🔻پانزدهم آذرماه، بیست و دومین سالگرد درگذشت امیرلشکر
آواز، استاد «رجبعلی امیری فلاح سنگاچینی» ست.
تاسف برانگیز است که امیری فلاح (1280- انزلی/ 1373-تهران) را خیلیها از اهلِ ساز و
آواز، نمیشناسند. او بزرگ بود و غریب زیست، حتی در زادگاهش، گیلان/انزلی. و خیلیها که نامی دارند و میشناسندش هم، چه آنروزها که بود و چه حالا که نیست، دلشان نمیرود از او و اعجازِ آوازش بگویند! شاید که حجم نان و رنگِ نامشان کَم شود!
امیری، قریب به هشت دهه عاشقانه و استادانه
آواز خواند و عارفانه زیست. بی آنکه حتی کمی دلش کِدِر شود از بیمعرفتی همراهان. همراهانی که زیاد آموختند و کم اَدا کردند حقِ استاد و شاگردی را تا همین حالا.
امیری کشاورز و صیاد بود. تور می بافت و می فروخت. فنون
آواز را غریزی اما ماهرانه می دانست. اصولی اش را هم از محمد بلبل خان (خواننده ی مخصوص مظفرالدین شاه ) آموخت در مازندران وقتی برای فروش ماهی به شاهی می رفت. همان جا به سفارش چیت ساز، معلم
آواز عصمت باقرپور (دلکش) شد. صبا در سفرِ انزلی، آوازخواندش را کنار ساحل دید و حیران ش شد. 1318 آنقدر زیبایی آوازش ایرانگیر بود که به دعوتِ هم او، میهمان اختصاصی جشن ازدواج سلطنتی محمدرضا شاه و فوزیه شد در تهران. اجرای بی بدیلش دلِ همه را برد. همان شد که از 1320 دیگر مقیم پایتخت شد.
روح الله خالقی به شورای موسیقی دعوتش کرد و از آن جا به عنوان خواننده ی آواهای محلی معرفی شد به مرتضی حنانه. حنانه که تبحر و تسلط ش را در
آواز ایرانی دید استاد توانمند موسیقی
ایرانی لقب ش داد و حواله اش کرد به رادیو. ایران از همان جا برای اول بار آوای دل انگیز دیلمان را با صدای امیری شنید.
اسباب رفاقت و معاشرت رجب آوازه خوان با بزرگان موسیقی ایران (موسی خان معروفی. مرتضی حنانه. ابراهیم خان منصوری. علی اکبرخان شهنازی. اسماعیل مهرتاش. سعید هرمزی. علی اصغر بهاری. سلیمان امیرقاسمی. اسماعیل مهرتاش. نورعلی خان برومند...) هم از همان جا آغاز شد.
داستان زندگی امیری فراز و فرود بسیار دارد. محصولش هم شاگردان و مریدانی بسیار که بزرگ شان محمدرضا شجریان است. چند سال پیش افتخاری نصیبم شد و پرونده ای را برای ش گشودم. زندگی نامه ای جامع از او منتشر شد و خیلی از بزرگان موسیقی ایران همراهی کردند و برای ش نوشتند (مثل محمدرضا لطفی. نصیری فر. الوندی پور. پورامید. جزایری. صدیق تعریف. خوشدل و...)
خوشحالم که ادای وظیفه شد. و هر سال که پانزدهم می رسد آرزو می کنم عمری باشد و جشنی در شان و مرتبه اش هم، به یادش در زادگاه ش به سامان شود.
#رجبعلی_امیری_فلاح #موسیقی #آواز_ایرانی #گیلان #انزلی@aminhaghrah