اینجا زنی

🔴 به نظر می‌رسد «نام بردن» از افراد اتفاقاً نه انتخابی «از سر ناچاری» و نه، آنچنان که همدل‌مردان می‌پندارند، توطئه‌ای علیه «آزارگران آبرومند» است، بلکه نام بردن در اینجا راهبردی است که در راستای در هم شکستن فضا ضروری است. برخی دستاوردهای فعلی «من‌هم» مستقیماً نتیجه‌ی نام بردن از آزارگران است. چه در غیر این صورت دانستن اینکه در زیر پوست محیط‌های کاری، خانوادگی و آموزشی خشونت جنسی در جریان است، چیزی است که در طول سالیان در گوش‌ها گشته و جز سینه و روان آزاردیدگان جایی را نخراشیده و جز پیشکشی امنیت پیامدی برای آزارگر نداشته است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند آن‌چه بیش‌ از همه مانع شروع و پیگیری روند دادرسی کیفری/ترمیمی از سوی آزاردیده می‌شود و تجسم بخشیدن به سازوکار دادرسی را دشوار می‌کند تکرار تجربه‌های تروماتیک در مسیر روایت‌گری و پیگیری، و واکنش‌های غیرهمدلانه و غیرحمایتگرانه است. پژوهشگران با علم به این موارد، روایت‌ها را «تفاله»‌ خوانده‌اند؟

🔴 به نظر می‌رسد «منتقدان» خود آنچنان درگیر حاشیه شده‌اند که فراموش می‌کنند می‌توانند قلدری را هم محکوم کنند، می‌توانند علیه اشکال مختلف آزار که نه تنها راویان آزارگر بلکه تمام بازماندگان خشونت جنسی و جنسیتی را می‌آزارد موضع بگیرند. می‌توانند به جای تکرار بی‌پروای گزاره‌های فرهنگ تجاوز، علیه این خشونت عریان قیام کنند.
چنانچه قرار باشد «من‌هم» فضایی ایجاد کند که آزاردیدگان بتوانند در آن روند شفا را طی کنند، آنچه در این مسیر سنگ اندازی می‌کند نه نام بردن از آزارگر که سنگین کردن هزینه‌ی روایتگری با نکوهش نام بردن از آزارگران است؛ خواه به واسطه‌ی هنرپیشه‌ای ناآگاه، خواه به واسطه‌ی «پژوهشگران». آزارگرانی را که با افشا شدن نامشان دست از آزار نمی‌کشند چگونه می‌توان در خفا متوقف کرد؟ همدل‌مَردی با آزارگرانی که هیچ مسئولیتی در رابطه با روایت‌ها و آزار عریانشان نمی‌پذیرند، گردن‌کشی می‌کنند و همچنان خشونت می‌ورزند چگونه توجیه‌پذیر است؟

🔴 آنچه راویان را «بی‌رمق و ‌رغبت» می‌کند فقدان همدلی با آن‌ها، همدلی سرازیر شده به سمت آزارگر و بالابردن هزینه‌ی روایت برای راوی است. امضاکنندگان جهت کاهش هزینه‌ی روایت‌گری و پیشگیری از قلدری توپ را در زمین راوی می‌اندازند، او را از گفتن نام برحذر می‌دارند و حاشیه‌ی امن آزارگر را تقویت می‌کنند. به جای آن‌که در مقابل قلدری موضع‌گیری شود، به «من‌هم» تاخته ‌می‌شود که فضا را برای قلدری فراهم نکند. دردآور است که فرهنگ تجاوز نه از «بین سطور» فمینیست‌ها، که آشکارا تنها با واژه‌چینی پرطمطراق به آزاردیدگان می‌تازد.

🔴 به نظر می‌رسد قرار گرفتن «من‌هم» بر بستر آنلاین، یکی از نقاط قوت این جنبش است؛ نه به دلیل شکل‌گیری «همدلی عمومی» (اگر اساساً بتوان چنین چیزی را در فضای جنسیت‌زده و زن‌ستیزانه‌ی شبکه‌های اجتماعی متصور شد) بلکه به دلیل در دسترس قرار دادن تجربه‌ با سایر بازماندگان خشونت جنسی در نقاط دور و نزدیک. ضمن آن‌که در صورت وجود یک همدلی عمومی روایات را به «تفاله‌ی خبری» تبدیل نکرده است بلکه همانطور که پرونده‌های در جریان نشان می‌دهند، می‌تواند بستری را برای پیگیری خشونت در فضایی واقعی فراهم کند. چیزی که تحت آزار و سرزنش مرئی و نامرئی آزارگران و «ناقدان» غیرممکن می‌شود. از بستر این همدلی عمومی است که نیروی اجتماعی لازم برای توانمند سازی شکل می‌گیرد و از عاملیت آزاردیده اعاده‌ی حیثیت می‌کند.


🔴 در نهایت، «من‌هم» به تنهایی قادر نیست و لازم نیست قادر باشد «به چینش بستری بیاندیشد که حرف‌های متهم نیز شنیده شود». «من‌هم» کافی است فضایی را ایجاد کند که احساس نیاز به وجود بستری عادلانه از دغدغه‌ی آزاردیده به دغدغه‌ی عمومی تبدیل شود. پس از آن بر پژوهشگران و کنشگران اجتماعی، طراحان و دست‌اندرکاران دستگاه‌ عدالت کیفری/ ترمیمی و متخصصان آگاه به روان‌زخم است که قدم‌های بعدی را بردارند و برای چینش بستری بزه‌دیده‌محور که متهم هم نیز در آن امکان دفاع از خود را داشته باشد، امکان‌سنجی کنند. بهتر آن است که خطاب برخی پیشنهادات نه «من‌هم» که فضایی باشد که این نبرد در آن در جریان است.

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #خشونت_علیه_زنان #نه_به_خشونت_علیه_زنان #پایان_خشونت_علیه_زنان #اینجازنی

#Hereawoman
#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault #metoo #metoomovement #metooiran
@hereawoman
Twitter
Instagram
Wordpress

⭕️پناه وسواس گونه‌ی آزارگران و حامیان آزار در پس قانون حاوی چه پیامی است؟⭕️

🔴از ۱۳۰۴* تا ۱۳۹۲ که به روزترین نسخه از قوانین کیفری/ ترمیمی تصویب شد، قانون‌گذار ایرانی راه درازی را پیموده است، اما نه در رابطه با زنان، و نه در پاسخ‌دهی به موارد مربوط به خشونت جنسی. به طور کلی، درک قانون‌گذار ایرانی از جنسیت، دوگانه‌انگارانه است؛ نه تنها جنسیت را صرفاً دوگانه‌ی زن و مرد می‌پندارد، که این دو را همواره مقابل یکدیگر قرار می‌دهد؛ زن را (اغلب) در هیئت شیطان تصور کرده و از سنت و شرع و باستان و مدرنیته، از گنجاندن هرچه برای به زنجیرکشیدن این شیطان لازم است، در قانون دریغ نکرده است. درست به همین دلیل هر کجا که به زنان مربوط می‌شود، منافع مردان را در خطر دیده و می‌کوشد تا آنجا که ممکن است از هر سوءاستفاده‌ی احتمالی زنان پیشگیری کند. با ظاهر تدافعی به حقوق زنان تهاجم می‌کند. وقتی به اسناد و منشورهای بین‌المللی می‌رسد، که حقوق بشر زن را به رسمیت می‌شناسند، رم می‌کند، به شرع که دست می‌اندازد مقابل زن‌ستیزانه‌ترین نظریات کرنش می‌کند. از نظریاتی که «صرف اذعان زن به اکراه در رابطه‌ی جنسی» را دلیل اثبات جرم می‌شمارند، سراسیمه می‌گذرد و دست به دامان اعتبار «شهادت چهار شاهد مرد عاقل عادل» برای اثبات می‌شود. می‌گوید حکم قتل در فراش مطابق کدهای ناپلئونی است، اما زیربار اصلاحات بعدی فرانسوی‌ها نمی‌رود. صد سال است که قانون‌گذار مرد در تاریخ ایران و اسلام و اروپا تاخته، ستیزه‌جویانه‌ترین نظریات را در رابطه با زنان یافته و برای ما ماده و قانون و تبصره بافته و حالا گره‌خوردن صدای بی‌پناهان، لرزه بر پیکرشان انداخته است. رسواترین تا منتقدترین یک سر پیرو قانونی شده‌اند، که روزهای دیگر در حال نقدش هستند. به این اصل و آن ادله چنگ می‌زنند تا راه و بی‌راه را به زنان نشان دهند. ما این مسیر را خوب می‌شناسیم. شما نیازی به توسل به «اصل برائت» ندارید، قاعده‌ی بازی جوری است که همیشه بی گناه بمانید. اما زنان زمین‌ بازی را عوض می‌کنند.

*سال تصویب نخستین قوانین کیفری، قانون مجازات عمومی
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #خشونت_علیه_زنان #نه_به_خشونت_علیه_زنان #پایان_خشونت_علیه_زنان #اینجا_حقوق #اینجازنی

#Hereawoman
#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault #metoo #metoomovement #metooiran
@hereawoman
Instagram
Twitter

⭕️پناه وسواس گونه‌ی آزارگران و حامیان آزار در پس قانون حاوی چه پیامی است؟⭕️

🔴 چگونه ناقدان همیشگی شرع و قانون در مسئله‌ی خشونت جنسی پیرو سرسخت قانون می‌شوند؟

مسئله‌ی چگونگی رسیدگی قضایی به خشونت جنسی و تضمین حقوق بزه‌دیده و متهم، نه یکی از چالش‌های فمینیست‌ها، جنبش من_هم، یا زنان بلکه یکی از چالش‌های نظام‌های حقوقی و بالأخص نظام‌های عدالت کیفری در سراسر جهان است. نظامی که قوانین و پاسخ‌هایش همه شمول نیست، راهکارهای مناسبی جهت برقراری عدالت برای همه‌ی مسائل ارائه نمی‌دهد و مراجعانش را دست خالی از خود می‌راند. قربانیان این بی‌پاسخی قرن‌هاست که بزه‌دیدگانند. چالشی بودن این مسئله نه ناشی از «دروغ‌بافی‌ها و سوءاستفاده‌‌های زنان از موقعیت مردان» که ناشی از سلطه‌ی رویکرد مردمحورانه و مردسالارانه، در فلسفه و شریعت و در نتیجه در نظریه‌ها و نظام‌های حقوقی برآمده از آن است، جایی که در آن خشونت جنسی یا موضوعیت نمی‌یافته یا با حفظ منافع‌ حداکثری خشونت‌ورزان ( اغلب مردان) پاسخگویی شده است. ارجاع مصرانه‌ی خشونت‌ورزان* به قانون به روشنی نشانگر این ناکارآمدی است. به راستی اگر سازوکارهای رسیدگی به خشونت جنسی به گونه‌ای بود که در نهایت عدالت را برای بزه‌دیدگان فراهم می‌کرد، همچنان شاهد سخنرانی‌های پرطمطراق در رسای قانون‌گرایی بودیم؟ همچنان اولین واکنش خشونت‌ورزان قافیه‌سازی با «شکایت کنید» و «اثبات کنید» بود؟ یا صحبت از پذیرش، جبران، ترمیم و بخشش بود؟

*خشونت‌ورزان در این متن به آزارگران و حامیان آزار اطلاق شده است.
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #خشونت_علیه_زنان #نه_به_خشونت_علیه_زنان #پایان_خشونت_علیه_زنان #اینجازنی
#Hereawoman
#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault #metoo #metoomovement #metooiran

@hereawoman

Instagram
Twitter

⭕️اگر نزدیکانمان به آزارگری جنسی متهم شدند چه کنیم؟ ⭕️

برای بسیاری حتی تصور آزارگری جنسی یکی از اعضای خانواده، دوستان صمیمی یا همکاران، دشوار است. باورکردن این موضوع و نحوه‌ی کنار آمدن با آن همواره مسئله‌ای مبهم و بدون پاسخ باقی می‌ماند.
پیوندهای عاطفی، مالی و ارزشی با متهم به آزارگری جنسی اغلب توان واکنش صحیح را از نزدیکان او می‌گیرد و آن‌ها را در انبوهی از حیرت، ناامیدی و افسوس باقی می‌گذارد، اما در بدترین حالت واکنش نادرست و نسنجیده‌ی نزدیکان متهم به آزارگری جنسی، آسیب غیرقابل جبرانی به آزاردیده و آزارگر می‌زند.

🛑 پیش از اینکه از اتهام باخبر شوید

✅ خودآگاهی بخشی مسئولانه

• به عنوان یک فرد مسئول موظفیم آگاهی خود را از مسأله‌ی (شوربختانه) فراگیر آزار جنسی بالا ببریم. این یعنی بدانیم شمار بالایی از آزارها «هرگز» گزارش نمی‌شوند و خشونت هیچ‌وقت امکان درز کردن به خارج از رابطه‌ی آزار دیده و آزارگر را ندارد.
• در نظم و فرهنگ مردسالاری، اعمال خشونت نسبت به زنان و سایر افرادی که در استاندردهای مردانگی (زنانگی) هژمونیک نمی‌گنجند با «دلایل» بسیار و بی‌پایانی اعم از تفنن، عشق، انتقام و سزادهی توجیه می‌شود. بنابراین امکان اینکه فرد مورد اعتماد شما بر مبنای یکی از این توجیهات (آگاهانه یا ناآگاهانه) خشونتی را اعمال کرده باشد، دور از ذهن نیست. این پذیرش اولین قدم در مسیر کمک به خود، آزار دیده و آزارگر است.

🛑 بعد از اطلاع از خشونت جنسی
 
✅ بشنوید
•  نخست از آزاردیده بشنوید.
•  تا آنجا که آزاردیده مایل به اشتراک تجربه‌ی خود است او را بشنویم.
• از سوالات ریز، از بازجویی بپرهیزید.
• آزاردیده‌ها را مجبور به توضیح تفصیلی تجربه‌ی تروماتیک نکنید.

⛔️ انکار نکنید
حتی پیش از آنکه تمام ابعاد برای شما روشن شود، واکنش‌های خود را برحمایت از آزاردیده بنا کنید. این به معنای پشت‌پا زدن به رابطه و صمیمیت شما با متهم به آزارگری جنسی نیست. نشان دهنده‌ی عملکرد مسئولانه در قبال افراد آسیب‌پذیر است.
 
✅ کمک کنید
اگر به آزار دیده دسترسی دارید به او کمک کنید. از او بپرسید چه کمکی از دستتان برمی‌آید و چگونه میتوان رنج او را التیام بخشید، و آیا او مایل به دریافت کمک از جانب شما هست؟
 
✅ مسئولانه به آزارگر کمک کنید
• اطرافیان نقشی تعیین کننده در نحوه‌ی واکنش آزارگر دارند.
• بگویید که می‌دانید که شرایط پیچیده‌ و سختی است و قصد دارید به‌ او کمک کنید
• کمک به متهم به معنای رد و انکار ادعای آزار دیده و تایید بی‌چون و چرای آزارگر نیست.
• بخواهید مسئولیت تمام اعمال خود را بپذیرد. اینکه بپذیرد اولین قدم در راه کنار آمدن با مسئله است. اینگونه نشان می‌دهید که آزاردیده و رنج‌ او را به رسمیت می‌شناسید.
در صورتی که پذیرفت؛
• عذرخواهی کند و بپرسد چگونه می‌تواند از تألمات آزاردیده کاست
• دروغ گفتن، انکار و جبهه‌گیری اوضاع را بغرنج می‌کند و آزاردیده را در معرض آسیب‌های تازه‌ای قرار می‌دهد.
• به او بگویید که می‌توان با کمترین آسیب و تبعات از بحران به وجود آمده گذشت و این تنها از مسیر رضایت و ترمیم خاطر آزاردیده می‌گذرد.

✅ سکوت کنید
اگر به دلیل شرایط پیچیده‌ی ناشی از شوک یا ملاحظات دیگر قادر به کمک به آزاردیده نیستید سکوت کنید. اگر نتوانستید بپذیرید که فرد مورد اعتماد شما آزارگر است، به یاد داشته باشید به همان میزان که از آزارگر بودن او مطمئن نیستید، احتمال آزارگری از جانب او وجود دارد. در این صورت از هر گونه کمک به متهم به آزارگری جنسی که جنبه‌ی انکار، انتقام و لجبازی با آزاردیده را دارد و او را متضرر می‌کند بپرهیزید. در این شرایط سکوت کنید.

✅بیاموزید
اگر قادر به کنار آمدن با مسئله نیستید، به خودتان زمان بدهید. در این مدت می‌توانید
• ببشتر بشنوید
• بخوانید
• بیاموزید

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #تجاوز_جنسی #اینجازنی
#rapeculture #sexual_assault #sexual_harassment #rape #hereawoman

@hereawoman

Instagram➡️ https://instagram.com/hereawoman?igshid=1bjkw07jcgwzc

⭕️همدل‌مردی؛ «انعکاسی از آینه‌ی زن‌ستیزی»⭕️

اینکه ما چه پرسش‌هایی را طرح می‌کنیم پس‌زمینه‌ای سیاسی و ایدئولوژیک دارد؛ چون با پرسیدن رویکردمان را نسبت به یک پدیده مطرح می‌کنیم. به همین نسبت باید دید ذهن در مواجهه با موارد تجاوز و آزار جنسی در پی پاسخ به چه پرسش‌هایی، یافتن چه توجیهاتی و به اشتراک گذاشتن چه نگرانی‌هایی است.
هنگامی که بحث آزار جنسی مطرح است، هم‌دلی و هم‌دردی نسبت به رنج و تألمات آزار دیدگان محل مناقشه است.
«آیا تجاوز اثبات شده است؟»، «شما مطمئنید؟» چگونه وقتی هنوز حکمی صادر نشده مطرح می‌کنید؟»، «چرا زودتر شکایت نکردید؟»، «زیادی شلوغش نمی‌کنید؟»  اگر این‌ها پرسش‌هایی است که در مواجهه با تجاوز و آزار جنسی از سوی مردان در جایگاه قدرت به ذهنتان می‌رسد، به احتمال زیاد شما در حال همدلی و همدردی کردن هستید، اما با آزارگران. 

همدل‌مردی (Himpathy) در واقع همدردی بی‌جا با مردان (در جایگاه قدرت) است و غالباً در موارد تجاوز جنسی، خشونت شریک زندگی صمیمی، زن‌کشی و سایر رفتارهای زن ستیزانه قابل مشاهده است و به دنبال ترمیم جایگاه‌ ضربه‌خورده‌ی آزارگران (در جایگاه قدرت) در جامعه است و به همین دلیل منحصراً با آن‌ها همدلی کرده و برای این مردان ِ اغلب در جایگاه قدرت، ابراز نگرانی ‌می‌کند. در حالی که از نگاه‌کردن به مسأله از منظر آزاردیده امتناع می‌کند و برای رنج آزارگران تأسف می‌خورد.
 
یکی از دلایل این انکارگرایی، تصور کلیشه‌ای و غلط در رابطه با ظاهر و شخصیت متجاوزان (آزارگران) است: متجاوزان (آزارگران) لزوماً ترسناک، عجیب و غریب و بی‌عاطفه نیستند، بالعکس بهره‌مندی از سرمایه‌ی اجتماعی بالا، قرارگرفتن در جایگاه (یا سلسله‌ مراتب) قدرت، و شهرت به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا آشکارا در پناه چشم‌پوشی عموم دست به آزارگری و ارتکاب جرم بزنند؛ آن‌ها نه تنها از امکانات و ابزار مادی و روانی برای ساکت و خاموش نگه‌داشتن قربانیانشان برخوردارند، بلکه می‌دانند در صورت افشا شدن اعمال مجرمانه‌شان، زن ستیزی نهادینه شده در جامعه، به سرعت به کمکشان می‌آید تا با چرخش روایت و معرفی آزارگر به عنوان قربانی جرمی که خودش مرتکب شده، اعتبار در معرض خطرشان را حفظ کند.

آن‌چه مقابله با همدل‌مردی را دشوار می‌کند این است که ساز‌و‌کارهای اساسی آن ذاتاً اخلاقی هستند: همدردی و همدلی عواطفی هستند که از نظر جامعه معتبرند؛ بنابراین متقاعد کردن مردم به این‌که با نشان دادن همدلی برای مردان تبدیل به منبع بی عدالتی سیستمی می‌شوند دشوار است. هم‌دردی بیش از حدی که به سوی متجاوزان (آزارگران) در جایگاه قدرت سرازیر می‌شود در حقیقت مدیون فقدان هم‌دلی و نگرانی برای آسیب، تحقیر، سرکوب و رنج آزاردیدگان است. بنابراین مهم‌ترین گام برای مقابله با این احساس تشخیص تفاوت میان همدلی مغرضانه و همدلی برخاسته از اخلاق است.
برای آن‌که تفاوت میان این را در خود شناسایی کنیم باید ببینیم ذهن ما نخست چه سوالاتی را مطرح می‌کند، نگران چه کسی است، آیا همان‌قدر که از «خدشه وارد شدن به اعتبار حرفه‌ای هنرمند»، «نگرانی از دوام زندگی خانوادگی او»، «از دست دادن شغل و درآمد» در مورد آزارگر ابراز نگرانی می‌کنیم، دگرگون شدن و خدشه وارد شدن به زندگی شغلی آزاردیده، رانده‌ شدن و گسستن او از زندگی خانوادگی و شغلی و تغییر جهت به سمت حل مسائل ناشی از خشونت، برای کنار آمدن با تروما، نفرت از خود، انزوای اجتماعی، افسردگی و سرکوب او نیز جزو نگرانی‌ها و پرسش‌های ما هستند؟

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #محسن_نامجو #آیدین_آغداشلو #همدلی #خشونت_علیه_زنان #اینجازنی

#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault
#metoo #metooiran #hereawoman

@hereawoman

Instagram➡️ https://instagram.com/hereawoman?igshid=1bjkw07jcgwzc

⭕️چرا همدلی با آزارگران خشونت ورزیدن است؟⭕️

فقدان همدلی با آزاردیدگان اغلب شامل عنصری از همدلی و نگرانی برای آزارگران است: «نگرانی از قضاوت کردن» نگرانی پذیرفته‌شده‌ای است اما نگرانی از قضاوت نکردن آزارگران معمولاً معطوف به پیشگیری از آسیب‌زدن به جایگاه اجتماعی آنان است و با رد اتهاماتی که به آن‌ها وارد می‌شود همراه است، یعنی فقدان نگرانی و همدلی برای آزاردیده و به رسمیت نشناختن آسیب‌هایی که به واسطه‌ی آزار، به موقعیت اجتماعی، وضعیت روحی، و زندگی خانوادگی او وارد شده است. یعنی پشتیبانی از آزارگری و تسهیل خشونت.

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #خشونت_علیه_زنان #اینجازنی

#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault
#metoo #metooiran #hereawoman

@hereawoman

Instagram➡️ https://instagram.com/hereawoman?igshid=1bjkw07jcgwzc

#سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #خشونت_علیه_زنان #اینجازنی
#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault
#metoo #metooiran #hereawoman
@hereawoman
https://instagram.com/hereawoman?igshid=1bjkw07jcgwzc

⭕️افسانه‌ی «قربانی واقعی» چگونه به فرهنگ تجاوز خدمت می‌کند؟ ⭕️

به محض اینکه سکوت درباره‌ی خشونت جنسی شکسته می‌شود، مکانیسم‌های دفاعی مردسالاری به کار می‌افتد. در فرهنگ تجاوز حساسیت زدایی و عادی انگاری تجاوز (مثلا در گفتار روزمره) عمل متجاوزانه را تسهیل می‌کند و بعد از وقوع، قربانی نکوهی، تعریف و به کارگیری استاندارهای چندگانه و متناقض برای تمایز میان عمل متجازوانه از اعمال عادی می‌کوشد تا صدای قربانیان را خاموش یا بی‌اثر کند. یکی از مکانیسم‎هایی که برای کم‌رنگ کردن صدای راویان تجاوز به کار می‎رود خزیدن در لوای جانب‌داری از «قربانیان واقعی» است. «قربانیان واقعی» از این منظر به کسانی اطلاق می‌شود که به سختی در چهارچوب تنگ تعاریف قانونی و استاندارهای چندگانه‌ی عرفی از «تجاوز» و «بزه‌دیدگی» می‌گنجند.

🛑راستی آزمایی ناکارآمد

یکی ازتصوارت غالب این است که آزارگران از ما دورند، هر چه آزار به دایره‌ی روابط و منافع افراد نزدیک‌تر می‌شود احتمال قلابی بودن قربانی، توطئه و دسیسه برای فرد متهم توسط افراد بیشتر می‌شود. به ویژه در مواردی که متهم فردی مشهور یا با نفوذ است. در این حالت افراد ذی‌نفع یا حامیان ناباور با زیر سوال بردن روایات (مثلا با درخواست سند و مدرک «موثق» از تجاوز) در ظاهر در جهت حمایت از «قربانیان واقعی» و در حقیقت به قصد بی‌اعتبار کردن صدای یک قربانی راه را برای سرکوب همه‌ی قربانیان هموار می‌کنند. یکی از تاکتیک‌هایی که با این هدف به کار برده می‌شود، مطالبه‌ تشکیل پرونده قضایی علیه آزارگری ست که در خاموشی و سکوت مشغول آزار است. «اگر راست می‌گویید شکایت کنید»، «ثابت کنید» در حقیقت حربه‎هایی هستند که حامیان آزارگر دانسته یا نادانسته می‌کوشند با توسل به آنان قربانیان را خلع سلاح کنند، چون واقفند که اثبات خشونت و آزار حتی در موارد منجر به جرح و پس از ثبت شکایت در ساعات اولیه پس از آن در بسیاری موارد نزدیک به غیرممکن است. حتی در مواردی که قربانیان اقدام به پیگیری قضایی می‌کنند، احتمال تبرئه‌ی متهمان، علی رغم آزار، به دلیل عدم وجود شواهد و مدارک کافی وجود دارد. به این ترتیب عدم سازوکارهایی قانونی متناسب برای پیگیری پرونده‌های خشونت جنسی دسترسی بزه‌دیدگان به عدالت را از هر سو محدود می‌کند.

🛑 معیارهای چندگانه‌ی تشخیص «قربانی واقعی»‌

هنگامی که تنها یک روایت از آزار شخصی منتشر می‌شود، آن را یک «تسویه حساب شخصی»، انتقام و فرصت‌جویی قلمداد می‌کنند و تکرر روایت‌ها را دال بر «واقعی بودن» آزارگری و قربانی در نظر می‌گیرند. در حالی که تمام آزارگران متجاوزان سریالی یا بیمارگونه نیستند. ممکن است آزارگری در طول عمر خود تنها یک بار و یک فرد را آزار داده باشد و این به معنای بی اعتبار بودن تجربه‌ی تنها قربانی نیست. از سوی دیگر نیز، هرچه روایات آزار بیشتر می‌شوند، حامیان آزارگر شائبه‌ی توطئه و تلاش گروهی و سازمان‌یافته برای بی‌اعتبار کردن آزارگر را مطرح می‌کنند. هرچند مورد اخیر در خصوص چهره‌‌های شناخته شده بیشتر نمود می‌یابد، اما مختص آنان نیست؛ در مواردی که هویت آزارگر پس از افشای آزارگری او شناخته می‌شود، پیوند‌های نامرئی برادری (خواهری) در حمایت آزارگر شکل می‌گیرد. مدافعان آزارگر با طرح شبهه‌ی توطئه‌ علیه فرد و بر مبنای آن همذات پنداری با فردی که می‌پندارند به دروغ مورد تهمت قرار گرفته صدای قربانی را به نفع «قربانیان واقعی» سرکوب می‌کنند.
هرچند مواردی (اندک) که در آن قربانیان به دروغ ادعایی را مطرح کنند وجود دارند، اما انگشت شمار بودن چنین ادعاهایی در مقابل روایت‌های آزار و نیز بستری که حامیان آزار در آن موارد آزار قلابی را پیش می‌کشند، یعنی مشخصا به محض آن‌که سکوت قربانیان شکسته می‌شود، نه بیانگر حسن نیت نسبت به «قربانیان واقعی» که نشانگر سوء نیت آشکار نسبت به قربانیان و جانبداری از آزارگران و آزارگران بالقوه و دستکاری حقیقت به نفع تسهیل آزار و تجاوز است.

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #خشونت_علیه_زنان #اینجازنی

#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault
#metoo #metooiran #hereawoman

@hereawoman

Instagram➡️ https://instagram.com/hereawoman?igshid=1bjkw07jcgwzc