دست‌نوشته‌های‌یک‌مشتاق‌اقتصاد

#یادداشت_1
کیوان حسین وند
25 اسفند 1400

هنری سایمونز در کتاب "سیاست اقتصادی برای یک جامعه آزاد (۱۹۴۸)" در مورد بینش خاص اسمیت و بنتام اینگونه مینویسد که: «قدرت سیاسی و اقتصادی باید در جهانی که آزاد خواهد بود بطور گسترده‌ای توزیع و تمرکززدایی شود و کنترل اقتصادی بدین منظور باید عمدتا از دولت جدا و از طریق فرایندی همکارانه که شرکت کنندگان آن کوچک و ناشناس اند، اعمال شود.» (۱)
واضحا چنین بینشی دو نتیجه دارد:
اول کاهش نقش دولت به مثابه یک مرکزیت قدرت. دوم کاهش انحصارات به مثابه یک مانع توزیع و رقابت و مرکزیت قدرت و ثروت.
در حال حاضر عمدتا مورد اول توجه میشود تا مورد دوم درحالی که مورد دوم هم نوعی تمرکز ثروت و قدرت است که «اگر دولت برای برقراری تعادل بین درآمد و ثروت پا به میان نگذارد، سرمایه داری بازار آزاد به یک سرمایه داری رفاقتی و اشرافی (۲) بدل میشود که نه کاراست و نه عادلانه.» (۳)
این حد از دخالت دولت (کاهش شکاف درآمدی و ایجاد رقابت) با وجود رعایت اصل عدم دخالت، در اندیشه سایمونز از نگاه هربرت اشتاین اینگونه تبیین میشود:
«سایمونز تقسیم کاری بین دولت و بازار را تجسم کرده بود. بازار قرار بود تعیین کند چه چیزهایی باید و چگونه و برای چه کسی تولید شوند. دولت نیز قرار بود مسئول حفظ ثبات کلی، رقابتی نگاه داشتن بازار و اجتناب از افراط ها در توزیع درآمد باشد.» (۴)


1. منبع اصلی (ترجمه از کتاب شیکاگونومیکس برداشته شده):
Economic Policy for a Free Society, Henry C. Simons, Chicago, University of Chicago Press, 1948, p. 105.
2. Crony and Plutocratic Capitalism
3. شیکاگونومیکس، لنی ایبنشتاین، محمدرضا فرهادی پور، تهران، نشر روزنه، ۱۳۹۹، صفحه ۱۳۰.
4. منبع اصلی (ترجمه از کتاب شیکاگونومیکس برداشته شده):
On the Other Hand: Essays on Economics, Economists, and Politics, Herbert Stein, Washington, DC, American Enterprise Institude, 1995, p. 240.

#دولت #مالیات #توزیع_درآمد
@love_to_economics

پست 21
درآمد دولت از کدام محل؟
کیوان حسین وند
15 آذر 1400

یکی از مزایای کسب درآمد از محل مالیات (مردم) و فروش اوراق (مردم) این است که دولت در قبال مردم پاسخگو و مسئول خواهد بود. پیمان‌کاری را تصور کنید که از صاحب‌کار خود پول دریافت میکند و طبعا در مقابل او مسئول و پاسخگوست. دولت نیز همینطور است.
یکی از مزایای کسب درآمد از محل بنگاه داریِ دولت و فروش ثروت های خام، این است که وابستگی دولت به درآمدهای مردم کمتر شده و از این رو در اجرای سیاست های عدالت اجتماعی و بازتوزیعی خصوصا سیاست های اصلاحی دست بازتر و استقلال بیشتری دارد.
عیب موجود در دو شیوه درآمدی فوق این است که دولت در حالت دوم میتواند دیکتاتور و تمامیت خواه شود؛ زیرا وابستگی درآمدی به مردم نداشته و در نتیجه پاسخگویی نیز در قبال مردم ندارد.
انتخاب میزان و سهم درآمد دولت از هر محل با توجه به هزینه فرصت محتمله بر دولت و مردم، باید مورد خواست و توجه قرار گیرد تا توازن برقرار شود.

@love_to_economics

ادامه پست 19:

قسمت سوم:
کاربرد؛
هدف از ذکر و توضیح عناصر فوق این است که این موضوع در سیاست گذاری ها به گونه ای لحاظ شود که سیاست گذار تا حد ممکن بر اساس همه ی پیش فرض های ذهنی مردم، سیاست مناسبت را انتخاب کند و صرفا به فرض عقلایی بودن انسان ها اکتفا نکند که لازمه ی این امر یک افکارسنجی دقیق و مداوم از مردم است.
از دیگر سو اینگونه نقد میشود که مهم نتیجه ی سیاست ها به دور از فرایضی از قبیل عقلایی دانستن یا نسبی دانستن افراد است. لکن باید توجه داشت که عمده بحران های شکل گرفته در اقتصادهای جهانی، ناشی از همین بی توجهی به فرایض پایه ای بوده است (مثال های از این دست بسیار است). حقیقت این است که ما برای تفکر و عمل درباره مسائل مختلف، به صورت عقلانی و علمی رفتار نکرده (یک علت آن زمانبر بودن آن و به قولی نسیه بودن آن است) و در عوض از طریق راه های میانبر (یک علت آن سریع الوصول بودن و نقد بودن آن است) که شامل تقلید و تجربه میشود مسائل را حل و فصل میکنیم. چه آنکه در جامعه ی عقلایی، هیچگاه انتظار نمیرود بحران های مالی و اقتصادی به وجود بیاید و یا عمق یابد و بررسی ها نیز نشان میدهد که در بحران ها و سیاست های اقتصادی و سیاسی، عقلایی اندیشیدین در قیاس با عناصر دیگر وزن کمتری دارد. بنابراین بنظر میرسد بهتر است در سیاست گذاری ها و نظارت های بر سیاست گذاری، به این عناصر نسبی توجه بیشتری شود؛ خصوصا در کشورهای در حال توسعه که بحث آموزش و اصلاح موارد فوق در آنها ضعیف بوده است.
(طبعا این نگرانی ها در مورد کشورهای توسعه یافته کمتر نمود دارد).

پی نوشت ها:
1. Mankiw, N. Gregory. c2011. Essentials of Economics. Cengage Learning. P:4.
2. Lonergan, E. 2009. Money. Acuman. P: Introduction, 1.
3. لازم به ذکر است که منظور از نسبی بودن، تنها معطوف به رفتارشناسی انسان و فرآیند تصمیم گیری وی بوده و نویسنده واقعیات ثابت ذاتی و فطری افراد و حقایق مسلم طبیعی را نسبی معرفی نمیکند. برای این منظور مطالعه کتاب "اصول فلسفه و رئالیسم" اثر استاد شهید دکتر مرتضی مطهری پیشنهاد میشود:
اصول فلسفه و رئالیسم، جلد 1، دو مقاله اول.
4. Rationality
5. Normative Economics
6. Positive Economics
7. When faced with a tough decision it’s common to feel: overwhelmed, stressed or anxious, wound up, pressured, confused, distracted, tired.
See More: https://au.reachout.com/articles/decision-making-101
8. See More: Diamond, J. 1997. Guns, Germs and Steel. Norton. P: 271.
9. به عقیده رالز "هرگونه همکاری اجتماعی آنگاه ممکن خواهد گشت که طی آن بیشترین مجموع ارضای خواسته های عقلانی افراد به دست آید."
See More: Rawls, J. 2005. A Theory of Justice. Harvard College. P: 25-26.
10. برای مطالعه بیشتر به کتاب "کاوشی در خصوص فهم بشری" اثر دیوید هیوم مراجعه شود:
See More: Hume, D. 1989. Enquiries Concerning Human Understanding and Concerning the Principles of Morals. Oxford University Press. P: 64-65.
11. Lonergan, E. 2009. Money. Acuman. P: 43.
12. برگرفته از سخن مهندس مهدی بازرگان که در مقاله ای منتشر نشده از وی به نام بازسازی فرهنگی کشور در کتاب زیر آورده شده است:
مجموعه آثار (31)، مهندس مهدی بازرگان، گفتگوهای سیاسی و اجتماعی، بنیاد فرهنگی مهندس مهدی بازرگان، مهر 1397، صفحه 278.
13. Lonergan, E. 2009. Money. Acuman. P:41-42.

@love_to_economics

ادامه پست 19:

قسمت دوم:
نقش عنصر عادت نیز در این است که افراد در تصمیمات خود در نهایت به آن چیزی عودت میکنند که به آن عادت کرده اند. عمده عادت مشترک میان انسان ها نیز، نقد را به نسیه ترجیح دادن است.( به عبارتی دیگر انسان طبعا آرامش الان را به سختی الان برای کسب آرامش بیشتر فردا ترجیح میدهد.)
باید در نظر داشت که عادت صرفا منشعب از خصوصیات انفرادی نیست بلکه میتواند منشا از خصوصیات یک ملت و یا خصوصیت مشترک میان همه انسان ها بگیرد. به عنوان مثال گفته میشود که مردم کشور ایران مردمی زور و زود محور اند(12) که بنظرمیرسد این خاصیت جنبه ایست که در طول هزاران سال حاکمیت پادشاهی، به جزئی از خصوصیات مشترک ایرانیان بدل شده است.
4. هیجان: اگر همه ی 3 عنصر دیگر را بتوان کنترل کرده و با خوراک صحیح آنها را پروار کنیم، استرس و هیجان و اضطراب در تصمیم گیری را به سختی میتوان مدیریت کرد. چه آنکه به کرات میبینیم که آرامترین و منطقی ترین افراد نیز در مواقعی که در یک هیجان آنی قرار گرفته و نیاز به اتخاذ تصمیم دارند، عقلایی عمل نکرده یا دست کم به طور کامل عقلایی عمل نکرده و بر اثر هیجان غالب شده بر آنها، تصمیمی اشتباه و یا ناقص میگیرند.
5. عقل: به عنوان عنصر پایه ای دخیل در تصمیم گیری افراد باید عنوان داشت که این عنصر به صورت فردی نمود بیشتری دارد تا زمانی که تصمیمی به شکل جمعی اتخاذ میشود. زیرا در تصمیم جمعی به دلایل عنوان شده در مورد 1 تا 4، عوامل ناخودآگاه تاثیر بیشتری نسبت به عوامل خودآگاه و کنترل پذیر دارند. در این حالت افراد بطور ناخواسته جذب نااطمینانی ها و ترس های خود میشوند و برای کسب آرامش خاطر آن هم زمان حاضر، با عجله تصمیمی اتخاذ میکنند.

با این همه باید عنوان داشت که هر 5 عامل را میتوان با ضریب احتمال بالایی مرتفع کرده و تقویت کرد که نیازمند است تا از دوران کودکی و نیز از بنیاد خانواده این آموزشها را به شکل مستقیم و غیرمستقیم به کودکان و بالاتر از آنها به پدر و مادر منتقل کرد. در آموزشها باید توجه داشت که آموزش از خانواده آغاز میشود.
علاوه بر آموزش، باید سمبل و الگوهای مناسب را به افراد معرفی کرد که این نوعی از آموزش غیرمستقیم است که مسلما اثرگذاری بیشتری بر افراد خواهد داشت. مهم ترین علت در تشریح کیفیت اثرگذاری الگوها این است که در این روش افراد به صورت داوطلبانه و به شکل غیرمستقیم تاثیر میپذیرند و واضح است که اثر یک روش غیرمستقیم و داوطلبانه به مراتب بیشتر از یک روش مستقیم و زوری است و بسیار پایدارتر و ماندگارتر خواهد بود و نتایج بهتری را نیز به دست میدهد. باید توجه داشت که قدرت الگوها بسیار بیشتر از دیپلماسی یا قدرت نظامی است.(13)

ادامه در👇:
@love_to_economics

پست 19
درآمدی بر اقتصاد رفتاری
کیوان حسین وند
5 آبان 1399

قسمت اول:
اقتصاد انعکاس رفتار افرادی است که آن را ساخته اند(1) که بر این اساس هرچه تعداد مشارکت کنندگان (افراد) بیشتر باشد، به همان اندازه هم تعاملشان جنبه ی جمعی و غیرشخصی بیشتری پیدا میکند(2). از طرفی بدیهی ست که پیوندگاه عوامل بازار، عنصری انسانی است که حاوی روحیات و نگرش های انسان بوده و به سرعت قابل تغییر است و این یادآور مهم ترین اصل در تحلیل رفتار انسان یعنی نسبی بودن آن ست.(3) انسانی که با این خصوصیت بارز، در راس هرم اقتصاد قرار گرفته و به تبع آن اقتصاد را نیز متتاسب با برآیند نسبیت های انسان های تشکیل دهنده ی آن، به دامنه ای میان نسبیت و مطلقیت میکشاند. با این توضیح، علت وقوع اکثر پدیده های اقتصادی را برآیند خصوصیات افراد آن جامعه تشکیل میدهد و یا دقیقتر آنکه بگوییم نتیجه ی مطلوب سیاست ها در گرو خصوصیات جامعه ی هدف است به همین خاطر نمیتوان با احتمالی بالا انتظار داشت که این برآیند، مایل به فرض عقلایی بودن(4) باشد چه آنکه شواهد تجربی گویای آن است که معمولا جهت برآیندها منتهی به پنج اصل پایه ای زیر میشود:

1. تقلید؛ پیروی رفتار جمعی: میتوان به این اصل وزن بیشتری داده و عنوان کنیم که عمدتا ما جایی میرویم که جمع برود (پس چه بهتر که جمع را از کودکی تربیت کرد؛ لازم به ذکر است که هر دنباله روی از جمع بد نبوده که شاهد آن رفتارهای جمعی مردم کشورهای توسعه یافته است). در مقام هنجاری(5) در پی اثبات درستی یا نادرستی این گزاره ها نیستیم لکن در مقام اثباتی(6) باید عنوان کرد از جمله فاکتورهای اساسی در این مورد، تقلید است. انسان ها با تقلید از یکدیگر، آموزش میبینند. اصولا روش آموزش نیز همین تقلید است. در تقلید غالبا تفکر و تامل کمتر صورت میگیرد و این میتواند پاشنه آشیل بنیادی ترین فرض اقتصاد یعنی عقلایی بودن شود.
علاوه بر اینها باید عنوان داشت که تقلید کردن، به افراد تضمین و بیمه میدهد زیرا انسان به دنبال ایجاد آرامش در پس هر تصمیمی است یا به عبارتی دقیقتر هر تصمیمی در قبل و بعد آن با هدف آرامش ذهن ساخته و گرفته میشود(7) فلذا با تقلید هر رفتاری که جمعی از مردم دیگر پشت آن باشند، به طور ضمنی به این آرامش خاطر میرسد زیرا در نظر او اگر قرار است ضرری هم به او برسد، دیگران نیز در آن ضرر مشترک هستند درحالی که اگر تنها خودش این تصمیم را میگرفت، زیر بار تحمل ضرر بزرگ آن نمیرفت. این موضوع از خاصیت همدردی و درد مشترک برداشت میشود. این موضوع از خاصیت ذاتی انسان که در پی قوت قلب گرفتن و مورد تایید دیگران قرار گرفتن در پی هر عملی است نیز برداشت میشود.
از سوی دیگر افراد نه تنها به خود که تعهدات بسیاری چه به لحاظ عاطفی و چه به لحاظ اجتماعی به بسیاری از افراد دیگر دارند که این نیز سبب میشود تا فرد خیلی مایل نباشد خلاف جهت جمعی که به آنها تعهد دارد حرکت کند. این مسئله در جوامع سنتی و توسعه نیافته و درحال توسعه رایج تر است.(8)
علت دیگر پیروی نهایی از جمع را نیز باید اینگونه عنوان کرد که افراد به طور ذهنی اینگونه تصور میکنند که در جمع، چند عقل وجود دارد ولی در فرد تنها یک عقل؛ بنابراین پیروی از جمع را به پیروی از یک عقل ترجیح میدهند. (نمونه بارز پیروی از رفتار جمعی، نحوه رفتار سهامداران در بازار بورس ایران است).
2 و 3. تجربه و عادت: از جمله عنصر پایه ای دیگر در تصمیم گیری افراد، تجربه به حکم اعتماد به مشاهدات خود است. گاهی این تجربه از دایره ی فردی فراتر رفته و مشترکا میان مردم یک شهر و یا یک گروه و یا یک کشور و حتی همه مردم سطح زمین وجود دارد.
به عنوان مورد به خصوص، بی اعتمادی به نهادها مهم ترین نتیجه ی تجربه ی افراد در یک کشور یا سطح زمین است. چه آنکه اعتماد مردم به نهادها، اولین و آخرین قدرت اجرایی آن نهاد برای سیاست های اقتصادی و سیاسی در مواقع بحران است و اگر این اعتماد در طی سالها کمرنگ شده و تبدیل به تجربه افراد شود، در بحرانها افراد به این نهادها به حکم تجربه اعتماد نکرده و تصمیماتی که منافع جمعی را در پی داشته و آن نهاد آنرا صادر کرده باشد و منوط به همراهی مردم باشد، اتخاذ نخواهند کرد زیرا نمیتوانند حول مرکزی جمع شده و تصمیم مشترکی حول آن بگیریند که به حکم تجربه به آن بی اعتمادند. در این حالت هر فرد در پی تعقیب منفعت شخصی و نهایتا افراد نزدیک به خود است(9). گرچه که وابستگی متقابل، به تعبیر هیوم انسان ها را به افراد دور از خود نیز محتاج و وابسته کرده است(10) اما این وابستگی متقابل نیز به تنهایی متضمن درنظر گرفتن منفعت دیگران نمیشود چه آنکه این وابستگی متقابل میان برده و ارباب نیز وجود دارد (11) اما تجربه نشان داده که در بحران ها ارباب و برده به نزدیکترین دایره ی روابط انسانی خود که خانواده باشد وفادار خواهند بود.

ادامه در👇:
@love_to_economics

■ #The_Ascent_of_Money - Episode 3-Blowing Bubbles
■ #ترقی_پول-قسمت 3-دمیدن حباب ها
● کیفیت: 360p
● دانلود کیفیت 240p به حجم 94 مگ
● دانلود دوبله فارسی به حجم 286 مگ
● پخش زنده

چرا بازار سهام باعث تولید حباب ها می شود؟ پروفسور فرگوسن به ریشه های شکل گیری شرکت سهامی در آمستردام و پاریس می پردازد. او نقاط مشترک بین سقوط بازار سهام فعلی و حباب میسی سیپی، سرمایه گذار اسکاتلندی جان قانون و ورشکستگی سال 2001 انرون را بر میشمرد. او نشان می دهد که چرا انسان ها زمانی که به سرمایه گذاری می اندیشند غریزه گله ای دارند، و چرا هیچ کس نمی تواند دقیقا پیش بینی کند که گاوها ممکن است متوقف شوند.
___
🗂 مرجع کامل مستندهای اقتصادی | @Economics_Documentary

پست 17
در توضیح علت نفت زیر خط صفر
کیوان حسین وند
2 اردیبهشت 99

این نفت تحت قرارداد آتی خرید و فروش شده و قرارداد نیز یک برگه است با مشخصات خود.
موضوع مطرحه این است که شما خود این برگه ی قراداد فیوچر یا آتی را هم میتوانید خرید و فروش کنید.
درواقع قرارداد که در دلش خرید و فروش وجود دارد، خودِ برگه‌ی قرارداد نیز میتواند مورد خرید و فروش واقع شود؛ یعنی شمای صاحب قرارداد هم میتوانید کاغذ قرارداد را خرید و فروش کرده و با این کار دیگر شما طرفِ قرارداد برای تحویل گرفتن نفت نباشید بلکه طرف قرارداد یا مالکیت را به شخص دیگری منتقل کنید.
اتفاقی که دیشب و امروز میفتد هم از این جنس است.

درواقع شما آمده‌اید با یکی از شرکت‌های نفت آمریکا که نفت WTI میفروشد قرارداد بسته‌اید که در ماه بعد، یک هزار بشکه نفت تحویل بگیرید آن هم به قیمت مثلا 40 دلار در مکان شهر کوشینگ ایالت اوکلاهمای آمریکا.
از طرفی فقط تا امروز میتوانید قرارداد را به شخص دیگری بفروشید.
حال امروز فرا رسیده و دیده‌اید قیمت معاملهٔ شما 40 دلار بوده ولی قیمت امروز نفت 20 دلار است؛ و از طرفی انبارهایتان هم برای تحویل گرفتن فیزیکی در مکان مذکور پر شده.
در این حالت شما قرارداد را به هر طریقی شده میفروشید تا 40 دلار را در ماه مِی پرداخت نکنید.
حال اگر توانستید کاغذ قرارداد را از 40 دلار تا 1 دلار بفروشید، به اندازهٔ آن قیمت، الان سود کردید و فردای تحویل گرفتن فیزیکی ضرر نمیکنید چون قرارداد را به کس دیگری منتقل کرده اید.
اگر 0 دلار کاغذ قرارداد را بفروشید، نه سود کرده‌اید نه ضرر. (جمع صفر)
منتها ممکن است با وجود قیمت 0 دلار هم کسی قرارداد شما را نخرد! در این حالت شما قیمت منفی پیشنهاد میدهید.
یعنی حتی از جیب خودتان هم خرج میکنید که در آینده 40 دلار را از جیب ندهید.
بنابراین شما تا 39 دلار هم قیمت را منفی میکنید. یعنی حاضرید الان 39 دلار بدهید که ماه مِی 40 دلار ندهید. یعنی خسارت تان را از 40 دلار به 39 دلار رسانده اید.
این مفهوم قیمت منفی قرارداد فیوچر است که برای نفت وست تگزاس اینترمدیت اتفاق افتاد.

این حادثه میتواند برای قراردادهای آتی دیگر نیز حادث شود به شرط آنکه یا صاحبان قراردادها از تجربه ی این اتفاق درس نگرفته باشند، یا تقاضا همچنان در سراشیبی و نزول باشد و یا مخازن ذخیره آبی و نفتی همچنان با ظرفیت رو به کامل شدن مواجه باشند.
این موضوع به طور روشن در 19 می 2020 مشخص خواهد شد.
@love_to_economics

ادامه پست 16:

2 از 2:
در زمین چمن، میتوان توپ را با اختلاف کمی به هدف اصابت داد زیرا جز هوا و تکنیک بازیکن، عملا همه عوامل اثرگذار به صفر میل می‌کنند (امید ریاضی جزء اخلال صفر است) اما همان توپ را اگر همان بازیکن در یک خیابان پرتاب کند، با فاصله زیادی به مقصد نزدیک می‌شود زیرا بسیار عوامل دیگری در جلوی راه توپ می‌باشد که مسیر آن را عوض کرده است. حتی ریزترین سنگ نیز می‌تواند مسیر را 180 درجه عوض کند. اقتصاد نیز چنین است.
ما در محافل علمی، اقتصاد و تئوری هایش را با یک فرض عمومی تعلیم می‌بینیم؛ فرض ثبات سایر شرایط.
درواقع همان فرض زمین چمن. لکن در واقعیت یا همان خیابان، بسیاری عوامل متغیر دیگر وجود داشته که لازم است در اجرایی ساختن تئوری‌ها به آنها توجه اتم و اکمل صورت گیرد و این مهم با تجربهٔ مجریان به دست می‌آید.

و اما راه‌حل:
راه‌حل تمامی 3 عامل: آموزش و پرورش اصولی؛ اگر از کودکی، نحوهٔ تصمیم سازی و تصمیم گیری صحیح، تفکر نقادانه، تفکر بر پایهٔ علم و نحوهٔ صحیح برخورد با مسائل آموزش داده شود، این 3 عامل ریشه‌ای و دیگر عوامل مرتبط و سطحی دیگر نیز برای نسل ها (و نه تنها یک دوره) حل می‌شود. باید توجه داشت که صرف اصلاح یک دولت، اصلا کافی نیست زیرا تا وقتی جامعه اصلاح نشود، با تمام شدن دورهٔ این دولت، دولت بعد و بعد از آن با همین مشکلات روبرو خواهند بود بنابراین از فکر راه‌حل های کوتاه مدت و دوره‌ای باید عبور کرده و به فکر راه‌حل های بلندمدت اما ریشه‌ای باشیم.
راه حل بعدی: نقشه راه؛ ارائه یک برنامهٔ رشد و توسعه جامع، همه جانبه و جزءنگر است که منسجم، متقن و دقیق (تفسیر ناپذیر) بوده و با تغییر دولت‌ها دچار دگرگونی و یا تحریف نشود. این موضوع سبب می‌شود استراتژی دولت ها از دولتی به دولتی دیگر تغییر نکرده و همه دولت‌ها با حداقل انحراف معیار به جلو حرکت کنند.
اگر این دو راه‌حل ارائه شود، به عقیدهٔ نگارنده باقی دغدغه های جامعه نخبه درباره اقتصاد ایران برطرف می‌شود زیرا از ریشه و از نطفهٔ جامعه، تحول صورت گرفته و وقتی نسل آموزش دیده به مناصب حکومتی می‌رسند، عمده مشکلات برطرف می‌شود.
راه‌حل های دیگر نیز وجود دارد لکن به عقیدهٔ نگارنده به وزن و اهمیت دو مورد مذکور نمی‌رسند و یا جامعیت این دو مورد را نخواهند داشت.
و به عنوان نکته پایانی باید اشاره کرد که رابطهٔ بین دولت و ملت در کشورهای توسعه یافته، رابطهٔ مدیر ساختمان و ساختمان است و رابطه دولت و ملت در کشورهای در حال توسعه، اغلب پدر و فرزند است. در رابطهٔ پدر و فرزندی، فرزند همیشه انتظار حمایت و پشتیبانی پدر را داشته که این رابطه متاسفانه هم اکنون نیز در میان جامعه وجود داشته و دولتی نیز که از همین جامعه انتخاب می‌شود این رابطه را ادامه می‌دهد به گونه‌ای که ملت همواره انتظار دخالت دولت، یارانه و انرژی رایگان و حمایت های بیش از حد از دولت را داشته و این علت این مسئله است که کشور ما اولین کشور در ارائه سوبسید است.
این مسئله در کشورهای توسعه یافته رابطهٔ مدیر ساختمان و ساختمان است؛ مدیر ساختمان تا زمانی به ساختمان می‌رسد که اعضای آن حق عضویت ماهانه خود را پرداخت کنند و اگر عضوی پرداخت نکرد، مدیر نیز وظیفه‌ای در قبال او ندارد.
با در پیش گرفتن دو راهکار بالا میتوان این موضوع را به مرور در ذهن جامعه ایرانی کاشت. ملتی که تا حدودی زیاد در این مسئله بی‌تقصیر بوده‌اند و تازه نیم قرن است که از نظام سلطنتی (پدر و فرزندی) خارج شده‌اند. برای تغییر عاداتی که پشتوانهٔ هزاران ساله دارند، مسلما صرف زمان و حوصله نیازمند است و نمیتوان با راه های دوره‌ای و مقطعی به تغییر و اصلاح پایدار رسید.
من باب مثال برای رفع سوبسید های بیش از اندازه که یکی از علل مشکلات اقتصادی کشور است، و خیلی دقیق‌تر برای رفع معضل بزرگی به نام حد ورود دولت در اقتصاد، دو راه حل بالا به قدر کافی موثر هستند.
@Pure_Islamic_Economy

پست 16
فاصله اقتصاد آکادمیک و اقتصاد ایران
کیوان حسین وند
16 اسفند 98

1 از 2:
نکتهٔ اول آنکه شکافی میان اقتصاد آکادمیک و اقتصاد ایران وجود دارد لکن نه لزوما به این معنا که جامعهٔ ایرانی نیازمند یک اقتصاد خاص خود است و یا اینکه این جامعه از اساس با همهٔ جوامع دیگر متفاوت است.
تجربه مطالعاتی بحران، رشد و توسعهٔ ملل جهان نشان می‌دهد آنها نیز کم و بیش با این مشکلات روبرو بوده‌اند لکن نه با نفی اصول ثابت اقتصادی و یا مسائل دیگر، بلکه با اصلاح خودِ جامعه در یک پروسهٔ مدت‌دار از این مشکلات عبور کرده اند. کشور ما نیز متفاوت از این تجربه‌ها نخواهد بود. بنابراین سهم بزرگ اصلاح، اختصاص به خود جامعه داشته و سهم کوچک آن به بومی سازی یک سری از مفاهیم اقتصادی.

نکتهٔ دوم آنکه یقینا میتوان با سطحی‌نگری دلایل زیادی را لیست کرده و با ذکر آنها به علل شکاف میان حقیقت (علم اقتصاد) و واقعیت (جامعه ایران) رسید لکن با عمیق شدن در این علل، در انتها به 3 دلیل عمده و ریشه‌ای که دربرگیرنده‌ٔ اکثر دلایل سطحی ست می‌رسیم:
1- واضح است که اقتصاد ترکیبی ست از علم و سیاست. خواسته یا ناخواسته، جامعهٔ ما به یک جامعه سیاست‌زده مبدل شده به گونه‌ای که حوادث اقتصادی، عمدتا دلایل غیر فنی و بنیادی و در حقیقت سیاسی و غیر علمی داشته‌اند که امررا برای بهبود اوضاع سخت کرده است.
نکتهٔ بسیار پر اهمیت در این میان آن است که سیاست، تنها منتهی به حاکمان نمی‌شود بلکه دو جزء داشته که یک جزء آن سیاست های نظام و جزء دیگر سیاست های تک تک افراد جامعه است که در حقیقت از پس این مسئله به اهمیت جامعه شناسی انسان ایرانی و دقیقتر به اهمیت اقتصاد رفتاری ایرانیان می‌رسیم.
سیاست های حکومتی همواره با تنش میان موافقان و مخالفان آن همراه بوده است و بار این تنش را اقتصاد بیمار به دوش کشیده است. دولتی کاملا به خارج از مرزها چشم دوخته و این به اقتصاد به سهم خود آسیب زده و دولتی کاملا درب روابط را بسته و این هم به سهم خود به اقتصاد ضربه زده.
مردم نیز از پس نااطمینانی های اقتصادی و سیاسیِ مداوم و طولانی چند دهه، دچار عدم اعتماد، اضطراب و تصمیم های غیر عقلایی شده‌اند واین دو گروه (دولت و ملت) مدام بر هم اثرنهاده و اثر پذیرفته‌اند.
اکثر تئوری های اقتصادی بر فرض عقلایی بودن انسان پایه ریزی شده و بدیهی ست که اگر در جامعه‌ای به دلیل شرایط مذکور، در موارد حساس و بحرانی، تصمیمات مردم غیر عقلایی بوده است، کارکرد تئوری‌ها و اصول نیز به حداقل خود و حتی به تناقض می‌رسد.
2- علت دیگر، در خطاهای عام پذیرفته شده نهفته است. این خطاها به علت موجّه بودن و منطقی به نظر رسیدن، به مرور به اعتقاد یک ملت تبدیل شده و دولتی هم که از دل همین جامعه انتخاب میشود، این خطا را در سیاست های اقتصادی پیاده می‌کند.
نمونهٔ این خطاها زیاد است؛ به عنوان مثال از کودکی اینگونه تصور کرده‌ایم که اگر به فقرا پول بدهیم، فقر از میان می‌رود! این تفکر اکنون به یک عقیده تبدیل شده به گونه‌ای که کمتر عضوی از جامعه (ملت) را میتوان دید که به این موضوع معتقد نباشد. در پی این، دولتی انتخاب می‌شود که این دولت از همین مردم بوده و خواه ناخواه در پسِ افکار خود به این مسئله معتقد است برای همین به محض مواجه شدن با کسری بودجه، ناقص ماندن طرح های عمرانی و...، دست به استقراض از بانک مرکزی می‌زند با این خیال خام که اوضاع را بهبود می‌دهد! ریشهٔ این مسئله و بسیاری از مسائل مشابه، به دلایل 1 و 2 بازمی‌گردد.
3- علت سوم، درنظر نگرفتن همهٔ پارامترهای اثرگذار در یک بستهٔ اقتصادی است. درواقع می‌تواند برعکس مورد دوم باشد؛ یعنی یک تصمیم نه بر اساس یک فهم غلط، بلکه کاملا علمی و منطقی اخد شده باشد لکن در مقام اجرا، نتیجه‌ای متفاوت یا عکس بدهد. علت این موضوع عمدتا در این است که ما تنها یک عامل را درنظر گرفته‌ایم نه همه‌ٔ عوامل اثرگذار را! گاهی یک سیاست اقتصادی برای اثربخشی، نیازمند چند تصمیم طولی و موازی دیگر بوده که متاسفانه سیاستگذاران ما به این موضوع کمتر توجه می‌کنند. اقتصاد یک علم همه جانبه است؛ یعنی نیازمند این است که هر تصمیم از بسیاری جهات مورد ارزیابی قرار بگیرد. برای مثال حذف یارانه بنزین امری عاقلانه است اما تبعاتی دارد که سیاست‌گذار باید با درنظر گرفتن آن تبعات و دیگر پارامترهای اثرگذار، تصمیم خود را نهایی کند.
ادامه👇
@Pure_Islamic_Economy

پست 15
تجارت وابستگی می‌آورد.
کیوان حسین وند
8 بهمن 98

یکی از اصول اولیه اقتصاد، موضوع دوسویه بودن تجارت، متقابل بودن آن و اثرگذاری و اثرپذیری همزمان تجارت میان ملت هاست.
تجربه نشان می‌دهد زمانی که منافع یکی از طرف های تجارت به بن بست بخورد، حتی تجارت و وابستگی به جهت ارضای نیازهای متقابل هم نمی‌تواند قدرتی بالاتر از کسب منافع بیشتر یکی از طرف‌ها داشته باشد.
به طور دقیق‌تر آنچه که از زمان ابداع پول تا به امروز وسیله‌ی اتصال میان دو ملت و یا چند ملت را بوده است، تجارت و به‌طور تخصصی‌تر پول بوده به گونه‌ای که خاصیت وابستگی متقابل (1) پول که مهم ترین وجه پنهان و کارکرد نامرئی آن است، این نقش و وظیفه را به دوش می‌کشد؛ در حقیقت به عقیده نگارنده، پول مهم ترین عامل همبستگی دو ملت در عمل تجارت است که بر این اساس در تبادلی که پول "الف" مورد واسطه واقع شود، صاحب پول الف به لحاظ اقتصادی ید برتر را خواهد داشت زیرا در روابط تجاری از پول خود به عنوان یک اهرم قدرتمند هم می‌تواند استفاده کند. بنابراین مهم ترین ابزاری که جهت برآورده کردن منافعِ تهدید شده میتوان استفاده کرد، همان مهم ترین عامل پیوند تجاری میان ملت هاست یعنی پول.
تجربه‌ی تجاری سال های قرن 20 ام و 21 ام شامل حوادث اقتصادی مربوط به کاهش ارزش پول ملی در میانه‌ی سال های 1921 تا 1936، 1967 تا 1987، و 2010 تا کنون شامل این اواخر از 2018 تا الان، به ما نشان داده که حتی تجارت متقابل هم آنقدری وابستگی قدرتمندی ایجاد نمی‌کند که بتوان در سایه‌ی آن حصار امنی برای خود ترسیم کرد بلکه بر حسب تحربه‌ی این سه دوره‌ی تاریخی همواره قدرت منافع، از قدرت وابستگی متقابل بیشتر بوده و پول مهم ترین و اصلی ترین ابزار برای کسب این منافع بوده است.
حتی تجربه‌ی مربوط به تحریم های کشورمان ایران نیز مصدق این عقیده است. در موضوع تحریم های نفتی، تصور ما بر این بود که از آنجایی که کشورهای شرقی به نفت خاص کشور ما محتاج اند، فلذا به جهت وابستگی ناشی از تجارت، در مقابل تحریم های نفتی آمریکا مقاومت کرده و در نهایت نفت ما را خواهند خرید. در یک نمونه از این موضوع قضیه از این قرار بود که پالایشگاه های کشورهای شرق آسیا از آنجا که بر اساس ترکیبات نفت ایران تاسیس شده بودند و در صورت تغییر ورودی نفت، متحمل هزینه های خیلی بالا می‌شدند، تصور بر این بود که این تجارت وابستگی آورده و قدرتش از قدرت منافعِ تهدید شده‌ی یک اقتصاد دیگر (آمریکا) بیشتر خواهد بود فلذا این کشورها در مقابل خواست آمریکا تسیلم نخواهند شد. اتفاقی که با گذشت زمان و با وجود هزینه های گزاف آن احتمالش روز به روز کمرنگ تر می‌شود.

اما چگونه است که پول هم محور اتصال وابستگی تجاری کشورهاست و هم در عین حال دارای پتانسیل علیه وابستگی تجاری کشورهاست؟
پاسخ این سوال به ماهیت پول اعتباری بازمی‌گردد.
پول یک قرارداد اجتماعی (2) است که از خود ارزشی نداشته و برای هرچیزی معرف ارزش، و اعتبار آن ماحصل توافق طرفین است. هرچه طرفین توافق از قدرت بیشتری برخوردار باشند، قرارداد میان آنها نیز اعتبار و قدرت بالاتری خواهد داشت (3) که دلار و تجارت به وسیله‌ی دلار یک نوع از این قراردادهای اجتماعی است که به علت دارا بودن یک صاحب قدرتمند (آمریکا)، دلار نیز از قدرت بالایی برخوردار شده است؛ قدرتی تنها ناشی از یک اعتبار منعکس شده از یک و چند قرارداد.
ارسطو نیز از دیرباز به این خصیصه‌ی پول از زبان معتقدین به آن سخن می‌گوید: جمعی دیگر در مخالفت با این نظر برآنند که پول، چیزی برساخته و اعتباری ست، زیرا چون کسانی که آنرا به کار میبرند، از رواجش بیندازند، دیگر ارزشی نخواهد داشت و به کارِ برآوردن هیچیک از نیازهای زندگی نخواهد آمد. (سیاست، 1257 ب 16) (4)
بنابراین پول امروزی به خودی خود بی ارزش است مگر آنکه دیگران آنرا به رسمیت بشناسند و بپذیرند. (پول، مقدمه) (5)
با این تفاسیر علت اینکه پول همزمان هم سبب تقویت همبستگی ملل و هم سبب فروریختن روابط ملل می‌شود، به ماهیت اعتبار گونه‌ی آن و خاصیت وابستگی متقابل آن بازمی‌گردد. بر این اساس به عقیده نگارنده برای بی اثر کردن این خصیصه‌ی بزرگ و پنهان پول، لازم است طرفین تجارت به پول های یکدیگر در امر تجارت بسنده کرده که از این طریق موضوع پیمان های پولی دو و چند جانبه پدیدار می‌گردد. در صورت استفاده‌ی هوشمندانه و درست از این پیمان‌ها، شکنندگی در مقابل وابستگی تجارت به حداقلِ خود رسیده و این اصل اقتصادی که ابتدای تحلیل اشاره شد، در اغلب حالات صادق و جاری خواهد بود.
----------------
1- Interdependence
2- Social Contract
3- برای مطالعه بیشتر به کتاب A THEORY OF JUSTICE
اثر John Rawls، فصل 1 مراجعه نمایید.
4- سیاست، ارسطو، دکتر حمید عنایت، چ دوم 1349.
5- پول، اریک لونرگن، احد علیقلیان، نشر نو، چ سوم 1397.

@Pure_Islamic_Economy

ادامه پست 14:

3 از 3:
د) تحلیل آنچه هست و آنچه خواهد بود:
با نگاهی به حادثه رکود بزرگ آمریکا در دهه 1920 این مسئله یادآور میشود که کشورها با کاهش ارزش پولهایشان به فقیرکردن همسایه و اعمال تعرفه ها روی آورده بودند که منجر به آن حادثه ی عظیم شد.
در 1970 هم مجدد با کاهش ارزش دلار بود که قیمت نفت دچار صعودی 4 برابری شد.
اکنون آمریکا نرخ بهره را کاهش داده؛ اگر نرخ برابری یوآن-دلار ثابت می ماند، فدرال رزرو به چاپ پول و واردکردن آن به چین ادامه میداد و تورمش را به وسیله واردات مذکور و جریان پولهای داغی که به دنبال سود بیشتر روانه ی چین میشدند، وارد چین میکرد.
اگر نرخ برابری یوآن-دلار کمتر میشد یعنی ارزش یوآن بیشتر میشد، چین مزیت صادراتی خود را از دست میداد.
پس راه سوم باقی ماند و آن کاهش ارزش یوآن بود.
باید توجه داشت که خطر امروز، سقوط خود سیستم پولی ست یعنی از بین رفتن اعتماد به پولهای کاغذی و فرار به سمت دارایی های مطمئن.(۳۰)
درست در همین ماه در سال 1971 بود که آمریکا طلا را از سیستم پولی کنار گذاشت و در طول 5 دهه ای که از این اقدام میگذرد، آمریکا شاهد بحران ها، رونق ها، رکودها، حباب دارایی ها و سقوط ها بوده است.
به عنوان کلام آخر و پرهیز از تکرار نکات مطرح شده، باید عنوان داشت که ادامه روند کنونی اصلا نتیجه خوشی نخواهد داشت و انتظار میرود این روند تنها تا انتخابات 2020 ادامه داشته باشد. ان شاءالله.

منابع:
۱- People's Bank of Chine; بانک خلق چین
۲- yon.ir/Vezjr
۳- Bailout
۴- Quantitative Easing Policy
۵- yon.ir/IZTLH
۶- yon.ir/SY95F
۷- yon.ir/tt59T
۸- yon.ir/HpwkK
۹- yon.ir/VJzje
۱۰- yon.ir/TqH2E
۱۱- yon.ir/M90V9
۱۲- yon.ir/9YUTS
۱۳- yon.ir/WVkVJ
۱۴- yon.ir/3WvFw
۱۵- yon.ir/kGMXS
۱۶- yon.ir/K8vCG
۱۷- yon.ir/FLNIq
۱۸- yon.ir/WSSjt
۱۹- isna.ir/amp/97061607954/
۲۰- yon.ir/hwAaA
۲۱- yon.ir/gh5fH
۲۲- yon.ir/SD745
۲۳- yon.ir/dQDKn
۲۴- a full-scale trade war
۲۵- yon.ir/Ac1Db
۲۶- sustainabledevelopment.un.org/memberstates/china
۲۷- yon.ir/kjSvx
۲۸- yon.ir/hV3Qr
۲۹- Beggar-thy-neighbor
۳۰- Currency wars, James Rickards, P:97.

ادامه پست 14:

2 از 3:
ب) و اما تا اینجا چه تبعاتی داشته؟
دو اقدام اخیر دو کشور مبنی بر اعمال تعرفه و کاهش ارزش پول، پس از 5 روز در رابطه با شاخص سهام ها با این تبعات همراه بود:
شاخص سهام MSCI آسیا و اقیانوسیه: منفی 9.99 درصد سقوط(۹)
شاخص سهام HANG SENG هنگ کنگ: منفی 7.5 درصد سقوط(۱۰)
سهام IXIC نزدک: منفی 6.21 درصد سقوط(۱۱)
سهام KOSPI کره: منفی 5.85 درصد سقوط(۱۲)
شاخص سهام SPX اس اند پی 500: منفی 5.26 درصد سقوط(۱۳)
شاخص XJO استرالیا: منفی 5.09 درصد سقوط(۱۴)
شاخص DJI داو جونز: منفی 5.07 درصد سقوط(۱۵)
شاخص NIKKIE ژاپن: منفی 4.41 درصد سقوط(۱۶)
به علاوه بررسی نشان میدهد غالب بازارها و شاخص های سهامی در صف فروش قرار گرفته اند.(۱۷)
در بازار نفت بخاطر کاهش تقاضای تحت تاثیر جنگ تجاری، نفت با کاهش قیمت همراه شده و به هر بشکه 60 دلار در نفت برنت و هر بشکه 55 دلار در نفت خام رسیده و طلا هم به عنوان یک دارایی امن در کنار دیگر دارایی های مطمئن از قبیل برخی اوراق قرضه و ارزها دچار افزایش تقاضا و ارزش شده است بطوری که هر اونس طلا به بالای 1470 دلار رسیده است؛ یک رکورد تاریخی از 2014 تا کنون.(۱۸)
ین ژاپن هم از آن دست ارزهایی ست که دارایی امن تلقی میشود که نشانه ی آن دارا بودن رتبه سوم در ذخیره ارز کشورهاست(۱۹) و در این ماراتون ارزشش دچار 2.21 درصد افزایش شده و تقویت شده است.
از مجموع 208 بازار اوراق قرضه، تنها 14 بازار در صف خرید بوده اند و مابقی در صف فروش قرار داشته اند که از مهم ترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
اوراق قرضه 10 ساله آلمان DE10Y: منفی 35.25 درصد سقوط(۲۰)
اوراق قرضه 10 ساله ژاپن JP10Y: منفی 24.39 درصد سقوط(۲۱)
اوراق قرضه 10 ساله آمریکا US10Y: منفی 14.84 درصد سقوط(۲۲)
اوراق قرضه 10 ساله کره KR10Y: منفی 8.73 درصد سقوط(۲۳)

ج) چه تبعات دیگری خواهد داشت؟
ما، نه فقط آمریکا و چین، بلکه کل اقتصاد کره ی خاکی، درگیر یک جنگ تجاری گسترده(۲۴) شده ایم که در یک جمله ی کوتاه درباره تبعات آن میتوان گفت در صورت تداوم رکند کنونی، آتشی ست که دود غلیظ آن به چشم همه میرود.
در میان مدت و بلندمدت انتظار میرود تورم آمریکا از 2% که تورم انتظاری دنیاست بالاتر رود و این موضوع سبب افزایش آمار بیکاری و کاهش تقاضا و رکود شود و به علاوه میزان سود پرداختی آمریکا به اوراق قرضه هم در صورت تجاوز از 2%، به شدت زیاد خواهد شود و تعادل را به هم بریزد.
باید دید نرخ تورم اعلامی آمریکا برای ماه ژولای که در 13 ام همین ماه اعلام میشود و ماه های پس از آن از روندی صعودی حکایت میکند یا خیر.
به علاوه اگر تورم نزدیک 2% و حتی بیشتر شود، فدرال رزرو "یحتمل" تمایلی به همراهی با ترامپ در راستای کاهش نرخ بهره نخواهد داشت و آنرا افزایش میدهد؛ چرا یحتمل؟ زیرا بانک مرکزی آمریکا اخیرا در تراز این بانک کاهش ملموسی صورت داده(۲۵) که این امر مهار تورم با وجود نرخ بهره پایین را کمی آسان میکند؛ لکن باید توجه داشت که صف فروشی که بابت اوراق قرضه آمریکا شکل گرفته، میتواند تورم را افزایش دهد.
چین به اهداف اقتصادی مدنظر خود برای سال 2020 تا اینجای کار غالبا دست یافته است(۲۶)؛ بزرگترین اهداف آن، دو برابر شدن تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه سال 2020 به نسبت سال 2010 است که به این دو هدف در سال 2018 رسید.(۲۷)
لکن آمریکا و دولت ترامپ اهدافی در سر دارد که گرچه که به غالب آنها رسیده لکن در مکان امنی همچون چین قرار ندارد و آسیب پذیری آمریکا در این جنگ را بیشتر میکند. ترامپ تا انتخابات 2020 نیاز به اشتغال دارد که گویا موفق هم خواهد شد زیرا هدفی کوتاه مدت است لکن در بلندمدت و میان مدت دچار لطمات جنگ که بزرگترین آن بر دلار خواهد بود میشود.
کاهش ارزش پول های ملی برابر است با خروج سرمایه از چین و آمریکا کمااینکه این خروج در آمریکا شدت یافته است(۲۸)، افزایش تورم جهانی، کاهش رشد اقتصادی جهانی، افزایش بیکاری دو کشور و کشورهای دیگر، فقیر کردن همسایه(۲۹)، رکود جهانی و... .
این نکته ی بسیار مهمی است که اگر شغلی برای مردم میلیاردی چین وجود نداشت، چه اتفاقاتی از قبیل آنچه در تورم دهه 1980 در حادثه میدان تیان آنمن 1984 حادث شد، اتفاق می افتاد.
آمریکا و ترامپ هم به خوبی ارزش اشتغال و تورم را برای جمعیت 300 میلیونی خود میداند و هر دو کشور باید حواسشان باشد که این موش و گربه بازی، علاوه بر ضررهای هنگفت به خود، چه ضربه ای به تجارت دنیا و اعتبار پول ها میزند.
ادامه👇

پست 14:
جنگ تجاری چین و آمریکا
کیوان حسین وند
15 مرداد 98

1 از 3:
جنگ تجاری میان دوقدرت بزرگ اقتصادی، سابقه‌ای طولانی دارد بطوریکه یادآور جنگ‌های تجاری میان سال‌های 1967-1987، جنگ تجاری 2010 تا اکنون که شامل 2015 و این اواخر 2018 تا حال حاضر میشود.

نکته مشترک همه آنها، گویا به مسئله نرخ برابری ارز برمیگردد زیرا از مدتها قبل این چین بوده که همواره توسط شرکای تجاری خود تحت اتهام دستکاری نرخ ارز قرار گرفته.
و نکته مشترک دیگر همه جنگهای تجاری، تبدیل شدن آنها به جنگ های ارزیست که تبعات وحشتناکی برای هردو طرف بازی و تماشاگرانشان دارد.

الف) چه اتفاقی افتاد؟
در یک نگاه کوتاه مدت، میتوان همه اتفاقات را در اعمال تعرفه خلاصه کرد.
در نگاه میان مدتی میتوان همه اتفاقات را در نیاز ترامپ به کسب رای در انتخابات 2020 برای کارنامه ایجاد شغل و مهار تورم از طریق اعمال تعرفه دانست.
و در یک نگاه بلندمدت میتوان همه اتفاقات را در اهرمی بنام دلار خلاصه کرد تا آمریکا بتواند با این سلاح به اهداف خود از قبیل ترازسازی مجدد تجاری، تضعیف کشورها با صادرات تورم و مبارزه علیه ایجاد تورم منفی در کشور خود برسد.
پس بهترست برای توضیح آنچه اتفاق افتاده، گریزی تاریخی بزنیم به آنچه در گذشته اتفاق افتاد تا فهم حوادث کنونی آسانتر شود.
چین همواره به دو مسئله متهم میشد؛ اول دستکاری ارزش ارز خود و دوم صادرات تورم منفی خود به آمریکا.
از همان سالهای 2002 تا اکنون همواره این عقیده بود که چین به علت دستمزد و هزینه تولید پایین، همیشه تورم منفی دارد و از طریق ثابت نگه داشتن نرخ تبدیل ارز که توسط PBOC(۱) شروع شد این تورم منفی را به آمریکا صادر میکند.
فدرال رزرو پس از این اتفاقات همیشه واهمه ایجاد تورم منفی را داشت و برای این موضوع، نرخ بهره خود را کاهش میداد تا واکنش درست دهد بطوریکه از نرخ بهره بالای 6% در سال 2002 به حوالی 0% در سال 2010 رسید.(۲) و این موضوع مقدمه ای بر برنامه های کمک مالی(۳) و تسهیل کمی(۴) بود.
لکن نکته بسیار مهم اینست که این اقدام، تبعات مختلف داشت که از جمله آن بحران مالی 2008 بود که موضوع صحبت ما نیست و اثر دوم آن یعنی خلق تورم بخاطر چاپ پول و صادر کردن آن به کشورهای طرف تجارت بود که موضوع صحبت ماست.
در توضیح این اثر باید به این نکته اشاره کرد که اساسا آمریکا نفع بزرگی در تراز تجاری منفی(۵) دارد(در کنار مضراتش) زیرا تراز تجاری منفی یعنی واردات کالا بیش از صادرات آن و در ازای واردات کالا، صادرات پول و از آنجایی که چین بزرگترین مقصد ورود این پولهای حاصل از واردات است، تورم آمریکا که حاصل از چاپ پول بدون پشتوانه است،  به چین منتقل میشود.
بانک مرکزی چین هم طبق برنامه تعریف شده ی خود، دلارهای اضافه را هم میگرفت و به ازای آن یوآن چاپ میکرد و این جرقه ی تورم بود. درواقع PBOC مجبور بود یوآن بیشتری چاپ تا دلارهای اضافه را جمع کند و همه ی این اجبار به چاپ کردن بخاطر ثابت نگه داشتن نرخ تبدیل ارز دو کشور بود.
به علاوه PBOC در ازای دلارهای سرگردان، دست به سرمایه گذاری مطمئنی بنام خرید اوراق قرضه آمریکا میزد. به همین ترتیب هرچه ترازتجاری آمریکا منفی تر میشد و هرچه ترازتجاری چین مثبت تر، چین تورم بیشتری وارد و اوراق بیشتری خریداری میکرد.
برنده دو طرف بازی آمریکا بود!
در پی این ورود تورم منفی به چین، چین ناچار به کاهش ارزش یوآن میشد.
حال همین اتفاقات را با این پیشینه، درحال حاضر نظاره گر هستیم.
ابتدا آمریکا اعمال تعرفه میکند؛ چین هم متقابلا اعمال تعرفه میکند.
سپس قدم های زیگزاگی در اعمال تعرفه برداشته میشود.
ترامپ به فکر سلاح دومی بنام نرخ بهره می افتد بنابراین بر رئیس پیشین و کنونی فدرال رزرو، فشار می آورد تا ارزش دلار را پایین نگه دارد تا هم جلوی رکود را بگیرد، هم تورم منفی ورودی از چین را خنثی کند و هم تورم به چین صادرکند و صنایع چین را که بر پایه صادرات شکل گرفته اند فلج کند و رکود و بیکاری به چین تحمیل و در مجموع اینها موجب اشتغال و رونق به اقتصاد خود شود.
ترامپ بالاخره موفق به تغییر رئیس فدرال رزرو میشود و او هم نرخ بهره را در راستای کاهش ارزش دلار کاهش میدهد.
ترامپ در کنار کاهش نرخ بهره، با نقض آتش بس یک ماهه، مجدد اعمال تعرفه میکند: ده درصد بر روی 300 میلیارد دلار کالای باقیمانده وارداتی از چین.(۶)
چین هم درست 5 روز بعد از این دو اقدام آمریکا، زمین بازی را از اعمال تعرفه تغییر و قدم در زمین کاهش ارزش یوآن گذاشته و به واردکنندگان محصولات کشاورزی میگوید فعلا واردات را تعلیق کنند و این تعلیق مساوی میشود با سقوط معاملات آتی ذرت و سویا در همان روز اعلام خبر.(۷)
چین با این اقدام پس از 11 سال از بحران 2008، توانست ارزش یوآن را به بالای 7 در برابر هر دلار برساند و 2.61 درصد به نسبت 5 روز قبل از ارزش آن بکاهد.(۸)
این خلاصه ای بود از آنچه که اتفاق افتاد.
ادامه👇

متن PDF لاتین گزارش تحریمی دوشنبه 24 ژوئن 2019 علیه رهبر انقلاب
گزارش اینترنتی:
https://ir.usembassy.gov/executive-order-on-imposing-sanctions-with-respect-to-iran/

پست 13:

تحریم های روز دوشنبه علیه رهبر انقلاب اسلامی ایران
5 تیر 1398

موارد ۱ تا ۷ این گزارش، خلاصه شده ای از متن لاتین گزارش تحریمی دونالد. جی. ترامپ می باشد:
۱- قانون این تحریم ها در ایالات متحده به اجرا در می آید.(۱)
۲- شخص رهبری، بیت رهبری، هر فرد منصوب توسط رهبری و هر فرد منصوب توسط منصوبات رهبری و هر فرد مرتبط با منصوبات رهبری و بیت رهبری شامل این تحریمها است چه آن شخص و نهاد داخل ایران باشد و چه خارج از ایران.(۲)
۳- حال، چه اشخاص و نهادهایی که در حال حاظر در ایالات متحده هستند و چه اشخاص و نهادهایی که در آینده خواهند بود.(۳)
چه آن نهادها در کنترل یا تملک یک آمریکایی باشد و چه یک غیر آمریکایی.(۴)
این حسابها و منابع مالی مسدود شده و قابلیت جا‌به‌جایی، پرداخت، صدور، برداشت، و یا هرگونه داد و ستد را نخواهند داشت.(۵)
۴- شخصی یا نهادی که به هریک از اشخاص یا نهادهای بالا هدیه، اعانه، کمک، پشتیبانی مالی، مادی، فناوری، کالایی، خدماتی و حمایتی پرداخت کند.(۶)
شخصی یا نهادی که از هر یک از اشخاص یا نهادهای بالا هدیه، اعانه، کمک، پشتیبانی مالی، مادی، فناوری، کالایی، خدماتی و حمایتی دریافت کند.(۷)
۵- هر عضو هیئت مدیره و مدیراجرایی نهادهای مرتبط با افراد بالا.(۸)
چه در ایران باشند چه در خارج از ایران.
۶- ممنوعیت تراکنش های مالی چشمگیر و آگاهانه افراد و نهادهای تحریم شده (مستقیم یا غیرمستقیم) در ایالات متحده؛ نظیر حساب های افراد و نهادهای تحریم شده که در ایالات متحده وجود داره و وزارت خزانه داری می تواند آن ها را مسدود، گشایش حسابشان را ممنوع یا بر تراکنش های آنها مقررات بسیار شدیدی اعمال کند.(۹)
۷- ورود این افراد و هرکس که بنابر subsection1. (a) قرارگرفته اند، به خاک ایالات متحده چه بصورت مهاجر و چه غیرمهاجر ممنوع است.(۱۰)

رفرنس:
۱. Section1. (a)
۲. Section1. (a). i
Section1. (a). ii. A
Section1. (a). ii. B
۳. Section1. (a)
Section1. (a). ii. D
۴. Section1. (a)
۵. Section1. (a)
۶. Section1. (a). ii. A
Section1. (a). ii. B
Section1. (a). ii. C
Section1. (a). ii. D
Section3
Section4. (a)
۷. Section3
Section4. (b)
۸. Section1. (a). ii. E
۹.  مثلا دریافت وجوهات شرعی توسط بیت رهبری در ایالات متحده ممکن است ممنوع شود البته به شرط چشمگیر بودن و انتخاب وزیر خزانه داری این کشور.
Section2. (a)
Section2. (b)
۱۰. Section5
تمامی رفرنس ها در متن اصلی گزارش تحریمی 24 ژوئن 2019 موجود میباشد. این متن در زیر بارگذاری شده است.👇

ادامه پست 12:

زمان مطالعه این صفحه:
1 دقیقه

8 از 8:
نبرد با آکراسیا

مغز ما پاداش‌های نقد و کوتاه‌مدت را همیشه نسبت به پاداش‌های بلند مدت ترجیح می‌دهد. این صرفاً پیامد شیوۀ عملکرد مغز ماست. با پذیرفتن این تمایل ذاتی، ناچاریم دائماً استراتژی‌های مضحکی به کار بندیم تا بتوانیم کارهایمان را انجام دهیم. درست همانطور که ویکتور هوگو تمام لباس‌هایش را در صندوقی مهر و موم کرد تا بتواند کتابش را بنویسد. اما به نظر من می‌ارزد. اگر هدفتان برایتان مهم است، می‌ارزد که وقت بگذارید و از این قبیل بهانه‌های الزام‌آور را بسازید.

ارسطو در برابر آکراسیا، انکراسیا را بکار می‌برد. آکراسیا به معنای گرایش ماست به اینکه قربانیِ اهمال‌کاری بشویم و انکراسیا به معنی تسلط بر نفس است. ""طراحی اعمال آینده، کاستن از نیروی اصطکاک مانع از شروع، و به‌کارگیری مقاصد اجرایی""، گام‌هایی ساده‌اند تا بتوانیم به‌جای زندگی‌ای که اسیر چنگال آکراسیا است، زندگی‌ای در بستر انکراسیا را تجربه کنیم.
----------------------------
اطلاعات کتاب‌شناختی:
Clear, James. Atomic habits: An easy & proven way to build good habits & break bad ones. Penguin, 2018

پی‌نوشت‌ها:
• این مطلب برشی از کتاب خرده‌ عادت‌ها است که با عنوان
«The Akrasia Effect: Why We Don’t Follow Through on What We Set Out to Do and What to Do About It»
در وب‌سایت شخصی نویسندۀ آن، جیمز کلیر منتشر شده است. وب‌سایت ترجمان آن را در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ با عنوان «سابقۀ اهمال‌کاری بشر به یونان باستان می‌رسد» و ترجمۀ عبدالحمید ضرابی منتشر کرده است.
•• جیمز کلیر (James Clear) نویسنده، کارآفرین و عکاس آمریکایی است. او دربارۀ روان‌شناسی، سلامت روان و خلاقیت مطالعه می‌کند و دربارۀ استعدادها و عادت‌های بشری می‌نویسد خرده عادت‌ها اولین کتاب اوست.
••• این مقاله برشی است از فصل ۱۴ کتاب خرده عادت‌ها.

ادامه پست 12:

زمان مطالعه این صفحه:
1 دقیقه و 5 ثانیه

7 از 8:
استراتژی سوم:
"مقاصد اجرایی را بکار ببند."

مقصد اجرایی داشتن یعنی تصمیم‌ برای به اجرا درآوردن رفتاری مشخص در بازۀ زمانی مشخصی در آینده. مثلاً می‌گویی: من در فلان تاریخ در فلان ساعت و در فلان مکان مشخص، حداقل نیم ساعت ورزش می‌کنم.

صدها پژوهش و مقاله وجود دارد که نشان می‌دهد مقاصد اجرایی چگونه در همۀ شاخه‌ها به کار می‌آیند. از عادت به ورزش‌کردن گرفته تا واکسن سرماخوردگی. در پژوهش مربوط به واکسن سرماخوردگی، محققان، گروهی متشکل از ۳۲۷۲ نفر از کارکنان یک شرکت در میدوسترن را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند کارمندانی که تاریخ و زمان خاصی را برای رسیدن به این مقصود تعیین کرده بودند، به احتمال بسیار بیشتری موفق به پی‌گیری و انجام آن در هفته‌های بعد شدند.

به نظر ساده می‌رسد که کارهایی که برای آن‌ها در آینده زمان‌بندی مشخصی ایجاد شده، می‌توانند محقق شوند. اما آنچه من پیشتر به آن اشاره کردم این بود که مقاصد اجرایی جزئی، برای محقق شدن، دو یا سه برابر شانس بیشتری دارند.

ادامه👇

ادامه پست 12:

زمان مطالعه این صفحه:
1 دقیقه و 10 ثانیه

6 از 8:
استراتژی دوم:
"تا می‌توانید نیروی اصطکاکی که مانع شروع می‌شود را کاهش دهید."

همیشه عذاب وجدان و احساس گناه اهمال‌کاری، از رنج شروع کارها بیشتر است. الیزر یودکوفسکی می‌گوید: اگر لحظات زندگی را با هم مقایسه کنیم، لحظه‌ای که در حال انجام کاری طاقت‌فرسا هستیم، کمتر از لحظه‌ای که آن را به تعویق می‌اندازیم رنج‌آور است.

پس چرا همچنان اهمال‌کاری می‌کنیم؟ به خاطر اینکه قسمت سخت ماجرا، حین انجام کار نیست، شروع‌کردن آن است. نیروی اصطکاکی که مانع انجام یک کار است، تماماً در قسمت شروع ماجرا جمع شده است. غالباً وقتی که کاری را شروع کردی، انجامش برایت خیلی راحت‌تر می‌شود. برای همین، وقتی می‌خواهی عادت رفتاری جدیدی را برای خودت ایجاد کنی، بیشتر از اینکه نگران این باشی که آیا موفق می‌شوی یا نه، باید تمرکزت بر این باشد که عادتِ شروع‌کردن به کار را برای خودت ملکه کنی.

باید دائماً اندازۀ عادت‌هایت را کوچک و کوچک‌تر کنی تا شروع کردنشان سخت نباشد. تمام هم و غم خودت را بگذار تا یک رسم تازه را بسازی و تا جای ممکن آن را ساده کن تا بتوانی شروعش کنی. تا وقتی در شروع کردن کارها متخصص نشده‌ای، هرگز نگران نتیجۀ آن‌ها نباش.

ادامه👇