ایران ما آریانا ایران بزرگ و کهن شاهنامه @IranArianaShahnameh

#اوستایی
Канал
Логотип телеграм канала ایران ما آریانا ایران بزرگ و کهن شاهنامه	@IranArianaShahnameh
@IranArianaShahnamehПродвигать
2,11 тыс.
подписчиков
8,43 тыс.
фото
8,93 тыс.
видео
4,72 тыс.
ссылок
https://telegram.me/IranArianaShahnameh به مجله‌ی خبری تاریخی اجتماعی فرهنگی سینمایی خوش آمدید همیشه بخند،حتی در بدترین هنگامه ها،چراکه خنده بهترین و بدترین انتقام از این روزگار نیرنگ باز است @ArashMaad (آرش ماد اندیمشکی مغان)
♦️♦️ داستان واژ (( ق )) و (( غ )) در زبان پارسی ؛
🌹pasoookhz
حرف « ق » در زبان های « ایرانی غربی » وجود نداشته است و در گذشته بگونه #دیگری خوانده میشده است.
ولی حرف « غ » یکی از کهن ترین واژهای زبان های ایرانی است.
شاید شنیده باشید که میگویند حرف ( واج ) ق در زبان #پارسی نیست پس بنابراین هر واژه ای که این حرف را داشته باشد ، بیگانه است😂 و #پارسی نیست و اینگونه برپایه یک توهم نابخردانه ، بسیاری از واژگان کهن پارسی را #عربی یا #ترکی می پندارند.

این موجودات بهتر است بدانند که (( واژگان ق دار )) در زبان پارسی دو دسته اند:
۱- دسته نخست:
واژگانی که از زبانی بیگانه ( عربی ، ترکی ) آمده اند و حرف ق در آنها برای همان زبان است‌.
همچون:قلب و قبول از عربی و قاچاق از ترکی و...
۲- دسته دوم:
واژگان کهن ایرانی که در پارسی نو،برخی از واژهایشان بنابر گسترش #عربی در ایران نیز شده است.
یعنی قِ این واژگان در #گذشته حرف دیگری بوده است.
در این واژگان (همچون قشنگ و قباد و‌ قهرمان و..) برپایه ی متون باستانی به دست آمده از زبان های ایرانی ، بیشتر در گذشته « ک » یا « خ » یا « گ » بوده است.
در زیر به برخی از این واژگان که در متن های باستانی پهلوی و سغذی و اوستایی و..آمده است.
بنگرید:👇
قباد=کَوآت kavāt
قاقم=کاکُم kākom
قابوس،کاووس=کَیُس kayos
قرمز=کرمیر karmīr
قشنگ=خشَنک xšank
قیصر=کیِسر kēsar
زندیق=زندیک zandīk
خندق=کندک kandak
قرابه=کَراوه karāveh
قاطر=خَرَتَرَ xara-tara
قبا = کَپاه kapāh
قفیز=کَفیز kafiz
شهر قومس=کومیس kūmis
شهر قم=کمب komb
قند،کند=خَندَ xanda
قاف=کاف kāf
نقره=ناکرتِ nākrtē
قارن پسر کاوه آهنگر=کارن Kārēn
زنبق=چمبک čambak
قز و قزاغند=کز و کژاکند
جوالق=جوال،گوال
چاقو=چاکو
زنق=زنخ
قهرمان=کهرمان
دهقان=دهگان
ورزقان=ورزگان
روستاق4روستاگ ( روستا )
دهخوارقان = دهخوارگان
خانقاه=خانگاه
و...
همچنین واژ :
همانگونه که گفتیم یکی از پرکاربردترین و ریشه دارترین واژهای زبان های ایرانی باستان بوده که در خیلی از واژگان امروزی بجا مانده است:
#اوستایی/فارسی نو
۱- اوستایی:دَغَ/فارسی نو:داغ
۲- درَاُغَ/ دروغ
۳- رَاُغنَ/روغن
۴- وَزَغَ/وزغ
۵- مِرِغَ/ مُرغ
۶- مُغو/ مُغ
۷- مَئِغَ/میغ (ابر)
۸- مَغَ/مغاک (گودال)
۹- بَغَ / بَغ (خدا)
۱۰- مَرِغا/ مَرْغ (چمنزار ، مرغزار)
۱۱- تَئِغَ / تیغ
و...
همچنین:
واژ یکی از حرفهای کهن و ویژه زبان های #ترکی است و در ترکی ارانی واژگان ق‌دار دو دسته اند : واژگان اصیل ترکی که قِ آنها خوانده میشود و واژگان دخیل در ترکی که قِ آنها گ میشود.
در ترکی استانبولی هم تمام واژگان ق دار به ک در می آید.
مانند دقت=دیککت
دقیقه=دکیکه
هرچند آنها هم ندارند و را میخوانند
مانند خانه=حانه
کتابخانه=کوتوپ_حانه
خانم=حانم
Https://telegram.me

@IranArianaShahnameh

https://www.instagram.com/p/BYaEAkWFfQyJ19EW2ob6n2JCxX85dUm2zqoM0g0/
.🔴🔴 واژه #موسیقی در #پارسی .
تصویر بالا : آثاری از موسیقی در تاریخ ایران
.
.
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﻫﻨﺮ ﺑﯿﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺑﻪ وسیله ﺁﻭﺍﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺁﻥ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺭﯾﺘﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺍﻧﺶ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺵﺁﯾﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻧﺒﺴﺎﻁ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ
.
#واژه #موسیقی : این واژه عربی نیست ، بلکه زبان عربی آن را از #یونانی μουσική / mousik گرفته است و این واژه از راه عربی به بسیاری از زبان های جهان راه یافته است. واژه mousik یونانی ، از اله شعر و موسیقی یونان #باستان یعنی muse بدست آمده است و اساسا یک واژه هندواروپایی است ، نه عربی
.
اما یکی از برابرهای زیبا و کهن در زبان #پارسی و زبان های #ایرانی برای موسیقی ، واژه (( #خنیا ، #خنیاگری )) بوده و هست. خنیا ، خنیاگری در زبان های ایرانی ، دقیقا به مفهوم music میباشد و دانش و هنر موسیقی را میرساند
.
واژه خنیاگر در زبان پارسی نو ، برگرفته از #پارسی میانه huniyāgar است ( دیوید نیل مکنزی آن را musician ترجمه کرده است ) ، که خود از #اوستایی hu-nivāk گرفته شده است. هونیواک در #اوستایی یعنی « صدای خوش » که پیشوند hu یعنی خوش و خوب از هندواروپایی su بدست آمده و در واژگان : خوب ، هوشنگ ، هومن ، خسرو ، خرم ، خجسته ، حور ، خشنود و ... دیده میشود. و nivāk از دو بخش ni و vāk ساخته شده و در اوستایی یعنی صدا ، ملودی ، آهنگ ، که vak از ریشه هندواروپایی wekw بدست آمده است و در واژگان : واک ، واژه ، پژواک ، گواژه ، آواز ، نوا و ... دیده میشود
.
ا🔴🔴 خنیاگری در متون ادبی ایران :
.
ﻫﻤﯽ ﺑﺎﺩﻩ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﯿﻢ ﺷﺐ
ﺯ ﺧﻨﯿﺎﮔﺮﺍﻥ ﺑﺮﮔﺸﺎﺩﻩ ﺩﻭﻟﺐ
فردوسی
.
ﺩﮔﺮ ﮔﻔﺖ ﮐﺎﯼ ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﻓﺮ ﻭ ﻫﻮﺵ
ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﭘﺮﺁﻭﺍﺯ ﺧﻨﯿﺎ ﻭ ﻧﻮﺵ
فردوسی
.
ﺍﮔﺮ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺭﺍ ﺗﻮﭘﯿﺸﻪ ﮔﺮﻓﺘﯽ
ﯾﮑﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﮕﺮﻓﺖ ﺧﻨﯿﺎﮔﺮﯼ ﺭﺍ
ﻧﺎﺻﺮﺧﺴﺮﻭ
.
ﻫﻤﯽ ﺗﺎ ﺑﺮﺯﻧﺪ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﻠﺒﻠﻬﺎ ﺑﺒﺴﺘﺎﻧﻬﺎ
ﻫﻤﯽ ﺗﺎ ﺑﺮﺯﻧﺪ ﻗﺎﺑﻮﺱ ﺧﻨﯿﺎﮔﺮ ﺑﻤﺰﻣﺮﻫﺎ
منوچهری
.
تاریخ موسیقی ساسانی ، سازها و ابزار موسیقی و موسیقی دانان پیشااسلامی ایران ، جای بحث و بررسی خود را دارند ، بزرگانی همچون : باربرد ، سرکش ، بامشاد ، نکیسا و رامتین و ...
.
توجه : در همه زبان های ترکی ، « مفهوم music » را با خوانش های گوناگون واژه « موسیقی » بیان میکنند. و در زبان های ترکی ، هیچ « برابرِ کهنی » برای آن وجود ندارد. هرچند برابرهایی برای آن در نظر گرفته شده ، اما هیچ کدام واژه ای کهن و دارای بار معنایی موسیقی نیستند.
@IranArianaShahnameh
♦️♦️ داستان واژ (( ق )) و (( غ )) در زبان پارسی ؛
🌹pasoookhz
حرف « ق » در زبان های « ایرانی غربی » وجود نداشته است و در گذشته بگونه #دیگری خوانده میشده است.
ولی حرف « غ » یکی از کهن ترین واژهای زبان های ایرانی است.
شاید شنیده باشید که میگویند حرف ( واج ) ق در زبان #پارسی نیست پس بنابراین هر واژه ای که این حرف را داشته باشد ، بیگانه است😂 و #پارسی نیست و اینگونه برپایه یک توهم نابخردانه ، بسیاری از واژگان کهن پارسی را #عربی یا #ترکی می پندارند.

این موجودات بهتر است بدانند که (( واژگان ق دار )) در زبان پارسی دو دسته اند:
۱- دسته نخست:
واژگانی که از زبانی بیگانه ( عربی ، ترکی ) آمده اند و حرف ق در آنها برای همان زبان است‌.
همچون:قلب و قبول از عربی و قاچاق از ترکی و...
۲- دسته دوم:
واژگان کهن ایرانی که در پارسی نو،برخی از واژهایشان بنابر گسترش #عربی در ایران نیز شده است.
یعنی قِ این واژگان در #گذشته حرف دیگری بوده است.
در این واژگان (همچون قشنگ و قباد و‌ قهرمان و..) برپایه ی متون باستانی به دست آمده از زبان های ایرانی ، بیشتر در گذشته « ک » یا « خ » یا « گ » بوده است.
در زیر به برخی از این واژگان که در متن های باستانی پهلوی و سغذی و اوستایی و..آمده است.
بنگرید:👇
قباد=کَوآت kavāt
قاقم=کاکُم kākom
قابوس،کاووس=کَیُس kayos
قرمز=کرمیر karmīr
قشنگ=خشَنک xšank
قیصر=کیِسر kēsar
زندیق=زندیک zandīk
خندق=کندک kandak
قرابه=کَراوه karāveh
قاطر=خَرَتَرَ xara-tara
قبا = کَپاه kapāh
قفیز=کَفیز kafiz
شهر قومس=کومیس kūmis
شهر قم=کمب komb
قند،کند=خَندَ xanda
قاف=کاف kāf
نقره=ناکرتِ nākrtē
قارن پسر کاوه آهنگر=کارن Kārēn
زنبق=چمبک čambak
قز و قزاغند=کز و کژاکند
جوالق=جوال،گوال
چاقو=چاکو
زنق=زنخ
قهرمان=کهرمان
دهقان=دهگان
ورزقان=ورزگان
روستاق4روستاگ ( روستا )
دهخوارقان = دهخوارگان
خانقاه=خانگاه
و...
همچنین واژ :
همانگونه که گفتیم یکی از پرکاربردترین و ریشه دارترین واژهای زبان های ایرانی باستان بوده که در خیلی از واژگان امروزی بجا مانده است:
#اوستایی/فارسی نو
۱- اوستایی:دَغَ/فارسی نو:داغ
۲- درَاُغَ/ دروغ
۳- رَاُغنَ/روغن
۴- وَزَغَ/وزغ
۵- مِرِغَ/ مُرغ
۶- مُغو/ مُغ
۷- مَئِغَ/میغ (ابر)
۸- مَغَ/مغاک (گودال)
۹- بَغَ / بَغ (خدا)
۱۰- مَرِغا/ مَرْغ (چمنزار ، مرغزار)
۱۱- تَئِغَ / تیغ
و...
همچنین:
واژ یکی از حرفهای کهن و ویژه زبان های #ترکی است و در ترکی ارانی واژگان ق‌دار دو دسته اند : واژگان اصیل ترکی که قِ آنها خوانده میشود و واژگان دخیل در ترکی که قِ آنها گ میشود.
در ترکی استانبولی هم تمام واژگان ق دار به ک در می آید.
مانند دقت=دیککت
دقیقه=دکیکه
هرچند آنها هم ندارند و را میخوانند
مانند خانه=حانه
کتابخانه=کوتوپ_حانه
خانم=حانم
Https://telegram.me

@IranArianaShahnameh

https://www.instagram.com/p/BYaEAkWFfQyJ19EW2ob6n2JCxX85dUm2zqoM0g0/