ولی آنچه به این سوی مرز و کشورمان باز می گردد صدور حکم « واجب بودن مدیریت هر چه سریع تر جمعیت رو به افزایش سگ های بی صاحب در زیستگاه های طبیعی» است.
تا جایی که می دانیم
#زیستگاه_پلنگ در مناطق
#کوهستانی و
#جنگلی است. آمار حضور سگ ها در این مناطق چقدر است؟ اگر آماری وجود دارد که در نتیجهء تحقیق میدانی است، کجا می توان به آن دست یافت؟ و اگر آماری وجود ندارد، چه چیزی را باید مدیریت کرد؟!
باز تا جایی که می دانیم هیچ گونه از
#سگ_وحشی در ایران وجود ندارد. گزارش هایی که برخی روزنامه ها از «آدمخوار» بودن و خرید و فروش میلیونی نژاد
#پیت_بول بعنوان یک سگ وحشی منتشر کرده اند خیلی قابل استناد نیست زیرا از طرفی دیدگاه های مختلفی نسبت به این نژاد در کل دنیا مطرح است و از طرف دیگر، این نژاد «بی سرپرست» نیست که خطرساز باشد.
سگ های آزاد شهری، بطور معمول، در نتیجه توسعه
#شهرنشینی به سمت شهرها و حاشیه جذب شده و با انواع
#خشونت،
#کشتار، آزار و تهدیدهای محیطی روزگار می گذرانند. مدیریت این پدیده شهری منوط به انجام تحقیقات میدانی دقیق، سرشماری و ارایه راهکار مناسب است. انجام تحقیقات میدانی مستلزم
#منع_کشتار غیرانسانی و وحشیانه توسط
#شهرداری و سازمان های تابعه است- بدون آنکه نیاز به ارایه راهکار جایگزین باشد.
در این بین، به نظر می رسد سگ های گله و نگهبان(شامل
#سرابی،
#قهدریجانی،
#کانگال و غیره) در نزدیک ترین نقطه از نظر مکانی به حیات وحش قرار دارند که اگر «مدیریت» آنها به معنای کشتن نباشد، فرآیندی است که باید در آن مسوولین و متولیان اصلی مشخص شده و برای انجام اقدامات لازم(چه
#پیشگیرانه و چه
#درمانی) برنامه ریزی شود. بدون تردید،
#آموزش و آگاهی بخشی عمومی به پرورش دهندگان و دارندگان این گروه از سگ ها می تواند نقش بسزایی در محو تعارض گونه های جانوری و انسان-حیوان داشته باشد.
اما آیا شیوع بیماری دیستمپر که حیوانات مبتلا شده را نیز آزار می دهد, تنها علت کاهش جمعیت ببر و پلنگ ایرانی است؟! چند درصد از کاهش جمعیت حیات وحش به این بیماری برمی گردد؟ و در چه بازه زمانی؟ آمار کشته شدن یک پلنگ در یک هفته، آیا نیازمند اقدامات زیربنایی تر، جدی تر و اصولی تر نیست؟! بدون شلوغ کاری و با استدلال...
https://telegram.me/Pazudharma