خارج ازدستور:
1️⃣ روزآخر که برای دستبوسی و وداع پیش استادم مارک زیتون رفتم، ازم پرسید: دستاوردت از فرصت حضور در
#انگلیس چه بود. طبعا انتظار داشت که چالشیترین شاگردش [به درستی] از آموختههایش درمورد
#امنیت_آب و
#توسعه_بینالملل بگوید. چه، نه
#دانشگاه_آزاد و نه
#آموزشکده_محیط_زیست حقیقتا چیزی به من نیاموزاندند. اتلاف وقتی بودند برای گرفتن مدرکی. اما نتیجه ترکیب تجربه تحصیل و معاشرت و کارگری در انگلیس با روحیه انتقادیام، پاسخی غیرمنتظره بود: "اینجا، درمرکز ثقل کاپیتالیسم، عمیقتر و بیشتر درک کردم که
#کاپیتالیسم یعنی چه".
2️⃣ امروز از ایوان خانه نظارهگر
#پنوم-پن بودم و تجربههای مشابه خودم و دیگر ایرانیان بازدیدکننده از اینجارا مرور میکردم: صد رحمت به ایران. باید خاک
#ایران را –نه برای
#وطن بودنش- بلکه در مقایسهاش با اینطور کشورها چندباره بوسید. [به الهام از الف.بامداد] کاش میشد که این خلق بیشمار را برشانههای خود مینشاندم که نه صرفا
#اروپا و
#آمریکا ، که این نیمه "نابابِ میل" تر جهان را هم تجربه میکردند. آنوقت شاید ایران طور دیگری میبود: کمتر شِکوه کماثر میشنیدیم و شادتر و کاراتر بودیم.
3️⃣ ادعا شده بود که نظام ایران قرار است تپهای باشدکه ما را [انسان را] از سیل سهمگین کاپیتالیسم استعمارگر دور نگاه دارد. [آنچه کاپیتالیسم بعنوان تنها
#دین رسمی و عملی عالم دارد میسازد، دلفریب و هیجانآور، اما آن صورت دیگرش عسرتی غیرقابل برگشت است]. امروز اما ما شدهایم غرقهی دریاهای محنتِ خودساخته.
4️⃣ گاهی فکر میکنم [و بسیارند مثل من] که جایی پیدا کنم که زندگی باشد اما بردگی کاپیتالیسم نباشد. گاهی فکر میکنم که این حصن حصین در ایران ساخته شده. همه چیزرا هم که نادیده بگیریم، ما برای این آرمان، جانهای عزیزترینانمان را نثار کردهایم. یعنی ما [درظاهر] به همین خاطر است که به جهانیان پشت کردهایم و نفرینشان میکنیم. اما بیشتر که به حقیقت رجوع میکنم، آه از نهادم برمیآید: ظاهرا رویای
#ارض_موعود را مادرش در نطفه سربهنیست کرده.
#انسان مانده است، آواره و بیسرزمین. یعنی قرار بود عالم، دو قطبیای باشد که یک طرفش ما باشیم و یک طرفش آنها. امروز هم جهان دو قطبی است. در یک طرف انسان، و در طرف دیگر ما و آنها باهم.
5️⃣ من، انسان، در دوراهی عسرت تاریخی گیر کردهام. دو راهی که هردو به گودال ویل ختم میشوند: یا برده
#طاغوت شو، یا بنام رهایی از
طاغوت، قربانی
طاغوت دیگر باش. تنها تفاوت اینکه: یکیشان نام وطن را بر پیشانیاش خالکوبی کرده. این تمام حکایت
#توسعه ایران است.