۲۰ بهمن زادروز ابراهیم پورداوود
(زاده ی ۲۰ بهمن ۱۲۶۴ رشت و درگذشت ۲۶ آبان ۱۳۴۷ تهران)
حقوقدان،مترجم و زبانشناس
پورداود ایرانشناس،اوستاشناس و نخستین ترزبان
#فارسی_اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی در دانشگاه تهران است.
وی پس از آموزش ابتدایی،مقدمات و دیباچه ی
#فارسی و
#عربی را در مدرسه حاجی حسن رشت پشت سر گذاشت.
در سال ۱۲۸۴ به همراه برادر و استادش عبدِرحیم خلخالی به تهران رفت و به آموختن دانش پزشکی سنتی در پیشگاه استاد محمدحسین سلطانالفلاسفه پرداخت.
در سال ۱۲۸۷ در بیروت در مدرسهی لوئیک،زبان و ادبیات
#فرانسه را فراگرفت و در همانجا نام پورداوود را بر خود نهاد.
در شهریور ۱۲۸۹ به فرانسه رفت و در همانجا بود که با
#محمدعلی_جمالزاده آشنا شد.
در سال ۱۲۹۲ با یاری محمد قزوینی نشریه ایرانشهر را پخش کرد و در۱۲۹۳ به
#بغداد رفت و در همان سال به یاری محمدعلی جمالزاده روزنامه رستاخیز را به راه انداخت.
در سال ۱۲۹۵ در دانشگاه
#برلین،و سپس در دانشکدهی
#ارلانگن به ادامهی دانش آموزی در رشتهی حقوق و داد پرداخت.
در آنجا با
#حسن_تقیزاده آشنا شد و در نشر مجلهی
#کاوه با او همکاری کرد.
🔹همکاری با تقیزاده و نیز با محمد قزوینی و آشنایی با خاورشناسان آلمانی همچون
#یوزف_مارکوارت گیرایی ژرفی بر اندیشهی او نهاد و او را بیش از پیش به تحصیل و آموختن و پژوهش درباره ی ایران باستان علاقهمند ساخت.
در شهریور ۱۲۹۹ با دختر یک دندانپزشک آلمانی
#ازدواج کرد و در تیرماه ۱۳۰۱ یگانه فرزندش پوراندخت زاده شد.
پورداوود در ۱۳۰۳ به همراه خانواده به ایران بازگشت.
در مهر ۱۳۰۴ با درخواست
#پارسیان هند به
#هندوستان رفت و دو سال و نیم در آنجا ماند و به پخش بخشی از ادبیات مزدیسنا و گزارش اوستا پرداخت و چند سخنرانی دربارهی تمدن ایران باستان همچون گزارش آتش بهرام،پیشوایان دین مزدیسنا،گاهشماری و تقویم و فرق دین مزدیسنا،زبان فارسی،فروردین،دروغ،و ایران کهن و نو انجام داد.
در ۱۳۱۱ با درخواست
#رابیندرانات_تاگور از سوی دولت ایران برای آموزش و تدریی فرهنگ ایران باستان به هند رفت و در دانشگاه
#ویسوبهارتی به تدریس پرداخت.
در ۱۳۱۲ از بمبئی به آلمان رفت و به ادامه کار ترجمه و گزارش اوستا پرداخت.
🔹سرانجام در ۱۳۱۶ به ایران بازگشت و در دانشکدهی داد و حقوق و دانشکدهی ادبیات دانشگاه تهران سرگرم به تدریس شد.
در ۱۳۱۷ هموند پیوستهی فرهنگستان ایران شد.
برابر با شصتمین سال زادروز پورداوود، مجلس بهارستان،جشن باشکوهی در تالار اجتماعات و گردهمایی دانشسرای عالی تهران به همراه استادان و دانشمندان و دانشجویان و بزرگان کشور برپا شد و به همین روی در ۱۶ مهر ۱۳۲۵ یادنامهای در دو روزنامک و مجله ویرایش و تدوین و چاپ شد،یکی به فارسی با مقالهای درخور از محمد معین دربارهی پورداوود و دیگری نیز مقالات خاورشناسان به زبانهای بیگانه.
پورداوود در ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران بازنشسته شد و در ۱۳۴۶ فرنام استاد ممتاز دانشگاه را به دست آورد.
پس از زمان بازنشستگی،زمان خود را به مطالعه و بررسی و پژوهش گذراند و کمتر در گردهمایی و جمع دیده شد و سرانجام در ۸۳ سالگی درگذشت و در رشت به خاک سپرده شد.
بوتهی بادام،زمينى را پورداوود از اروپا به ايران آورد و در آستان اشرفيه پرورش داد كه امروز از تنقلات رايج است.
@IranArianaShahnameh