یکی از کتاب‌های شعری که در سال ۹۵ توسّط انتشارات سوره‌ی مهر منتشر شده و به خاطر انتشارش در این سال به طور بالقوّه از نامزدهای جشنواره‌ی شعر فجر به شمار می‌آید، «عدم» مجموعه‌ی سروده‌های محمود حبیبی کسبی‌ست. حبیبی کسبی که برگزیدگی در یکی از دوره‌های پیشین جشنواره‌ی شعر فجر را نیز در کارنامه دارد، در این کتاب شعرهای منسجم و یک‌دستی ارائه داده که خطّ سیر کلّی‌شان بر مدار سنّت‌های ریشه‌دار شعر کهن فارسی‌ست. از این حیث، تکلیف شاعر، با خودش و با مخاطب شعرش روشن است؛ شعرهای کتاب، با استغنا و سربلندی، خود را از آن دسته آثار معاصر معرّفی می‌کنند که هم‌چنان بر غنای «ادبیات متداول» شعر آرکاییک تأکید دارند و با وجود خالی نبودن‌شان از کشف‌های تازه و دغدغه‌ها و پسندهای جهان شخصی شاعر، با احتیاط و وسواس بیش‌تری به سراغ تصرّفات و تغییرات می‌روند. این رویّه، این حسن را دارد که انتظام و دیسیپلین کار شاعر را حفظ می‌کند و نتیجه را از شلختگی‌های زبانی و ساختی مصون می‌دارد.
