Pazudharma

🖋 نامِ فلسفه و فیلسوف ها بَد در رفته است...!

▪️در میان بحث هایِ داغِ #سیاسی که شاید عموم مردم خیلی هم از آنها سر در نیاورند؛ در هیاهوی راهروی #دادگاه ها؛ چه بسا در زمان تصمیم گیری برای یک موضوع ساده ی #خانوادگی و در میان #مشاجرات و اختلافاتی که بر سر موضوعاتِ #محیط_زیستی وجود دارند و خلاصه در خلالِ تمام #روزمرگی ها وقتی از جای خالیِ #فلسفه و نظریاتی که #فلاسفه در دوران های مختلف مطرح کردند صحبت می شود، گویی به بی ربط ترین موضوعِ ممکن اشاره شده است! موضوعی که فرازمینی است و هیچ نشانی از درک و هم دلی و هم دردی در آن نیست!

▪️ولی آیا به راستی چنین است؟ آیا موضوعاتِ متنوعی که این رشته ی علمی به آن پرداخته شامل #فلسفه_اخلاق، #فلسفه_دین، #فلسفه_سیاسی، فلسفه معاصر و غیره هیچ جایگاهی در زندگی روزمره ما ندارند؟

▪️چرا انسانِ خردمند امروز بر این باور است که وقتی سخن از فلسفه به میان می آید، به این معنی است که از دست نیافتنی ترین و دورترینِ راهکارهایی صحبت می شود که هیچ تاثیری نه فقط برای برون رفت از مشکلات که روی زندگی ندارند!؟

▪️شاید قسمتی از پاسخ به عبارت معروفِ «برج عاج نشین» برگردد که معمولا به فلاسفه نسبت می دهند و از آن این استنباط می شود که فلاسفه مردمانی هستند که فقط حرف می زنند و در عمل هیچ از خود عرضه نمی کنند. ولی آیا این برداشتِ درستی است که فلاسفه، به آن چه خودشان می گویند عمل نمی کنند!؟

▪️کمترین کاری که فلسفه می کند این است که برای پرسش های اساسی، پاسخ های تکراری و کلیشه ای نمی دهد. وقتی با فلسفه اخلاق یا فلسفه سیاسی آشنا می شویم تازه پی می بریم که ریشه خیلی از مشکلاتی که توسط #حکومت، #دولت و حتی #مردم به وجود می آید در نبود #اخلاقیات نهفته است:

* آن جا که قراردادهای #انتقال_آب منعقد می شوند حکایت از این دارد که مسوولین مملکتی به درجه ای از #خودخواهی آلوده شده اند که خودشان را از هرگونه #مطالعه، #مشورت و کسب #دانش در حوزه ای که تخصصی در آن ندارند بی نیاز می دانند.
* کسانی که به نام #فعال_محیط_زیست از تریبونی همگانی به نام صدا و سیما استفاده می کنند، افزون بر تن دادن به سیاست های تحمیلی این رسانه ها، با قائل شدن #تبعیض، چیزهایی که خودشان می خواهند و/یا به سود خودشان است منعکس می کنند.
* نسبت به #فرونشست زمین در تهران کسانی هشدار می دهند که خودشان دچار فرونشست های اخلاقی اند! نقد می کنند ولی نقد نمی پذیرند! از اخلاق محیط زیستی می گویند ولی خودشان با هر قدمی که برمی دارند به دنبال سیراب کردن انگیزه ای شخصی یا هدفی بلندمدت اند.
* تعداد زیادی نیز برای این که فقط باشند تا بتوانند بنویسند و نامشان بر سر زبان ها باشد و بعد از دهه ها فعالیت از یادها و خاطره ها نروند، حاضرند تن به هر خفت و خواری بدهند- گاه با محافظه کاری، گاه با زیر پا گذاشتن اصولِ همان فعالیتی که به آن مشغولند. گاهی با #دروغ و #تظاهر به چیزهایی که در واقعیت نیستند!
* تعاملات انسانی و #پاسخگویی در حوزه اخبار محیط زیست بیشتر بر اساس تعصبات و سلیقه های فردی استوار است تا مسوولیت پذیری و وظیفه مداری. از اینرو، کارکردی شبیه بنگاه های خبرپراکنی یافته اند تا تحلیل های علمی، منطقی و انتقادی.
*چه بسا در سطوح خُرد شامل امداد و نجات حیوانات، فرآیند درمان آنها، تشکیل کمپین ها و پویش ها و ... از قرار معلوم آن چه حرفهای بیشتری در پشت صحنه برای گفتن دارند لجبازی، کینه ورزی، رقابت ناسالم، باندبازی و ... است.

▪️همانطور که می بینیم تمام این مشکلات ریشه در اخلاقیات ما دارند، جایی که خیلی کم به آن توجه می کنیم و معمولا در همان سطحِ ظاهری باقی می مانیم.

▪️از نظر "هوکر" مساوات طبیعی انسان ها آنقدر بدیهی و آشکار است که نیازی به تحقیق و تفحص ندارد. او این برابری را شالوده ی تعهد و عشق دوسویه ای می داند که انسان ها نسبت به یکدیگر دارند و مسئولیت انسان ها نسبت به یکدیگر را بر آن بنا می نهد و به نتایجی درباره اصول کلی عدالت و نیکوکاری دست می یابد.

🔘 اگر حکومت و دولت را به کناری بگذاریم، به راستی چرا فعالیت های بی شمارِ فعالان حوزه محیط زیست، حیات وحش، دوستداران حیوانات و محیط زیست نتیجه ای نمی دهد؟
https://t.center/pazudharma