شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living

#کمونیسم
Channel
Travel
Real Estate
Linguistics
Other
Persian
Logo of the Telegram channel شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living
@City_PlaceForLivingPromote
209
subscribers
513
photos
72
videos
383
links
@SoroushKhani
انقلاب یا انهدام . قسمت دوم
#کای_هرون و #جودی_دین
برگردان: #سروش_خانی

بسیج مداوم فعالان مردمی، شرایط را به وضوح در دستور کار سیاسی قرار داده است. هِرون و دین به پاسخ های متفاوت ارائه شده در برابر فروپاشی اقلیمی و تحلیل آنها می پردازند. آنها نیو دیل های سبز برنی سندرز و حزب کارگر انگلستان -نوعی کینزی گرایی سبز- را با وجود ماهیت رادیکال در کربن زدایی و و عدالت اقلیمی، واجد تناقضات بدخیم طبقاتی می دانند.
نیو دیل سبز برنی سندرز ایجاد مشاغل عمومی و رفاه اجتماعی را در راس استراتژی کربن زدایی خود قرار می دهد. اما توجه به ماهیت رادیکال اقدامات، طرح وی بر اساس یک تناقض بنا شده است: این طرح به ادامه فعالیت شرکتهایی که مسئول تغییرات اقلیمی هستند نیاز دارد زیرا می خواهد این شرکتها را وادار به پرداخت هزینه پاسخگویی کند. این تناقض عمیق است، بسیار نگران کننده تر از تنش میان جنگ طبقاتی و رشد سبز.
نیو دیل سبز حزب کارگر انگلستان نوید بیش از یک میلیون شغل سبز ، انرژی و حمل و نقل ملی مقرون به صرفه، ایجاد زیرساخت ها ی انرژی تجدیدپذیر، ممنوعیت فرکینگ و خاتمه کلیه حمایت های مالی صادرات انگلستان برای پروژه های سوخت فسیلی را داده است. با این وجود ، مانند همتای آمریکایی خود، در حال تلاش برای کربن زدایی و عدالت اقلیمی جهانی همراه با یک پروژه ملی گرایانه جهت رشد و توسعه که مبتنی بر سیستم استثمار ثروت و استخراج منابع از جهان سوم است. نوعی امپریالیسم سبز.
هر دو طرح با استتار منطق بی رحمانه، استثمارگر و ناپایدار انباشت سرمایه، عملکرد ایدئولوژیکی دارند. آنها به ما در چنبره امپریالیست وعده می دهند تا زمانی که از سرمایه داری و امپریالیسم با سوخت فسیلی به سمت یک سرمایه داری و امپریالیسم سبزتر حرکت نکنیم، هیچ چیزی، بطور اساسی تغییر نمی کند.

در ادامه هرون و دین از چرایی اجتناب از "سیاست نفی محض" و "حمایت انتقادی" و در عوض لزوم پیروی از تفکر دیالکتیکی مارکس می گویند. یعنی حذف محتوای اصلاح طلبانه سیاست از شکل انقلابی آن. برای دهه ها، جنبش های زیست محیطی درمرکز سرمایه داری، خود را سرگرم مبارزه جهت راه حل های محلی برای مشکلات جهانی کرده اند: اما بحران اقلیمی بی وقفه ادامه یافته و گونه های بیشتری از هستی ساقط شده اند.
چپ زمانیکه نیاز به ارائه تشکیلات سازماندهی شده دارد؛ اخلاق گرایی را پیشنهاد می دهد. در حالیکه اقدامات طبقه کارگر در سراسر جهان اهمیت تشکیلات سازماندهی شده را مشخص می سازد؛ که فضا را برای رادیکالیزاسیون بیشتر و اعتقاد بیشتر به اینکه ما توانایی تحول بنیادین اقتصاد جهانی را داریم؛ خلق می کند.
آنها همچنین نابسندگی دولت هراسی وانکارگرایی دولتی نحله هایی چون کمونیسم فاجعه را مورد بحث قر ار داده اند. .همه گیری اخیر نشان داده مشکلات جهانی نیازمند یک پاسخ برنامه ریزی شده متمرکز با تمام ابزارهایی ست که در اختیار دولت قرار دارد. عدم تصرف بیمارستان ها، صنعت، بانک ها و شبکه های لجستیکی از طبقه سرمایه دار منجر به افزایش مرگ و میر میگردد- و به فاجعه سرمایه داری چراغ سبز نشان می دهد.
فروپاشی اقلیمی ایجاب می کند که روابط بین هسته سرمایه دار و جهان پیرامونی فرا استثمار شده به طور بنیادین دگرگون گردد. اگر می خواهیم از یک فاجعه چند وجهی بیشتر جلوگیری کنیم، باید این ناهمگونی را به طور کامل حذف نماییم. "رشد سبز" منجر به کاهش آن نخواهد شد. "اقتصاد پایدار" نمی تواند آن را کاهش دهد. ما باید از سرمایه داری فاصله بگیریم.
مشکل امروز ما تمرکز بیش از حد دولتی نیست. پس از چهل سال نئولیبرالیسم، مشکل؛ بی نظمی ،عدم پاسخگویی ،استثمار مداوم و انباشت گسترده توسط سلب مالکیت است. ما به یک سیاست متناسب با این زمینه نیاز داریم، یک سیاست مبارز، منضبط، کمونیستی که نه از وخامت و عظمت چالش دور شود و نه از نظر هماهنگی در مقیاس لازم برای حل آن.


متن کامل در اتووود:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7254

#تغییرات_اقلیمی #گرمایش_جهانی #آپارتاید_اقلیمی #محیط_زیست #سرمایه_داری #سرمایه_داری_فاجعه #سرمایه_داری_سبز #کمونیسم_فاجعه #امپریالیسم_سبز #کینزگرایی_سبز

🔊 @City_PlaceForLiving
نکاتی بر وضعیت اپیدمی

#آلن_بدیو

برگردان: #سروش_خانی


آلن بدیو مانند هزاران نفر دیگر در پاریس در قرنیطینه بسر می برد. این فیلسوف دیدگاه خود از وضعیت ایجاد شده ناشی از اپیدمی کوید 19 را در این متن ارائه داده است.

اپیدمی از این نظر پیچیده ست كه همیشه نقطه تلاقی میان شرایط طبیعی و اجتماعی می باشد. از همان ابتدا؛ این را در نظر گرفتم که شرایط فعلی -در وضعیت اپیدمی ویروسی- شرایطی استثنایی نیست. نام واقعی اپیدمی فعلی نشان می دهد که ما با "هیچ چیز جدیدی در جهان معاصر" سر و کار نداریم. این نام واقعی سارس 2 است ، یعنی "سندرم شدید حاد تنفسی 2" ، عنوانیکه در حقیقت پس از اپیدمی  سارس 1، که در بهار سال 2003 در سراسر جهان شیوع پیدا کرد؛ برای "بار دوم" تشخیص داده شده است.

بازار جهانی، ناگزیر مسبب ایجاد اپیدمی های جدی و ویرانگر است. این اپیدمی تضاد بین اقتصاد و سیاست را آشکار می سازد: کل اقتصاد، تحت حمایت بازار جهانی قرار دارد  از سوی دیگر؛ قدرتهای سیاسی اساساً ملی هستند. و رقابت بین نظام های امپریالیسمی، کهن (اروپا و ایالات متحده) و جدید (چین، ژاپن ) مانع هر گونه فرایند شکل گیری یک دولت سرمایه داری جهانی می شود. دولتهای ملی دستخوش این تناقض، با رعایت هرچه بیشتر مکانیسم های سرمایه، سعی در مقابله با وضعیت اپیدمی دارند، حتی اگر ماهیت خطر؛ آنها را وادار به تعدیل سبک و اعمال قدرت نماید.

این یک توهم متناقض وخطرناک است که تصور کنید سرمایه داری معاصر که درهمه جا از فروپاشی فرضیه کمونیستی بهره مند شده و بنابراین می تواند خود را به مثابه تنها شکل ممکن تاریخی جوامع طبقاتی معاصر معرفی کند، قادر است به طور جدی با آنچه امروز اتفاق می افتد، مورد تهدید قرار گیرد. توهم آور است که فکر کنید وحشت نسبت به سلامتی می تواند "به خودی خود" مسیر را برای هرگونه ابتکار سیاسی امکان پذیر سازد.

 برای براندازی نظم موجود اجتماعی، ما می بایست با نیروهایی غیر از ویروس بسیج شویم: در شرایط فعلی؛ حال که در قرنطینه ایم، می بایست صرفاً به حقایق قابل اثبات علمی و به سپهر های بنیادین مبتنی بر  یک سیاست جدید، با تجربیات محلی - از جمله در مورد ساماندهی در معرض خطرترین طبقات- و اهداف استراتژیک اعتماد کنیم.

کسانی از ما که خوهان یک  تغییر واقعی در شرایط سیاسی این کشور هستیم، می بایست این اپیدمی و حتی قرنطینه (کاملاً ضروری) را به مثابه یک فرصت بدانیم؛ برای کار بر روی اشکال جدید در سیاست، درراستای پروژه جدید، پروژه موقعیت های سیاسی جدید، وتوسعه فرا ملی مرحله سوم کمونیسم.

 

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6986

 

🔊 @City_PlaceForLiving

 

 

 

#ویروس_کرونا  #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #ناسیونالیسم #توتالیتاریسم  #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم #کمونیسم #امپریالیسم #سرمایه_داری
مسئله "امر خوردن" و زندانی بودن/شدن/کردن؛ یا رها بودن/شدن/کردن در فیلم پلتفرم
نویسنده :#سروش_خانی


پلتفرم" _platform_ محصول 2019،اولین فیلم بلند فیلمساز اسپانیایی، گالدر گازتلواوروتیا؛ (با نام اصلی "el hoyo" به معنای سوراخ)بعد از دو فیلم کوتاه است و به شیوه ای فوق العاه داستان زندان مخوفی را روایت می کند که به مثابه کلاژی سورئال از جامعه امروزین جهانی، ما را با عدم کارکرد روال های موجود روبرو می سازد.

نظارتی فرا فوکویی حکمفرماست که از سراسر بین مشهود به سراسر بین نا مشهود بدل گشته است. فرم نظارتی پدید آمده در جهان امروز.
داروینیسم اجتماعی موجود در جامعه و شکاف طبقاتی ناشی از سیاست های تک قطبی (با نشان دادن ساختار عمودی) و نحوه برخورد طبقات گوناگون با یکدیگر در این فیلم با رویکردی سورئال نشان داده شده است.
در واقع این زندان، خود جوامع ما با سردمداران و مردمانش است که نشان دهنده کارکرد غلط موجود در آن می باشد.
آنچه از سیستم جاری می بینیم یک التقاط ایسمی از کمونیسم_نئولیبرالیسم توتالیتری ست که با بدیل های "تا کنون موجود" قابل اصلاح نیست. و یک برداشت هرمنوتیک از فیلم می تواند این باشد که بد یل های موجود و دوز اختلاط شان کار نمی کند و ما نیازمند راستی آزمایی از نوع دیگری هستیم. لیکن چگونه؟

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6966

🔊 @City_PlaceForLiving


#فیلم_پلتفرم #گالدر_گازتلو_اوروتیا #داروینیسم_اجتماعی #معماری_سیاست #معماری_سینما #شکاف_طبقاتی #کمونیسم #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری_نظارتی #کلونیالیسم #نقد_فیلم
پایش و مجازات؟ بله لطفا!

#اسلاوی_ژیژک

برگردان: #سروش_خانی

 

بسیاری از مفسران لیبرال و چپ خاطر نشان كردند كه چگونه اپیدمی ویروس کرونا در خدمت توجیه و مشروعیت بخشی به  کنترل و نظارت بر افراد بکار گرفته شده؛ آنگونه كه تاكنون در یك جامعه دموکراتیک غربی غیرقابل تصور بوده است. آیا قرنطینه سراسری ایتالیا تحقق رؤیای خیس توتالیتری نیست؟ تعجبی ندارد که (کمینه؛ در حال حاضر، اینچنین به نظر می رسد) چین که قبلاً روشهای کنترل دیجیتالی اجتماعی را آزمایش کرده بود، اثبات نمود که برای مقابله با اپیدمی های فاجعه بار بهترین تجهیزات را دارد. آیا این بدان معنی است که کمینه از بعضی جنبه ها، چین؛ آینده ماست؟ آیا به یک استثناء جهانی نزدیک می شویم؟

نخبگان مالی به مناطق دنج و خلوت می روند و با داستان گویی به سبک دکامرون، خود را سرگرم می کنند. فوق ثروتمندان در حال حاضر با هواپیماهای خصوصی به سمت جزایر کوچک اختصاصی کارائیب در حال پروازند. ما؛ مردم عادی هستیم که باید با ویروس ها زندگی کنیم، با فرمول فرمول بی وقفه و مکرر "وحشت نکنید" بمباران می شویم ... اوضاع شبیه به شرایطی است که از دوران جوانی ام در یک کشور کمونیستی به یاد می آورم: زمانیکه مقامات دولتی به مردم اطمینان دادند، دلیلی برای وحشت کردن وجود ندارد، همه ما این اطمینان را به مثابه نشانه های واضحی از این  در نظر گرفتیم که آنها خودشان وحشت کردند.

بحران کنونی به وضوح نشان می دهد که چگونه همبستگی و همکاری جهانی به نفع بقای همه و هر یک از ماست، چنانکه؛ این تنها کاری است که از نظر منطقی می توان انجام داد.

در این مقاله؛ ژیژک به تحلیل آرای اخیر جورجیو آگامبن در مورد ویروس کرونا؛ می پردازد، و ابعاد متفاوت کووید 19 را در آرای ویل هاتون و انقراض نئولیبرالیسم،  اون جونز و اهمیت تغییرات اقلیم ، فون شلینگ در مورد "بقایای برگشت ناپذیر"؛ لئو تولستوی و دنیل دنت در مورد "امر مسری" و ریچارد داوکینز در رابطه با "میم" ها و ویروس ذهن؛ و  تعبیر هگلی "روح؛ یک استخوان است" بررسی می نماید. همچنین نحوه رویارویی با ویروس کرونا را در طرح پنج مرحله ای الیزابت کوبلر-راس جانمایی کرده؛ در زمینه امنیت در سطح واقعی و مجازی از منظر اپیدمی های ویروسی (وایرال) بحث می کند؛ و بدیل پیشنهادی خود را که نوعی کمونیسم بازابداع شده در برابر کمونیسم کلاسیک است؛ با ذکر دلیل ارائه می دهد.

 

متن کامل بر اتووود:

🌐 http://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6958

 

🔊 @City_PlaceForLiving

 

#ویروس_کرونا 
#پسا_کرونا
#جورجیو_آگامبن
#دنیل_دنت
#ویل_هاتون
#لئو_تولستوی
#شلینگ
#الیزابت_کوبلر_راس
#اون_جونز
#ریچارد_داوکینز
#کمونیسم
#نئولیبرالیسم
#توتالیتاریسم
#ناسیونالیسم
گذشته و آینده کمونیسم؛ کمونیسم به مثابه آلترناتیو سرمایه داری در فضای بازتابی
دارکو وجیکا از پرومِتِژ با #آلن_بدیو درباره گذشته و آینده #کمونیسم گفتگو می کند. در این گفت و گو ، بدیو از چرایی گرایش خود به تعاملات انقلابی سخن می گوید. دلایل انتقاد از پدیده انتخابات و #دموکراسی در سپهر #سرمایه_داری را تشریح می کند و آلترناتیو پیشنهادی خود را - فراملی گرایی کمونیستی- ارائه می دهد.


بخشی از متن:
دارکو وجیکا: شما بشدت از پدیده انتخابات انتقاد کرده اید و آن را به مثابه بازی ای احمقانه دانسته اید. می توانید این استدلال را توضیح دهید؟ جایگزین آن چیست؟
آلن بدیو: انتخابات تنها در صورتی کار می کند که توافقی اساسی میان اکثریت و مخالفان در مورد سازمان جامعه وجود داشته باشد. هیچ کس تا به حال تغییری کامل را در جامعهء منتج از انتخابات ندیده است! و کاملا قابل فهم است: چگونه هر حزبی که از ایده محافظه کارانه جامعه حمایت می کند می تواند بسادگی واژگونی تام را فقط به عنوان یک نتیجه از رأی گیری بپذیرید؟ و در مقابل، اگر جامعه را از طریق یک انقلاب تغییر دهید، چگونه می توانید به شیوه ها و یا چیزهایی که بود برگردید و با آرامش، قدرت را به مرتجعین بازگردانید؟ در کشورهای غربیِ ما، این قانون نسبتا ساده است: یک بار در قدرت می توانید برخی جزئیات کوچک را تغییر دهید، اما هیچ تغییری در مبانی سرمایه داری جامعه بوجود نمی آید. آیا می دانید هر کشور دموکراتیکی در واقع دموکراتیک نیست و بالاتر از آن؛ تحت سلطه یک سرمایه داری بسیار افراطی است؟ انتخابات فقط برای حفظ نظم حاکم است.
برگردان: #سروش_خانی
متن کامل را در اتووود بخوانید:
🌐 http://etoood.ir/NewsShow.aspx?nw=6266
🔉 @City_PlaceForLiving