الفیا

✅ پنج شعر برگزیده از عدم محمود حبیبی کسبی

۱
یارم نقاب پس زده و بار داده است

سجّاده را بیار که هنگامِ باده است

خوان کرم گشوده شد؛ امّا چه فایده؟

دست طلب ز بند دعا ناگشاده است

پیچک سماع می‌کند از فرش تا به عرش

دل بر زمین مبند! همین، راه ساده است

ما رهسپار مشهد جبریم و او رحیم

یعنی گناه و طاعت‌مان بی‌اراده است

منزل گریخته‌ست ز خوف حرامیان

تا چشم کار می‌کند این جاده، جاده است

شاهان دمی که رخ بنمایند، بیم نیست

اوّل کسی که جان بسپارد، پیاده است

بر من مگیر جرأت طبع بلند را

نازک‌خیالی‌ام ز کرامات باده است

http://alefyaa.ir/?p=4898

#شعر
#عدم
#محمود_حبیبی_کسبی
#الفیا

همراه شوید با کانال ادبی الفیا: @alefya

به نظرم شاعر شاید عامدانه از ظرفیت‌هایی که در محیط اطراف، زندگی انسان امروز و ذهن و زبان او وجود دارد استفاده نکرده است؛ در حالی که می‌شد برای وسیع‌تر کردن دایره‌ی عناصر و مفاهیم شعرش از این‌ها بهره ببرد. او خود را در دایره‌ای محصور کرده است که از اعصار کهن تا کنون، رقبای قدرت‌مندی در آن حضور دارند و چنین است که وقتی شعری حتّی با قوّت در مکتب هندی هم می‌سراید، کارش چندان چشم‌گیر نمی‌نماید. به هر حال، شاعر ناچار است یکی از این مسیرها را انتخاب کند تا سخنش برتر از اقران بِایستد؛ یا با عناصر معمول و رایج در سنّت شعری ما، مضامین و تصویرهای متفاوت و تازه پدید آورد، یا به سراغ عناصر تازه برود و این تمایز و تفاوت را از آن رهگذر ایجاد کند، یا در همان فضای سنّتی، پیام و فکری را ارائه کند که تا کنون در این فضا بیان نشده است. مثل این که بعضی شاعران، عناصر می‌خانه‌ای را در خدمت محتوای سیاسی و اجتماعی می‌گذارند؛ هرچند همین هم به ندرت قرین به توفیق بوده است.

http://alefyaa.ir/?p=4894

#بازخوانی_و_نقد_عدم_۳
#محمود_حبیبی_کسبی
#در_غیاب_امروز
#محمد_کاظم_کاظمی
#نقد_شعر
#الفیا

همراه شوید با کانال ادبی الفیا: @alefya

از این دست حکمت‌هایِ بی‌حُکم و شادابی‌های شورمند، شاید که در شعرِ بسیاری یافته آید؛ امّا آنچه در شعرِ محمود حبیبی در مقام مقایسه با دیگر اشعار از این دست قابلِ دید و بازدید است، همان است که باید باشد؛ همان و همین که این مقوله و مقام در این پیکره و پیام بود، داعیه و دعوی‌ست و شاید مدّعی نیست که هیچ، به سمت و سویِ محویّت نفس و نَفَس در حرکت است. همان به تعبیر نیما از خویش کاستن تا به چیزی افزودن. شعری که از بقا سخن به میان می‌آورد؛ بقایی که ضمانتِ آن را فنایِ شخصِ شاعر، عهده‌دار است و این طرز و گرایش هم از آغاز، عهدِ شعر پارسی بوده است. شعر حبیبی کسبی، انگاری و پنداری، بیدلانه، در هوای طرز تازه، بال می‌گشاید. تتبّع این طرز، به تازگی و طراوات از مطلع و مقطع شعرش و بیت‌های میانی‌اش و از سلوک و سرورش پیداست؛ تتبّعی که هرچه می‌نگری از تقلید، به تقوا می‌گراید.

http://alefyaa.ir/?p=4770



#بازخوانی_و_نقد_عدم_۲
#محمود_حبیبی_کسبی
#شعری_بیدلانه_در_هوای_طرز_تازه
#مرتضی_امیری_اسفندقه
#نقد_شعر
#الفیا

همراه شوید با کانال ادبی الفیا: @alefya

یکی از کتاب‌های شعری که در سال ۹۵ توسّط انتشارات سوره‌ی مهر منتشر شده و به خاطر انتشارش در این سال به طور بالقوّه از نامزدهای جشنواره‌ی شعر فجر به شمار می‌آید، «عدم» مجموعه‌ی سروده‌های محمود حبیبی کسبی‌ست. حبیبی کسبی که برگزیدگی در یکی از دوره‌های پیشین جشنواره‌ی شعر فجر را نیز در کارنامه دارد، در این کتاب شعرهای منسجم و یک‌دستی ارائه داده که خطّ سیر کلّی‌شان بر مدار سنّت‌های ریشه‌دار شعر کهن فارسی‌ست. از این حیث، تکلیف شاعر، با خودش و با مخاطب شعرش روشن است؛ شعرهای کتاب، با استغنا و سربلندی، خود را از آن دسته آثار معاصر معرّفی می‌کنند که هم‌چنان بر غنای «ادبیات متداول» شعر آرکاییک تأکید دارند و با وجود خالی نبودن‌شان از کشف‌های تازه و دغدغه‌ها و پسندهای جهان شخصی شاعر، با احتیاط و وسواس بیش‌تری به سراغ تصرّفات و تغییرات می‌روند. این رویّه، این حسن را دارد که انتظام و دیسیپلین کار شاعر را حفظ می‌کند و نتیجه را از شلختگی‌های زبانی و ساختی مصون می‌دارد.

http://alefyaa.ir/?p=4765



#بازخوانی_و_نقد_عدم_۱
#محمود_حبیبی_کسبی
#عدم_کو
#محمد_جواد_آسمان
#نقد_شعر
#الفیا

همراه شوید با کانال ادبی الفیا: @alefya