هزاره جنبش یتیمان مزاری(ره)

#عبدالرحمان_بارکزی
Канал
Логотип телеграм канала هزاره جنبش یتیمان مزاری(ره)
@YatemanMazaryПродвигать
438
подписчиков
2,91 тыс.
фото
2,31 тыс.
видео
178
ссылок
هدف ما تلاش برای ترویج احیای هویت فرهنگی ، تاریخی و سیاسی ملت هزاره است. تازه ترین اخبار جهان ، افغانستان و جبهه مقاومت را با ما دنبال کنید. ارتباط با ما @Sha140013 مارا به دوستان خود معرفی کنید.
#پل_شانزده_پولی_بازار_فروش_کنیزان_هزاره

#ننگی_بر_پیشانی_خاندان_بارکزی_تا_ابد



#پل_محمود_خان_کابل در زمان #عبدالرحمان_بارکزی به #پل_شانزده_پولی معروف شد که محل فروش #اسیران_هزاره بود.
#عبدالرحمان_بارکزی پس از اینکه درجنگ مناطق #ارزگان #اجرستان، #موسی_قلعه، #وردک و #ارغنداب را تسخیر کرد به #غلام_حیدرخان_چرخی سرلشکرش دستور داد که مردان قوم #شیعه_رافضیه را بکشید ‏زنانش را به اسارت بگیرد، اموال و جای دادشانرا قبض کنید از ان زمان سرزمین های #هزاره ها غصب شد. زمانیکه از پول شانزده پولی عبور میکنیم لحظه ی بدنم سرد میشود و عبور زمان توقف میکند و قطار زنان برهنه اسیر نگاهای عاجزانه که منتظر #فروش وبه #کنیزی رفتن شان اند را شبیه یک ‏فلم مستند مشاهده میکنیم.
بازار فروش #زنان_هزاره هم در #قندهار و #جلال_آباد بود که بیشتر بازار خارجی ها را شکل میداد و از پول تکس آن هزینه ی اردوی ۱۳۰ هزار نفری میشد.
#تیمور_خانوف درکتابش نوشته ۶۵ درصد هزاره را کشتند و متباقی آوراه شدند و زمانیکه ۲۰ هزار خانواده #دایزنگی را شمردند تنها شش هزار نفر باقی مانده بود

#آیا_تاریخ_فراموش_میکند !!؟؟؟؟؟


@YatemanMazary

@ytimanmazari
#برگی_از_تاریخ
#میراث_شوم_عبدالرحمان_بارکزی
#نسل‌کشی_هزاره‌ها

#بخش_دوم

در سال ۱۸۹۴ با تکمیل پروسه نسل‌کشی در #هزارستان_غربی،عبدالرحمن دستور داد اراضی، دارایی‌ها و خانه‌های ایشان به فاتحان توزیع گردد. به جز #اجرستان که به قوم #ملاخیل واگذار شد، بقیه اراضی مرغوب عمدتا به قبیله خود امیر تعلق گرفت. اراضی کم ارزش سردسیر محصور در کوهستانات در دست بقیه السیف امیر باقی ماند؛ اما امیر فرمان‌های صادر نمود که ایشان باید خسارت جنگ را بپردازند. از این جهت تمام بقایای مردم هزاره در عمل سال‌ها #بردگان حکومت بودند، زیرا امیر کشتزارها و احشام آن‌‌ها را تحت عنوان خسارت جنگ غنیمت می‌گرفت. به روایت سراج در #مالستان در زمستان ۱۸۹۴ به اندازه‌ای برای مردم قحطی بود که نان خشک برای خوردن یافت نمی شد؛ این درحالی بود که هر اسپ سرکاری روزانه یک من جو یا گندم سهمیه داشت. بسیاری از کودکان هزاره که برای جمع کردن دانه‌های گندم باقی مانده، سرگین‌‌های اسپ را جستجو می‌کردند، در زیر سم اسپان سرکش سرداران امیر کشته شدند.در این سالها، علاوه بر نسل‌کشی مردم هزاره از سوی سرداران #عبدالرحمان_بارکزی ، #مرض_وبا نیز شایع شده بود. وبا، فقر، سوء تغذیه و لشکریان امیر، بلایایی بودند که هزاره‌ها را از هر طرف نابود می‌کردند. در آن زمان کسی فکر نمی‌کرد این قوم دیگر در این جغرافیا بتواند سر بلند کند. به روایت سراج، امیر تا سال ۱۸۹۷ تمامی اراضی هزاره در شمال ارغنداب، دهراود، تیرین، ارزگان، چوره، درفشان، دایچوپان، اجرستان، گیزاب، تمران، خلج و غیره را میان سرداران و لشکریان ایلجاری خود به تناسب دخالت در جنگ تقسیم کرد. بقایای مالکان هزاره را یا اعدام نمود و یا همراه با خانواده ایشان به فروش رسانید. به روایت تیمور خانف از انستیتوت مطالعات شوروی سابق، در این نسل‌کشی که ابعاد آن همیشه کتمان گردیده است، شصت و دو نیم درصد از جمعیت هزاره نابود شد و حدود یک میلیون جریب از اراضی همراه با اموال و خانه‌های ایشان توسط امیر گرفته شده و به قبیله امیر توزیع گردید.بدین‌سان، ژئوپلیتیک تسلط به کمال تطبیق شد. به روایت صدیق فرهنگ، جغرافیای هزاره از دشت‌های پهناور و زرخیز شمال هلمند و قندهار به کوهستانات سرد و لم یزرع کنونی محدود گردید و ارزگان که روزی در قلب هزارستان بود، دیگر در حاشیه آن نیز قرار نداشت. امیر هنوز از نابودی کامل و انقراض نسل هزاره مطمئن نشده بود؛ از این جهت حتا کوه‌های سردسیر و دورافتاده‌ای هزاره را طی فرامینی به اقوام کوچی واگذار کرد. به هزاره‌‌ها دستور داده شد که نباید بالاتر از جوی‌‌های خود از علف استفاده کنند. اراضی زیر جوی نیز اگر مرغزار و چمنزار بود، سرکاری یا دولتی اعلام گردیده و هزاره‌‌ها مکلف بودند علوفه آن را برای پرورش اسپان سرکاری جمع کنند. دهقانان هزاره، تنها زمین‌‌های بی حاصل باقیمانده در دره‌‌های باریک هزارستان را برای خود حق زراعت داشتند؛ اما از آن‌‌ها نیز باید مالیات کمرشکن و ظالمانه‌ای برای امیر می‌پرداختند. #ادامه_دارد .....


#بسیاری_از_کودکان #هزاره که برای جمع کردن دانه‌های #گندم باقی مانده، #سرگین‌‌های_اسب را جستجو می‌کردند، در زیر #سم_اسبان_سرکش #سرداران_عبدالرحمن_بارکزی کشته شدند.


@YatemanMazary کانال

@ytimanmazari گروه
#برگی_از_تاریخ:
#میراث_شوم_عبدالرحمان_بارکزی

او (#عبدالرحمن_بارکزی) در چهار سمت هزارستان بازارهای برده‌فروشی را رونق بخشید. هریک از سرداران قبیله به اندازه‌‌ای از فرزندان هزاره را فروختند که نرخ‌‌ها به پایین‌ترین حد خود رسید. در قندهار هنوز برخی به طعنه هزاره‌ها را چند پیسه‌ای می‌گویند و این تلخندی از نرخ بردگان هزاره در عصر #عبدالرحمان_بارکزی است که هموطنان‌شان هنوز به لطف ایشان را اینگونه می‌نوازند! پول صدها هزار، بلکه میلیون‌ها برده مطابق اسناد دولتی به جیب فروشنده می‌رفت و خزانه امیر خمس آن را به حکم شرع انور دریافت می‌کرد تا هزینه ارتش و نیز معاشات اعزازی خاندان امیر را تأمین کند.

#ادامه_دارد.....‌.

@YatemanMazary کانال

@ytimanmazari گروه
#برگی_از_تاریخ

بخش پایانی
غصب و تصرف زمین های اقوام هزاره #اورزگان توسط کوچی ها به فرمان #عبدالرحمان_بارکزی

"و هم در این ایام از عریضهء رعایای هزارهء سکنهء #لعل_دای_زنگی، حالی رای والا شد [که] مردم #کوچی_افغان_قندهار، به سرکردگی #سیف_آخند_زاده و #حاجی_عبدالستار سه ساله است که وارد #سر_جنگل شده، چراگاه، بیده جات و زراعت ایشان را تمام تلف و علف دواب و مواشی خود کرده، پسران و دختران ایشان را به سرقت با خود می برند و چون رفته دختر و پسر خود را دستیاب کرده، می خواهیم، نداده ادعای خرید و نکاح می کنند و قباله و نکاح نامه هم ظاهر نمی نمایند. و حضرت والا در روز 5 جمادی الثانی سنه 1315 فرمان کرد که نزد حاکم و دفتری آنجا شده، عرض حال خود را نمایند تا ایشان پس از ثبوت معروض داشته، مراسم بازخواست به تقدیم رسید."16
"دیگر آنکه هیچ قاعده و قانون نگذاشت از برای اخذ محصول اراضی حکم می شد که ده خروار گندم فلان طائفه باید بدهند مثلا مأمورین فرستاده بظلم تمام از آن می گرفتند. مأمورین در هرجا که می رفتند گوسفند و مرغ با لوازماتش از مردم جبرا می گرفتند و جیبهای خودشان را هم پر می کردند..."17
"پس از تسلط حاکميت #عبدالرحمن_بارکزی در کشور، چراگاه‌ها و اراضی مردم هزاره و بسياري از اقوام محكوم به عنوان هزينه‌هاي جنگ و پاداش همکاری با دولت رسما برای #افغان‌های_کوچی داده شد. «فقط از 1892م به بعد که امير عبدالرحمن خان هزاره جات را فتح کرد و آن را زير تسلط مستقيم خود قرار داد، ما در هنگام تابستان کوچ نشينان را به تعداد زياد در اين بخش‌های مرکزی کشور می‌يابيم. رويداد بعد از فتح به اين صورت بود که چراگاه‌های هزاره‌جات بين قبايل مختلف کوچ‌نشين به عنوان پاداش همکاری و غنیمت ازفتح و جهاد بلادکفر آنها در اين فتح و برای کسب اطمينان از عدم قدرت گرفتن مجدد هزاره‌ها، تقسيم شد(دربخش های قبل گفته شد که عبدالرحمن برای جنگ با اقوام و مخالفین خود و رسمیت بخشیدن به آن اقدام به گرفتن فتوی تکفیر از ملاهای دیوبندی نموده است بنگرید به #دارلعلوم_حقانی و #مدارس_دیوبندی ). امير عبدالرحمن خان به شعب مختلف قبيله‌ای برای چراگاه‌های جديدشان تأييديه رسمی (فرمان) داد."18
"پس از قتل عام هزاره‌ها توسط وی، بخش های از سرزمين هزاره‌جات که غنی‌ترين زمين‌های کشاورزی محسوب‌ مي‌شد، از چنگ هزاره‌ها خارج و به #پشتون‌ها واگذار گرديد. سرزمين #دايه، #دای_چوپان، و ديگر مناطق #ارزگان از هزاره ها گرفته شد. در ولايت #پروان نيز زمين‌های مرغوب از چنگ هزاره‌ها گرفته شده «#دره_دوشی، و #دره_وادو و #دره_اشرف و ساير نقاط موطن و مسکن هزاره #شيخ_علی از وجود ايشان تهی گرديد و حضرت والا فرمان داد که از مردم #افاغنه سکنه #غوری و #بغلان در مواضع مذکوره جای دهند."19

ماخذ ها و منابع :
16- صفحات 425 و 426، «سراج التواریخ» ، مؤلف: مرحوم ملافیض محمد کاتب، چاپ اول: زمستان 1372، چاپ: اسماعلیلیان، ناشر: ارگان نشریاتی سید جمال الدین حسینی( حبل الله )
17- «تاریخ مختصرالمنقول در تاریخ هزاره ص 134»، نویسنده: محمد افضل بن وطن داد زابلی مغلولی ( ارزگانی)، چاپ: اول، قم .
18 – افغانستان اقوام- کوچ نشينی، ترجمه: محمد حسين پاپلی يزدی با همکاری انجمن ايرانشناسی فرانسه در تهران، 1993- 1372، ص 26
19 – فرهنگ، محمد صديق، افغانستان در پنج قرن اخير، ، قم: انتشارات وفايي، 1374ش، ج اول، ص 400




🔴 قصردانش و فرهنگ خراسان

👉 @khurasan20
#برگی_از_تاریخ

بخش سوم
غصب و تصرف زمین های اقوام هزاره #اورزگان توسط کوچی ها به فرمان #عبدالرحمان_بارکزی


"در19شوال1311هج ق امیرعبدالرحمان دستورداد که تمام مرغزار های هزارجات باید دراختیار دولت قراربگیرند وهزاره ها حق استفاده از آنها را ندارند پس از صدور این حکم ،حکام دولتی مرغزار های هزاره را به #افغانهای_کوچی واگذار کردند ،مالداری مردم هزاره روبه تنزل نهاد و باعث قلت لحوم و دسوم(مترادف چربی و گوشت/ در اینجا مراد کمبود وقحطی شدید ) گردید."9"
"عشایر #احمد_زای از هنگام گشایش نواحی شرقی مرکز افغانستان یعنی هزاره جات در پایان قرن گذشته، این منطقه را به صورت چراگاه تابستانی خود مورد استفاده قرار داده و در آن منطقه به فعالیت پرداختند."10
"اقای #رابرت_کنفلد دراین رابطه چنین نوشته کرده است : ((یکی از پیامدهای مهمی که این (جنگهای عبدالرحمن ) با هزاره ها درسالهای (1891) به بار آورد باز شدن راه کوچیها به هزارجات بود ، #کوچیها درتابستان ها برای چراندن رمه هایشان به این مناطق می امدند فروش فرآورده های باد کرده یی بازار هند و #قرض_سر_سود برای هزاره ازسوئی بازار اقتصادی این مردم راضعیف ساخته وازطرف دیگرتدریجا مالکیت بسیاری اززمینهای خویش راازدست دادند . هزاره ها درنتیجه این قرضهای سرسود ، دار ندار خودرا ازدست داده بودند ، جبرا به شهر ها بویژه غزنی ، کابل ومزارشریف مهاجرت کردند تا درآنجاهابعنوان کارگرروزمزد در زمستانها کارکرده، دربهار برای کشاورزی دوباره به سرزمینهای شان برگردند."11
"کوچیها افغان بتدریج ، اراضی کشت شده هزاره ها را به منطقه چراگاههای برای گله خویش تبدیل کردند( هم از سر جبر و هم از بی صاحبی و ترس هزارها از قتل عام و کشتار و تجاوز) وهمچنان علفچرها وچراگاههای #دایزنگی ، #بهسود ، #دایکندی ، #ناهور ، #مالستان ، #جاغوری را برای خود تخصیص دادند وهزاره رامجبور ساختند تا زندگی مشقت باروسخت راتعقیب نماید ."12
"این همه ظلمها سبب شد تا امور زراعتی وکشت درهزارجات سقوط کند . هزاره های رعیت نه قدرت کشت وکار زراعتی راداشتند و نه توان گله داری را ، آنها همیشه متحمل ضرر وشکست می شدند زراعت ومالداری بابحران شدیدی مواجه شد."13
"در17 ذی حجه1311ق امر شد که املاک علاقه #جات_ورث، #سر_خجوی و غیره را مساحت(متراژ/اندازه گیری) کرده درقید جریب آرند و از جمله املاک میران و کسانی که در محاربات به درک اسفل(کشته شده اند) رفته اند اکثر ایشان #سید، #زوار(مشهدی)، #کربلایی و #میر و #میر_زاده بوده... یا دستگیر شده اند، تمامت خالصه دولت دانسته داخل دفتر ضبطی کنند و کسانی را که بدون وارث باشند نیزضبط خالصه کنند...و از صدور این حکم، اکثر املاک هزاره ی سید و زوار وکربلایی و میر و میرزاده بودند ضبط دیوان سلطنت گشت ... املاک ...به مهاجرین و ناقلین افغان داده شده اند."14
"هم در این آوان جمعی شرفیاب حضور انور شده، خواهش زمین « #چوره » هزاره را کرده و حضرت ولا #ایشک_دوست_محمد خان را... امر کرد که اراضی و #عقار_چوره را که #مفتوح_العنوه می باشد، از رعیتی و ضبطی را به ایشان بدهد... و از صدور این حکم تمامت مردم...از کوچی و زمین دار، خواهان ملک و زمین شده و شروع به ملک گرفتن هزاره کردند...آخر الامر املاک مردم هزاره به مردم مهاجر و ناقل افغان داده شده و همه ای این وجوه داخل دفتر خیال ماند و کشتند و دریدند غارت کردند و مردم هزاره آواره و فرار ایران و هندوستان و ماوراء النهر شدند."15

#پیوست 1_قرض سر سود به قرض پولی گفته میشود که برای مدت مشخص پس از باز گرداندن اصل پول می بایست با سود و بهره مشخص پرداخت شود قرض سر سود همان ربا ویا نزول می باشد که در اسلام حرام می باشد
#پیوست 2_مفتوح العنوه: در فقه اراضی مواتی که با فتح و جهاد با کفار بوسیله مسلمانان  به دست آمده باشد، زمین مفتوح عنوه نامیده می‌شود،در بخشهای سابق گفته شد که عبدالرحمان با فتوی تکفیر اقوام هزاره ها و سایراقوام (بنگرید به قتل عام مردم نورستان و اقوام تاجیک) بوسیله ملاهای #دیوبندی اعلام جهاد مقدس نمود و با سرازیر شدن اقوام کوچی به بهانه جهاد مقدس ولی درواقع غصب و تصرف اراضی سایر اقوام در پی تحقق خاسته قبیلوی خود بود


منابع و ماخذ

9 - سراج التواریخ ص 986- 987
10 - «افغانستان اقوام- کوچ نشنی - ص 193» ، ترجمه: مجموعه مقالات به کوشش دکتر محمد حسین پاپلی یزدی، با همکاری انجمن ایرانشناسی فرانسه در تهران 1993- 1372
11 - نی نامه شماره پنجم سال سوم تاریخ حمل 1368 ص57 مقاله رابرت کنفلد ترجمه حسین رضوی چاپ اکسفورد 25/4/1987 م
12 - سراج التواریخ جلد 3 سالهای 1912- 1914
13 - سراج التواریخ جلذ 3 ص 855-925 – 926 – 978
14- سراج التواریخ جلد سوم /ص363
15- سراج التواریخ جلد سوم ص 414


🔴 قصردانش و فرهنگ خراسان

👉 @khurasan20
#هزراه ها و #شیعیان #کویته


دهه ۱۲۷۰خورشیدی، سخت‌ترین سال‌ها برای هزاره‌های افغانستان بود. «#عبدالرحمان_بارکزی»، در بهار سال ۱۲۷۰خورشیدی، «عبدالقدوس خان» را با لشکری از سمت بامیان، «شیرمحمد خان» را از هرات و «زبردست خان» را از کابل، به سوی مناطق مرکزی افغانستان گسیل داشت تا به تصور او، هزاره‌ها را مطیع کند. این آغاز یک دهه کشتار، آوارگی ،قتل عام ، کوچ اجباری و آلام هزاره‌ها بود که در نتیجه آن، هزاره‌جات تا حد زیادی از سکنه خالی شد.در آن سال‌ها افزون بر مهاجرت اجباری گروه‌های بزرگی از هزاره‌ها به داخل افغانستان، هزاران نفر از آنان راهی شرق ایران و شمال هند بریتانیایی شدند. این گروه‌ها، منطقه «فریمان» ایران و شهر کویته در شمال هند را برای اسکان برگزیدند. این‌گونه بود که پس از تشکیل کشور پاکستان در سال ۱۹۴۷میلادی، شهر کویته به یکی از مناطق پرجمعیت هزاره‌ها در خارج از افغانستان تبدیل شد.
هزاره‌های کویته در روزهای نخست مهاجرت خود، کارهای شاق و سختی از جمله کار در معدن و قالی‌بافی انجام می‌دادند اما در اندک زمانی به درس و تعلیم رو آوردند و خود را هم‌سطح تحصیل‌کردگان پاکستان قرار دادند. این فرصتی بود که هزاره‌های کویته نه تنها در جمع پزشکان، مهندسان و سایر گروه‌های خدمات اجتماعی پاکستان حضور فعالی داشته باشند بلکه در بالاترین سطوح ارتش این کشور نیز قرار گرفتند.
مثلاً ژنرال «موسی خان» از هزاره‌های کویته، نخست از افسران عالی‌رتبه هند بریتانیایی بود که در دهه ۱۹۶۰میلادی به‌عنوان فرمانده کل ارتش پاکستان، افتخارات زیادی برای این کشور کسب کرد. وی در سال ۱۹۸۹میلادی درگذشت و قرار وصیتش در شهر مشهد در جوار حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد. بعداً «شربت علی چنگیز» از دیگر افسران ارتش پاکستان بود که از جامعه هزاره‌های کویته برخاست. هزاره‌های پاکستان در دهه ۱۹۷۰میلادی به سیاست نیز رو آوردند و در سال ۱۹۷۷، «طالب حسین» نخستین هزاره‌ای بود که وارد مجلس ایالتی بلوچستان شد. از آن تاریخ به بعد کرسی هزاره‌ها، به جز یک دوره در پارلمان ایالتی، حفظ شده است و «سردار سعادت علی» از شخصیت‌های هزاره‌های کویته، چهار دوره عضو این مجلس بود.
درسالهای گذشته، یک کرسی هزاره‌ها در مجلس ایالتی به دو کرسی افزایش یافت و در انتخابات سوم اسد ۱۳۹۷، «احمدعلی کهزاد» و «عبدالخالق هزاره» از حزب دموکراتیک هزاره، به مجلس ایالتی راه یافتند. هزاره‌های پاکستان را بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار نفر تخمین می‌زنند که عمدتاً در شهر کویته مرکز ایالت بلوچستان پاکستان ساکن هستند اما شماری از آن‌ها در دهه‌های اخیر به شهرهای کراچی، مولتان، اسلام‌آباد و لاهور نیز کوچیده‌اند. «علمدار رود»، «سولایکر»، «هزاره تاون» و «مری‌آباد/مهرآباد» از مناطق هزاره‌نشین در شهر کویته است.
هزاره‌های کویته در ۱۲۰ سال اخیر، دو حادثه غم‌بار مهاجرت از سرزمین اصلی خود و زلزله ویرانگر سال ۱۹۳۵ کویته را پشت سر گذاشته‌اند اما سومین رویداد تراژدی هزاره‌های کویته که هنوز سایه آن بر سرشان گسترده است، شهر کویته را برای آنان به قتلگاه تبدیل کرده است.
دو دهه پیش کشتار هدفمند و سیستماتیک هزاره‌ها در کویته آغاز شد که تاکنون از آنان قربانی می‌گیرد. مذهب، عامل اصلی حمله به هزاره‌ها در پاکستان به خصوص شهر کویته است. در گذشته «سپاه صحابه» و اکنون «لشکر جهنگوی» و سایر افراط‌گرایان تحت نام داعش، هزاره‌ها را صرفاً به خاطر مذهب‌شان که تشیع است، هدف قرار می‌دهند. این هدف‌گیری، شامل شیعیان قندهار و شیعیان پنجابی در کویته نیز می‌شود
شماری از شیعیان قندهار پس از غایله قندهار در سال ۱۲۹۸خورشیدی برابر با ۱۹۱۹میلادی که به «چورهای میرزا قربان» مشهور است، راهی سرزمین‌های دور و نزدیک از جمله کویته شدند. «امام بارگاه قندهاری‌ها» در منطقه علمدار رود شهر کویته، یادگار این گروه از مهاجرین است. در چهار دهه اخیر، شمار دیگر از فارسی‌زبانان و شیعیان قندهار نیز به شهر کویته مهاجرت کرده‌اند. آنان عمدتاً در محلات هزاره‌نشینی که اسم برده شد، سکنا دارند اما افزون بر آن، در سایر مناطق شهر کویته از جمله «کانسی رود» و «شابوکلی» نیز ساکن هستند.
شیعیان قندهار در شهر کویته، مشغول مشاغل و دادوستدهای کوچک و همچنین فروشندگی هستند اما تعدادی از آن در «لیاقت بازار»، به کسب‌وکار زرگری مشغول‌اند. شیعیان و فارسی‌زبانان قندهار نیز در سال‌های اخیر قربانی حملات تروریستی در کویته شده‌اند و تاکنون ده‌ها تن از آنان جان باخته‌اند. به نظر می‌رسد که دولت پاکستان در جلوگیری از حملات تروریستی به شیعیان و هزاره‌های کویته، سهل‌انگاری کرده است. هزاره‌های کویته نه تنها در اماکن مذهبی و تجاری هدف حملات انفجاری و انتحاری قرار می‌گیرند بلکه هنگام عبور و مرور در جاده‌ها نیز به صورت سازمان‌دهی شده، به رگبار بسته می‌شوند.


@YatemanMazary