پیرنگ | Peyrang

#میم_تاکاباد
Канал
Логотип телеграм канала پیرنگ | Peyrang
@peyrang_dastanПродвигать
2,37 тыс.
подписчиков
123
фото
37
видео
1,07 тыс.
ссылок
گروه ادبی پیرنگ بدون هر نوع وابستگی، به مقوله‌ی ادبیات با محوریت ادبیات داستانی می‌پردازد. https://t.center/peyrang_dastan آدرس سايت: http://peyrang.org/ Email: [email protected]
.

#یادداشت بر مجموعه داستان «میمِ تاکآباد»؛ نغمه کرم‌نژاد

نویسنده یادداشت: آزاده اشرفی


«میمِ تاکآباد» مجموعه‌داستانی است که باید گفت نویسنده، خواننده را محترم شمرده. سواد خواننده را دست‌کم نگرفته و چنان باسلیقه قلم زده که سخت بشود (یا شاید اصلا نشود) ایرادی بر داستان‌ها وارد کرد. از آن کتاب‌ها که وقتی تمامش می‌کنی، می‌دانی چیزی به تو و دنیای تو و عالم ادبیات اضافه شده که حاصلش به قبل و بعد این کتاب تقسیم می‌شود.

متن کامل این یادداشت، در سایت پیرنگ از طریق لینک زیر در دسترس است:
https://www.peyrang.org/1667/

#نغمه_کرم_نژاد
#میم_تاکاباد
#نشر_آگه


@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
.
#نقد_و_بررسی_کتاب

جلسه‌ی نقد و بررسی مجموعه‌داستان «میمِ تاکآباد» اثر نغمه کرم‌نژاد با حضور محمد کشاورز، طیبه گوهری و ابوتراب خسروی در کتابسرای کهور شیراز برگزار شد.

«این‌جنگی‌ست میانِ دو روایت.»

محمد کشاورز: «یکی از مشخصه‌های آثار کرم‌نژاد در این مجموعه کارکردِ لحن در داستان‌هاست. هر داستان لحن و صدای مختص خودش را دارد. ایجاد لحن‌های متفاوت داستان را اعتلا می‌دهد. در هر داستان با چیدمان صداها و کلمه‌ها، جهانِ همان داستان را می‌سازد که نشان از توانایی نویسنده دارد.

مشخصه‌ی دیگر این مجموعه این‌ست که داستان‌ها، مختص به یک صدای زنانه نیستند. گاهی می‌بینیم که داستان نویسندگان زن محدود به اتفاقات خانوادگی می‌شود. در این مجموعه کرم‌نژاد این سد را شکسته است. چه به لحاظ لحن و چه فضا. مثل داستان «صلح در وقتِ اضافه» که فضای جنگی دارد. این جسارت و شجاعت نویسنده است که از مرزها و خط قرمزها عبور کند. یا مثلن در داستان «سندل‌سیاه» که لحن لمپنی و مردانه دارد و اتفاقا این لحن در داستان جا افتاده و توانسته آن فضایی که معمولن ما در ادبیات نویسنده‌های زن می‌بینیم را تغییر دهد و تفاوتی ایجاد کند.
ویژگیِ دیگر این مجموعه، مردستیز نبودن داستان‌هاست. یک لحن مردستیزانه‌ای در ادبیات خانم‌ها باب شده، که سببیتی هم ندارد. اما نویسنده‌ی «میمِ تاکآباد» کارِ خودش را فراتر از این می‌داند و اصلن ادبیاتش مردستیز نیست. به نظر می‌آید نویسنده خیلی خوب توانسته این فضا را پشت سر بگذارد. فضایی که گاهی از سمت برخی نویسنده‌ها ایجاد می‌شود تا متن، فیمنیسم ادبی جلوه کند. کرم‌نژاد این مفهوم را کنار زده و به مفهوم عام انسانی توجه کرده و نه جنسیت.»

متن کامل این گزارش در سایت پیرنگ از طریق لینک زیر در دسترس است:

https://www.peyrang.org/1633/

#داستان_کوتاه
#میم_تاکاباد
#نغمه_کرم_نژاد
#محمد_کشاورز
#طیبه_گوهری
#ابوتراب_خسروی

@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
Forwarded from پیرنگ | Peyrang
.
#معرفی_کتاب

احضار سطرهایی از زهدان یک رؤیا
معرفی کتاب «میمِ تاکآباد»؛ نغمه کرم‌نژاد

نویسنده: #حدیث_خیرآبادی


«و حالا این تلخکامی که من هیچ‌وقت نمی‌توانم مطمئن شوم، تنها واقعیت امروز من است.»

«
میمِ تاکآباد» نخستین اثر نغمه کرم‌نژاد است که در اسفندماه ۱۴۰۰ توسط نشر آگه منتشر شد. مجموعه‌داستانی دربرگیرنده‌ی ۱۲ داستان کوتاه که بین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ نوشته شده‌اند.

طبق آنچه در پشت جلد کتاب آمده: «هر داستان بار راز و سرّی پنهان را بر دوش می‌کشد، هم در ساختار و هم معنا. هر قصه به شکلی در این پیشگاه تاریک روشنای انتظار به تماشا نشسته است، در انتظار و به تماشای معجزه که هنوز هم می‌تواند بشود.»

نویسنده برای ساختن این رازوارگی و انتظار، به فراخور اقتضائات هر داستان از شیوه‌های گوناگونی بهره برده است؛ شکل‌گیری داستان‌ حول یک فرد غایب یا شیئی گم‌شده‌ و خیال‌انگیز، توصیف و فضاسازی، به بازی گرفتن حواس پنج‌گانه، خلق و پی‌جویی معما، چندلایه بودن، پیچیدگی در ساختار و... از جمله شگردهای مورد استفاده توسط نویسنده است که همگی در خدمت خلق راز وُ رمز، و پرسه زدن، سرک‌کشی و مکاشفه حول آن رازها قرار گرفته‌اند و هر داستان را در طول، عرض و عمق پیش می‌برند.

با همین نگاه، می‌توان به معرفی مختصر هریک از داستان‌های مجموعه‌داستان «میمِ تاکآباد» پرداخت.


متن کامل این معرفی، در سایت پیرنگ از طریق لینک زیر در دسترس است:
https://www.peyrang.org/1354/


#نغمه_کرم_نژاد
#میم_تاکاباد
#نشر_آگه


@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
.
#معرفی_کتاب

احضار سطرهایی از زهدان یک رؤیا
معرفی کتاب «میمِ تاکآباد»؛ نغمه کرم‌نژاد

نویسنده: #حدیث_خیرآبادی


«و حالا این تلخکامی که من هیچ‌وقت نمی‌توانم مطمئن شوم، تنها واقعیت امروز من است.»

«
میمِ تاکآباد» نخستین اثر نغمه کرم‌نژاد است که در اسفندماه ۱۴۰۰ توسط نشر آگه منتشر شد. مجموعه‌داستانی دربرگیرنده‌ی ۱۲ داستان کوتاه که بین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ نوشته شده‌اند.

طبق آنچه در پشت جلد کتاب آمده: «هر داستان بار راز و سرّی پنهان را بر دوش می‌کشد، هم در ساختار و هم معنا. هر قصه به شکلی در این پیشگاه تاریک روشنای انتظار به تماشا نشسته است، در انتظار و به تماشای معجزه که هنوز هم می‌تواند بشود.»

نویسنده برای ساختن این رازوارگی و انتظار، به فراخور اقتضائات هر داستان از شیوه‌های گوناگونی بهره برده است؛ شکل‌گیری داستان‌ حول یک فرد غایب یا شیئی گم‌شده‌ و خیال‌انگیز، توصیف و فضاسازی، به بازی گرفتن حواس پنج‌گانه، خلق و پی‌جویی معما، چندلایه بودن، پیچیدگی در ساختار و... از جمله شگردهای مورد استفاده توسط نویسنده است که همگی در خدمت خلق راز وُ رمز، و پرسه زدن، سرک‌کشی و مکاشفه حول آن رازها قرار گرفته‌اند و هر داستان را در طول، عرض و عمق پیش می‌برند.

با همین نگاه، می‌توان به معرفی مختصر هریک از داستان‌های مجموعه‌داستان «میمِ تاکآباد» پرداخت.


متن کامل این معرفی، در سایت پیرنگ از طریق لینک زیر در دسترس است:
https://www.peyrang.org/1354/


#نغمه_کرم_نژاد
#میم_تاکاباد
#نشر_آگه


@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
‍ .
#خبر

مجموعه‌‌داستان «میمِ تاکآباد» نوشته‌ی نغمه کرم‌نژاد، از اعضای تحریریه‌ی پیرنگ در نمایشگاه بین‌المللی کتابِ تهران.

این مجموعه که شامل ۱۲ داستان است، توسط نشر آگه در اسفند ۱۴۰۰ منتشر شده است.

لینک خرید کتاب میمِ تاکآباد

بریده‌ای از داستانِ «وقت خوابِ معجزه»:
پرسیدم: «چرا چیزهایی که ازشون استفاده نمی‌کنی رو نگه می‌داری؟» جعبه‌ی توی دستت را فشردی به بدنت. لابد اصرار کرده بودم که گفتی: «برای این‌که یادم بمونه چقدر زندگی کردم.» بعد جعبه را گذاشتی زمین و به دست‌هات نگاه کردی.


#نغمه_کرم_نژاد
#میم_تاکاباد
#نشر_آگه
#داستان_کوتاه

@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
.
#خبر

اولین مجموعه‌داستان، نغمه کرم‌نژاد، از اعضای تحریریه‌ی پیرنگ، توسط نشر آگه منتشر شد.

مجموعه‌‌داستان «میمِ تاکآباد» شامل ۱۲ داستان است که هر کدام بارِ راز و سری پنهان را بر دوش می‌کشند. هم در ساختار و هم معنا. هر قصه به شکلی در این پیشگاهِ تاریک روشنایِ انتظار به تماشا نشسته‌ است. در انتظار و به تماشای معجزه که هنوز هم می‌تواند بشود.
برخی از این داستان‌ها جوایز ادبی کسب کرده‌اند. همچون داستانِ «صلح در وقتِ اضافه» که رتبه‌ی دوم جایزه‌ی بهرام صادقی را از آن خود کرد. و برخی هم در نشریات ادبی منتشر شده‌اند.

بریده‌ای از داستان «مهرِ ماه»، یکی از داستان‌های مجموعه:

«قیطریه را قبل‌ترها رفته بودی. می‌دانم. خودت هم یادت می‌آید. وقتی پسته صدایت می‌کردند. خانه آن‌قدر بزرگ بود که فکر کرده بودی شاه دعوتت کرده. اما شاه چند سالی می‌شد که نبود. آخرِ شب، آقا میرک زیرِ آن سقف‌ بلند که جوری سینه ستبر کرده بود روی ستون‌های قطور و محکم، که انگار هیچ موشک‌بارانی نمی‌لرزاندشان، آخرین پیکش را خورد و بعد دهان باز کرد به پسته گفتن و پسته! تو خودت را مزه کرده بودی توی بغلِ آقا میرک. بعد که تلخی از حلق آقا به شوری لب‌هاش رسیده بود، پرسیدی: «آقا میرک شما چیزی از گوهر شب‌چراغ شنیدی؟ دیدیش اصلاً تا حالا؟ نگاهت به نگاهش افتاده؟» آقا سینه صاف کرده بود. دستش را دور کمرت محکم‌تر کرده و گفته بود «بله که دیده. یک ‌آن چشمش افتاده به نگاهِ فروزانِ گوهر و تا خواسته لب بر لبش بگذارد گوهر گریخته و آقا از خواب بیدار شده»، بعد قاه‌قاه خندید. تو را غلتانده بود روی تشک، که کوسن‌های بنفش داشته با گل‌های درشتِ قرمز. و تو با این‌که از نازت کم شده نگذاشتی آقا بفهمد. یک شب برای به حرف آوردن مردها کم است.»

لینک خرید:
https://www.30book.com/book/130473/

#نغمه_کرم_نژاد
#میم_تاکاباد
#نشر_آگه
#داستان_کوتاه