Pazudharma

بطورکلی، اگر ما بیش از یکساعت در روز به کار #حمایت مشغول هستیم باید خود را موظف به #مطالعه و #یادگیری علمی در ارتباط با کاری که انجام می دهیم بدانیم. این کار به ما کمک می کند تا به حيوان آسيب نرسانیم و سریع تر به اهداف خود برسیم.
آشنایی با مبانی اولیه یک کار همانند میان بر عمل می کند و ما را از آزمون و خطای تکراری برحذر می دارد. بویژه اینکه گاهی کسب #تجربه ما به قیمت جان حیوان تمام می شود.
از مبانی این حرفه قایل نشدن «تبعیض» بین حیوانات است که شوربختانه نه تنها در بین حامیان بلکه در #سطوح_مدیریتی سازمان ها و #مسوولین ذیربط نیز ناآگاهی از این اصل اولیه به شدت دیده می شود. تنها چیزی که حیوانات را از هم متمایز می کند «قوانین طبیعی» زندگی آنهاست نه علایق و وظایف ما!
بعضی اوقات، این #تبعیض نه فقط مربوط به حیوانات که به منطقه ای خاص مرتبط می شود! بطور مثال توقف نسبی کشتار در #تبریز و #شهریار دستاوردی بزرگ تلقی می گردد و حال آنکه، حمایت واقعی زمانی معنا می یابد که ما اقدامی اساسی در حفظ جان تمام حیوانات انجام دهیم. برخورد منطقه ای با این فعالیت، مبحث «تجاری» کردن آن را بیشتر مطرح می کند تا خود حمایت را!
بعنوان یک انسان و/یا دوستدار حیوانات از خود بپرسیم: چه فرقی است بین سگ گرسنه ای که الان در قفس تنگ و تاریک #آزمایشگاه #دانشگاه #دامپزشکی در تاریکی نشسته است و سگی که در پرند بر اثر تصادف کنار جاده درد می کشد؟
تک تک سگ های کشورمان باید مورد حمایت ما قرار گیرند و بطور اساسی ساماندهی شوند. این پروژه ای است عظیم که هیچ #نهاد_دولتی قادر به تحقق آن نیست زیرا نه #دانش لازم را دارد و نه #تفکر و نه #عشق انجام آن را...
https://telegram.me/Pazudharma