پژواک قلم

سررسید مطالبات

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۶/۵

آیا پس از ۴۶ سال فداکاری، ایثار، همراهی، همکاری، مجاهدت، آوارگی، خون دادن و پایمردی، موقع سررسید مطالبات نرسیده؟
مقدمه: به نظر می‌رسد که وقتی یک ملتی ۴۶ سال هرچه که داشت از جان و مال و فرزند و آبرو و آسایش و امنیت را برای یک انقلاب داده، حالا حق داشته باشد که حداقل‌هایی مثل امید، اعتماد، راستی، درستی، معیشت مطابق با شان و منزلت و کار و کوشش را مطالبه کند.

یکم: انقلاب سال ۵۷ انتخاب مردمی بود که در آن زمان می زیستند و فارغ از درست یا اشتباه یا ناقص بودن آن، حق داشتند که مطالبات خود را داشته باشند اما نسل امروز نه آن انقلاب کرده‌ها هست و نه آن مطالبات را دارد.
دوم: وقتی مردمی که در ۱۴۰۳ زندگی می‌کنند نیز به جبر یا به دلخواه، عمر و هستی و آرزو و امید خود را پای این حاکمیت و حکومت‌ها گذاشته‌اند، حق دارند که مطالباتی از جنس خودشان و اقتضائات روز را داشته باشند.
سوم: مردم این دوره و زمانه نیز حق دارند برای نسل‌های بعدی و ایران فردا، مطالباتی از جنس #رفاه، #آرامش، #صلح، #برابری، #محیط‌زیست سالم، برخورداری از #حقوق_شهروندی، آموزش علوم روز، مبادلات فرهنگی با تمام مردم جهان و #آزادی را داشته باشند.
چهارم: آنچه که هر سه نسل را به هم پیوند می‌دهد عبارت است از: سرزمین، قانون و حاکمیت. هرآنچه که این سه مهم را برهم بزند یا مخدوش کند، به‌عنوان عامل شکاف نسلی شناخته می‌شود.
پنجم: سرزمین ما دچار آسیب‌های فراوان شده از جمله تداوم خشکسالی و سوءمدیریت منابع و نداشتن برنامه‌ای آینده‌نگر. قانون اساسی دیگر مورد وفاق نیست و نیاز به اصلاح یا تغییرات اساسی دارد. حاکمیت دچار قصورهایی در اجرای قانون اساسی شده که نتیجه‌ی آن ایجاد خلأ و ظهور برداشت های متفاوت و در برخی موارد متناقض از قانون و ورود افراد ضد منافع ملی و ضد امید و اعتماد به عرصه ی سیاستگذاری و اجرا شده است.
ششم: درخواست مطالبات سررسید شده حق مسلم همه ی ملت است و نباید آنها را به واسطه‌ی مطالبه‌گری، حذف کرد.
هفتم: مخالفت کنشگران مدنی خشونت پرهیز است که در جهت پاسداری از سرزمین، قانون و حاکمیت مدافع حقوق مردم انجام می‌شود و وجاهت انسانی، عرفی، قانونی و بین‌نسلی دارد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱. هیچ اشکالی ندارد که گذشتگان در مورد خطاهای خود عذرخواهی کرده و در صدد جبران بر آیند.
۲. هیچ اشکالی ندارد که حاکمیت به خطاهای استراتژیکی خود اعتراف کرده و راه عقب‌نشینی و جبران مافات را طی کند.
۳. هیچ اشکالی ندارد که #غارتگران، #فاسدان، #دزدان، #ناکارآمدان و #قبیله_گرایان مجازات شوند.
۴. هیچ اشکالی ندارد که در صورت عدم تحقق سه بند فوق، ملت برای حفظ سرزمین خود و تحویل آباد آن به نسل بعدی، به دنبال تغییر قانون یا حاکمیت باشد.
۵. هیچ اشکالی ندارد که مردم آرزومند، خردمند و هوشیار شده، روش‌های مطالبه‌گری و کنشگری شکست‌خورده‌ی قبلی را تغییر داده و به دنبال روش‌های نوین باشند.
هیچ اشکالی ندارد که مردم این دوره و زمانه متفاوت‌تر از نسل‌های قبلی باشند، نوع آرزوهایشان متفاوت‌تر و سبک امیدشان به فردای بهتر نیز متفاوت‌تر باشد، پس باید به حق مسلم آنها احترام گذاشته شده و اتحاد و امیدشان مورد هجوم سنت‌گرایان و حافظان وضع موجود قرار نگیرد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/pezhvakeghalam

بیماری‌های دکتر کُش

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۶/۳

آیا فقط عدم اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های کلان، دولت سهامی را از پا در خواهد آورد؟

مقدمه: ده‌ها خطری که دولت نوپای رئیس مجبور را تهدید می‌کند در ساختارها، سیستم‌ها، روش‌ها و فرهنگ‌های سازمانی است که چه وزیر و چه معاون و... در آن غرق و موجب نابودی دولت پزشک جمهور خواهند شد.
یکم: طی سالیان متمادی بیشتر مدیران و کارکنان در سازمان‌ها یاد گرفته‌اند که مشکلات سازمانی را به مشکلات کلان کشور ربط بدهند و #خلاقیت و #نوآوری را گم کنند.
دوم: ناکارآمدی خود را پشت انتصاب پنهان می‌کند.
سوم: فساد، رانت، ریزه‌خواری و امضای طلایی در لابه‌لای قوانین، دستورالعمل‌ها و آئین‌نامه‌ها، چهره پوشانده‌اند.
چهارم: فرهنگ #ترس، #تملق، #رشوه، زیرآب‌زنی، #کار_گریزی، اتلاف وقت و منابع، انجام کارهای غیراداری، عدم نظارت، عدم پاسخگویی، ایجاد واحدهای غیرضرور، حذف واحدهای لازم، به‌کارگیری نیروهای غیرسازمانی، حذف سرآمدان و کارشناسان، تهدید و حذف مزایا در پستوهای ادارات پنهان شده و با خوش‌رقصی و تولید آمار و اطلاعات ناصحیح خود را به هر دولت نو رس نشان می‌دهند.
پنجم: تغییر مدیران ارشد، میانی و پایه پس از هر دولت جدید، به‌عنوان عامل بی‌ثباتی و بی انگیزشی کارکنان، جسم خسته‌ی سازمان‌ها را دچار پیری زودرس کرده است.
ششم: استیلای تفکرات انحرافی در خصوص عدم تکریم ارباب‌رجوع، عدم نگهداری و حراست از اموال و املاک، عدم پاسخگویی، عدم ارائه‌ی برنامه در بدو شروع ریاست و عدم گزارش نتیجه‌ی اقدامات در پایان تصدی پست ریاست، باندبازی، ایجاد حیات خلوت برای رانده‌شدگان، باعث انحراف از اهداف و رسیدن به وظایف خدمت‌رسانی شده است.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱- سازمان‌ها و واحدهایی مثل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، مرکز آموزش مدیریت دولتی، سازمانی ملی بهره‌وری و... به دلیل افت فاحش کارایی و اثربخشی سازمانی نیاز به بازنگری قانونی، ماهیتی، شکلی، رفتاری و ارتباطاتی داشته و  کنترل خروجی آنها طی ۳۵ سال اخیر و گزارش آن به مردم و کارشناسان خبره لازم و ضروری است.
۲- واحدهای #حراستی، #کنترلی، #نظارتی، رسیدگی به تخلفات کارکنان، #گزینشی، آموزشی، فرهنگی، #بسیج و نمایندگی‌های ولی‌فقیه در سازمان‌ها به دلیل بروز فسادهای فردی و سازمانی، هک‌های گسترده در سامانه‌های اطلاعاتی دستگاه‌ها، اخراج‌های بی‌دلیل، صدور مجوز به‌کارگیری افراد غیرسازمانی در پست‌های حساس، حیف‌ومیل بودجه‌ها و منابع مالی غیررسمی، نیاز به #انحلال، #باز_تعریف، #بازتولید و #دگرگونی اساسی دارند.
۳- برقراری روابط غیرقانونی، غیرعرفی و غیرشرعی بین دستگاه‌ها و کارکنان دستگاه‌ها با یکدیگر موجب بروز ناهنجاری‌های سازمانی و فردی شده که نیاز به تجدیدنظر در قوانین بالادستی و تعریف مجدد ماتریس ارتباطی بین دستگاهی را افزایش داده است.
۴- عدم تعهد به انجام وظایف #مسئولیت_اجتماعی_شرکتی برای حفظ #محیط‌زیست، ادای حقوق حقه‌ی کارکنان محترم زن، مسیر ارتقای شغلی و نخبه‌سالاری که باعث دوری از استانداردهای بین‌المللی و انسانی اسلامی شده باید با تصویب قوانین مربوطه هرچه سریع‌تر مرتفع گردد.

عدم رسیدگی به بیماری‌های سازمانی، قطعاً پزشک جمهور را در پای عدم انجام تعهداتش دق خواهد داد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/pezhvakeghalam