شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living

#توتالیتاریسم
Channel
Travel
Real Estate
Linguistics
Other
Persian
Logo of the Telegram channel شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living
@City_PlaceForLivingPromote
209
subscribers
513
photos
72
videos
383
links
@SoroushKhani
شکل های جدید تروریسم؛ یوتوپیا های جنون، دیستوپیا های تباهی را بازتولید می کنند

#سروش_خانی

بازی مرکب؛ به نویسندگی و کارگردانی هوانگ دونگ-هیوک، مجموعهٔ تلویزیونی، محصول کرهٔ جنوبی در ژانر دارم بقا که اخیراً از نتفلیکس پخش شده؛ روایت سورئالیستی خشونت آمیز ازجهان زوال یافته و تباهِ رئال_توتالیتر امروز بشر است. نئولیبرالیسم درهمه جا نشت یافته وصاحبان پول و قدرت اکنون از فرط آزادی افسار گسیخته درکسب سود مالی، به لذت جنون آمیزرسیده اند.
سرمایه داری نئولیبرال در کنار وعده بهشت موعود _رفاه مالی بی نهایت_ ناشی ازموفقیت های نمایشی برای همه؛ از کالائی شدن گوشت و خون و کالبد و فرهنگ گذر کرده واز زجر اقتصاد به مرگ اقتصاد انتخابی درلوای دموکراسی رسیده اند تادایره حیات رامحدود تر سازند.

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://www.etoood.com/NewsShow.aspx?nw=8641
🔊 @City_PlaceForLiving



#بازی_مرکب #هوانگ_دونگ_هیوک #سروش_خانی_معرفی_فیلم #زیست_فدرت #توتالیتاریسم #تروریسم #یوتوپیا #دیستوپیا #نئولیبرالیسم  #زجر_اقتصاد  #مرگ_اقتصاد #دموکراسی  #فضای_سوم  #داروینیسم_اجتماعی  #باله_مکان  #فضای_امید
.
درسهایی از سال کوویدی
#یووال_نوح_هراری
برگردان: #سروش_خانی

در طی یک سال دستاوردهای علمی -و شکست های سیاسی- در پیشگاه آینده؛ چه می توان آموخت؟ بسیاری از مردم بر این باورند که ویروس کرونا با تلفات بسیار زیاد منجر به ناتوانی بشریت در برابر قدرت طبیعت شده است. در واقع، سال 2020 نشان داده که بشریت ناتوان نیست. اپیدمی ها؛ دیگر نیروهای غیرقابل کنترل طبیعت نیستند. علم؛ آنها را به چالشی قابل کنترل بدل ساخته است.
در کمتر از یک سال چندین واکسن موثر به تولید انبوه رسیدند. در جنگ بین انسان ها و عوامل بیماری زا، هرگز انسان ها تا این حد قدرتمند نبوده اند.
در کنار دستاوردهای بی سابقه زیست فنآوری، در سال کوویدی، قدرت فنآوری اطلاعات مورد اهمیت ویژه قرار گرفت. در سال 2020 نظارت دیجیتال، پایش و تعیین ناقلین بیماری را بسیار آسان تر کرد، به این معنی که قرنطینه می تواند انتخابی تر و موثرتر باشد. حتی مهمتر از آن، اتوماسیون و اینترنت، زیست پذیری در قرنطینه را کمینه در کشورهای پیشرفته زنده نگه داشته اند. در بیشتر کشورهای توسعه یافته انقلاب دیجیتال همه چیز را تغییر داد.
در این متن؛ هراری با توجه به انقلاب دیجیتال و حرکت بسوی نوعی زیست آنلاین، به زیرساخت های دیجیتال و همبستگی متخصصان جهانی اشاره می کند و با ذکر نمونه هایی، دلیل مرگ و میرها را نه ضعف حوزه های پزشکی و فناآوری، تحرکات انسانی و عدم توانایی بشر بلکه تصمیمات نادرست سیاسی می داند. موفقیت های بی سابقه علمی و فناوری سال 2020 بحران کووید 19 را حل نکرد. بلکه؛ این اپیدمی از یک فاجعه طبیعی به یک معضل سیاسی بدل شد. این سیاستمداران هستند که باید میان ملاحظات پزشکی، اقتصادی و اجتماعی موازنه ایجاد کرده و یک سیاست جامع ارائه دهند. اما دیجیتالی شدن و نظارت، حریم خصوصی ما را به خطر می اندازد و راه را برای ظهور رژیم های توتالیتر بی سابقه می گشاید. در سال 2020، نظارت گسترده، قانونی تر و رایج تر شده است. مبارزه با اپیدمی مهم است، اما آیا ارزش دارد که در این راه آزادی مان را از دست بدهیم؟ این وظیفه سیاستمداران است تا مهندسین؛ که تعادل مناسبی بین نظارت مثمر ثمر و کابوس های دیستوپیایی بیابند.
یکی از دلایل فاصله بین موفقیت علمی و شکست سیاسی این است که دانشمندان، در سطح جهانی بایکدیگر همکاری می کنند، در حالیکه سیاستمداران تمایل به خصومت دارند. به طور خاص، "رویکرد ملی گرایی در واکسیناسیون" نوع جدیدی از نابرابری جهانی را بین کشورهایی که قادر به واکسیناسیون جمعیت خود هستند و کشورهایی که چنین نیستند؛ ایجاد می کند.
در شرایط اضطراری کنونی؛ همکاری جهانی، نوع دوستی نیست. بلکه؛ این امر برای تأمین منافع ملی؛ ضروری است. امروز؛ بشر دانش و ابزار لازم را برای پیشگیری از شیوع عامل بیماری زای جدید و پاندمی شدن در اختیار دارد. اگر؛ با این وجود، شیوع کووید 19 در سال 2021 ادامه یابد و میلیون ها نفر را به گام مرگ بکشاند، یا اگر یک پاندمی مرگبارتر در سال 2030 رخ دهد، این نه یک بلای طبیعی غیرقابل کنترل است و نه مجازات خداوند. بلکه؛ یک شکست انسانی و - دقیق تر - یک شکست سیاسی خواهد بود.

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7433



🔊 @City_PlaceForLiving



#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #زیرساخت_دیجیتال #انقلاب_دیجیتال #توتالیتاریسم #ناسیونالیسم #کووید19 #نابرابری_جهانی #واکسیناسیون #شکاف_طبقاتی #پاندمی #زیست_سیاست
.
تفکراتی درمورد پی آیند های ممکن ویروس کرونا
#فرانکو_براردی_بیفو
برگردان : #سروش_خانی


براردی در این متن مواردی را پیرامون سه مسئله متمایز مطرح می سازد: یک: پایان تاریخ بشریت، که بوضوح در معرض دید ماست. دو: فرایند رها سازی پیشرونده از سرمایه داری، و یا خطر قریب الوقوع تکنوکراسی-توتالیتریسم. سه: بازگشت مرگ (در آخر) به صحنه گفتمان فلسفی، پس از انکار مدرن طولانی مدت آن، و احیاء بدن در نتیجه ی اتلاف.
عامل تکامل، دیگر انسان آگاه، سلطه جو و با اراده قوی نیست - بلکه خرده جریان هایی از مخلوقات غیر انسانی غیرقابل کنترل است که به فضای تولید و گفتمان حمله کرده و تاریخ را با داستان خود تغییر می دهد. فرجام گرایی آگاهانه جای خود را به استراتژی چندگانه تکثیر می دهد. اندیشه، هنر و سیاست دیگر به مثابه پروژه های توتالیزاسیون –تمامیت ساز- (توتالیزاسیون هگلی) دیده نمی شوند، بلکه به مثابه فرآیندهای تکثیر فاقد تمامیت هستند.
چهل سال پس از شتاب نئولیبرالی، دوران سرمایه داری مالی ناگهان متوقف شده است. قرنطینه جهانی، وقفه ای طولانی در روند تولید و گردش جهانی مردم و کالاها، یک دوره طولانی انزوا، تراژدی اپیدمی ... همه اینها در حال گسست پویایی سرمایه داری بشیوه ای ست که امکان دارد؛ برگشت ناپذیر باشد. ما در حال عبور از آستانه ای هستیم که فراتر از چرخه کار - پول - مصرف است. مسئله این است: نیازهای واقعی ما چه هستند؟ چه چیزی برای حیات انسان ، برای مشارکت ، برای درمان مفید است؟
پول نمی تواند واکسنی را که نداریم؛ خریداری کند، نمی تواند ماسک های محافظی که تولید نشده اند را بخرد، نمی تواند بخش مراقبت های ویژه را که با اصلاحات نئولیبرالی سیستم مراقبت های بهداشتی اروپا نابود شده، بخرد. خیر، پول نمی تواند چیزی را که وجود ندارد؛ خریداری کند .فقط دانش، فقط کار هوشمند می تواند آنچه وجود ندارد را بخرد. بنابراین؛ پول، اکنون ناتوان است. فقط همبستگی اجتماعی و هوش علمی مطرح هستند و می توانند از لحاظ سیاسی قدرتمند شوند. به همین دلیل فکر می کنم در پایان قرنطینه جهانی، ما به حالت معمول باز نخواهیم گشت.
ما با دو بدیل سیاسی روبرو هستیم: یا یک سیستم تکنوکرات-توتالیتر که اقتصاد سرمایه داری را با استفاده از خشونت مجدداً راه اندازی می کند، یا رهاسازی فعالیت انسانی از انتزاع سرمایه داری و خلق جامعه ذره ای مبتنی بر مفیدیت.پیش بینی شده که این راه حل تکنوکرات-توتالیتر با از میان بردن آینده نگرانه آزادی فردی ، ممکن است به سیستم مسلط زمان آینده بدل گردد.
لیکن امرمفید مجددا به حوزه اجتماعی وارد شده است. مفیدیت مدتهاست که از فرایند سرمایه داری ارزشگذاری انتزاعی فراموش و نفی شده است، اکنون پادشاه صحنه است.
در حال حاضر به چه چیزهایی نیاز داریم؟ اکنون؛ به واکسن در برابر بیماری؛ ماسک محافظ و به تجهیزات مراقبت های ویژه نیاز داریم. در دراز مدت ما به غذا احتیاج داریم، به محبت و لذت و فرهنگ جدیدی از مهربانی و عطوفت، همبستگی و صرفه جویی.
در پایان پندمی، در پایان دوره طولانی ایزولاسیون، مردم ممکن است به سادگی به غرق شدن در تهی مندی ابدی ارتباط مجازی، از راه دور و ادغام تکنوکراتیک-توتالیتری ادامه دهند. این حتی ممکن است محتمل باشد. اما ما نباید محدود به احتمال شویم. باید امکان پذیری مستتر در زمان حال را کشف کنیم.
ممکن است که پس از ماهها اتصال به اینترنت ثابت، مردم از خانه ها و آپارتمان های خود در جستجوی مجاری پیوندی بیرون بیآیند. ممکن است جنبشی برآمده از همبستگی و عطوفت ومهربانی ایجاد شود ، و مردم را به سمت رهایی از دیکتاتوری مبتنی بر اتصال سوق دهد.

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7000

🔊 @City_PlaceForLiving

#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #تکنوکراسی #توتالیتاریسم #نئولیبرالیسم #سرمایه_داری
نکاتی بر وضعیت اپیدمی

#آلن_بدیو

برگردان: #سروش_خانی


آلن بدیو مانند هزاران نفر دیگر در پاریس در قرنیطینه بسر می برد. این فیلسوف دیدگاه خود از وضعیت ایجاد شده ناشی از اپیدمی کوید 19 را در این متن ارائه داده است.

اپیدمی از این نظر پیچیده ست كه همیشه نقطه تلاقی میان شرایط طبیعی و اجتماعی می باشد. از همان ابتدا؛ این را در نظر گرفتم که شرایط فعلی -در وضعیت اپیدمی ویروسی- شرایطی استثنایی نیست. نام واقعی اپیدمی فعلی نشان می دهد که ما با "هیچ چیز جدیدی در جهان معاصر" سر و کار نداریم. این نام واقعی سارس 2 است ، یعنی "سندرم شدید حاد تنفسی 2" ، عنوانیکه در حقیقت پس از اپیدمی  سارس 1، که در بهار سال 2003 در سراسر جهان شیوع پیدا کرد؛ برای "بار دوم" تشخیص داده شده است.

بازار جهانی، ناگزیر مسبب ایجاد اپیدمی های جدی و ویرانگر است. این اپیدمی تضاد بین اقتصاد و سیاست را آشکار می سازد: کل اقتصاد، تحت حمایت بازار جهانی قرار دارد  از سوی دیگر؛ قدرتهای سیاسی اساساً ملی هستند. و رقابت بین نظام های امپریالیسمی، کهن (اروپا و ایالات متحده) و جدید (چین، ژاپن ) مانع هر گونه فرایند شکل گیری یک دولت سرمایه داری جهانی می شود. دولتهای ملی دستخوش این تناقض، با رعایت هرچه بیشتر مکانیسم های سرمایه، سعی در مقابله با وضعیت اپیدمی دارند، حتی اگر ماهیت خطر؛ آنها را وادار به تعدیل سبک و اعمال قدرت نماید.

این یک توهم متناقض وخطرناک است که تصور کنید سرمایه داری معاصر که درهمه جا از فروپاشی فرضیه کمونیستی بهره مند شده و بنابراین می تواند خود را به مثابه تنها شکل ممکن تاریخی جوامع طبقاتی معاصر معرفی کند، قادر است به طور جدی با آنچه امروز اتفاق می افتد، مورد تهدید قرار گیرد. توهم آور است که فکر کنید وحشت نسبت به سلامتی می تواند "به خودی خود" مسیر را برای هرگونه ابتکار سیاسی امکان پذیر سازد.

 برای براندازی نظم موجود اجتماعی، ما می بایست با نیروهایی غیر از ویروس بسیج شویم: در شرایط فعلی؛ حال که در قرنطینه ایم، می بایست صرفاً به حقایق قابل اثبات علمی و به سپهر های بنیادین مبتنی بر  یک سیاست جدید، با تجربیات محلی - از جمله در مورد ساماندهی در معرض خطرترین طبقات- و اهداف استراتژیک اعتماد کنیم.

کسانی از ما که خوهان یک  تغییر واقعی در شرایط سیاسی این کشور هستیم، می بایست این اپیدمی و حتی قرنطینه (کاملاً ضروری) را به مثابه یک فرصت بدانیم؛ برای کار بر روی اشکال جدید در سیاست، درراستای پروژه جدید، پروژه موقعیت های سیاسی جدید، وتوسعه فرا ملی مرحله سوم کمونیسم.

 

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6986

 

🔊 @City_PlaceForLiving

 

 

 

#ویروس_کرونا  #پسا_کرونا #اپیدمی #قرنطینه #ناسیونالیسم #توتالیتاریسم  #نئولیبرالیسم #سوسیالیسم #کمونیسم #امپریالیسم #سرمایه_داری
پایش و مجازات؟ بله لطفا!

#اسلاوی_ژیژک

برگردان: #سروش_خانی

 

بسیاری از مفسران لیبرال و چپ خاطر نشان كردند كه چگونه اپیدمی ویروس کرونا در خدمت توجیه و مشروعیت بخشی به  کنترل و نظارت بر افراد بکار گرفته شده؛ آنگونه كه تاكنون در یك جامعه دموکراتیک غربی غیرقابل تصور بوده است. آیا قرنطینه سراسری ایتالیا تحقق رؤیای خیس توتالیتری نیست؟ تعجبی ندارد که (کمینه؛ در حال حاضر، اینچنین به نظر می رسد) چین که قبلاً روشهای کنترل دیجیتالی اجتماعی را آزمایش کرده بود، اثبات نمود که برای مقابله با اپیدمی های فاجعه بار بهترین تجهیزات را دارد. آیا این بدان معنی است که کمینه از بعضی جنبه ها، چین؛ آینده ماست؟ آیا به یک استثناء جهانی نزدیک می شویم؟

نخبگان مالی به مناطق دنج و خلوت می روند و با داستان گویی به سبک دکامرون، خود را سرگرم می کنند. فوق ثروتمندان در حال حاضر با هواپیماهای خصوصی به سمت جزایر کوچک اختصاصی کارائیب در حال پروازند. ما؛ مردم عادی هستیم که باید با ویروس ها زندگی کنیم، با فرمول فرمول بی وقفه و مکرر "وحشت نکنید" بمباران می شویم ... اوضاع شبیه به شرایطی است که از دوران جوانی ام در یک کشور کمونیستی به یاد می آورم: زمانیکه مقامات دولتی به مردم اطمینان دادند، دلیلی برای وحشت کردن وجود ندارد، همه ما این اطمینان را به مثابه نشانه های واضحی از این  در نظر گرفتیم که آنها خودشان وحشت کردند.

بحران کنونی به وضوح نشان می دهد که چگونه همبستگی و همکاری جهانی به نفع بقای همه و هر یک از ماست، چنانکه؛ این تنها کاری است که از نظر منطقی می توان انجام داد.

در این مقاله؛ ژیژک به تحلیل آرای اخیر جورجیو آگامبن در مورد ویروس کرونا؛ می پردازد، و ابعاد متفاوت کووید 19 را در آرای ویل هاتون و انقراض نئولیبرالیسم،  اون جونز و اهمیت تغییرات اقلیم ، فون شلینگ در مورد "بقایای برگشت ناپذیر"؛ لئو تولستوی و دنیل دنت در مورد "امر مسری" و ریچارد داوکینز در رابطه با "میم" ها و ویروس ذهن؛ و  تعبیر هگلی "روح؛ یک استخوان است" بررسی می نماید. همچنین نحوه رویارویی با ویروس کرونا را در طرح پنج مرحله ای الیزابت کوبلر-راس جانمایی کرده؛ در زمینه امنیت در سطح واقعی و مجازی از منظر اپیدمی های ویروسی (وایرال) بحث می کند؛ و بدیل پیشنهادی خود را که نوعی کمونیسم بازابداع شده در برابر کمونیسم کلاسیک است؛ با ذکر دلیل ارائه می دهد.

 

متن کامل بر اتووود:

🌐 http://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6958

 

🔊 @City_PlaceForLiving

 

#ویروس_کرونا 
#پسا_کرونا
#جورجیو_آگامبن
#دنیل_دنت
#ویل_هاتون
#لئو_تولستوی
#شلینگ
#الیزابت_کوبلر_راس
#اون_جونز
#ریچارد_داوکینز
#کمونیسم
#نئولیبرالیسم
#توتالیتاریسم
#ناسیونالیسم
جهان  پسا کرونا به روایت یووال نوح هراری

#یووال_نوح_هراری

برگردان: #سروش_خانی

 

در حال حاضر؛ بشریت با یک بحران جهانی روبرو است. شاید این بزرگترین بحران نسل ما باشد. تصمیماتی که مردم و دولتها طی چند هفته آینده اتخاذ می کنند، احتمالاً جهان را در طی سالهای آینده شکل خواهد داد. این تصمیمات نه تنها سیستم مراقبت های بهداشتی ما، بلکه؛ اقتصاد، سیاست و فرهنگ ما را نیز تحت تاثیر قرار خواهند داد. ما باید با سرعت عمل و قاطعانه عمل کنیم.همچنین؛ باید عواقب طولانی مدت اقدامات خود را در نظر بگیریم. هنگام انتخاب بین گزینه های دیگر، نه تنها باید از خود بپرسیم که چطور می توان این تهدید بلافصل را برطرف ساخت، بلکه با گذشت بحران در چه جهانی ساکن خواهیم شد. بله؛ این بحران پرآشوب می گذرد، بشریت زنده خواهد ماند، بیشتر ما همچنان زنده خواهیم بود –لیکن در جهانی متفاوت ساکن خواهیم شد.

بسیاری از اقدامات اضطراری کوتاه مدت به جزئی از زندگی بدل می شوند. این وضعیت؛ ماهیت شرایط اضطراری است. آنها روندهای تاریخی را سرعت می بخشند. تصمیماتی که در مواقع عادی می توانند سالها مورد مشورت قرار گیرند، طی چند ساعت اتخاذ می گردند. تکنولوژی های ناآزموده و حتی خطرناک بکار گرفته می شوند، زیرا خطرات انجام هیچ کاری بیش از شرایط موجود نیست. زمانیکه همه از خانه کار کرده و فقط از راه دور ارتباط برقرار کنند چه رخ می دهد؟ زمانیکه کل مدارس و دانشگاه ها آنلاین شوند؛ چه خواهد شد؟ در مواقع عادی؛ دولت ها، مشاغل و هیئت های آموزشی هرگز با انجام چنین آزمایشاتی موافقت نمی کردند. لیکن؛ شرایط، عادی نیست.اگر مراقب نباشیم، امکان دارد این اپیدمی، به نقطه عطف مهمی در تاریخ نظارت بدل شود. نه تنها به این دلیل که ممکن است استقرار ابزارهای نظارت جمعی، در کشورهایی که تاکنون چنین راهکاری را رد کرده اند؛ عادی سازی شود، بلکه حتی بیش از آن، به این دلیل که نشان دهنده انتقال چشمگیر نظارت از "از روی پوست" به "زیر پوست" است.

در این زمان بحرانی؛ ما با دو انتخاب منحصر به فرد مهم روبرو ایم. اولین مورد؛ انتخاب میان نظارت توتالیتری و توانمندسازی شهروندان است. مورد دوم انتخاب میان ایزولاسیون ناسیونالیستی و همبستگی جهانی است. در این مقاله هراری به اهمیت توانمند سازی شهروندان  همبستگی جهانی به مثابه بدیلی در برابر نظارت توتالیتری و ایزولاسیون ناسیونالیستی؛ چشم انداز هر کدام از این انتخاب ها در شرایط بحرانی از جمله اپیدمی ویروس کرونا و لزوم انتخاب قاطع و آگاهانه پرداخته است. این بحران خواهد گذشت؛ لیکن انتخاب های کنونی ما می توانند زندگی مان را در سالهای پیش رو؛ دگرگون سازند.

 

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6946

 

🔊 @City_PlaceForLiving

 

#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #نظارت_بیومتریک #تکنولوژی_نظارتی #سیستم_نظارتی #توتالیتاریسم #ناسیونالیسم #سرمایه_داری_نظارتی
علیه "توتالیتاریسم"؛ مارجینِلیا با اِنزو تراورسو

معنی " #توتالیتاریسم "، در چشم انداز ژئوپلیتیک امروز چیست؟ در قرن بیستم، اصطلاح "توتالیتاریسم" برای توصیف رژیمهای سیاسی بسیار ستمگر و قدرتمند، به ویژه آلمان نازی و روسیه استالینیستی ظاهر شد امروز، زمانی که این رژیم ها مدت ها ست از بین رفته اند و بسیاری از دسته های سیاسی قرن بیستم به نظر می رسد که به سختی پیش می رانند یا منسوخ شده اند، آیا هنوز "توتالیتاریسم" معنا دارد؟ برای دستیابی بر این پاسخ؛ دسپینا لالاکی، جامعه شناس تاریخی با مورخ ایتالیایی اِنزو تراورسو، استاد دانشگاه کورنل ِ ایالات متحده در مورد مالیخولیای حزب چپ: #مارکسیسم ، #تاریخ و حافظه مصاحبه کرده است. تراورسو از پانزده سال گذشته به عنوان یکی از تاثیر گذارترین روشنفکران انتقادی در اروپا شناخته شده است. او تعاریف گاه متضاد از این اصطلاح راردیابی کرده و استدلال می کند که امروز ما با "توتالیتاریسم نئولیبرالی" روبرو هستیم. #نئولیبرالیسم توتالیتاریسم زمان ماست.
تراورسو: توتالیتاریسم را نباید به اشکال قرن بیستم محدود سازیم. یک دنیای کاملا شیء ای شده که در آن تمام روابط انسانی و اجتماعی، شکل کالایی می یابد و در آن بازار به یک مدل انسان شناسانه جهانی تبدیل می شود. و انسان ها نمی توانند روابط خود را خارج از فردیت و رقابت بفهمند: چنین جهانی، توتالیتاریسمی خواهد بود. به طور متناقض، شکل جدیدی از توتالیتاریسم نئولیبرالی در حال شکل گیری است، که با لباس های ضد توتالیتاریسمی پوشانده می شود. (بازار و فردگرایی به مثابه نماد آزادی علیه جمعی گرایی نژادی و طبقاتی). نئولیبرالیسم توتالیتاریسم زمان ماست.

#دموکراسی #پوپولیسم #سرمایه_داری

در اتووود بخوانید:
🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=6316
🔉 @City_PlaceForLivi