اینجا زنی

⭕️همدل‌مردی؛ «انعکاسی از آینه‌ی زن‌ستیزی»⭕️

اینکه ما چه پرسش‌هایی را طرح می‌کنیم پس‌زمینه‌ای سیاسی و ایدئولوژیک دارد؛ چون با پرسیدن رویکردمان را نسبت به یک پدیده مطرح می‌کنیم. به همین نسبت باید دید ذهن در مواجهه با موارد تجاوز و آزار جنسی در پی پاسخ به چه پرسش‌هایی، یافتن چه توجیهاتی و به اشتراک گذاشتن چه نگرانی‌هایی است.
هنگامی که بحث آزار جنسی مطرح است، هم‌دلی و هم‌دردی نسبت به رنج و تألمات آزار دیدگان محل مناقشه است.
«آیا تجاوز اثبات شده است؟»، «شما مطمئنید؟» چگونه وقتی هنوز حکمی صادر نشده مطرح می‌کنید؟»، «چرا زودتر شکایت نکردید؟»، «زیادی شلوغش نمی‌کنید؟»  اگر این‌ها پرسش‌هایی است که در مواجهه با تجاوز و آزار جنسی از سوی مردان در جایگاه قدرت به ذهنتان می‌رسد، به احتمال زیاد شما در حال همدلی و همدردی کردن هستید، اما با آزارگران. 

همدل‌مردی (Himpathy) در واقع همدردی بی‌جا با مردان (در جایگاه قدرت) است و غالباً در موارد تجاوز جنسی، خشونت شریک زندگی صمیمی، زن‌کشی و سایر رفتارهای زن ستیزانه قابل مشاهده است و به دنبال ترمیم جایگاه‌ ضربه‌خورده‌ی آزارگران (در جایگاه قدرت) در جامعه است و به همین دلیل منحصراً با آن‌ها همدلی کرده و برای این مردان ِ اغلب در جایگاه قدرت، ابراز نگرانی ‌می‌کند. در حالی که از نگاه‌کردن به مسأله از منظر آزاردیده امتناع می‌کند و برای رنج آزارگران تأسف می‌خورد.
 
یکی از دلایل این انکارگرایی، تصور کلیشه‌ای و غلط در رابطه با ظاهر و شخصیت متجاوزان (آزارگران) است: متجاوزان (آزارگران) لزوماً ترسناک، عجیب و غریب و بی‌عاطفه نیستند، بالعکس بهره‌مندی از سرمایه‌ی اجتماعی بالا، قرارگرفتن در جایگاه (یا سلسله‌ مراتب) قدرت، و شهرت به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا آشکارا در پناه چشم‌پوشی عموم دست به آزارگری و ارتکاب جرم بزنند؛ آن‌ها نه تنها از امکانات و ابزار مادی و روانی برای ساکت و خاموش نگه‌داشتن قربانیانشان برخوردارند، بلکه می‌دانند در صورت افشا شدن اعمال مجرمانه‌شان، زن ستیزی نهادینه شده در جامعه، به سرعت به کمکشان می‌آید تا با چرخش روایت و معرفی آزارگر به عنوان قربانی جرمی که خودش مرتکب شده، اعتبار در معرض خطرشان را حفظ کند.

آن‌چه مقابله با همدل‌مردی را دشوار می‌کند این است که ساز‌و‌کارهای اساسی آن ذاتاً اخلاقی هستند: همدردی و همدلی عواطفی هستند که از نظر جامعه معتبرند؛ بنابراین متقاعد کردن مردم به این‌که با نشان دادن همدلی برای مردان تبدیل به منبع بی عدالتی سیستمی می‌شوند دشوار است. هم‌دردی بیش از حدی که به سوی متجاوزان (آزارگران) در جایگاه قدرت سرازیر می‌شود در حقیقت مدیون فقدان هم‌دلی و نگرانی برای آسیب، تحقیر، سرکوب و رنج آزاردیدگان است. بنابراین مهم‌ترین گام برای مقابله با این احساس تشخیص تفاوت میان همدلی مغرضانه و همدلی برخاسته از اخلاق است.
برای آن‌که تفاوت میان این را در خود شناسایی کنیم باید ببینیم ذهن ما نخست چه سوالاتی را مطرح می‌کند، نگران چه کسی است، آیا همان‌قدر که از «خدشه وارد شدن به اعتبار حرفه‌ای هنرمند»، «نگرانی از دوام زندگی خانوادگی او»، «از دست دادن شغل و درآمد» در مورد آزارگر ابراز نگرانی می‌کنیم، دگرگون شدن و خدشه وارد شدن به زندگی شغلی آزاردیده، رانده‌ شدن و گسستن او از زندگی خانوادگی و شغلی و تغییر جهت به سمت حل مسائل ناشی از خشونت، برای کنار آمدن با تروما، نفرت از خود، انزوای اجتماعی، افسردگی و سرکوب او نیز جزو نگرانی‌ها و پرسش‌های ما هستند؟

🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻

#یادداشت #سکوت_نکنیم #من_هم #خشونت_جنسی #فرهنگ_تجاوز #آزار_جنسی #تعرض_جنسی #تجاوز_جنسی #قربانی_نکوهی #محسن_نامجو #آیدین_آغداشلو #همدلی #خشونت_علیه_زنان #اینجازنی

#rape_culture #sexual_violence #sexual_harassment #sexual_assault
#metoo #metooiran #hereawoman

@hereawoman

Instagram➡️ https://instagram.com/hereawoman?igshid=1bjkw07jcgwzc