Pazudharma

‍ 🖋 «عید قربان» یا ماندن در گذشته...

◽️ماکس وبر به جای این که جوامع را بر اساس #فن_آوری یا سیستم های #تولید طبقه بندی کند، آنها را بر اساس #جهان_بینی مردم طبقه بندی می کند.

◽️ به زبان ساده، او به این نتیجه می رسد که اعضای جوامع ماقبل صنعتی متکی به #سنت بوده اند، در صورتی که مردم جوامع #سرمایه_داری صنعتی متکی بر #عقلانیت اند. منظور ماکس وبر از سنت، #احساسات و باورهایی است که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. از این رو، راهنمای جوامع سنتی گذشته ی آنهاست.

◽️اعضای این جوامع «درست» یا معقو بودن اعمال و رفتارشان را بر اساس طولانی بودن زمانی ارزیابی می کنند که آن اعمال مورد قبول جامعه بوده است. در صورتی که مردم جوامع مدرن دیدگاهی متفاوت نسبت به جهان دارند و اعمال و رفتار خود را به براساس سنت بلکه بر اساس عقل ارزیابی می کنند.

◽️#عید_قربان، نه فقط به دلیل #قتل_عام شمار زیادی از حیوانات به مثابه جلوه ای از #خشونتِ آشکار بلکه به دلیل دور نگه داشتن از #عقلانیت و تثبیتِ نگرشِ مردم در گذشته، نمی تواند یک عید و/یا جشن نامیده شود تا با #شادی همراه شود!

◽️در این روز، نه فقط باید با تمام سَرهایی که بی هیچ #گناه و #جرم و #خطایی بریده می شوند ابراز #همدردی کرد که بیشتر باید برای آن «عامل» اصلی که باعث می شود #مردم تا این حد در #گذشته باقی بمانند و #تغییر_زمان را متوجه نشوند چاره ای اندیشید.

🔷 #حیوانات- حتی #حیوان_خانگی- #دارایی انسان نیستند تا هر جور بخواهد با آنها رفتار کند. آنها #کالا نیستند تا برچسب قیمت داشته باشند. روزی خواهد رسید که #نوع_بشر بداند که همین «گاو» و «گوسفند»-ی که در هنگام #عصبانیت به عنوانِ واحدِ اندازه گیریِ #شعور و #دانایی به کار می برد! دارای #حس و #درک است.

◽️#قتل_عام حیوانات را #جشن تلقی نکنیم! #کشتار_وحشیانه حیوانات را با شعار شهروندمداری القا نکنیم! #امرار_معاش را بهانه ای برای کشتن دسته جمعی حیوانات قرار ندهیم! اینها همه قبل از آن که دگرفریبی باشد، خودفریبی است.

https://t.center/pazudharma

‍ ‍ ◽️«در طول تاریخ بشر، #دولت به معنایی که امروزه به آن اشاره می شود، پدیده ای تازه و نوظهور است. در روزگاران گذشته #سیاست و زندگی روزمره در هم تنیده بودند. #مردم به راحتی نمی توانستند میان سیاست و #خویشاوندی، #نظامی و #غیرنظامی و #وظایف_اجتماعی و #قانون تمایز قایل شوند.

◽️مسوولیت های شخصی یک فرد، به عنوان رئیس خانواده و وظایف اجتماعی او، به عنوان ریش سفید و جنگجو، یکسان تلقی می شد. با ظهور دولت، قلمروهای خصوصی و عمومی از هم جدا شدند و #نهادهای_سیاسیِ تخصصی رشد کردند.

◽️تعهد یا قبول مسوولیت در مورد احساس #وظیفه، برای تعقیب عملی ویژه و یا جست و جوی هدفی مشخص، به کار می رود. نتیجه چنین احساسی این است که #آزادی_انتخاب و تعداد جایگزین های اعمال اجتماعی، محدود شود.

◽️با توجه به شرایط ِحالِ حاضرِ جامعه که به هر سوی می نگریم بحران هایِ طبیعی و «مدرن» در حال نزدیک شدن به مرز انفجار هستند، چه عوامل و/یا شاخص هایی در میزان #مسوولیت_پذیری یک فرد تاثیرگذارند تا او را قادر نماید از #فردگرایی محض به یک #شهروند یا #هم_وطن تبدیل شود؟

◽️فردی که نه تنها در #حریم_خانواده و خانه با تعلق خاطر احساس مسوولیت می کند، بلکه در خارج از این حریم نیز همان احساس و در نتیجه عملکرد مشابه را داشته باشد؟

◽️آیا اساسا، فردی که مسوولیت پذیری در او نهادینه شده است می تواند رفتاری دوگانه یا چندگانه در هنگام نیاز به این رفتار از خود بروز دهد؟

◽️شاید با کمی تأمل و تعمق نسبت به این پرسش ها و با کندوکاوی درونی بتوانیم پاسخی برای سایر پرسش ها نیز بیابیم از جمله:

🔺علاوه بر #ناآگاهی و #ناکارآمدی و ضعف شدید #مدیریت در سطح دولتی برای تصمیم گیری های کلان جامعه، چرا #مردم نسبت به بحث های روز و هر روزه مثل #کمبود_آب احساس مسوولیت نمی کنند ولی همین مردم در #جشن_نیکوکاری و یا برای شرکت در #تظاهرات و #راهپیمایی مشارکتی فعال دارند؟!

https://t.center/pazudharma