مجلهٔ انترناسیونالیسم 🚩

معدن یا قتلگاه بردگان مزدی در توحش سرمایه‌داری

در هر 15 ثانیه یک بردۀ مزدی در گوشه‌ای از این کرۀ خاکی سر بر خاک می‌افتد... در یکی از تازه‌ترین جنایات نظام توحش سرمایه‌داری، در انفجار معدن زغال سنگ طبس، پنجاه و یک معدنچی، پنجاه و یک بردۀ مزدی، پنجاه و یک خالق نعمات بشری، پنجاه و یک نان‌آور خانواده، پنجاه و یک… بر اثر انفجار گاز متان و ریزش آوار در عمق 250 متری زمین قربانی سود سرمایه شدند ...

بدنبال جنایت اخیر سرمایه، این بار واگن‌ها به جای زغال سنگ، اجساد بردگان مزدی یا تکه‌هایی از اجساد آنها را بیرون می‌آوردند. بردگان مزدی، بغض در گلو یا اشک در چشم، اجساد رفقای خود را بدرقه می‌کردند، صحنه غم‌انگیز و دردآوری بود، تصاویری از تلاش‌های بی‌پایان و زندگی‌های از دست رفته. معدنی که به قتلگاه تبدیل شده است.

هر تکه جسد، گواهی است بر توحش سرمایه و شرایط محیط کاری که در سایه سودجویی‌های بی‌رحم سرمایه به جهنم زمینی تبدیل شده است. صحنه‌ای تلخ که نشان از بهای سنگین نیروی کار انسانی در چرخ‌دنده‌های بی‌احساس سرمایه‌داری دارد...

#کمونیست_چپ

مرگ پنجاه ‌و دو کارگر معدن زغال سنگ
بهداد بردبار

میشل فوکو در گفتگویی با ژیل دلوز به مقایسه نقش مدرسه، زندان و کارگاه می‌پردازد و تأکید می‌کند که در این مکان‌ها، با افراد به‌گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی کودکانی بی‌قدرت هستند و تحت سلطه قرار دارند. این نهادها با سرکوب عاملیت و اختیار افراد، آن‌ها را به پیروی از قواعد و هنجارهای از پیش تعیین‌شده وامی‌دارند، تا جایی که توانایی مقاومت یا تصمیم‌گیری مستقل را از دست می‌دهند. در حادثه‌ی دلخراش معدن زغال‌سنگ، این مسئله به‌وضوح نمایان است: کارگران و تکنسین‌های حاضر در محل بهتر از هر کسی به خطر و احتمال مرگ آگاه بودند، اما سیستمی که عاملیت آن‌ها را سلب کرده، نه به هشدارهایشان توجه می‌کند و نه راه دیگری برای امرار معاش پیش رویشان می‌گذارد، تا این‌گونه جان خود را از دست بدهند.

کودک‌ سرباز؛ روایتی ناشنیده از کودک سربازان جنگ ایران و عراق
مستندی از بی‌بی‌سی فارسی در مورد کودک سربازان جنگ ایران و عراق کمک می‌کند تا بفهمیم چگونه ایدئولوژی چندش‌آور ناسیونالیسم می‌تواند یک روز کودکان را به گوشت دم توپ جنگ تبدیل کند و یک روز دیگر آن‌ها را به جان مهاجران افغان بیاندازد.

https://www.youtube.com/watch?v=iGjXHp5zIBQ

Land of Confusion
Song by Disturbed

طبقه کارگر در جريان تکامل، بجاى جامعهٔ کهنهٔ بورژوايى آنچنان اجتماعى بپا خواهد داشت که وجود طبقات و تقابل طبقات را غيرممکن می‌سازد. ديگر هيچگونه قدرت حاکمه سياسى خاصى وجود نخواهد داشت زير همانا قدرت حاکمه سياسى مظهر رسمى تقابل طبقات در درون جامعه بورژوايى است.

#کارل_مارکس
فقر فلسفه

طبقۀ کارگر طبقه ای از مهاجران است

با پیشگفتار و ترجمه صدای انترناسیونالیستی

بار دیگر موج جدیدی از بیگانه هراسی و نژادپرستی از ایران تا آلمان، از بریتانیا تا آمریکا و... به راه افتاده است... خارجی ستیزی در ایران شکل زمخت‌تری از کشورهای اروپایی به خود گرفته است. اخیرا اعلانی بر روی شیشه یک نانوایی نصب شده که در آن فروش نان به اتباع افغانی به دستور دادستانی ممنوع میباشد و در صورت تخلف با واحدهای متخلف برخورد خواهد شد.

در دوران هائی که سرمایه نیاز به نیروی کار ارزان دارد سعی در تعدیل این مسئله می‌کند ولی در دوران هائی که سرمایه در بحران دست و پا می‎زند، سعی می‌کند بخشی از دلائل بحران را گردن کارگران خارجی تبار بیندازد و در چنین زمان‌هائی است که خودی و غیر خودی بیشتر نمایان می شود. بحران همه جانبۀ جمهوری ننگین اسلامی عرصۀ زندگی را بر طبقه کارگر و قشرهای تحتانی جامعه تنگ تر کرده است. بورژوازی کثیف اسلامی باید کسانی را پیدا کند تا مشکلات را گردن...


ما قبل از این‌که هویت کاذب قومی، مذهبی، نژادی و غیره داشته باشیم، هویت طبقاتی داریم و فروشنده نیروی کار هستیم و به طبقه استثمار شده تعلق داریم...

#کمونیست_چپ

تحلیل مارکسیستی اخراج مهاجران افغانستانی: اخراج ابزار نوین انباشت سرمایه
بهداد بردبار

با چند تن از دوستان در مورد منشا موج جدید اخراج و نفرت از مهاجران افغانستانی صحبت کردم. روزانه مهاجران دستگیر می‌شوند و اگر بتوانند مبالغی پرداخت می‌کنند تا از ایران اخراج نشوند. این فرایند اندک پول آنها را از دستشان خارج می‌کند. این پول یا به دست دولت ایران می رسد و یا در بین نیروهای انتظامی مسئول دستگیری و اخراج مهاجران پخش می‌شود. در هر صورت به دست هر کسی که برسد یک سلب مالکیت و انباشت سرمایه صورت می‌گیرد.
تحلیل موج جدید افغانستانی‌ستیزی و نفرت از مهاجران در چارچوب نظریهٔ مارکسیستی انباشت اولیه سرمایه*، به ما این امکان را می‌دهد که این پدیده را به عنوان بخشی از فرآیند تاریخی بزرگ‌تر بهره‌کشی و سلب مالکیت بررسی کنیم. مفهوم انباشت اولیه سرمایه، که توسط کارل مارکس در «سرمایه» مطرح شده، به فرایندی اشاره دارد که در آن سرمایه‌داران اولیه از طریق سلب مالکیت و بهره‌کشی از گروه‌های خاص، به انباشت سرمایه پرداخته و زمینه‌ساز توسعه سرمایه‌داری مدرن شدند.

سیلویا فدریچی، فمینیست ایتالیایی، در کتاب خود «کالیبان و ساحره: زنان، بدن و انباشت اولیه» به بررسی تاریخی این فرآیند پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه در اروپا با اتهام جادوگری به زنان درمانگر و سلب مالکیت از آن‌ها، انباشت اولیه سرمایه صورت گرفت. در اینجا، انسان‌زدایی از یک گروه خاص به عنوان ابزاری برای سلب مالکیت و افزایش قدرت و ثروت طبقات حاکم عمل می‌کرد.

به همین ترتیب، موج جدید افغانستانی‌ستیزی و نفرت از مهاجران می‌تواند در چارچوب فرآیندهای مشابهی تحلیل شود. در اینجا، مهاجران افغانستانی به عنوان یک گروه اجتماعی خاص، هدف سیاست‌های تبعیض‌آمیز و نفرت‌پراکنی قرار می‌گیرند. این سیاست‌ها اغلب با هدف بهره‌کشی اقتصادی و سیاسی از این گروه‌ها صورت می‌گیرد. مهاجران به دلیل وضعیت ناپایدار قانونی و اقتصادی خود، به نیروی کار ارزان‌تری تبدیل می‌شوند که سرمایه‌داران محلی از آن بهره‌برداری می‌کنند.

علاوه بر این، با برچسب‌زدن به این مهاجران به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی، فرهنگ بومی، یا رفاه اقتصادی، دولت‌ها و گروه‌های ملی‌گرا می‌توانند توجیهی برای اعمال سیاست‌های سرکوبگرانه، اخراج مهاجران، و جلوگیری از دسترسی آنان به حقوق اولیه مانند بهداشت، آموزش، و مسکن فراهم کنند. در اینجا، همانند فرآیندهای تاریخی پیشین، انسان‌زدایی و به حاشیه‌راندن یک گروه خاص به منظور سلب مالکیت و کنترل بر منابع اقتصادی و اجتماعی انجام می‌شود.

در نهایت، موج جدید افغانستانی‌ستیزی و نفرت از مهاجران را می‌توان به عنوان بخشی از فرآیندهای بزرگ‌تری در نظر گرفت که در آن سرمایه‌داران و دولت‌ها با استفاده از ابزارهای ایدئولوژیک و قانونی به دنبال کنترل و بهره‌کشی از نیروی کار مهاجر و تثبیت نظم سرمایه‌داری هستند. به این ترتیب، این فرآیندها نه تنها با هدف سلب مالکیت از مهاجران بلکه همچنین به منظور تداوم و تقویت ساختارهای قدرت و انباشت سرمایه صورت می‌گیرد.
برای توجیه سلب مالکیت همزمان از این گروه انسان زدایی می‌شود. اتهامات جنسی، فرهنگی به آنها نسبت داده می‌شود تا عمل اخراج آنها حمایت اجتماعی کسب کند.

* primitive accumulation of capital

سلام بر نویسنده‌ی بزرگ: عزیز نسین!

نویسنده‌ی عزیز! کتاب‌های‌تان چه شیرین و چه روح‌پرورند. چه‌قدر آدم را شاد می‌کنند و چه‌قدر در دریای تفکر غوطه‌ور می‌کنند که با گفتن تمام نمی‌شود. همین‌قدر بدانید که در این‌جا نیز دوست‌داران شما و آثارتان کم‌ نیستند.
چند هفته قبل‌ازاین چند اثر شما را به‌فارسی ترجمه کرده و در تبریز چاپ کردیم. یک‌جلد از همان کتاب را به‌خدمت‌تان می‌فرستم، البته تا حد توانایی کوشیده‌ام که اصالت داستان‌های شما حفظ شود، این‌ور و آن‌ور نشود. داستان‌ها را از پنج کتاب شما انتخاب کرده‌ام. چون به دیگر آثار شما دسترسی نداشتم لذا در این کتاب از آن‌ها نمونه‌ای نمی‌یابید.
به‌هرحال من نمی‌گویم که خوش‌تان خواهد آمد یا بدتان، خودتان بهتر می‌توانید قضاوت کنید.
در «آق بابا» از داستان «به‌خاطر سر یک انسان» خیلی خوشم آمد.‌همین الان دارم آن را به‌فارسی ترجمه می‌کنم.

آن‌که شما و آثار شما را دوست داشته و می‌خواند.

تبریز–بهرنگی
۱۳۴۵/۱/۱۲

بامداد | ۱۰۳ | ۱۹ شهریور ۱۳۵۸

کارگر، پرستار، بازنشسته، بیکار، مبارزۀ متحد علیه سرمایه!

در روزهای اخیرا اعتراضات و اعتصابات کادر درمان به شهرهای بیشتری گسترش پیدا کرده است، اعتصاب کارگران واگن پارس اراک وارد چندمین روز خود شده است، رانندگان اتوبوس اعتصاب کرده اند، کارگران آب و فاضلاب اندیمشک تجمع اعتراضی برگزار میکنند، اعتراض بازنشستگان در شهرهای مختلف ادامه دارد. این لیست را میتوان طولانی کرد.

در شرایطی که بورژوازی ننگین اسلامی یک توحش سازمان یافته و زندگی زیر خط مطلق فقر را به طبقه کارگر و اقشار تحتانی جامعه تحمیل میکند، به میدان آمدن طبقه کارگر، بخصوص اعتراض سراسری کادر درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، حملات بورژوازی بی پاسخ نمی ماند.

ولی متاسفانه اعتصابات و اعتراضات کارگری جدا از هم و ایزوله شده در هر محل کار، کارخانه، بیمارستان، درمانگاه و غیره انجام میگیرد و این مسئله باعث میشود کارفرمایان قادر شوند با خسته کردن کارگران، با وعده و عیدهای سرخرمن و یا حتی با کمک نیروی سرکوب، اعتصاب را به شکست بکشانند و یا بی اثر کنند. گسترش اعتراضات کارگری به دیگر بخشها و ایجاد رابطه ارگانیک بین این اعتراضات و به تبع آن کسب همبستگی طبقاتی دیگر کارگران، هم روحیه مبارزاتی کارگران را بالا میبرد و هم اینکه شانس پیروزی اعتراضات و اعتصابات کارگری را افزایش میدهد.

دیدن اعتراض کارگران به دنیای وارونه سرمایه داری، به بردگی مزدی پر شکوه و افتخارآمیز است، امید را در دل میلیونها برده مزدی زنده میکند که میتوان به نظام توحش سرمایه داری اعتراض کرد، میتوان سرمایه داری را به چالش کشید. کارگران اگر چه با اعتصاب خود پروسه تولید ارزش اضافه را قطع می کنند و این بیانگر قدرت طبقه کارگر است، اما قدرت اصلی طبقه کارگر در اتحاد طبقاتی شان، در سازمان یابی شان و از همه مهمتر در ظاهر شدن بعنوان یک طبقه اجتماعی برای انجام وظیفه تاریخی خود است.

هر چه گسترده تر باد اعتراضات و اعتصابات کارگری!
آینده متعلق به مبارزه طبقاتی است!


#کمونیست_چپ

تماس از طریق تلگرام:
@internationalists
کانال تلگرام:
https://t.center/intvoice
ایمیل:
[email protected]
وبسایت:
www.internationalistvoice.org
ایکس(توییترسابق) :
https://x.com/int_voice

Noi, invece, che abbiamo per patria il mondo, come i pesci il mare

Questa canzone è basata sulle parole di James Connolly, il rivoluzionario irlandese.

Con sottotitoli in inglese

https://www.youtube.com/watch?v=5B03OneNzPc

پژوهش های مارکسی
نوشته ی علی رها
تاریخ بازنشر: ۱۵/ ۸/ ۲۰۲۴
۳۷۸ص.

فرانسه "آزاد، قوی و شاد" پرولتاریا را قتل‌عام می‌کند
با پیشگفتار و ترجمه صدای انترناسیونالیستی

جبهه نوین خلق در فرانسه الهام گرفته از جبهه خلق 1936 است، اگر چه با آن بسیار متفاوت است. جبهه خلق در دهه 1930 بدنبال شکست تاریخی پرولتاریا و به عبارت بهتر برای تکمیل این شکست و آماده سازی پرولتاریا برای بسیج به جنگ امپریالیستی شکل گرفت. در حالی‌که در شرایط کنونی، پرولتاریا در شرایط شکست بعد از جدال‌های عظیم طبقاتی قرار ندارد...

در ژوئن 1936 کارگران فرانسه دست به اعتراضات می‌زنند. موج بی سابقه‌ای از اعتراضات و اعتصابات کارگری جامعه را فرا می‌گیرد، رهبران اتحادیه‌های کارگری از موج عظیم اعتصابات کارگری غافلگیر می‌شوند. کارگران موفق به دستاوردهایی چون ...

برای پایان دادن به هرگونه مقاومت کارگری، دولت جبهه خلق به سرکوب کارگران و انقلابیون پرداخت. دولت جبهه خلق برای کشتار کارگران در سال 1937 پلیس را فرا خواند. بورژوازی با کشتار و سرکوب اقلیت‌های رزمنده‌ی کارگران، موفق شد کل پرولتاریای فرانسه را به دفاع از ملت بکشاند.

در راستای شفافیت فضای سیاسی و درس گرفتن از حوادث، اقدام به ترجمه مقاله‌ای از...

#کمونیست_چپ

تروتسکی همچون یک انقلابی جان باخت!

در 20 اوت سال 1940، لئون تروتسکی، یکی از خالقان انقلاب اکتبر، از رهبران شوراهای کارگری، سازمانده قهرمان ارتش سرخ، خطیب توانا و سرسخت انقلاب کمونیستی توسط یکی از عوامل استالین بنام «رامون مرکادر» بطور وحشیانه با تبر در مکزیک مجروح گردید و روز بعد جان باخت.

تروتسکی باوجود خطاها و اشتباهاتی که بخصوص در اواخر عمر مرتکب شد، اما همچون یک انقلابی جان باخت. تروتسکی و تروتسکیسم به دو اردوی متفاوت تعلق دارند، تروتسکیسم جناح چپ سرمایه را نمایندگی میکند.

تاریخ و انقلابیون قتل تروتسکی را هیچوقت فراموش نخواهند کرد. در گرامیداشت یاد این انقلابی بزرگ یک قطعه کوتاه از وصیتنامه مختصر او را که در تاریخ 27 فوریه سال 1940 یعنی شش ماه قبل از ترور وی نگاشته شده را می آوریم که نمایانگر امید راسخ و تلاش دائمی او برای مبارزه، برای یک آینده کمونیستی و دنیایی بهتر بود. باشد که از این طریق ادای سهمی اندک به این انقلابی بزرگ کرده باشیم.

"چهل و سه سال ازعمری که آگاهانه طی کردم، بصورت یک انقلابی وفادار باقی مانده ام، چهل و دو سال از آن سالها تحت لوای مارکسیسم جنگیده ام. اگر مجبور بودم همه آن سالها را از نو شروع کنم، البته سعی خواهم کرد که از این یا آن اشتباه پرهیز کنم، اما مسیر اصلی زندگی من همانگونه بدون تغییر باقی می ماند. من یک انقلابی کارگری، یک مارکسیست، ماتریالیست دیالکتیکی و به تبع آن یک خدا ناباور آشتی ناپذیر خواهم مرد. ایمان من به آینده کمونیستی بشریت کمتر از گذشته نیست، در واقع امروز محکم تر از آن چیزی است که در روزگار جوانی من بود ... زندگی زیبا است. بگذارید نسلهای آینده آن را از شر همه شرارتها ، ستم و خشونت پاک کنند و از آن لذت ببرند."

#کمونیست_چپ


تماس از طریق تلگرام:
@internationalists
کانال تلگرام:
https://t.center/intvoice
ایمیل:
[email protected]
وبسایت:
www.internationalistvoice.org
توییتر :
https://twitter.com/int_voice

در حالی که پوتین بر این باور است که بازه‌ی فرصتی را در افول نسبی ایالات متحده‌ی آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا ناشی از ظهور چین پیدا کرده است، بحران اوکراین همچنان تأییدی بر ضعف ساختاری در مسکو، و در درجه‌ی اول در موازنه‌ی نیروها با امپریالیسم اروپایی، است. الیگارش‌های جدید سرمایه که مراکز تمرکز سرمایه‌داری دولتی اتحاد جماهیر شوروی سابق را با کمربندهای زنگ‌زده و مجتمع نظامی-صنعتی‌اش غارت کرده، خصوصی کرده و بازسازی کرده‌اند، پویایی و توانایی جذب سرمایه‌ی کافی از خود برای پیوند اقتصادی و مالی کل اوکراین به روسیه و اتحادیه‌ی اقتصادی اوراسیا نشان ندادند. در جنگ سرمایه‌ها، مسکو در رویارویی با اتحادیه‌ی اروپا و دیگر مراکز امپریالیسم واحد در مهار کی‌یف شکست خورد؛ برای همین معتقد است که باید به جنگ نظامی متوسل شود.

در جبهه‌ی طبقاتی ما، معلوم نیست که آیا قرعه به نام پرولتاریای اوکراین خواهد بود که صفحات تراژیک و نورانی دیگری بنویسد: آن‌طور که برای کارگران برلین در سال ۱۹۵۳ بود؛ آن‌طور که پرولتاریا و دانشجویان بوداپست در سال ۱۹۵۶، در شوراها مخالفت خود با سرمایه‌داری دولتی مجارستان و امپریالیسم روسیه را بیان داشتند؛ مانند کارگران گدانسک در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱، که ما در آن زمان «شایستگی لایزال» آن‌ها در آشکار کردن ماهیت واقعی سرمایه‌داری دولتی لهستان و حامی آن در مسکو را تصدیق کردیم. مطمئناً این لباس جدید خصوصی‌شده‌ی سرمایه‌ی اوکراین و امپریالیسم روسیه، با الیگارش‌های «دوقلوی جدا افتاده» از هم در تقسیم غنایم اتحاد جماهیر شوروی سابق، ماهیت حاکمیت سرمایه را عوض نکرده است: چالش عظیم پرولتاریای اوکراینی، همانند پرولتاریای روس، به دست آوردن استقلال طبقاتی خودش است.

بدون شک، در این شرایط تراژیک و وحشتناک است که تأخیر تاریخی حزب انقلابی را می‌توان با تمام وزنش احساس کرد، نیرویی که امکان خطاب به پرولتاریای اوکراینی و روس را دارد و می‌تواند مخالفت با جنگ را به یک استراتژی انترناسیونالیستی، که در تمام پایتخت‌های امپریالیسم ریشه دوانده، پیوند دهد.

تأخیر تاریخی حزب انقلابی مانع نبرد انترناسیونالیستی ما، در شرایط فعلی و با نیروهای موجود، حداقل با هدف ساختن یک اقلیت انترناسیونالیست هر کجا که ممکن باشد نیست. مداخله‌گرایی اروپایی مانند دریایی در حال بالا آمدن است، و به طور فزاینده‌ای جنگ را به عنوان فرصتی برای تجدید تسلیحاتی دفاع اروپایی می‌بیند. صلح‌طلبی ناتوانی خود را نشان می‌‌دهد و به نوبه‌ی خود به مداخله‌گرایی در کنار ناسیونالیسم اوکراینی – که در سوی امپریالیسم اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است – می‌لغزد، یا عباراتی پریشان را در مورد بی‌طرفی به زبان می‌آورد، و فقدان اطلاع تاریخی خود از بازگشت پیشینه‌ی خود به شعار «نه مشارکت و نه خرابکاری» سوسیالیسم فرصت‌طلب در سال ۱۹۱۴ یا حتّی «بی‌طرفی فعال» را که بنیتو موسولینی برای تبدیل خود به مداخله‌گر [طرفدار جنگ] ابداع کرد نادیده می‌گیرد. حتّی بقایایی از مداخله‌گرایی طرفدار روسیه، میراث اطاعت قدیمی از سرمایه‌داری دولتی مسکو، وجود دارد.

استراتژی انترناسیونالیستی فقط یک پرچم نیست، بلکه تنها راه مشخص برای مقابله با جنگ است.

https://pecritique.com/2022/04/11/%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%A7%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A3%D9%84%D9%87%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C-%D8%A7/

رفقای کمونیست انترناسیونالیست در تظاهرات طبقهٔ کارگر نیجریه! وب‌سایتشان را ببینید که از نشان می‌دهد ضد استالینیست، ضد رفرمیست بوده و بر انترناسیونالیسم و انقلاب سوسیالیستی تاکید دارند.

https://socialistworkersleague.org/about-us/

انگلس: یک عمر در خدمت طبقه کارگر

در 5 اگوست 1895 طبقه کارگر یکی از اندیشمندان بزرگ خود را از دست داد. بدون انگلس مارکس قادر به انجام کارهای خارق‎العاده نمی‌شد و مارکسیسم آن موقعیت و نقشی را که دارد نمی‌توانست ایفا کند. او فقط یار و یاور مارکس نبود بلکه خود نقش مهمی در جنبش کمونیستی ایفا کرده است.

ضد انگلس‌گرایی، انتقادات مبتذل از انگلس، رفرمیسم ادعائی انگلس و قرار دادن انگلس در مقابل مارکس و غیره تازگی ندارد. ضدانگلس‌گرایان در بهترین حالت به نوعی ماتریالیسم بورژوایی سقوط می‌کنند که عملکردشان خفه کردن باور به مبارزه طبقاتی پرولتری است که انگلس سمبل آن بود. کمونیست چپ از وحدت اندیشه‌های مارکس و انگلس دفاع کرده است. دفاع از مارکسیسم و مارکسیست‌ها وظیفه کمونیست‌های چپ است. سنت سیاسی که در دفاع از مارکسیسم مبارزه کرده همچنان به مبارزه خود ادامه می‌دهد.

دشمنان مارکسیست‌ها سعی کرده‌اند پیشگفتار انگلس بر کتاب مبارزات طبقاتی در فرانسه را بهانه‌ای قرار داده و یک تصویر ستایشگر صلح آمیز قانونمندی از انگلس نشان دهند...

به لحاظ تاریخی اگر چه قرار دادن انگلس در مقابل مارکس به دهه 1920 و سپس به ...

#کمونیست_چپ