📌نقطه‌عطفم کو؟ چند وقتی است به این می‌اندیشم که چگونه یک نقطه‌عطف درست و حسابی در زندگی آدم پیدا می‌شود؟ از آن نقطه‌عطف‌ها که وقتی تبدیل به آدم موفقی شدی در پاسخ به سوالاتی مثل «چگونه به این موفقیت دست یافتید؟» بنا کنی به خاطره گفتن و از این نقطه‌عطف زندگی‌ات با افتخار حرف بزنی.
هر آدم موفقی را که می‌بینیم یک یا چند نقطه‌عطف در زندگی‌اش داشته و ازشان مواظبت کرده تا لابه‌لای خاطراتش گم نشوند. هر جا هم که می‌نشیند از آن‌ها می‌گوید و بهشان افتخار میکند.
حالا گذشته از افتخار، من آن موفقیتی را که منوط به نقطه‌عطف‌هاست دوست دارم. چند وقتی است خیلی جدی به این فکر می‌کنم که چرا من در زندگی‌ام از این نقطه‌عطف‌ها ندارم؟ شاید هم دارم و گمشان کرده‌ام. آیا می‌شود کسی با وجود اینکه هیچ نقطه‌عطف قابل عرضی در صندوقچه‌ی محفوظاتش ندارد به موفقیت برسد؟
اصلن شاید برای همین است که من به آن موفقیت‌هایی که سال‌هاست منتظرشان هستم نمی‌رسم.
تا حالا خودم را دلداری می‌دادم که لازمه‌ی موفقیت حتمن داشتن نقطه‌عطف نیست. اصلن شاید هم نقطه‌عطف فقط یک نقطه نیست. شاید یک پروسه‌ی طولانی است که فقط یک نقطه از آن به‌یاد‌ماندنی بوده و به یاد آدم‌موفق‌ها مانده و برای آگاهی دیگران و البته افتخار کردن به خودشان، نقلش می‌کنند.
به فرض که من هرگز نخواهم آدم موفقی شوم یا چیزی را برای کسی نقل کنم یا به چیزی یا کسی افتخار کنم، آیا مهم نیست که چنین نقاط عطفی در زندگی‌ام داشته باشم؟
مدت‌هاست تلاش می‌کنم برای خودم نقطه‌عطف‌هایی بسازم. مثلن بگویم از امروز که فلان مناسبت را دارد سعی می‌کنم آدم دیگری شوم و فلان رویه را در پیش بگیرم و فلان عادت را کنار بگذارم تا بعدها بگویم از روزی که فلان اتفاق افتاد من دیگر آن آدم سابق نشدم؛ ولی باز می‌بینم خیلی اتفاق‌ها در زندگی‌ام افتاده که بعدش قرار بوده دیگر آن آدم سابق نشوم و باز هم به مرور زمان همان آدم سابق شده‌ام. نکند من اصلن استعداد «هرگز آن آدم سابق نشدن» را ندارم؟ اگر اینطور باشد که هر تغییر و پیشرفتی منتفی است.
کاش یک مرکز استعدادیابی هم وجود داشت که به ما می‌گفت آیا استعداد تغییر جدی و «دیگر آن آدم سابق نشدن» را داریم یا نه؟ اگر نداریم بیخودی معطل نشویم و برویم سراغ کاری دیگر، کاری غیر از تغییر و موفق شدن. شاید مجبور باشیم به همان آرزو کردن و نرسیدن راضی شویم. فقط در صورتی که استعداد داریم خیالمان راحت باشد که اگر مثل چی بدویم و اجل هم مهلت دهد بالاخره روزی به آرزوهایمان خواهیم رسید.
به هر حال من همچنان دنبال نقطه‌عطف می‌گردم تا بلکه بیابمش یا خودم بسازمش. باید نقطه‌ی خوبی باشد و هر که دارد خوش به حالش.
فاطمه‌ایمانی
@paknewis_ir.
