Pazudharma

🖋 شکار و حفاظت- بخش دوم

◾️#شکار_تفریحی می تواند به دو شکل #بومی و #گردشگری انجام شود. در شکل اول، #شکارچیان در همان منطقه ی شکار زندگی می کنند و در شکل دوم، شکارچیان در منطقه ای دورتر هستند و با پرداخت مبالغی به نقاط دیگر سفر می کنند تا شکار را در یک منطقه مخصوص انجام دهند.
همین نکته، بحث #سود_اقتصادی به دست آمده از شکار برای #مردم_بومی را توجیه پذیر می کند.

◾️با این وجود، به نظر می رسد حتی تعاریف مختلف از شکار تغییر خاصی در صورت مسئله نمی دهد. آیا انسان برای #امرار_معاش، #تفریح و #سرگرمی و #ورزش و مهم تر از همه برای #حفاظت_از_حیات_وحش باید آنها را بکشد تا از جسد و/یا اعضای سلاخی شده بدن آنها استفاده کند؟
آیا اساسا آن چه ارزشمند معرفی می شود از جمله حیات وحش، باید به مرز نابودی برسد تا سیاست هایی مانند شکار برای حفاظت از آنها طراحی شوند؟ به بیانی بهتر، انسان تمام آن چه ارزشمند تلقی می کند را به گذرگاه حفاظت می کشاند و سپس برای عبور از این مهم، به همان راهکارهایی متوسل می شود که آن چیزهای ارزشمند را به حفاظت رسانده است!

◾️ارسطو شناخت نظری را به دو بخش #علم_اثباتی و #دیالکتیک تقسیم می‌کند. علم اثباتی با مفروضاتی آغاز می شود که ما مدعی هستیم صحیح، بنیادین و مقدماتی هستند. منظور از مقدماتی بودن این است که این مفروضات بدیهی بوده و برای قبول آنها نیاز به فرضیات یا برهان دیگر نیست.

◾️اما در روش دیالکتیک، پژوهشگر استدلال و پژوهش خود را روی پندارها و عقاید طرف مقابل یا عامه مردم استوار می‌کند. در علم اثباتی، پژوهشگر فرآیند شناخت را به صورت حرکت از دانسته ها به سوی نادانسته‌ها تعریف می‌کند. در طی این فرآیند ما به چیزی که پیشتر نمی دانستیم، آگاهی پیدا می کنیم و به این ترتیب از نادانی به آگاهی و از ندانستن به دانستن می رسیم. در پژوهش دیالکتیکی فرآیند شناخت از نادانی به آگاهی نیست بلکه هدف آگاه کردن طرف مورد بحث از نادانی خویش است. مدعی در آغاز تصور می‌کند که می داند یعنی باورهای خود (سنت، مذهب، باورهای جامعه، اسطوره‌ها و هر چه که از کودکی به او گفته شده) را آگاهی تصور می‌کند. در طول فرآیند شناخت، وی متوجه می‌شود که این باورها تناقض و تعارضاتی در خود نهفته دارند و بنابراین دیگر نمی‌تواند از این عقاید و باورها دفاع کند.

◾️در مورد شناخت طبیعت، این مشکلی پیش نمی آورد زیرا #مشاهده، #تجربه و #آزمایش مکرر پدیده های طبیعی می توانند این مفروضات را تایید یا رد کنند و بنابراین ما یک روال پیش رونده در #علم داریم که با تصحیح یا تغییر مفروضات، نظریه را با دامنه بیشتری از تجارب مطابقت می دهد، ولی در مورد #علوم_انسانی این گونه نیست. بنابراین، در جایی که ما شکار را از جنبه هایی مانند «استفاده» و «ارزش» بررسی می کنیم ناگزیر از ورود به مفاهیمی هستیم که خارج از حوزه #طبیعت و #علوم_طبیعی اند و برای بهتر شناخته شدن، نیازمند بررسی همه جانبه هستند. به طور مثال، در خیلی از کشورهای دنیا گونه های بومی نظیر فیل، کروکودیل، پلنگ، ببر و شیر براساس میزان آسیب و ضرر و زیان وارد شده یا «تابو»های موجود در باورهای رایج، توسط خود مردم بومی ارزش گذاری می شوند و از اینرو، راهکارهای مقابله با آنها نیز بر مبنای همین رویکردهاست. آیا، به طور اساسی، نظریه های حفاظتی باید با اتکا بر این قبیل ارزش گذاری ها بنا شوند؟ آیا حفاظت باید بر مبنای ارزش ذاتی حیات وحش باشد یا ارزش هایی که برای نحوه استفاده از آنها تعیین می شود؟ آیا هرگونه کاهش در جمعیت گونه های حیات وحش باید «بد» و هر افزایش جمعیتی «خوب» تلقی شود و/یا برعکس؟


https://t.center/pazudharma

#انسان مانند بسیاری #حیوانات، #رفتار همنوعانش را #تقلید می کند. تقلید از دیگران تا حدودی مستلزم #مشاهده رفتار آنها است. اما یک انسان در انجام عملی که تقلید می کند اصرار نخواهد کرد مگر اینکه برای او #پاداشی به همراه داشته باشد. اگر در به دست آوردن پاداش موفق بود، نه تنها آماده تکرار آن عمل خواهد بود، بلکه بعنوان #عادت در می آورد و تعمیم می دهد. با علم بر این واقعیت است که همهء ما باید در #انتشار مکرر و گسترده مطالب، متون، پیام های صوتی، «اعتراف نامه»، «خداحافظی»، فحاشی، «افشاءسازی» و غیره از سوي #حاميان در شبکه های اجتماعی خودداری کنیم، زیرا هر بازنشر سادهء این مطالب، نویسندهء آن را به اغنای روحی رسانده و دیگران را در تقلید از او برای تكرار چنین رفتاری تشویق می کند!
برای پرداختن به مشکلات هزاران هزار حیوانی که در گوشه گوشه سرزمین ما به توجه، کمک و رسیدگی نیاز دارند، فضای فاسد حمایت فعلی و شیوه #حفاظت جوابگو نخواهد بود زیرا نه تنها از اصولی علمی و استانداردهای جهانی فرسنگ ها فاصله دارد، بلکه #انسانیت و اخلاق مداری را نیز زیر فشار علامت سوالی بزرگ خوار و ناچیز کرده است...
مشکل اساسی که حامیان با مدافعان #حقوق_حیوانات دارند و آنها را در محافل عمومی «تندرو» می خوانند این است که آنها محق هستند و درست می گویند.
حیوانات به #خطابه و #موعظه ما نیاز ندارند، آنها به قلب های پاکی نیاز دارند که برایشان بطپد و به دست هایی که صادقانه و پاک به کمک شان بشتابد. #آگاهانه_حمایت_کنیم!
https://t.center/pazudharma

این پست در ادامه سه پست قبلی و خطاب به تک تک #همکارانی است که آزرده، خشمگین و حتی خوشحال شدند. این یادداشت خطاب به تمام کسانی که سوالات زیادی در ذهنشان شکل گرفته ولی مطرح نکردند نیز هست. این پست بویژه خطاب به آنان است که از این سه مطلب آخر، فقط و فقط روی اولین آن متمرکز شدند!!!
Pazudharma
بیش از شش ماه قبل وقتی #خلاء «اعداد و ارقام» در حوزه امداد و نجات را حس کردیم، به فکر افتادیم تا این اعداد و ارقام را بدست آوریم. بیش از ده #منبع مجازی و غیرمجازی را مدتی رصد کردیم تا بتوانیم آنها را بدرستی انتخاب کنیم. زمانی که اولین گزارش سه ماهه امداد و نجات را در خرداد ماه 1395 منتشر كرديم به اولین چیزی که اشاره کردیم «غیررسمی» بودن آن است. «غیررسمی» بودن یک گزارش به این استناد دارد که:
🌕بودجه ای برای تامین آن دریافت نمی شود/ درآمدی از آن حاصل نمی شود.
🌕خودجوش است و به سفارش شخص حقیقی/حقوقی تهیه نشده است.
🌕 موسسه ای رسمی به جمع آوری داده ها و گزارش گیری آن نمی پردازد.
🌕 تحقیقات میدانی در معنای واقعی آن انجام نمی شود و موارد دیگر.
📍 ولی این غیررسمی بودن هرگز به معنای غیرواقعی و غیرقابل استناد بودن نیست!!!
✅ خوب است بدانیم برای تهیه گزارش امداد و نجات حداقل پنج نفر/ساعت بطور روزانه تلاش می شود.
✅ نتایج آن نه بصورت دستی که با کمک نرم افزار محاسبه می شود.
✅ نکته مهم اینکه از بیش از ده منبع برای گردآوری داده ها بهره گرفته و همزمان راستی آزمایی می شود.
✅ آنچه در «گزارش امداد و نجات» در قالب اعداد و ارقام خشک و خالی به چشم می خورند حاصل تحلیل های آماری است نه سوءگیری های شخصی.
✅ باز خوب است بدانیم این گزارش علاوه بر آماری که در قالب دو فایل پی دی اف منتشر می شود شامل اطلاعات زیاد دیگری است از جمله استان، شهر، نشانی حادثه، منبع خبر، #ناجي، وضعیت منطقه، عکس و غیره.
✅ #مشاهده، #مصاحبه و تحقیقات میدانی نیز بصورت تصادفی صورت می گیرند.
بدون شک کسانی که با مبحث علمی «روش تحقیق» آشنا هستند معنای دقیق بسیاری مفاهیمی که ما بکار بردیم را می دانند. بنابراین، کانال «پازودارما» بعنوان منتشر کننده و مسوول این گزارش نه تنها اعداد و ارقام را غیرواقعی نمی داند بلکه برعکس، بر این باور است که این نقطه شروع بسیار مفید و تاثیرگذار در حصول شناخت از وضعیت بسیار نابسامان حوزه «امداد و نجات حیوانات» در ایران است. تمام نظرات و انتقادهایی که تک تک شما مطرح کردید گواه همین واقعیت است و بس.
https://telegram.me/Pazudharma