Pazudharma

#کارکنان_سازمان_حفاظت_محیط_زیست مشغولِ #هشتگ و #پویش و #نمایش باشند تا شاید #مسوولیتِ این موجودات بی دفاع در #باغ_وحش را دلسوزان واقعی آنها برعهده گیرند. برداشت این کارکنان از #وظیفه_مداری چیست؟!

بنابر #چشم_انداز و #رسالتی که داریم، بر آن شدیم تا برای چندمین بار زنگ خطر #پناهگاه ها را دوباره به صدا درآوریم. این بار نه فقط برای #حامیان که برای تمام #دوستداران_محیط_زیست، حامیان مالی داخل و خارج از کشور که بدون حضور در متن فقط کمک های بی دریغ پولی خود را به این مراکز سرازیر می کنند.
اگر از تمام تلاش هایی که برای احداث، پشتیبانی، تائید و تداوم پناهگاه ها توسط #شهرداری، مالکین، #کارکنان، #حامیان و #بازیگران انجام می شود بگذریم، واقعیت این است که پناهگاه هیچ وقت راه حل مناسبی نیست. از حامیان داخل کشور شاید نتوان انتظار زیادی داشت ولی اشخاصی که از ساير كشورها پناهگاه های ایران را حمایت می کنند خوب می دانند که امروزه، تاسیس پناهگاه بسیار گران و نیازمند #برنامه_ریزی و #سازماندهی بسیار جدی است. برخلاف کشورهای #اروپایی و #آمریکا که در آن اول پناهگاه با تمام تجهیزات و امکانات لازم تاسیس و سپس حیوانات پذیرش می شوند، در ایران ابتدا حیوانات از خیابان و جاده و بیابان جمع آوری شده و سپس دور آنها فنس کشی می شود تا به مرور زمان، پس از طی دوره چادرنشینی، اتاقک ها ساخته و متناسب با فصل وسایل #سرمایشی و #گرمایشی خريداري شود! پناهگاه هرگز جمعیت #حیوانات_آزاد_شهری را در #بلندمدت کنترل نمی کند. کسانی که در خارج از کشور زندگی می کنند خوب می دانند وجود همین پناهگاه ها در كشورشان باعث شده تا سالانه تعداد زیادی از خانواده ها، به جای مراقبت و رسیدگی شایسته، #حیوانات_خانگی خود را در این پناهگاه ها رها می کنند و به این ترتیب، مشکلات زیادی نه فقط برای خود حیوان، که به پناهگاه و #جامعه تحمیل می کنند.
در ایران، «بهانه» مطلق برای وجود پناهگاه #کشتار_وحشیانه_سگ ها توسط #شهرداری است. ولی آیا با صدها پناهگاهی که وجود دارد کشتار منع شده است؟!
در سایر کشورها، ریشه مشکل در #زادگیری و #پرورش حیوانات نهفته است. از یک سو، حیوانات با اجبار و شکنجه باردار می شوند تا بچه های آنها پس از دوران کوتاه جدا شده و به فروش برسند. از آن سو، حیواناتِ کاملا سالم در همین پناهگاه ها و فقط به دلیل «اضافه» بودن با مرگ آرام به قتل می رسند. در رویارویی با کدام یک از این مشکلات، پناهگاه می تواند راه حل کلیدی باشد!؟!
❌ داخل پناهگاه های ایران چه خبر است؟
⭕️ هیچ یک از نیازهای اساسیِ جسمی/زیستی از جمله غذا، آب، دمای مناسب، هوا، نور و غیره بدرستی برآورده نمی شوند.
⭕️ امکان جوابگویی به هیچ یک از نیازهای اجتماعی مانند تمایل زندگی انفرادی یا گروهی و ارتباط با سایر موجودات زنده فراهم نیست.
⭕️ فضا و فرصت مناسب برای تخلیه انرژی جسمی و روانی در قالب نیازهای روان شناسی وجود ندارند.
⭕️ نیازهای محیطی مانند #قلمروطلبی, تعیین آن و زندگی در حریم خصوصی بقدری بیگانه هستند که مورد تحقیر و تمسخر قرار می گیرند!
در پناهگاه ها، برای هر یک از نیازهای بالا دهها مشکل پیش می آید که بطور مستقیم منجر به مرگ حیوان می شود. در #دفاع_از_حقوق_حیوانات، هیچ هراسی برای اشاره به انواع فسادهای مالی و اخلاقی، #جنایت ها و #فجایعی که به نام حیوانات و به کام انسان در حال انجام است، نداریم...
بر این باوریم، زندگی حیوانات بقدری مهم و حضورشان در کنار انسان آنقدر حیاتی است که #چالش ها/تهدیدهای #آگاه_سازی، #آموزش و #مبارزه در این مسیر را برای ما معنادار نماید. در هر کجا که هستیم، #آگاهانه_حمایت_کنیم!
https://telegram.me/pazudharma

عملکرد #شهرداری در به #قتل رساندن #وحشیانه_سگ ها علاوه بر #ناآگاهیِ مطلق این #ارگان_دولتی از حیوانات، تداعی کننده مفهوم «جرایم کینه ورزانه» است که در مورد #جرایمی به کار می رود که هدفش تحقیر کردن یا از میان بردن اعضای گروه اقلیتی است که مجرمین کینه ورز از آنها «تنفر» دارند. مرتکبین این #جرم افرادی متعصب هستند که با قایل شدن تبعیض, #خشونت های درونی خود را به مرحله ظهور می رسانند.
اگر این استدلال های منطقی که #کشتار وحشیانه سگ ها در کاهش جمعیت آنها تاثیر ندارد، ترس مردم را از بین نمی برد، باور به «نجاست» را تغییر نمی دهد و بیماری های مشترک بین انسان-حیوان را ریشه کن نمی کند همچون میخ آهنی است که نرود در سنگ، از چه روشی می توان برای مهار کردن این ناآگاهان دارای «قدرت» استفاده کرد؟!
آیا این روش می تواند #تصویب_قانون باشد؟ ضروری است بدانیم که #قانون سیستمی از #هنجارهای یکسان برای نظم بخشیدن به رفتارهای انسانی است. هدف از تثبیت چنین سیستمی برقراری کنترل های اجتماعی است. قوانین معمولا نه از طریق آداب و رسوم بلکه توسط آمرین(سیاسی) جامعه تفسیر و اعمال می شود. حال در جایی که «آمرین سیاسی» در تفکر و واژگان خود سگ را حیوونی «#ولگرد» می دانند و/یا او را اصلا بعنوان حیوان قبول ندارند که خود را موظف به حمایت و حفاظت از او کنند، چگونه می توان انتظار تدوین قانونی را داشت که طی آن زندگی این موجود در تمام جوانب تضمین شود؟ رسیدگی به «جرم کینه ورزانه»-ای که سالهاست توسط شهرداري و سازمانهای تابعه به وحشیانه ترین و بی رحمانه ترین شکل انجام می شود چگونه خواهد بود؟
تک تک ماموران معذوری که براحتی #تفنگ خود را به سوی حیوانی بی دفاع در تاریکی شب نشانه رفته و او را نقش بر زمین کردند، #بچه های کوچک را در پناه #مادر و مادرشیرده را درکنار فرزندان و سگ بیمار را به قتل رساندند و یا فرزندان کوچک را همانند تکه ای سنگ به داخل ماشین پرت کردند، پس از تصویب قانونی که بدلیل تخصصی نبودن اشکالات بسیاری خواهد داشت، کمبودهای روحی و روانی خود را چگونه برطرف خواهند کرد؟
اینها سوالاتی اساسی است که باید در پی یافتن پاسخی برای آنها باشیم. برخورد با بیماران روحی و روانی جامعه تنها با تصویب قانون حمایت از حیوانات نمی توان تضمین کرد. این مقوله پیش درآمدهای بسیاری دارد که باید مورد توجه قرار گیرند و بررسی علمی و کارشناسانه شوند.
اما تا تحقق اين مهم، ما #انزجار کامل خود از رویه ای که شهرداری و تک تک #کارکنان او در برخورد با انسان-حیوان دارند با صدایی بلند اعلام می کنیم...
اميدواريم تك تك سگ هايي كه به دست كارمندان اين #نهاد_دولتي به قتل رسيدند و خونشان ريخته شد، بتوانند آنها را ببخشند...
https://telegram.me/Pazudharma