بهتر است کمی به عقب برگردیم و واکنش های داخلی نسبت به
#تجمع های قبلی را مورد ارزیابی قرار دهیم تا با اعتراض مجدد به چیزی که هنوز در جامعه ما یک «ارزش» تلقی نمی شود، موجودی از گونهء
#سگ را بیش از اين زیر سوال نبریم زیرا، در فرهنگی که این حیوان با وجود رفتارهای
#غیر_انسانی بسیاری که در حقش روا می شود همچنان «فقط یه سگ» است که هیچ ارزشی برای بقا ندارد، بهتر است بیشتر از این مرکز توجه قرار نگیرد. شاید راههای بیشتر و بهتری برای مصون نگهداشتن او وجود داشته باشد.
دفاع از حیوانات(و دفاع آگاهانه از حقوق آنها) پیش شرطی دارد با نام احترام به حقوق بشر. هیچ حیوانی با
#تحقیر و
#تمسخر و
#توهین به انسان، ولو انسانی بیمار، حمایت نمی شود. انسان نمی تواند با ورود به حریم خصوصی افراد و توهین به شخصیت آنها داعیه حمایت از حیواناتی را داشته باشد که «حریم» و «قلمرو» را به خوبی می شناسند و طبق «قوانین طبیعی» از آن دفاع می کنند.
فرآیند امداد و نجات حیوانات تابع اصولی خاص است. اگر این
#نجات در محدوده ای خاص مانند منزل شخصی لازم الاجرا باشد، بدون شک باید قوانین مربوطه نیز رعایت شوند تا سلامت انسان و حیوان هر دو تضمین شده و باعث بر هم زدن نظم اجتماعی نشود. (ما زمانی در نجات سگ های
#پانسیون_مرسده موفق عمل می کردیم که این کار با حضور روان شناس، شاکی، نیروی انتظامی، دامپزشک و در روز انجام می شد. به این ترتیب، هر فردي با توجه به نقش اجتماعی که داشت، به انجام وظیفه خود می پرداخت و
#شبکه_های_اجتماعی از نجاتی موفق خبر می دادند نه از «رسوایی یک ابلیس»!!!)
https://telegram.me/Pazudharma