Pazudharma

حیوانات «گمشده» و «پیداشده» دو روی یک سکه هستند! زیرا به هر حال آنها که گم می شوند در جایی پیدا و آنها که پیدا شدند در جایی گم شده بودند. «دزدیده شده» جریانی کمی متقاوت دارد زیرا دارای قصد و غرض و با هدف مشخصی انجام می شود. ارایه تحلیل دقیق تر در این مورد نیازمند مصاحبه با افرادی است که سگی را گم یا پیدا کرده اند ولی آنچه مشخص است عدم استفاده از #قلاده نقش تسهیلگر را در این مورد داشته است(بسته بودن قلاده روی بدن حیوان ولی متصل نبودن قسمت بند کنترلی آن به معنای قلاده نداشتن است زیرا کنترلی وجود ندارد!)
یکی از دلایل رونق بازار #فروش_سگ از سوی افراد(بیمار و بیکار اجتماعی)، #پرنده_فروشی و #میادین فروش انواع حیوانات, همین سگ ها و گربه های گم/دزدیده شده هستند. بدیهی است تعداد سگ هایی که پیدا شده ولی هرگز از سوی یابنده اطلاع رسانی نمی شوند نیز می توانند منبع #کسب_درآمد برای وی گردند.
بطورکلی، برخورد #کالاگونه با هر حیوانی ناقض حقوق آنها است. این نکته زمانی #غیر_انسانی هم می شود که بطور آگاهانه آنها را به «تولید انبوه» می رسانیم و می فروشیم. فرآیند قیمت گذاری برای یک کالا از طریق محاسبه قیمت تمام شده و درصد سود منطقی محاسبه می شود. با استفاده از #مواد_خام تولید می شوند تا روزی به #مصرف برسند. ولی آیا ما حیوانات همدم نظیر سگ و گربه را برای «مصرف» می خواهیم که ملزم به پرداخت هزینه باشیم؟!
به ندرت پیش می آید که یک پرورش دهنده از شما برای دیدن محل پرورش حیوانات خود دعوت کند! زیرا شرایط نگهداری حیوانات بقدری اسفناک است که بدون شک «مشتری» با دیدن آن منصرف شده و فرآیند #تبلیغات منفی(اما واقعی) شروع می شود.
از سوی دیگر، اگر هر #پرورش_دهنده و #توله_کش بخواهد فضای بسیار استاندارد، مناسب و بهداشتی برای حیوانات بینوای خود ایجاد و آنها را از تغذیه درست بهره مند نماید، مجبور به تحمل هزینه های اضافی است که بدون شک روی قیمت تمام شده «کالا» اثر می گذارد. ولی مگر مشتریان تا چقدر حاضرند پول بابت سگ و گربه بدهند!؟!
وضعیت توله کشی و پرورش حیوانات خانگی فرآیندی شبیه دامداری دارد. فرزندان بدنیا آمده خیلی زود از والدین جدا می شوند و به همین دلیل، دارای مشکلات رفتاری و جسمی زیادی هستند. توله های فروخته شده معمولا پس گرفته نمی شوند!
رفتار کالاگونه و خرید و فروش حیوانات نه تنها هیچ مزیتی ندارد بلکه سراسر ضرر است. سلب آزادی، بارداری اجباری بدون جفت یابی، سلب حق شیردهی و ایجاد رابطه مادر/پدر-فرزندی، تغذیه نامناسب و ... همه و همه ناقض حقوق حيوانات است.
https://telegram.me/Pazudharma

هنگامی که یک حیوان نمی تواند از حداقل های مورد نیاز برای زنده ماندن ایمن برخوردار شود، تفاوت یک #حامی با فردی که حیوانی را مورد #ضرب_و_شتم قرار می دهد در کجا مشخص و چگونه تعریف می شود؟! چرا عملکرد حامی با «تلاش» سایر #حامیان افشاء می شود و #خشونت دومی با همکاری شریک جرمش!
در اتخاذ رویه ای اصولی برای حمایت از زندگی حیوانات ما به آیینه ای برای دیدن گذشته و اختراع دوباره چرخ نیاز نداریم! ما، به تلسکوپی برای پیش بینی آیندهء چنین حمایتی نیز نیاز نداریم!
⚪️حمایتی که در آن اساس کار به جای #منع_کشتار #غیر_انسانی و #وحشیانه بر #جمع_آوری و #اسیر کردن حیوانات در یک محیط محدود و غیراستاندارد با سر درِ #پناهگاه استوار است،
⚪️حمایتی که در آن روح حاکم به جای #صلح و #دوستی و #همکاری بر کینه، دشمنی، «مچ گیری» و آبروریزی بنا نهاده شده است،
⚪️حمایتی که در آن به جای تلاش هدفمند و سازمان یافته برای افزایش آگاهی #مسوولین، #مردم و #متوليان بر مستحکم کردن ناآگاهانه باورهای اشتباه #فرهنگی و #مذهبی تکیه می شود،
⚪️حمایتی که در آن طرح راهکارهای علمی، اصولی و موثر روشی غیرممکن و ناکارآمد تلقی می گردد...
Pazudharma
حمایت نیست!
https://telegram.me/Pazudharma

#عقیم_سازی بعنوان یکی از مراحل زنده گیری، واکسیناسیون و رهاسازی و قسمتی از فرآیند بسیار پیچیده تحقیقاتی زمانی اولین اشتباه خود را مرتکب می شود که بعنوان #راهکاری برای #کشتار مطرح می گردد. کشتن بی بندوبار حیوانات به خودی خود چیزی است که باید متوقف شود! کشتن غیراصولی و #غیر_انسانی_حیوانات نیاز به ارایه راهکار برای جایگزینی ندارد. این نکته مهم همان چیزی است که #حامیان ما را به خطا واداشته است.
اگر #سیستمی بر این باور است که با جابجایی میلیاردها پول و سرازیر کردن آن به جیب و زندگی #پیمانکاران، شب زنده داری بمنظور کشتن سگ های بی دفاع و هر حیوان دیگری به بهانهء افزایش جمعیت آنها راه درستی برای کاهش جمعیت آنهاست، این تفکر است كه باید اصلاح شود نه اینکه حیوانات تاوان آن را با عقیم سازی پرداخت کنند. بنابراین، دقت کنیم که فعل «کشتن» نیاز به راهکار ندارد بلکه این تفکر کشتن است که باید تغییر کند.
صدور #مجوز برای #شکار در جاهایی که انسان با حیوان دچار #تعارض شده یا کشتن دسته جمعی حیوانات نشان دهنده یک تفکر سیستمی کاملا اشتباه است. وظیفه برطرف سازی این اشتباه، بر دوش انسان است نه حیوان!
حال، بیایید تصور کنیم ما به مرتبه ای از #انسانیت و #جامعه_مدنی رسیديم که هیچ نوع کشتار، #خشونت، آزار و اذیت حیوانات در آن نیست. اما در برخی جاها بنا به دلایل #فرهنگی، #باورهای_دینی و مذهبی و خطر #بیماری, حضور حیوانات بعنوان یک موضوع(و نه معضل) به چشم می آید و مطرح می شود. برای مواجهه با این موضوع ابتدا عوامل حضور حیوانات باید بررسی شوند. سپس، راهکارهایی برای فرهنگ، باورها و خطرات بیماری ارایه گردند. تاثیر حضور انسان بر زندگی حیوانات چگونه است؟ وجود #پسماندهای عفونی و #بیمارستانی، #آبهای_آلوده، #زباله، مواد غیربازیافتی رها شده در طبیعت و محیط زیست و هزاران معضل مبتلابه شهری چه تاثیر بر زندگی انسان و حیوان می گذارد؟
با شناخت دقیق و درست مشکل است که می توان راهکار مناسب را نشانه گیری کرد! چطور می توان برای کشتن حیوانات و جابجایی پول های هنگفت ریال و دلار برنامه ریزی بلندمدت داشت ولی نمی توان برای مدیریت پسماند شهری و نظارت بر آن هدف گذاری کرد؟!
در رویارویی با حیوانات، باید به این اصل توجه کنیم که آنها موجوداتی زنده و دارای ساختار اجتماعی خاص خود هستند. حیوانات نمی توانند بعنوان ابزار یا منابعی در نظر گرفته شوند که انسان هر گونه مایل بود با آنها رفتار نماید. اگر می خواهیم صدای آنها باشیم، بهتر است صدایشان را درست بشنویم. بدون شک، آنها نمی خواهند بیهوش شوند و زیر تیغ جراحی مهمترین و حیاتی ترین اندام بدن خود را از دست بدهند...
آنها نياز به #حمايت اصولي ما دارند.

خطاب این نوشتار به کسانی است که علاوه بر احساس، مایلند منطق را نیز کمی چاشنی کار حمایت خود کنند. آنها که بدون تحقیر و تمسخر به نظرات دیگران اول گوش می دهند و سپس استدلال می کنند...
https://telegram.me/Pazudharma

قبل از «ورود» به بحثی که امکان ریشه یابی موافقت، مخالفت و تضاد در مورد سوالات مطرح شده در بالا را فراهم می آورد، ما نیازمند آن هستیم تا برخی از «صفات همراه» خود را تحویل دهیم! زیرا همراه داشتن این صفات علاوه بر داشتن خطرات احتمالی مانند #قضاوت و #سوتفاهم، می تواند از #درک صحیح جلوگیری نماید. این «صفات» عبارتند از: فرضیه انگاری، تغییرناپذیری، واکنش هیجانی و عجله.
#عقیم_سازی حیوانات-همانطور که همه می دانیم- یکی از جنجالی ترین بحث هاست.
موافقین این کار می گویند عقیم کردن #سگ و #گربه باعث سلامتی، طول عمر و جلوگیری از زاد و ولد آنها می شود. آنها می گویند چون در جامعهء ما حیوانات وضعیت خوبی ندارند، عقیم- سازی کمک می کند که #جمعیت آنها زیاد نشود و بیشتر از این مورد آزار و اذیت قرار نگیرند. ضمن اینکه وقتی #رها می شوند امکان زاد و ولد آنها کم می شود.
آن طرف تر، مخالفین عقیم سازی می گویند چون حیوانات بطور طبیعی #خام_خوار هستند احتمال بروز بیماریهایی که از پختن غذاها ناشی می شود در آنها کم است. آنها معتقدند احتمال بروز #سرطان پروستات در سگ های #اخته شده خیلی بیشتر از سگهایی است که بیضه ها و تخمدان های آنها کار طبیعی خود را انجام می دهند. آنها می گویند در جامعه ای که سگ ها و گربه ها به روش های مختلف کشته می شوند و همچنان جمعیت آنها کاهش نیافته است، عقیم سازی سودی ندارد. ضمن اینکه برای خارج کردن یک عضو مهم از بدن نیاز به «رضایت» هست که برای حیوان این امکان فراهم نیست. اين گروه شيوه جراحي مورد استفاده در عقيم/اخته/سترون كردن را هم مورد توجه قرار مي دهند.
#مطالعات کشورهای #توسعه_یافته نشان می دهند که طرح «زنده گیری، عقیم سازی، واکسیناسیون و رهاسازی» می تواند منجر به جمعیت پایدار و سالم حیوانات شود اگر میزان عقیم سازی در سطح مناسب انجام گردد. تعیین درصد سگ هایی که عقیم/سترون می شوند به نرخ زاد و ولد و بقای جمعیت حیوانات در یک منطقه بستگی دارد. به هرحال، این طرح به تنهایی مشکل جمعیت سگ ها در بلندمدت را حل نمی کند زیرا هنوز هستند جمعیتی که دارای صاحب و برای زنده گیری و عقیم سازی قابل دسترسی نیستند. در این مطالعات قبل از عقیم سازی بر منابعی که باعث افزایش سگ ها می شوند تاکید می گردد. این مطالعات ثابت کرده اند که کشتن حیوانات بمنظور جلوگیری از شیوع هاری، کوچکترین اثری ندارد. درحالیکه، برنامه های واکسیناسیون سراسری با و/یا بدون کمپین های عقیم سازی، هم به کاهش و هم به ریشه کنی #هاری در مناطق #روستایی و #شهری منجر شده است. از یافته های دیگر این مطالعات، رّد اجرای طرح فوق در کشورهایی است که در آنها #کشتار غیراصولی و #غیر_انسانی حیوانات انجام می شود.
حال، نظر شما چیست؟
https://telegram.me/Pazudharma

بهتر است کمی به عقب برگردیم و واکنش های داخلی نسبت به #تجمع های قبلی را مورد ارزیابی قرار دهیم تا با اعتراض مجدد به چیزی که هنوز در جامعه ما یک «ارزش» تلقی نمی شود، موجودی از گونهء #سگ را بیش از اين زیر سوال نبریم زیرا، در فرهنگی که این حیوان با وجود رفتارهای #غیر_انسانی بسیاری که در حقش روا می شود همچنان «فقط یه سگ» است که هیچ ارزشی برای بقا ندارد، بهتر است بیشتر از این مرکز توجه قرار نگیرد. شاید راههای بیشتر و بهتری برای مصون نگهداشتن او وجود داشته باشد.
دفاع از حیوانات(و دفاع آگاهانه از حقوق آنها) پیش شرطی دارد با نام احترام به حقوق بشر. هیچ حیوانی با #تحقیر و #تمسخر و #توهین به انسان، ولو انسانی بیمار، حمایت نمی شود. انسان نمی تواند با ورود به حریم خصوصی افراد و توهین به شخصیت آنها داعیه حمایت از حیواناتی را داشته باشد که «حریم» و «قلمرو» را به خوبی می شناسند و طبق «قوانین طبیعی» از آن دفاع می کنند.
فرآیند امداد و نجات حیوانات تابع اصولی خاص است. اگر این #نجات در محدوده ای خاص مانند منزل شخصی لازم الاجرا باشد، بدون شک باید قوانین مربوطه نیز رعایت شوند تا سلامت انسان و حیوان هر دو تضمین شده و باعث بر هم زدن نظم اجتماعی نشود. (ما زمانی در نجات سگ های #پانسیون_مرسده موفق عمل می کردیم که این کار با حضور روان شناس، شاکی، نیروی انتظامی، دامپزشک و در روز انجام می شد. به این ترتیب، هر فردي با توجه به نقش اجتماعی که داشت، به انجام وظیفه خود می پرداخت و #شبکه_های_اجتماعی از نجاتی موفق خبر می دادند نه از «رسوایی یک ابلیس»!!!)
https://telegram.me/Pazudharma