شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living

#بالکریشنا_دوشی
Канал
Путешествия
Недвижимость
Лингвистика
Другое
Персидский
Логотип телеграм канала شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living
@City_PlaceForLivingПродвигать
209
подписчиков
513
фото
72
видео
383
ссылки
@SoroushKhani
فرایند تکامل معماری مدرن هند . قسمت پنجم
#دان_کروکشنک
برگردان: #سروش_خانی

در این قسمت به دو معمار پرداخته شده است: #بالکریشنا_دوشی و #کی.تی_راویندران
بالکریشنا دوشی از نسل همان معماران برجسته بین المللی همچون روال وکوریا است که کار خود را از پسا_بتن خام لوکوربوزیه از دهه 1960 توسعه داده اند و در زمره حساس ترین و متفکرترین معماران معاصر هند بشمار می رود. ولیکن او ادعا می کند در طراحی استودیو شخصی خود؛سانگات، علیرغم ماهیت تفکر سنتی بویژه درباره کنترل اقلیمی غیرفعال و معرفی نور طیعی گرم؛ تحت تاثیر لو کوربوزیه بوده است: "سانگات براستی نماینده لو کوربوزیه است ... به عنوان مثال، کیفیت نوری که در بنا وجود دارد بدون او امکان پذیر نبود." این دغدغه لو کوربوزیه ای همراه با ویژگی های انتزاعی ترمعماری؛ با در نظر گرفتن مسائل کاربردی تری مانند امکان ارائه مواد محلی و نیروی کار و استفاده و توسعه تکنولوژی پایین ادغام شده است. او در موسسه کار گاندی، ایده های موجود در سانگات را ادامه داد. همچنین دوشی رویکرد خود را ناشی از ادغام تأثیرات غربی و شرقی– در زمینه حل فقر شهری بکار برده است. قابل توجه ترین نتیجه تا به امروز(1987)، "مسکن کم هزینه آران یا" در ایندور است. شصت و پنج درصد از واحد ها به "بخش ضعیف تر اقتصادی جامعه" اختصاص داده شد. سایر واحد ها برای گروه های درآمد بالا طراحی شدند که سود حاصل از آنها باید برای جبران یارانه های واحد های کم درآمدها اختصاص داده می شدند. رویکرد دوشی نسبت به این نوع ازفرم خود-ساخت؛ تامین امکانات اساسی، آب و ارائه راهبردهای ساده برای خود-سازندگی و نشان دادن چگونگی توسعه طرح استاندارد بوده است در مراحل زمانی که پول در دسترس قرار می گرفت. طرح جامع شهرک نیز جهت بازتاب و همسازسازی مطالبات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و مذهبی جمعیت، سازماندهی شد.
دو خانه که توسط کی.تی راویندران طراحی شده؛ نتایج معمارانه دغدغه مندی او را در زمینه سنت های محلی ساخت و ساز و مواد، و حساسیت نسبت به شرایط فرهنگی و سایت نشان می دهد. او مصمم است تا در برابر وسوسهء تحمیل شخصیت خود بر طراحی مقاومت کند. پس از آن، برای راویندران، وظیفه کاویدن آینده معماری خارج از حالات گیج کننده و در حال حاضر متضاد، یک کسب و کار جدی ست که خواستار تفکر تحلیلی مستدلات و بازتابی اثرپذیر است. راویندران می گوید: "هند فقط در حال یادگیری برای مقابله با دنیای بیرون است؛ فرهنگی محصور شده که در آن اندیشه ها توسط نگرش های بیرونی و افراد به چالش کشیده نشده است .اکنون پیچیدگی، کشف شده و می بایست از پس تناقض برآییم و این همان جایی است که طراحی به میدان می آید."
#معماری_هند

براتووود کامل بخوانید:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6483
@City_PlaceForLiving

قسمت اول:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6470
قسمت دوم:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6473
قسمت سوم:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6474
قسمت چهارم
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6480
پریتزکر در مقابل ویرانی خلاق سرمایه داری می ایستد:

#جایزه_معماری #پریتزکر در ۲۰۱۸ نیز نشان داد از خوش خدمتی های نئولیبرالیسمی و ژست های ِ #سرمایه_داری فراتر رفته است و #مسئولیت_اجتماعی را در طول طیف سازه ها (تک بنا و جمعی) در صدر نشانده و به رسمیت می شناسد.

گرچه #اقتصاد_سیاسی نقش تعیین کننده ای بر کنش های معمارانه دارد (این کنش دو سویه است و در شرایط گوناگون، متفاوت عمل می کند) ، و تداعی آنچه معمار می سازد بر اساس گفته #فوکو ، پراکسیس سیاسی بشمار می آید، همچنانکه مک گورگ در کتاب شهر های رادیکال معتقد است جایزه #آلخاندرو_آراونا بیشتر جنبه ژورنالیستی داشت و ساختمان های ارائه شده از سوی او تقلیدی از کار معماران پروژه موفق مسکن تجربی Previ، چون جیمز استرلینگ بوده است. او گواه خود را در طعم گس ناامیدی که در بازدید از مسکن شیلی احساس کرد، می داند و اعتقاد دارد بستر و شرایط می بایست پذیرنده فرم باشند، لیکن، با اینهمه جای خوشوقتی ست که جایزه ای معماری در سطح جهانی به این مهم می پردازد.
رویکرد پریتزکِر را می توان آنچه #لئو_تولستوی مقاومت منفی و غیر خشونت آمیز در برابر بی عدالتی و نابرابری می نامد، دانست.
توجه به مردم در طیف گسترده و اقلیم، به نوعی سر تیتر مانیفستِ پریتزکِر محسوب می شود و اتفاق خوبی ست در برابر معماران نئولیبرالیستی که با اتکا به حوزه های قدرت، پول و ایدئولوژی برای عده محدودی و بر علیه عده کثیری، می سازند.
امیدوارم در ایران هم با توجه به تعداد بی شمار معماران و دانشجویان معماری در "بخشی" شاهد این رویکرد به شیوه درست باشیم، گرچه در این حوزه معماران پرقدرتی داریم اما معدود ند.
لازم به ذکر است این رویکرد با تظاهرات فرمیک در تضاد نیست و همچنین محدود به طبقه اقتصادی خاصی هم می تواند که نباشد.
بر اساس آنچه #دیوید_هاروی در فضاهای امید می گوید: امروزه معماران می بایست شورشی عمل کنند؛ معماریِ شورشی و پسا سرمایه داری که اُبژه نیست و می کوشد خود سوژه باشد.
#سروش_خانی

https://www.instagram.com/p/BgD_dt_HSXd/

🔉 @City_PlaceForLiving
ﺷــــﻬﺮ ... ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ زندگی ۳۹۹
CiTY ... PLAcE for LiVinG
.
.
.
پریتزکر در مقابل ویرانی خلاق سرمایه داری می ایستد:

جایزه_معماری #پریتزکر در ۲۰۱۸ نیز نشان داد از خوش خدمتی های نئولیبرالیسمی و ژست های ِ سرمایه_داری فراتر رفته است و مسئولیت اجتماعی را در طول طیف سازه ها (تک بنا و جمعی) در صدر نشانده و به رسمیت می شناسد.

گرچه اقتصاد سیاسی نقش تعیین کننده ای بر کنش های معمارانه دارد (این کنش دو سویه است و در شرایط گوناگون، متفاوت عمل می کند) ، و تداعی آنچه معمار می سازد بر اساس گفته #فوکو ، پراکسیس سیاسی بشمار می آید، همچنانکه مک گورگ در کتاب شهر های رادیکال معتقد است جایزه آلخاندرو آراونا بیشتر جنبه ژورنالیستی داشت و ساختمان های ارائه شده از سوی او تقلیدی از کار معماران پروژه موفق مسکن تجربی Previ، چون جیمز استرلینگ بوده است. او گواه خود را در طعم گس ناامیدی که در بازدید از مسکن شیلی احساس کرد، می داند و اعتقاد دارد بستر و شرایط می بایست پذیرنده فرم باشند، لیکن، با اینهمه جای خوشوقتی ست که جایزه ای معماری در سطح جهانی به این مهم می پردازد.
رویکرد پریتزکِر را می توان آنچه لئو تولستوی مقاومت منفی و غیر خشونت آمیز در برابر بی عدالتی و نابرابری می نامد، دانست.
توجه به مردم در طیف گسترده و اقلیم، به نوعی سر تیتر مانیفستِ پریتزکِر محسوب می شود و اتفاق خوبی ست در برابر معماران نئولیبرالیستی که با اتکا به حوزه های قدرت، پول و ایدئولوژی برای عده محدودی و بر علیه عده کثیری، می سازند.
امیدوارم در ایران هم با توجه به تعداد بی شمار معماران و دانشجویان معماری در "بخشی" شاهد این رویکرد به شیوه درست باشیم، گرچه در این حوزه معماران پرقدرتی داریم اما معدود ند.
لازم به ذکر است این رویکرد با تظاهرات فرمیک در تضاد نیست و همچنین محدود به طبقه اقتصادی خاصی هم می تواند که نباشد.
بر اساس آنچه #دیوید_هاروی در فضاهای امید می گوید: امروزه معماران می بایست شورشی عمل کنند؛ معماریِ شورشی و پسا سرمایه داری که اُبژه نیست و می کوشد خود سوژه باشد.
#سروش_خانی
.
.
.

#بالکریشنا_دوشی #شهـــــرزندگی #معماری #طراحی #شهرسازی #اقتصاد #مدیریت_شهری #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم

🔉 @City_PlaceForLiving

https://www.instagram.com/p/BgD_dt_HSXd/