بودند. مابقی هم پی رفته‌ها روان بودند. لذت‌های از دست‌رفته بسیار بودند و مانده‌ها کم. بلکه هیچ.

لذت خوردن را از دست داده بودم؛ چون خوردن را از دست داده بودم. لذت آشامیدن را چون آشامیدن را. و لذت‌های جنسی و تنانه را؛ چون تن را از دست داده بودم. روزبه‌روز دایره‌ی آنچه می‌توانستم بخورم تنگ‌تر می‌شد. حالا فقط آبگوشت کله‌پاچه بود که از گلویم پایین می‌رفت. در حد کاسه‌ای. آن‌هم به تشخیص و تجویز پزشکی با تجربه بود از دوستان آقای ناصرزاده. که با درد خوردن و نخوردن سرطانی‌ها آشنا بود. جز این یا از گلویم پایین نمی‌رفت. یا اگر یکی دو لقمه پایین می‌رفت عقوبتی داشت پر از درد و عرق و سوزش و تهوع؛ آن‌قدر که عطایش را به لقایش می‌بخشیدم.

در آشامیدنی‌ها هم قصه همین بود. با این تلخی مضاعف که حتی آب نوشیدن دشوار شده بود. دوری از لذت نوشیدنی‌های لذت‌بخش قبل از بیماری که جای خودش را داشت. خبری از چای، قهوه، نوشابه و آب‌میوه‌های فصل و بی‌فصل نبود. خبری از لذت‌شان هم. سیگار هم که زمانی کشیدنش لذتی ملموس با خودش داشت از تحملم خارج بود. سیگار نمی‌کشیدم؛ نه به خاطر منع سفت و سخت دکتر. دیگر دوستش نداشتم.

تنها لذت باقی‌مانده در زندگی سرطانی با «درد» گره خورده بود. این تنها لذت تنانه‌ای بود که چندباری در شبانه‌روز تجربه می‌کردم. بعد از خوردن مسکن‌هایم و گاه از پی دردهای سنگین و بدحالی‌های سخت، مخدرهایم.

کم شدن تدریجی درد لذتی داشت که می‌شد به شوقش تا ساعت موعود درد کشید. و ناله کرد. و به خود پیچید. تا آهسته آهسته درد برود. و خواب بیاید. بی‌آنکه آدم را برباید. و آدم ساعتی میان خواب و بیداری از زندگی بدون درد لذت ببرد. خواب که می‌آمد دردها هم آهسته آهسته باز می‌گشتند. در جایی از بدن انباشته می‌شدند. و برای خودشان تصویری می‌ساختند که خواب تو را تبدیل به کابوسی دردناک می‌کرد. چندشب پیش خواب دیدم گرگی دندان در پهلویم فرو کرده بود. و به قصد دریدن فشار می‌داد. با دهان خشک و سر و صورتی خیس از عرق از خواب پریدم. درد پهلویم بود که این بار به شکل گرگ درآمده بود.

در این میان و در این جهان بی‌لذت آنچه #زندگی را تحمل‌پذیر بلکه دوست‌داشتنی می‌کرد و به آن سر و شکلی معمولی می‌داد حظی بود که در لذت‌بردن اطرافیانم وجود داشت. این معنای حرفی بود که مدام به فاطمه می‌گفتم: « حالا من جهان را ازطریق شما درک می‌کنم؛ تو و آیه و ارغوان.» همین.

https://t.me/chenann/129
#تاب_آوری #مراقبت

▪️کجایند محمود افشار‌ها؟
سخنرانی استاد #ژاله_آموزگار در ۲۸ آذر ۱۳۹۸، مراسم «شب دکتر محمود افشار»؛ واقف و بنیان‌گذار بنیاد افشار، همزمان با سالگرد درگذشت ایشان

سخنانی درباره #ایران‌دوستی و #خویشکاری و #ایثار دکتر افشار برای #مراقبت_از_ایران و #مراقبت_از_فارسی

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

❌ امیر هاشمی‌مقدم، پٰژوهشگر فرهنگ، چندی پیش طی یادداشتی در کانال مقدمه به نکته جالب و مهمی اشاره کرده بود:
«چند سالی است که ... مجریان صدا و سیما پافشاری عجیبی دارند برای به کار نبردن نام برخی از جشن‌های ملی و ایرانی؛ و به جای آن، از نام‌های نامأنوس و ناآشنای دیگری که خود ابداع کرده‌اند، استفاده می‌کنند. خودداری از به کار بردن نام «سیزده به در» و به جای آن به کار بردن اصطلاح «روز طبیعت»، همچون خودداری از به کار بردن نام «چهارشنبه‌سوری» و به جای آن به کار بردن اصطلاح «چهارشنبه آخر سال» از مهمترین نمونه‌های آن است. این در حالی است که در این چند سال، هیچ یک از این نام‌ها در میان مردم کمترین کاربردی نیافته و همچنان نام‌های قدیمی و درست آن به کار گرفته می‌شود. برای نمونه هرگز شما نمی‌توانید ایرانی‌ای را پیدا کنید که از شما بپرسد: «روز طبیعت کجا می‌روی؟»؛ یا هیچ کودکی را نمی‌توانید بیابید که به دوستانش بگوید: «برای چهارشنبه آخر سال از کجا ترقه پیدا کنیم؟».

او در پایان متن به درستی هشدار داده است که سیاست کمرنگ کردن سنت‌های ایرانی و خدشه وارد کردن به ارزش‌های ملی و میراث فرهنگی کشور، چه نتایج سوئی خواهد داشت.

🔺در مورد جشن شب #یلدا و #چله نیز دیده‌ایم که گاهی در صدا و سیما از تعبیر «جشن بلندترین شب سال» استفاده می‌شود. این رویکرد نوعی ستیز با تاریخ و پیشینه این جشن‌ها و آیین‌هاست و اثری جز گسست فرهنگی و تخریب پایه‌های هویتی مردم نخواهد داشت. در بسیاری از مواقع ستیز با بعضی امور از ستیز با نام آن‌ها آغاز شده یا پشت آن پنهان شده است.

البته واقعیت این است که این تعابیر جعلی، در گفتار روزمره جایگزین نام اصلی این مناسبت‌ها نشده است. اما بر اثر تکرار در این سال‌ها، گاهی شاهدیم که در نوشتار از این ترکیب‌های ابداعی استفاده می‌شود؛ گاه حتی با نیت سازنده، مثلاً برای ذکر اهمیت مراقبت از طبیعت، «سیزده به در» روز طبیعت نامیده می‌شود. این فرایند در طولانی‌مدت ممکن است باعث کم‌رنگ شدن نا‌م اصلی این آیین‌ها و قطع ارتباط با ریشه‌های فرهنگی یا دست کم نوعی تشتت در نام‌های آیینی شود.

❗️توجه همه ما به این نکته و استفاده از نام‌های اصیل و تاریخی می‌تواند نوعی #مراقبت_از_فرهنگ و #میراث_فرهنگی #ایران باشد.

🌀 اگر شما هم با دغدغه این متن همدل‌اید آن‌را برای دیگران ارسال کنید.
#چهارشنبه‌سوری #جشن_ایرانی #زبان
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

❗️یکی از پایه‌ای‌ترین مفاهیم سه‌گانه شکل‌دهنده معماری ایران که در کتاب «خانه، فرهنگ، طبیعت» معرفی شده «سرزمین» است ... در نیم قرن اخیر که بیش از هر دوره‌ای از تاریخ با غیبت معماری روبرو هستیم بر سرزمین کشورمان به عنوان یکی از سه پایه بنیادین شکل‌دهنده معماری، لطمات جبران‌ناپذیری وارد آمده و انواع ساختمان‌سازی‌های مخرب و سدسازی‌های ویرانگر با پیش‌قراولی و ابتکار مهندسان و معماران فعال در عرصه بازار شکل گرفته است.

در دی‌ماه ۱۴۰۰ یک اقتصاددان دانا و دلسوز متنی را درباره جزایر کیش، قشم و هرمز نوشته که از عیار بسیار بالا و والائی برخوردار است. این متن را بخوانیم یا بشنویم و بدانیم که یک جلسه درسی برای معماران (و سایر شهروندان) است که از زبان یک اقتصاددان و پژوهشگر (محسن رنانی) بیان شده است. مطمئن‌ام با خواندن متن و یا شنیدن این سخنان در رفتار حرفه‌ای‌مان تغییری ایجاد خواهد شد.

✍🏼 محمدرضا حائری مازندرانی
۱۶ اسفند ۱۴۰۰
⬅️ خواندن یاداشت «هرمز کیش، قشم مات؟»
#معماری #توسعه_پایدار #مراقبت_از_ایران
#مراقبت_از_زندگی #محیط_زیست
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

❗️گویا کارزاری راه انداخته‌اند به نامِ «پایانِ تک‌زبانی» و هشتگی را در توییتر داغ کرده‌اند به نامِ «منوفارسی» و در آن، از ایرانیانی که زبانِ مادری‌شان فارسی نیست، خواسته‌اند که «روایت‌های تلخِ خود را از زیستن در جامعه‌ای تک‌زبان و نژادپرست» منتشر کنند. رسانه‌هایی چون «العربیه فارسی»، «بی‌بی‌سی فارسی» و «ایران وایر» نیز از این کارزار حمایت کرده‌اند.

همانندِ مواردِ مشابه – که پرداختن به زبانِ مادری محملی شده است برای تاختن به زبانِ ملی – در این‌جا نیز عده‌ای فرصت را غنیمت شمرده‌اند تا موریانه‌وار به جانِ تنها رشته‌ی پیوندِ ایرانیان، یعنی زبانِ فارسی، بیفتند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که تنها راهِ تجزیه‌ی ایران، با تأکید می‌گویم تنها راهِ آن، گسستنِ این رشته‌ی پیوند است. آن‌ها می‌دانند که زبانِ فارسی هیچ ربطی به نظامِ حاکم بر ایران ندارد؛ با این‌حال، مزوّرانه اعتراضِ خود را پشتِ اعتراض به حکومت پنهان می‌کنند تا همدلی برانگیزند.

آن‌ها نیک می‌دانند که اگر افرادی، افرادِ بی‌شعورِ فارسی‌زبانِ مرکزنشینی، زبان و لهجه‌ی دیگران را مسخره می‌کنند، هیچ ربطی نه به همه‌ی فارسی‌زبانان و نه به زبانِ فارسی، که زبانی بین‌الاقوامی است، دارد. این‌که بدیهی است! مگر در کشورهایی که انگلیسی و فرانسه و اسپانیایی و ترکی و... زبانِ بین‌الاقوامی (lingua franca) است – و از این دست بی‌شعورهای مسخره‌کننده هم کم ندارند – چوب را برمی‌دارند و بر سرِ زبانِ ملی‌شان می‌کوبند؟! پس چرا در این‌جا دیوارِ زبانِ فارسی کوتاه است؟ مقصود چیزی دیگر است، همان که عرض شد.

برای آن‌که عارضه‌ی تحقیر و تمسخرِ دیگران را درمان کنیم، راه‌اش آن نیست که تنها امکانِ مفاهمه را از میان برداریم! راه‌اش این است که به لودگی‌های مسخره‌کنندگان نخندیم. راه‌اش این است که تمسخر و تحقیرِ دیگران را مصداقِ «نفرت‌پراکنی» بدانیم. راه‌اش این است که بنیان‌های اخلاقیِ خانواده و جامعه را تقویت کنیم. و همه‌ی این‌ها در صورتی امکان‌پذیر است که زبانی مشترک داشته باشیم.

✍🏼 احسان راستان
منبع: فیسبوک نویسنده
یادداشتی در ضرورت
مقابله با #نفرت‌پراکنی و #مراقبت_از_فارسی در برابر #قوم‌گرایی و #پارسی‌زدایی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕️ آنچه در هر لحظه و هر ساعت با #مصرف‌گرایی و تولید زباله و پلاستیک بر سر خود و زمین می‌آوریم، در آینده‌ای نزدیک دامن همه ما را خواهد گرفت.

#پویش Say YES to Waste Less (به پسماند کمتر بگو آری) در سنگاپور به دنبال #توسعه_پایدار و #مراقبت_از_زندگی است.

توضیحات بیشتر:
https://www.cgs.gov.sg/
منبع ویدئو
#خلاقیت #محیط_زیست #بی_زباله
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

❗️تظاهر به زبان‌های خارجی، نشانه نوعی اختلال شخصیت و جهل مرکب است.

سخنان دکتر کریم مجتهدی، چهره ماندگار فلسفه، پیرامون اهمیت #مراقبت_از_فارسی در برنامه شوکران (آبان ۱۳۹۸):

«سرازیر شدن لغت‌های خارجی در زبان فارسی برای تظاهر و اثبات خود و خودنمایی است.
در همین تلویزیون، افراد به جای اینکه بگویند «زمان» میگویند «تایم»! در حالی که لفظ زمان و وقت را در فارسی داریم، اما چرا تایم می‌گویند؟ چون می‌خواهند خودنمایی کنند.

این تبعات نوعی «جهل مرکب» است که با دست خود ایجاد می‌کنیم. ما «زبان‌دانی» را با تظاهر به «زبان» اشتباه می‌کنیم. به نظر من هر جوانی که تحصیل می‌کند خوب است که یک زبان خارجی یاد بگیرد ولی این فرق می‌کند با اینکه بدون یاد گرفتن زبان، مفردات زبان انگلیسی یا فرانسه یا آلمانی را به کار ببرد.»

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🌱کاشت ۱۷۶ درخت بلوط به یاد جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی در روستای لیرکک کهگیلویه، توسط جوانان سازمان مردم‌نهاد «بلاد شاپور»، با همکاری سازمان مردم‌نهاد «دارِ سبز» و همراهی اهالی روستا لیرکک

منبع و تصاویر بیشتر
#تبدیل_غم_بزرگ_به_کار_بزرگ
#کارداوطلبانه برای #مراقبت_از_زندگی و #محیط_زیست توسط #ماایرانیها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

✨ یک گوشه بسیار بسیار کوچک اما #ديدنى از طبیعت وحشی و کم‌نظیر وطن‌مان، ایران 💚
که لزوم #مراقبت_از_زندگی در این سرزمین را یادآوری می‌کند.

پارک ملی گلستان، از مهمترین زیستگاه‌های حیات‌وحش کشورمان، بخصوص برای پلنگ، قوچ و میش وحشی (اوریال)، کل و بز و شوکا و مرال.

تهیه‌شده توسط محیطبان محسن حدادی

#حيوانات و #طبیعت #ایران_زیبا
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺نتیجه انداختن و رها کردن ظروف پلاستیکی در طبیعت ...
و تلاش و پیگیری ستودنی و زیبای این کوهنوردان با وجود خطر و نگرانی از آسیب دیدن

گاهی یک زباله ساده یک جان زیبا را از هستی می‌گیرد.

با آرزوی #طبیعت #بی_زباله
کاش رفتار #ماایرانیها مانند این کوهنوردان در راستای #مراقبت_از_زندگی باشد و نه آلودن #محیط_زیست و سرزمین.

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

✳️ این دو جوان در آبادان با هزینه چند میلیون تومان، حدود ٣٠٠ عدد بلبل را خریداری و آن‌ها را آزاد کردند تا مانع خرید و فروش و قاچاق آن‌ها به خارج از کشور شوند.

#حالخوبى #مراقبت_از_زندگی #ماایرانیها

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕️ نجات یک توله سگ توسط آتش‌نشانان در زاهدان

منبع
#مراقبت_از_زندگی #ماایرانیها #حالخوبى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺دادشاه
پیرمرد فداکار بلوچ، ساکن روستایی دو خانواره در چابهار، علی‌رغم کوچ اهالی این روستای بدون آب و برق، برای حفاظت از لاکپشت‌های سبز در معرض خطر انقراض مانده است.
او باوجود اینکه فرزندی بیمار دارد اما مانده و توان خود را صرف تیمار این جانوران نادر دریایی نموده است.
#سیستان_بلوچستان
منبع:
https://twitter.com/mohamad_balochz/status/1188491305795674113
#کرامت #مردم_ایران
#مراقبت_از_زندگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺دکتر کاوه جاسب، فرشته‌ای است در لباس سفید پزشکی که از سال ۸۷ ساکن یک اتاق شد در بخش انکولوژی بیمارستان شفای اهواز. تا هر ساعت از شبانه روز اگر بیماری به او نیاز پیدا کرد دَرِ اتاق او را بزند و او بر بالینش حاضر شود.
کاوه جاسب پدر همه کودکان سرطانی است. یک انسان به تمام معنا.

منبع:
https://twitter.com/mohammademali/status/1185264194544750592
#اخلاق_مراقبت #مردم_ایران #مراقبت_از_زندگی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕️ بسیاری می‌گویند زباله مهم‌ترین معضل بشر خواهد شد و همه ما در طول شبانه‌روز در خانه و یا محل کار خود زباله تولید می‌کنیم. از همین رو فروشگاه‌هایی در جهان باز شده‌اند که کالای زباله‌زا به مشتری خود نمی‌دهند.

▫️منصوره شریعتی یک مغازه بدون زباله را در شهر قم راه‌اندازی کرده است.

به امید رونق و ترویج چنین مغازه‌هایی در سراسر ایران

منبع: ایرنا
#حالخوبى
#محیط_زیست #بی_زباله #مراقبت_از_زندگی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann