Pazudharma

پدیده جنگ حیوانات-٢

... گاهی نیز طبق عادت مرسوم، نقد را رها می کنیم و به سراغ نسیه می رویم! #جنگ_گاوهای نر در شمال کشور را فراموش می کنیم تا طومارهای مربوط به #گاوبازی اسپانیایی ها را امضا کنیم. جنگی که در زبان های محلی به «#جونکاجنگی» یا «#ورزاجنگی» معروف هستند و در استان های #مازندارن و #گیلان شهرت و محبوبیت فراوان دارند. اوایل امرداد- یعنی همین الان- زمانی است که مقدمات برگزاری «جونکاجنگی» آگاهی رسانی شده و انواع روش های #کسب_درآمد از طریق آن رونق می یابند. گوساله های نر اما، از زمانی که هنوز چند ماه بیشتر ندارند برای چنین روزی آماده شده و با مواد مغذی مانند تفاله چغندر قند، ذرت، گندم و کراتین پَروار می شوند.

برگزارکنندگان جنگ گاوها، همانند همتایان خود در سایر میادین جنگ، مدعیِ داشتنِ علاقه ای وافر به حیوانات خود هستند و برای اثبات این ادعا تا حتی از تیز کردن شاخ با الماس و حفاظت آنها با شلنگ و لوله پلیکا در هنگام مبارزه از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند!

دردآور اینکه بسیاری از #رسانه های داخلی در مطالب منتشر شده درباره جنگ گاوها و سگ ها از واژه «سرگرمی» استفاده کرده اند!!!

جنگ انداختن بین انواع گونه های سگ از جمله #سرابی نیز در استان #زنجان و بطور پراکنده در سایر استان ها نیز همچنان وجود دارند. مرگ در میدان جنگ و یا کشته شدن پس از آن، بهایی است که نصیب حیوانات می شود. #پول را انسان به جیب می زند.

انحصار کاربرد #زور(عمل و رفتاری که با خشونت فیزیکی همراه است) فقط در دست #قدرتهای_رسمی جامعه نیست. بلکه افراد و گروه های مردمی نیز می توانند از قدرت خود در نمایش #خشونت استفاده کنند.

نظریه کلاسیک #فروید یکی از نظریه های مطرح در روان شناسی اجتماعی درباره خشونت است. فروید یکی از زمینه های مهم خشونت را وجود #غریزه_مرگ در روانِ انسان می داند. از نظر فروید، این اصل متضاد اصل زندگی یا #غریزه_جنسی است. در کنار #عشق به زندگی، میل به مرگ هم وجود دارد. در واقع، فروید معتقد است که در انسان غریزه ی مرگ، منشا تمام فعالیت های تخریبی مانند جنگ طلبی، خشونت و انهدام هم نوع (و غیرهم نوع) است.

شیوه ی تربیت خانواده و رسومی که از این طریق به نسل های بعدی منتقل می شوند می توانند خود باعث تداوم و حتی بروز خشونت در جامعه شوند.

یکی از کارآمدترین و موثرترین ابزارهای اجتماعی که می تواند در کنترل خشونت جامعه نقش بسیار مهمی ایفا کند #قانون است. قانون #منع_حیوان_آزاری که بصورت #ماده_واحده تدوین شده بود، با اعمال نفوذ و قدرت #سازمان_حفاظت_محیط_زیست در هیئت دولت به #الحاقیه ای بیهوده تنزل یافت تا در نهایت، نه تنها سیمای رفتار ما با حیوانات را تغییر ندهد که ما را بر آن دارد تا در مطلبی جداگانه، به طور مفصل به آن بپردازیم...
https://t.center/pazudharma

پدیده جنگ حیوانات-٢

... گاهی نیز طبق عادت مرسوم، نقد را رها می کنیم و به سراغ نسیه می رویم! #جنگ_گاوهای نر در شمال کشور را فراموش می کنیم تا طومارهای مربوط به #گاوبازی اسپانیایی ها را امضا کنیم. جنگی که در زبان های محلی به «#جونکاجنگی» یا «#ورزاجنگی» معروف هستند و در استان های #مازندارن و #گیلان شهرت و محبوبیت فراوان دارند. اوایل امرداد- یعنی همین الان- زمانی است که مقدمات برگزاری «جونکاجنگی» آگاهی رسانی شده و انواع روش های #کسب_درآمد از طریق آن رونق می یابند. گوساله های نر اما، از زمانی که هنوز چند ماه بیشتر ندارند برای چنین روزی آماده شده و با مواد مغذی مانند تفاله چغندر قند، ذرت، گندم و کراتین پَروار می شوند.

برگزارکنندگان جنگ گاوها، همانند همتایان خود در سایر میادین جنگ، مدعیِ داشتنِ علاقه ای وافر به حیوانات خود هستند و برای اثبات این ادعا تا حتی از تیز کردن شاخ با الماس و حفاظت آنها با شلنگ و لوله پلیکا در هنگام مبارزه از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند!

دردآور اینکه بسیاری از #رسانه های داخلی در مطالب منتشر شده درباره جنگ گاوها و سگ ها از واژه «سرگرمی» استفاده کرده اند!!!

جنگ انداختن بین انواع گونه های سگ از جمله #سرابی نیز در استان #زنجان و بطور پراکنده در سایر استان ها نیز همچنان وجود دارند. مرگ در میدان جنگ و یا کشته شدن پس از آن، بهایی است که نصیب حیوانات می شود. #پول را انسان به جیب می زند.

انحصار کاربرد #زور(عمل و رفتاری که با خشونت فیزیکی همراه است) فقط در دست #قدرتهای_رسمی جامعه نیست. بلکه افراد و گروه های مردمی نیز می توانند از قدرت خود در نمایش #خشونت استفاده کنند.

نظریه کلاسیک #فروید یکی از نظریه های مطرح در روان شناسی اجتماعی درباره خشونت است. فروید یکی از زمینه های مهم خشونت را وجود #غریزه_مرگ در روانِ انسان می داند. از نظر فروید، این اصل متضاد اصل زندگی یا #غریزه_جنسی است. در کنار #عشق به زندگی، میل به مرگ هم وجود دارد. در واقع، فروید معتقد است که در انسان غریزه ی مرگ، منشا تمام فعالیت های تخریبی مانند جنگ طلبی، خشونت و انهدام هم نوع (و غیرهم نوع) است.

شیوه ی تربیت خانواده و رسومی که از این طریق به نسل های بعدی منتقل می شوند می توانند خود باعث تداوم و حتی بروز خشونت در جامعه شوند.

یکی از کارآمدترین و موثرترین ابزارهای اجتماعی که می تواند در کنترل خشونت جامعه نقش بسیار مهمی ایفا کند #قانون است. قانون #منع_حیوان_آزاری که بصورت #ماده_واحده تدوین شده بود، با اعمال نفوذ و قدرت #سازمان_حفاظت_محیط_زیست در هیئت دولت به #الحاقیه ای بیهوده تنزل یافت تا در نهایت، نه تنها سیمای رفتار ما با حیوانات را تغییر ندهد که ما را بر آن دارد تا در مطلبی جداگانه، به طور مفصل به آن بپردازیم...
https://t.center/pazudharma

ولی آنچه به این سوی مرز و کشورمان باز می گردد صدور حکم « واجب بودن مدیریت هر چه سریع تر جمعیت رو به افزایش سگ های بی صاحب در زیستگاه های طبیعی» است.
تا جایی که می دانیم #زیستگاه_پلنگ در مناطق #کوهستانی و #جنگلی است. آمار حضور سگ ها در این مناطق چقدر است؟ اگر آماری وجود دارد که در نتیجهء تحقیق میدانی است، کجا می توان به آن دست یافت؟ و اگر آماری وجود ندارد، چه چیزی را باید مدیریت کرد؟!
باز تا جایی که می دانیم هیچ گونه از #سگ_وحشی در ایران وجود ندارد. گزارش هایی که برخی روزنامه ها از «آدمخوار» بودن و خرید و فروش میلیونی نژاد #پیت_بول بعنوان یک سگ وحشی منتشر کرده اند خیلی قابل استناد نیست زیرا از طرفی دیدگاه های مختلفی نسبت به این نژاد در کل دنیا مطرح است و از طرف دیگر، این نژاد «بی سرپرست» نیست که خطرساز باشد.
سگ های آزاد شهری، بطور معمول، در نتیجه توسعه #شهرنشینی به سمت شهرها و حاشیه جذب شده و با انواع #خشونت، #کشتار، آزار و تهدیدهای محیطی روزگار می گذرانند. مدیریت این پدیده شهری منوط به انجام تحقیقات میدانی دقیق، سرشماری و ارایه راهکار مناسب است. انجام تحقیقات میدانی مستلزم #منع_کشتار غیرانسانی و وحشیانه توسط #شهرداری و سازمان های تابعه است- بدون آنکه نیاز به ارایه راهکار جایگزین باشد.
در این بین، به نظر می رسد سگ های گله و نگهبان(شامل #سرابی، #قهدریجانی، #کانگال و غیره) در نزدیک ترین نقطه از نظر مکانی به حیات وحش قرار دارند که اگر «مدیریت» آنها به معنای کشتن نباشد، فرآیندی است که باید در آن مسوولین و متولیان اصلی مشخص شده و برای انجام اقدامات لازم(چه #پیشگیرانه و چه #درمانی) برنامه ریزی شود. بدون تردید، #آموزش و آگاهی بخشی عمومی به پرورش دهندگان و دارندگان این گروه از سگ ها می تواند نقش بسزایی در محو تعارض گونه های جانوری و انسان-حیوان داشته باشد.
اما آیا شیوع بیماری دیستمپر که حیوانات مبتلا شده را نیز آزار می دهد, تنها علت کاهش جمعیت ببر و پلنگ ایرانی است؟! چند درصد از کاهش جمعیت حیات وحش به این بیماری برمی گردد؟ و در چه بازه زمانی؟ آمار کشته شدن یک پلنگ در یک هفته، آیا نیازمند اقدامات زیربنایی تر، جدی تر و اصولی تر نیست؟! بدون شلوغ کاری و با استدلال...
https://telegram.me/Pazudharma