یک شعر از
#علی_فتحی_مقدمﺣﺲ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ از ﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﯽ ﻫﺎ / ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺷﺐ اﺳﺖ ُو ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از
ﺳﺎﻻد / ﺟﺎی ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای دﯾﺪن ﺧﻮاب ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮد / ﻧﻪ ! ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﻧﻤﯽ دﻫﺪ
اﯾﻨﻬﺎ دﻟﯿﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﻫﻮﯾﺞ ﻫﺎی رﻧﺪه ﺷﺪه ﻧﯿﺴﺖ / ﺑﺮای ﺧﯿﺎر ﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺷﺪه ای
ﮐﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﻋﺮﯾﺎن اﻧﺪ َو/ ﭼﻨﮕﺎل ﻫﺎی ﺳﻪ ﺑﻌﺪی / ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ روﺷﻦ ﺷﺎن ﺳﮑﺲ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ - ﻋﺮﯾﺎن اﻧﺪ َو/ اﻧﺪام ورق ورق ﺷﺪه ی ﺷﺎن ﻋﺮﯾﺎن اﺳﺖ َو/ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ
ﺑﯿﻨﻤﺸﺎن ﻋﺮﯾﺎﻧﻢ ﻋﺮﯾﺎﻧﻢ ﻋﺮﯾﺎﻧﻢ
ﺗﺎﻻپ ﺗﻠﻮپ ﻫﻠﻮﻫﺎ ﺑﺮ ﻧﺒﺾ ﻣﻦ َو/ ﭼﯿﺮﮔﯽ رﻧﮕﻬﺎ ﺑﺮ ﻧﺒﺾ ﻣﯿﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺪوه ﭘﺮواز ،- ﺑﺮ
ﮐﺸﺎﻟﻪ ی ران ﻫﺎی ﻣﻮز را ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ / ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪن ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎی ﻣﻨﺘﺰع ﭘﺮﺗﻘﺎل را
ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ َو/ ﺣﺲ ﻻﻣﺴﻪ ی ﻣﺮا َو/ ﺣﺲ ﺑﻮﯾﺎﯾﯽ ﺷﻨﻮاﯾﯽ ﺣﺘﺎ دﯾﺪاری ﻣﺮا ﺗﺤﻘﯿﺮ
ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ ازﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺮا ﺗﯿﺰی ﭘﯿﺎز ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﺮده اﺳﺖ / اﯾﻨﮑﻪ ﻫﯿﭻ ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ
رﺋﺎﻟﯿﺴﺘﯽ / ﮔﻼﺑﯽ ﺗﺎزه ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه ام را / ﺑﻪ ﻣﻨﻈﺮه ی ﺧﻮدش راه ﻧﻤﯽ دﻫﺪ / اﯾﻨﮑﻪ
ول ام ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ُو ﺑﯽ اﺟﺎزه ام / آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ را ﺑﻪ ﻫﻤﺪﺳﺘﯽ ِ ﺑﺎ ﮐﺎردﻫﺎ َو/ ﻓﺴﺎد
ذﻫﻨﯽ ِ ﺑﺎ ﻣﯿﻮه ﻫﺎ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ / آﯾﺎ دﻟﯿﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای دﻋﻮت ﻧﮑﺮدن
ﮐﺎﻫﻮﻫﺎ اﻧﺎرﻫﺎ َو ﺑﮕﺬرﯾﻢ ﮐﻪ ﮔﯿﻼس ﻫﺎی ... ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺤﯿﻂ ﻧﯿﺴﺖ ؟
ﺑﮕﺬرﯾﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺣﺮف ﻫﺎ / ﺷﺎﯾﺪ ﺷﮑﻞ ﻧﺎ ﻣﺘﻌﺎرف ﺧﺮﯾﺪ روزاﻧﻪ ای ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮارت
اﻣﻀﺎی ﺗﻮ -
ﮐﻠﻤﺎت
ﺑﻪ ﺧﻮاب اﺗﺎق ﻣﻦ آورده اﻧﺪ / اﻣﺎ در ﻋﻮض ، ﺑﺮای زﻧﻢ ﮐﻪ در ﺧﻮدش ﯾﺨﭽﺎﻟﯽ دارد
ﺟﺎی دﻧﺠﯽ ﺑﺮای ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ ﻣﯿﻮه ﻫﺎ ﺳﺖ !
وﻗﺘﯽ ﻧﯿﺎز روﺣﯽ ﻣﺮا از اﻧﺠﯿﺮ / ﻣﺮﺑﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ از ﮔﻮﺷﻪ ی ﭼﺸﻢ ، ﺗﻠﺦ ﻣﯽ
ﭼﮑﺪ / وﻗﺘﯽ اﺟﺎزه ی ﺣﻠﻮل در ﮔﻼﺑﯽ ﻫﺎ را از ﻣﻦ درﯾﻎ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ / ﭼﺮا ﺗﺨﯿﻠﻢ را زﻣﯿﻦ
ﺑﮕﺬارم َو/ ﺟﻠﻮی ﻣﻮرﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﻢ ﺑﯿﺎورم / ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ دﮐﻤﻪ ﻫﺎی ﭘﯿﺮاﻫﻨﻢ را ﺑﻪ ﺑﺎزی
ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ ؟
ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮑﯽ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ُو دﯾﮕﺮی ﻣﯽ ﺑﻨﺪد اﺳﺖ
ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮑﯽ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ُو دﯾﮕﺮی ﻣﯽ ﺧﻨﺪد اﺳﺖ
ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮑﯽ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ُو دﯾﮕﺮی ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺪ اﺳﺖ
ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮی ﺑﻪ ﺳﯿﺎره ای ﻧﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮔﺬارد
ﺗﺎ ﻧﯿﺎز روزﻣﺮه ی ﺧﻮد را از ﻋﺸﻖ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ
اﻣﺎ ﺗﻮ !
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰی ﺑﺮای ﺗﮑﺜﺮ ﻋﺸﻘﯽ َو/ دﻫﺎن ﮐﻠﻤﻪ ﻫﺎ را در ﻣﺘﻦ ﻣﯽغ ﮔﺸﺎﯾﯽ
ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﻫﺮﭼﻪ از اﯾﻦ ﺷﺮاب / ﻓﺎﺻﻠﻪ ی ﭘﯿﺮاﻫﻨﻢ را ﭘُﺮ ﮐﻨﯽ
ﻫﻨﻮز ﮐﻤﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮت ﺑﻮدم / ﺟﺎﯾﯽ از دﻟﻢ را ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﭘﻬﻦ اﺳﺖ
ﻫﻨﻮز ﮐﻪ راﺑﻄﻪ
ﻋﻼﻗﻪ ی ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎﺳﺖ !
دﻧﯿﺎی در ﺑﺴﺘﻪ ای دارد ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪن
ﻣﺤﻮ ﺷﺪن ﻣﯿﺎن رﻧﮓ ﻫﺎی ﻣﻼﯾﻢ وُ
ﻣﻘﺒﺮه ای ﺳﯿﺐ ﮔﻮﻧﻪ در ﺣﻮاﻟﯽ ﮔﺮدن
اﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد
از ﺧﻮدم ﺑﯿﺮون ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﻢ / ﺗﻮی ﭘﺎرﮐﯽ ﺟﺎﯾﯽ ﭼﯿﺰی ! ﺗﻮرا ﺑﻪ ﺷﺎم دﻋﻮت
ﻣﯽ ﮐﻨﻢ َو/ ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺗﻤﺎم / ﺑﻪ ﮐﺮاﻣﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﯿﻮه ﻫﺎ ﻓﮑﺮﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ / ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ
ﮐﻪ ﻣﺜﻠﻦ ﺑﺎ زﺑﺎن ﻓﻠﻔﻞ دﻟﻤﻪ / ﺳﺎﻻد دﯾﮕﺮی از ﮐﻠﻤﺎت ﺳﺮو ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ َو/ ﻫﻤﭽﻨﺎن
ﮐﻪ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻪ ﺑﻮﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﺷﺎداﺑﯽ اﻃﺮاف / ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ دﺳﺖ ﻫﺎ / در دور
دﺳﺖ ﺧﯿﺮه ﺷﻮﯾﻢ
@adabiateaghaliat#صفحه_ی_شعر_فارسیصفحه ای برای ادبیات فارسی زبان