انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
#سوسیالیستی
Канал
Иран
853
подписчика
1,4 тыс.
фото
283
видео
1,64 тыс.
ссылок
بر چرخ پادشاهی‌عالم کسی نبود
انسان که سجده‌کرد، خدا آفریده‌شد
☆ آرشیو
@UnbelieversLectures
☆ کتابخانه‌انجمن
@ir_antitheists_Library
☆ ربات انجمن
@anti_theistsBot
☆ گروه انجمن
@iranian_antitheists_group
☆ وبلاگ رسمی انجمن
tiny.cc/anti-theists
انجمن آنتے‌تئیست‌های ایران
اندر حکایت ادمینی
قصد دارم به یکی دو مورد کوچک در باب مدیریت‌گروه‌‌های مجازی خدمتتان عرض کنم
۱) مالکیت خصوصی
این موضوع بستگی به دیدگاه شما دارد. اگر شما #لیبرال هستید، باید بپذیرید که اختیار #محتویات‌گروه، با #صاحب آن است و دور از جان جمع، مهمان خر صاحب خانه! ...
در این نگاه، گروه، #ملک‌مجازی‌شخصی پدید آورنده‌اش است اما من خر تحت‌تملک کسی نیستم. اگر عرایض من را سانسور کنند یا صاحبخانه بگوید فلانی تو حرف نزن، بنده با احترام و تشکر خارج می‌شوم
نگاه دوم نگاه #سوسیالیستی است. اگر شما نگاه چپ دارید، می‌توانید بگویید گروه با nK عضو، دیگر ملک خصوصی پدیدآورنده‌اش نیست چرا که می‌شود گفت، افراد امکان افتتاح گروه را از یکسری امکانات دیگر کسب کرده‌اند (مثلا زیرساخت‌های عمومی) و لذا کافه‌ای که شما در زمین عمومی بنا کرده‌اید، ملک کاملا خصوصی شما نیست. هرچند شما کلیددار آن باشید و مضافا اینکه در شکل‌گیری و پربار شدن یک گروه، گاها دیگران بیش از پدید آورنده زحمت می‌کشند. اگر شما معتقد به این نوع نگرش هستید، باید ابتدائا در گروهی که ادمینی آن قفل است و دست یک یا چند نفر، عضو نشوید. وقتی عضو می‌شوید یعنی قوانین و سلسه مراتب قدرت را پذیرفته‌اید
۲) موضوع دیگر رواداری
به گمان من هیچ سخنی قابل خاموش کردن نیست حتی نامتعارف‌ترین و توهین‌آمیزترین عبارات، چاره کار نادیده گرفتن مزخرفات است
حالا اگر شما خودتان را مسئول تنویر افکار دیگران می‌دانید، می‌توانید بسته به مورد، در جمع یا خصوصی نظر یا نقدتان را بفرمایید. ولی از آنجا که بزرگترین دستاوردهای بشر، همواره در ابتدا احمقانه به نظر می‌رسیده است، خاموش کردن نظرات افراد - هر قدر هم که نامانوس باشند - خردمندانه نیست. این مصداق گیوتین قرون وسطایی است که در فضای مجازی گردن میزند
۳) خطای رایج استدلالی
یکی از باگ‌ها و خطاهای روزمره همه ما انسان‌ها، تبعیض در ارزشگذاری داده‌هاست. بدین معنی که ما علاقمندیم نظرات همسو با باورهای خودمان را بخوانیم یا دنبال کنیم و به نظراتی که ابتدائا با نظر یا باورمان سازگار نیستند، پیشاپیش مهر باطل می‌زنیم. ما آن نظرات را شایان صرف وقت برای مطالعه نمی‌دانیم. گاهی اینقدر مسئله عمیق و غلیظ می‌شود که #نام‌نویسنده بدون داشتن آشنایی قبلی، تکلیف ارزشگذاری را در ذهن ما روشن می‌کند
فی‌المثل اگر بالای موضوع نوشته باشند #شیخ‌پشم‌الدین‌کشکولی با وقتی نوشته باشند #نوشیروان‌آریایی‌نژاد یا وقتی نوشته باشند #جورج‌سانتیاگو‌فرگوسن موضوع کاملا پیش‌داوری و ارزشگذاری می‌شود
اگر نیک بنگرید درک عمیق و تکاپو در جهت نزدیک‌شدن به حقیقت، اتفاقا از مسیر شنیدن آرای مختلف و حتی مخالف عبور می‌کند
هرقدر یک خطابه یا نوشتار #سخیف یا #مغلوط باشد، حداقل در وادی مورد مطالعه یا علاقه من، تمرینی خواهد بود برای نگاه انتقادی و استخراج مغالطات و خطاهای‌استدلالی در آن صدای ناهمسو
از این نظر یک سخنرانی مخالف - به شرط داشتن حداقل‌هایی - برای من گواراتر است آن حداقل‌ها هم مشخص هستند. اگر کسی دارد در باب طب سنتی حرف میزند لااقل باید پزشک باشد، یا اگر کسی دارد خطابه فیزیک - تاریخ - ادبیات - شیمی و ... می‌دهد، لااقل باید یک دانش آکادمیک در آن زمینه داشته باشد هرچند احتمالا تحصیلات یا اطلاعات تخصصی و فوق تخصصی در یک زمینه، باب گفتمان میان رشته‌ای را باز می‌کند مثلا شما می‌توانید روانپزشک باشید و در باب یک موضوع جامعه‌شناختی، پلی بزنید و بحث کنید
اگر نظر یا نقدی دارید از شنیدنش خوشنود می‌شم
Join Us ☞ @iranian_antitheists
اندر حکایت ادمینی
قصد دارم به یکی دو مورد کوچک در باب مدیریت‌گروه‌‌های مجازی خدمتتان عرض کنم
۱) مالکیت خصوصی
این موضوع بستگی به دیدگاه شما دارد. اگر شما #لیبرال هستید، باید بپذیرید که اختیار #محتویات‌گروه، با #صاحب آن است و دور از جان جمع، مهمان خر صاحب خانه! ...
در این نگاه، گروه، #ملک‌مجازی‌شخصی پدید آورنده‌اش است اما من خر تحت‌تملک کسی نیستم. اگر عرایض من را سانسور کنند یا صاحبخانه بگوید فلانی تو حرف نزن، بنده با احترام و تشکر خارج می‌شوم
نگاه دوم نگاه #سوسیالیستی است. اگر شما نگاه چپ دارید، می‌توانید بگویید گروه با nK عضو، دیگر ملک خصوصی پدیدآورنده‌اش نیست چرا که می‌شود گفت، افراد امکان افتتاح گروه را از یکسری امکانات دیگر کسب کرده‌اند (مثلا زیرساخت‌های عمومی) و لذا کافه‌ای که شما در زمین عمومی بنا کرده‌اید، ملک کاملا خصوصی شما نیست. هرچند شما کلیددار آن باشید و مضافا اینکه در شکل‌گیری و پربار شدن یک گروه، گاها دیگران بیش از پدید آورنده زحمت می‌کشند. اگر شما معتقد به این نوع نگرش هستید، باید ابتدائا در گروهی که ادمینی آن قفل است و دست یک یا چند نفر، عضو نشوید. وقتی عضو می‌شوید یعنی قوانین و سلسه مراتب قدرت را پذیرفته‌اید
۲) موضوع دیگر رواداری
به گمان من هیچ سخنی قابل خاموش کردن نیست حتی نامتعارف‌ترین و توهین‌آمیزترین عبارات، چاره کار نادیده گرفتن مزخرفات است
حالا اگر شما خودتان را مسئول تنویر افکار دیگران می‌دانید، می‌توانید بسته به مورد، در جمع یا خصوصی نظر یا نقدتان را بفرمایید. ولی از آنجا که بزرگترین دستاوردهای بشر، همواره در ابتدا احمقانه به نظر می‌رسیده است، خاموش کردن نظرات افراد - هر قدر هم که نامانوس باشند - خردمندانه نیست. این مصداق گیوتین قرون وسطایی است که در فضای مجازی گردن میزند
۳) خطای رایج استدلالی
یکی از باگ‌ها و خطاهای روزمره همه ما انسان‌ها، تبعیض در ارزشگذاری داده‌هاست. بدین معنی که ما علاقمندیم نظرات همسو با باورهای خودمان را بخوانیم یا دنبال کنیم و به نظراتی که ابتدائا با نظر یا باورمان سازگار نیستند، پیشاپیش مهر باطل می‌زنیم. ما آن نظرات را شایان صرف وقت برای مطالعه نمی‌دانیم. گاهی اینقدر مسئله عمیق و غلیظ می‌شود که #نام‌نویسنده بدون داشتن آشنایی قبلی، تکلیف ارزشگذاری را در ذهن ما روشن می‌کند
فی‌المثل اگر بالای موضوع نوشته باشند #شیخ‌پشم‌الدین‌کشکولی با وقتی نوشته باشند #نوشیروان‌آریایی‌نژاد یا وقتی نوشته باشند #جورج‌سانتیاگو‌فرگوسن موضوع کاملا پیش‌داوری و ارزشگذاری می‌شود
اگر نیک بنگرید درک عمیق و تکاپو در جهت نزدیک‌شدن به حقیقت، اتفاقا از مسیر شنیدن آرای مختلف و حتی مخالف عبور می‌کند
هرقدر یک خطابه یا نوشتار #سخیف یا #مغلوط باشد، حداقل در وادی مورد مطالعه یا علاقه من، تمرینی خواهد بود برای نگاه انتقادی و استخراج مغالطات و خطاهای‌استدلالی در آن صدای ناهمسو
از این نظر یک سخنرانی مخالف - به شرط داشتن حداقل‌هایی - برای من گواراتر است آن حداقل‌ها هم مشخص هستند. اگر کسی دارد در باب طب سنتی حرف میزند لااقل باید پزشک باشد، یا اگر کسی دارد خطابه فیزیک - تاریخ - ادبیات - شیمی و ... می‌دهد، لااقل باید یک دانش آکادمیک در آن زمینه داشته باشد هرچند احتمالا تحصیلات یا اطلاعات تخصصی و فوق تخصصی در یک زمینه، باب گفتمان میان رشته‌ای را باز می‌کند مثلا شما می‌توانید روانپزشک باشید و در باب یک موضوع جامعه‌شناختی، پلی بزنید و بحث کنید
اگر نظر یا نقدی دارید از شنیدنش خوشنود می‌شم
Join Us ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
#آنارشیست‌ها نه پیرو #نظام‌دموکراتیک هستند و نه #مریددیکتاتوری (۱)
واژه #دموکراسی در غالب‌نظری به‌معنی #دولت‌مردمی است. دولت همه و امتیاز و رفاه همگانی و در عملکردی عمومی و همگانی.
در نظام‌دموکراتیک، مردم می‌توانند هر چه می‌خواهند به زبان بیاورند و نماینده‌گان خویش را فراخوانند، از آنها دفاع و حفاظت کنند، و آنان را هر زمان خواستند #انکار کنند.
حکومت‌دموکراتیک بطور #نمایشی، مدعی است هریک از افرادی که #خلق را تشکیل می‌دهد، آزاد است هر عقیده‌ای را جامع عمل بپوشاند و بر هرآنچه علاقمند است بها دهد.
این حکومت، مدعی است هر فردی از منظرگاه سیاسی و اقتصادی دارای #استقلال است و هیچکس نباید در زیستن خود مجبور به تاسی و مماشات و زیر تسلط دیگری باشد.
• اگر طبقه‌ای و افرادی فاقد ابزارهای تولید باشند به طور اتوماتیک وابسته به کسانی خواهند بود که ابزارهای تولید را در اختیار دارند و اینجاست که #دموکراسی هیچ چیز مگر دروغ و فریب نیست.
فریبی که سر توده‌ها را شیره می‌مالد و آنها را #فرمانبر می‌سازد در تاسی به شبحی نادیدنی که تحکم و برتری #قدرت‌مطلق است.
× بدین شکل برتری طبقه ممتاز است که تضمین می‌شود.
× دولت مردمی در دل #دموکراسی، نمی‌تواند به سوی حکومت #سوسیالیستی قدم بردارد. اگر بتواند باید در راه اشتراکی کردن ابزار تولید و زندگی اجتماعی و استقال سیاسی افراد آستین بالا بزند.
با وجود این تصور می‌شود یک حکومت دموکراتیک به تضمین حقوق منفرد و روند عدالت و استقلال زندگی اجتماعی در مقایسه با نوع دیگرش، پاسخ مثبت‌تری می‌دهد، و به تاریک و روشن چنین می‌اندیشیدند کسانی که در اختناق حکومت خودکامه می‌جنگیدند، رنج می‌بردند و می‌مردند.
اما با یک نگاه دقیق به واقعیات، وقتی کلاهمان را قاضی کنیم می‌بینیم #دولتِ‌همه، بخاطر تنوع و تضاد اندیشه و آرزوها و نیازها، تنها در عنوان باقی می‌ماند و هرگز و تقریبا هرگز به جایی نمی‌رسد که در موضوعی و خطابی نظر همه را جلب کند.
پس چنین دولتی در حالت ایده‌آل خود صرفا در عنوان می‌تواند #دولت‌اکثریت محسوب شود.
برای دموکرات‌ها و گاها سوسیالیست‌ها چنین وضعی ایدآل است و با کمال میل به آن تن درمی‌دهند.
وقتی آنها تن دادند روشن است که باید به حقوق اقلیت نیز پایبندی کنند.
اما داستان بدینجا تمام نیست زیرا این اکثریت است که حقوق اقلیت را تبیین می‌کند، یعنی اقلیت تنها عروسکی است که اکثریت نخ آن را تکان می دهد.
• حقوق اقلیت همان پشیزی است که قانون اکثریت مشخص کرده است.
• یگانه محدودیت داوری اکثریت بر اقلیت حق مقاومتی است که هویت آنان را نشان می‌دهد. به این معنای مشخص که نبرد اجتماعی آنان ادامه خواهد داشت.
× آن چالشی که بخشی از اعضای کوچک در آن شرکت می‌کنند تا اراده خود را نشان دهند و به ندرت بخش وسیع‌تری از اجتماع با آنها همگام خواهند شد.
من اینجا به استناد حقایق پیشین و معاصر نشان خواهم داد نه تنها حقیقت ندارد اکثریت توانسته باشد در هیئت یک دولت و راهبری وارد عمل شود و واقعا بتواند سکان فرماندهی را به دست گیرد بلکه نشان می دهم که در واقعیت #دولت‌دموکراتیک، هیچ چیز بیش از #دولت‌ثروتمندان نیست. یک حکومت اقلیت بر اکثریت ونتیجتا نوعی از #دیکتاتوری.
#ادامه‌دارد
Join Us ☞ @iranian_antitheists
#آنارشیست‌ها نه پیرو #نظام‌دموکراتیک هستند و نه #مریددیکتاتوری (۱)
واژه #دموکراسی در غالب‌نظری به‌معنی #دولت‌مردمی است. دولت همه و امتیاز و رفاه همگانی و در عملکردی عمومی و همگانی.
در نظام‌دموکراتیک، مردم می‌توانند هر چه می‌خواهند به زبان بیاورند و نماینده‌گان خویش را فراخوانند، از آنها دفاع و حفاظت کنند، و آنان را هر زمان خواستند #انکار کنند.
حکومت‌دموکراتیک بطور #نمایشی، مدعی است هریک از افرادی که #خلق را تشکیل می‌دهد، آزاد است هر عقیده‌ای را جامع عمل بپوشاند و بر هرآنچه علاقمند است بها دهد.
این حکومت، مدعی است هر فردی از منظرگاه سیاسی و اقتصادی دارای #استقلال است و هیچکس نباید در زیستن خود مجبور به تاسی و مماشات و زیر تسلط دیگری باشد.
• اگر طبقه‌ای و افرادی فاقد ابزارهای تولید باشند به طور اتوماتیک وابسته به کسانی خواهند بود که ابزارهای تولید را در اختیار دارند و اینجاست که #دموکراسی هیچ چیز مگر دروغ و فریب نیست.
فریبی که سر توده‌ها را شیره می‌مالد و آنها را #فرمانبر می‌سازد در تاسی به شبحی نادیدنی که تحکم و برتری #قدرت‌مطلق است.
× بدین شکل برتری طبقه ممتاز است که تضمین می‌شود.
× دولت مردمی در دل #دموکراسی، نمی‌تواند به سوی حکومت #سوسیالیستی قدم بردارد. اگر بتواند باید در راه اشتراکی کردن ابزار تولید و زندگی اجتماعی و استقال سیاسی افراد آستین بالا بزند.
با وجود این تصور می‌شود یک حکومت دموکراتیک به تضمین حقوق منفرد و روند عدالت و استقلال زندگی اجتماعی در مقایسه با نوع دیگرش، پاسخ مثبت‌تری می‌دهد، و به تاریک و روشن چنین می‌اندیشیدند کسانی که در اختناق حکومت خودکامه می‌جنگیدند، رنج می‌بردند و می‌مردند.
اما با یک نگاه دقیق به واقعیات، وقتی کلاهمان را قاضی کنیم می‌بینیم #دولتِ‌همه، بخاطر تنوع و تضاد اندیشه و آرزوها و نیازها، تنها در عنوان باقی می‌ماند و هرگز و تقریبا هرگز به جایی نمی‌رسد که در موضوعی و خطابی نظر همه را جلب کند.
پس چنین دولتی در حالت ایده‌آل خود صرفا در عنوان می‌تواند #دولت‌اکثریت محسوب شود.
برای دموکرات‌ها و گاها سوسیالیست‌ها چنین وضعی ایدآل است و با کمال میل به آن تن درمی‌دهند.
وقتی آنها تن دادند روشن است که باید به حقوق اقلیت نیز پایبندی کنند.
اما داستان بدینجا تمام نیست زیرا این اکثریت است که حقوق اقلیت را تبیین می‌کند، یعنی اقلیت تنها عروسکی است که اکثریت نخ آن را تکان می دهد.
• حقوق اقلیت همان پشیزی است که قانون اکثریت مشخص کرده است.
• یگانه محدودیت داوری اکثریت بر اقلیت حق مقاومتی است که هویت آنان را نشان می‌دهد. به این معنای مشخص که نبرد اجتماعی آنان ادامه خواهد داشت.
× آن چالشی که بخشی از اعضای کوچک در آن شرکت می‌کنند تا اراده خود را نشان دهند و به ندرت بخش وسیع‌تری از اجتماع با آنها همگام خواهند شد.
من اینجا به استناد حقایق پیشین و معاصر نشان خواهم داد نه تنها حقیقت ندارد اکثریت توانسته باشد در هیئت یک دولت و راهبری وارد عمل شود و واقعا بتواند سکان فرماندهی را به دست گیرد بلکه نشان می دهم که در واقعیت #دولت‌دموکراتیک، هیچ چیز بیش از #دولت‌ثروتمندان نیست. یک حکومت اقلیت بر اکثریت ونتیجتا نوعی از #دیکتاتوری.
#ادامه‌دارد
Join Us ☞ @iranian_antitheists
انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران
بهشت نیاز به #دولت، و #انقلاب نیاز به #حزب ندارند - (۲)
اگر بدون مارکس، #مارکسیسمی بوجود نمی‌آمد، ولی بدون #باکونین و #روکر، آنارشیسم پدران و مادران فکری زیادی داشت.
درمیان آنارشیست‌ها اشتباهات و اغراق‌های غیرمنطقی نیز پیش آمده است، از آن‌جمله:
× پرودن را ضد زن دانستند
× اشتیرنر ضد جمع و جامعه بود
× باکونین و کروپتکین، ضد آلمانی بودند
× اما گلدمن درمقطعه‌ای از زندگی‌اش ضد فمینیسم بود.
امانوئل کانت دررابطه با مکتب آنارشیسم می‌نویسد که، آن قانون و آزادی است ولی بدون اعمال خشونت.
فیشته می‌گفت که وظیفه دولت است که نیاز به دولت را بتدریج برطرف نماید.
آنارشیست‌ها می‌خواستند از ترکیب و ذوب افکار قانونی، دمکراتیک، و اجتماعی یک #دولت‌فرهنگی بوجود آورند.
حکومت دمکراتیک موردنظر آنارشیست‌ها کوششی برای #حاکمیت‌خلق بود
آنارشیست‌ها خود را ضد خشونت، نظامی‌گری و میلیتاریسم می‌دانستند.
خشونت درنظر آنان فقط برای خنثی‌نمودن خشونت طرف مقابل آزاد است، گرچه «نقش‌خشونت را ضداجتماعی و ضدانقلابی می‌دانند.
تحقیقات کروپتکین درعلوم تجربی باعنوان «کمک متقابل درجهان انسان وحیوان» جوابی به کتاب «مبارزه انواع برای بقا» اثر چالرز داروین و افشای سوسیال-داروینیسم درحال رشد آنزمان بود.
روکر، یکی از نظریه پردازان جنبش #آنارکوسندیکالیستی درسال ۱۹۱۹ کتاب «اصول مبارزات سندیکایی» رابیرون داد.
او می‌گفت که احزاب سوسیالیستی بدون جنبش سندیکایی قادربه ساختن سوسیالیسم نیستند.
امروزه اشاره می‌شود که تئوری دولت و نظام سرمایه داری آنارشیست‌ها چنان تغییر کرده که شباهتی با قرن ۱۹ وآغازقرن ۲۰ ندارد.
آنارشیست‌ها از قرن ۱۷ برای ساختن جامعه‌ای آزاد و عادل وارد مبارزات‌اجتماعی شده و از آغاز قرن ۱۹ خود را بعنوان خالق یک تئوری‌سیاسی مطرح نمودند.
آنان از زمان انقلاب فرانسه نقش مهمی در اعتراضات اجتماعی داشتند.
بیشتر خواسته‌های آنان متکی به شعارهای انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه بود.
#گودوین انگلیسی درسال ۱۷۹۳ باطرح نظرات #عدالت‌سیاسی‌آنارشیستی پایه گذار فلسفه‌آنارشیستی شد.
ازآغازقرن ۱۹ آنارشیسم شکل تئوریک و سازمانده‌ای بخودگرفته است.
پرودن درمیانه قرن ۱۹ آنارشیسم را جنبشی، #اجتماعی، #سوسیالیستی و #فلسفی معرفی نمود.
درسال ۱۹۰۹ کروپتکین مدعی گردید که ریشه تمام خواسته‌های آنارشیستی، سوسیالیستی و کمونیستی درانقلاب ۱۷۸۹ فرانسه بوده است.
طرح آنارشیستی کروپتکین بعنوان #آنارشیسم‌کمونیستی مورد قبول نظریه پردازان آنارشیستی قرار گرفت.
درزمان عبور قرن ۱۹ به قرن ۲۰ تئوری آنارشیستی در جنبش اجتماعی غرب، جا افتاد. کمون‌های پاریس سال ۱۸۷۱ با کمک انجمن و شوراهای خودگردان محلی اداری، روی انقلابات روسیه درسال‌های ۱۹۰۵ و ۱۹۱۷ وانقلاب اسپانیا بین سالهای ۱۹۳۹-۱۹۳۶ اثرگذاشتند.
انجمن‌ها وشوراهای خودگردان اداری آنارشیستی نخست درانقلاب‌مکزیک بین سالهای ۱۹۱۹-۱۹۱۰، و سپس در انقلاب اسپانیا دارای هژمونی شدند.
درآلمان #ماکس‌اشتیرنر کوشید تا به تقلید از پرودن در فرانسه، جامعه خود را در رابطه باجنبش آنارشیستی تحلیل نماید
#ادامه‌دارد
Join Us ☞ @iranian_antitheists
بهشت نیاز به #دولت، و #انقلاب نیاز به #حزب ندارند - (۲)
اگر بدون مارکس، #مارکسیسمی بوجود نمی‌آمد، ولی بدون #باکونین و #روکر، آنارشیسم پدران و مادران فکری زیادی داشت.
درمیان آنارشیست‌ها اشتباهات و اغراق‌های غیرمنطقی نیز پیش آمده است، از آن‌جمله:
× پرودن را ضد زن دانستند
× اشتیرنر ضد جمع و جامعه بود
× باکونین و کروپتکین، ضد آلمانی بودند
× اما گلدمن درمقطعه‌ای از زندگی‌اش ضد فمینیسم بود.
امانوئل کانت دررابطه با مکتب آنارشیسم می‌نویسد که، آن قانون و آزادی است ولی بدون اعمال خشونت.
فیشته می‌گفت که وظیفه دولت است که نیاز به دولت را بتدریج برطرف نماید.
آنارشیست‌ها می‌خواستند از ترکیب و ذوب افکار قانونی، دمکراتیک، و اجتماعی یک #دولت‌فرهنگی بوجود آورند.
حکومت دمکراتیک موردنظر آنارشیست‌ها کوششی برای #حاکمیت‌خلق بود
آنارشیست‌ها خود را ضد خشونت، نظامی‌گری و میلیتاریسم می‌دانستند.
خشونت درنظر آنان فقط برای خنثی‌نمودن خشونت طرف مقابل آزاد است، گرچه «نقش‌خشونت را ضداجتماعی و ضدانقلابی می‌دانند.
تحقیقات کروپتکین درعلوم تجربی باعنوان «کمک متقابل درجهان انسان وحیوان» جوابی به کتاب «مبارزه انواع برای بقا» اثر چالرز داروین و افشای سوسیال-داروینیسم درحال رشد آنزمان بود.
روکر، یکی از نظریه پردازان جنبش #آنارکوسندیکالیستی درسال ۱۹۱۹ کتاب «اصول مبارزات سندیکایی» رابیرون داد.
او می‌گفت که احزاب سوسیالیستی بدون جنبش سندیکایی قادربه ساختن سوسیالیسم نیستند.
امروزه اشاره می‌شود که تئوری دولت و نظام سرمایه داری آنارشیست‌ها چنان تغییر کرده که شباهتی با قرن ۱۹ وآغازقرن ۲۰ ندارد.
آنارشیست‌ها از قرن ۱۷ برای ساختن جامعه‌ای آزاد و عادل وارد مبارزات‌اجتماعی شده و از آغاز قرن ۱۹ خود را بعنوان خالق یک تئوری‌سیاسی مطرح نمودند.
آنان از زمان انقلاب فرانسه نقش مهمی در اعتراضات اجتماعی داشتند.
بیشتر خواسته‌های آنان متکی به شعارهای انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه بود.
#گودوین انگلیسی درسال ۱۷۹۳ باطرح نظرات #عدالت‌سیاسی‌آنارشیستی پایه گذار فلسفه‌آنارشیستی شد.
ازآغازقرن ۱۹ آنارشیسم شکل تئوریک و سازمانده‌ای بخودگرفته است.
پرودن درمیانه قرن ۱۹ آنارشیسم را جنبشی، #اجتماعی، #سوسیالیستی و #فلسفی معرفی نمود.
درسال ۱۹۰۹ کروپتکین مدعی گردید که ریشه تمام خواسته‌های آنارشیستی، سوسیالیستی و کمونیستی درانقلاب ۱۷۸۹ فرانسه بوده است.
طرح آنارشیستی کروپتکین بعنوان #آنارشیسم‌کمونیستی مورد قبول نظریه پردازان آنارشیستی قرار گرفت.
درزمان عبور قرن ۱۹ به قرن ۲۰ تئوری آنارشیستی در جنبش اجتماعی غرب، جا افتاد. کمون‌های پاریس سال ۱۸۷۱ با کمک انجمن و شوراهای خودگردان محلی اداری، روی انقلابات روسیه درسال‌های ۱۹۰۵ و ۱۹۱۷ وانقلاب اسپانیا بین سالهای ۱۹۳۹-۱۹۳۶ اثرگذاشتند.
انجمن‌ها وشوراهای خودگردان اداری آنارشیستی نخست درانقلاب‌مکزیک بین سالهای ۱۹۱۹-۱۹۱۰، و سپس در انقلاب اسپانیا دارای هژمونی شدند.
درآلمان #ماکس‌اشتیرنر کوشید تا به تقلید از پرودن در فرانسه، جامعه خود را در رابطه باجنبش آنارشیستی تحلیل نماید
#ادامه‌دارد
Join Us ☞ @iranian_antitheists