به نظر مي رسد نحوه رفتار با حيوانات در هر كشور و جامعه اي توسط "
#ارزشهاي_اجتماعي"، "
#هنجارهاي_عمومي"، گاه باورهاي
#ديني و
#مذهبي مشخص شده است. در واقع، چيزي كه بايد "روشن شود" نحوه رفتار نيست؛ بلكه چرايي اجرا نشدن اين
#رفتار است!
چه عواملي باعث مي شود ما آنقدر از درجه "انسانيت" سقوط ازاد داشته باشيم كه
#سگ را به بدترين شكل ممكن با تزريق
#اسيد بكشيم و از زجه هايش لذتي عمومي ببريم؟
چه چيزي موجب مي گردد تا ما بدنبال تكه اي طناب باشيم تا با بي رحمانه ترين روش
#شغال و
#كفتار و
#بزمجه را حلق آويز كنيم؟
چه درجه اي از ميل به مرگ "انسان" را به جايي مي كشاند كه از سلاخي
#خرس و بچه هاي خردسالش ذره اي احساس وحشت نكند؟
ترس طبيعي
#كودك هفت ساله هنگام زنده به گور كردن يك موش كوچك چگونه از بين مي رود؟
رفتارهاي آينده در
#دانش_آموزاني كه شاهد قتل يك
#خرگوش زنده هستند چگونه خواهد بود؟...
جامعه ديني و اسلامي ما سرشار از آيات، روايات، احاديث، فتاوي، استفتائات، اشعار و داستان هاي مهرباني(و يا عدم خشونت) با حيوانات است.
فاصله عميق، معنادار و طولاني بين اين مراجع بالا و نحوه رفتار با حيوانات در كشور از كجا، طي كدام فرآيند و در چه بازه زماني ايجاد شده است؟
( دستيابي به پاسخ مناسب براي اين سوالات را به
#جامعه_شناسان، روانشناسان و آسيب شناسان اجتماعي واگذار مي كنيم.)
بنابراين، آنچه در مبحث تصويب قانون حمايت از حيوانات مهم و حياتي است تعيين نحوه رفتار نيست!
بلكه "برخورد قانوني" با چيزي است كه بايد انجام شود ولي نمي شود!!! برخورد قانوني با آن فاصله عميق، معنادار و طولاني است!
بازداشتن مردم از آزار، اذيت و خشونت با همه حيوانات است. ترغيب آنها براي پذيرش حيوانات بعنوان همسايگان بي آزار ما چه در محيط شهري و چه در طبيعت...
ازاينرو، قبل از پرداختن محض به بحث حيوانات شهري، آزاد و خانگي ما خواستار ممنوعيت هرگونه كشتار، خشونت و آزار حيوانات هستيم.
https://telegram.me/Pazudharma