همه با همیم " روح الله جمعه ای"

محرم غریب
امسال محرم حال و هوای دیگری دارد، هر روز آن به واقع غروب عاشورا و تنگناهای غربت است. هر ساله به عشق اهل بیت علیهم السلام و سید و سالار شهیدان حضرت #اباعبدالله_الحسین (ع) جامه سیاه بر تن خود و شهر می کردیم و سینه زنان و مویه کنان در محافل سوگواری #سیدالشهدا به خونخواهی #ثارالله مویه سر می دادیم، در مساجد و تکایا و حسینیه ها نذر شهادتِ فی سبیل الله نموده و دستجات #عزاداری به پا کرده و پشت یزیدیان زمان را به لرزه می انداختیم.
همه ساله، #تاسوعا و #عاشورا هنگامه دلدادگی هایِ عاشقانه برای غریبانه هایِ خلقت بود و سرزمین هایمان شور و هنگامه #کربلا سر می داد و غریو غربت آزادگی و آزادگانِ سپهر گیتی را به لرزه می انداخت، در سوگ آزادی و جوانمردی و رستگاری در کنج محفل عزای حضرت دوست و جانِ عاشقان سر بر زانو گذاشته و بر حال زار خود می گریستیم و اشکهایمان را توشه بهترین سفر زندگیمان می کردیم تا در پناه شفاعت مادر اهل بیت (ع) سرمست انتظار ابدی لقاءالله شویم.
از روز #عرفه داستان غربت #حسین(ع) را با یکدیگر زمزمه می کردیم تا اوج غریبی را در ثانیه های محرم و صفر درک کنیم و عشق را معنا کنیم...
اما گویی امسال غریبانه ترین محرم را باید درک کنیم، شیوع ویروس منحوس کرونا که مظهر آلودگی و پلیدی و بیماری است باعث شده است تا از نعمت و برکت عزاداری های سنتی و روحبخش و جان افزای حضرت #امام_حسین(ع) محروم شویم و گوش جان به فرمایش مولای عاشقان حسین ابن علی(ع) بدهیم که " بادِروا بِصِحَّةِ الأجسامِ في مُدَّةِ الأعمارِ؛در مدّت عمر، در حفظ سلامت تن بكوشيد". هر چند جان و مال و هستی ما فدای اهل بیت علیهم السلام و سالار شهیدان است اما پیش ترین و لذت بخش برترین جانبازی آن است که با اطاعت و تبعیت از فرامین و دستورات آن گوهرانِ بی نظیر جهان هستی به سر شود.
امسال #محرم_غریب را غریبانه اما باشکوه و عظمت خاص برگزار و هر خانه را حسینیه می کنیم و پرجلوه تر از همیشه با رعایت دستورالعمل های بهداشتی که مصداق #حق_الناس است #محرم و #صفر را زنده تراز همیشه نگاه خواهیم داشت.
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

"الان انکسر ظهری و قلت حیلتی"
در عاشورا شاهد جلوه های خاص و زیبایی از عشق ورزی های حقیقی در نظام خلقت هستیم که در قالب رابطه عاشقانه یاران #امام_حسین(ع) به ویژه حضرت #اباالفضل_العباس(ع) با انسان کامل زمان خویش نمایان شده است. عشق در ادبیات مدرنیته ذهنی که ریشه در آثار و کلام انسان جویای حقیقت است به درجات و مراتب مختلف عیان شده اما هیچکدام بر عیار فطرت انسان مورد سنجه قرار نگرفته است مگر آنکه در مسیر تعالی و تکامل قرار گرفته باشد. عشق یعنی رهایی و آزادی از غیریت معشوق، عشق همان لا اله الا الله است و معشوقی که در صراط مستقیم عشق بازی با خدا قرار گیرد به رستگاری و نجات دست می یابد، عاشق، غیر معشوق درک نمی کند و یگانه بین است، لازمه عاشقی جرات و شجاعت است و این عناصر در عاشورا به خوبی ثبت تاریخ شده است. یاران امام حسین چشمان خود را به غیر از #اباعبدالله (ع) به عنوان مصباح الهدی بسته اند تا بنا به وعده الهی به رستگاری برسند. حضرت #قمر_بنی_هاشم یگانه عاشقی است که به واسطه بصیرت عقلانی و عاطفی، باب العشق انسانیت قرار گرفت او با گذشتن از همه آنچه که داشت و در حسرت آنچه که نداشت تا به پای معشوق بریزد سکاندار سفینه النجاه شد. حضرت قمر منیر بنی هاشم به شیوایی و با نهایت بلاغت و فصاحت ذوب در مولا و ولی زمان خویش شد و به گوشه اشاره مولایش گام بر می داشت نه گامی جلوتر از امام زمانش برداشت و نه دَمی عقب تر از ولی خود قرار گرفت و در اوج اخلاص و ادب در کربلا به وضوح تا امروز در قامت #باب_العشق، ملجا و تسکین بخش آلام و برآورده کننده حاجات شده است. حضرت #باب_الحوائج به پرچمدار تلاقی منطق و عشق به جلوه ای از عقلانیت فطری انسان تبدیل شده است که راه آزادی از قیود و حصارهای عالم فانی و گذرا فقط در تنظیم افق معرفت انسانی در ابر معشوق خلقت یعنی خداوند بارتیعالی است ، حضرت اباالفضل العباس(ع) الگوی وارستگان و آزادگان جهان و یگانه عاشقی شد که معشوق در فراقش گریست و فرمود: "الان انکسر ظهری و قلت حیلتی ".
https://www.instagram.com/p/B2MXZGmHeSV/?igshid=1qwvkykc57blz

هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة
در مکتب #سید_الشهدا(ع) هر حصنی جز "لا اله الا الله" ذلت و فرومایگی در برابر طواغیت و بازتولید سلطنت فراعنه و مایه ننگ و خسران بشریت می باشد. #نظام_سلطه_اموی برپایه تقویت خلافتی شکل گرفته بود که محور اصلی آن خلافت برای حفظ خلافت و سلطنت برای توجیه سلطنت و نهایتا حکومت بر جان و مال مردم به منظور بهره بردن از منافع حداکثری در دنیا بود و در این منطق تلاش و همت برای رشد و ارتقای #مکارم_اخلاقی انسان و ایجاد زمینه های تعالی بشر جایی نداشت. کسب منافع حداکثری از طریق ترفندهای آلوده به #اغوا و #شبهه و #تردید اساس مداومت نظام سطه اموی بود. #ذلت در این نظام مایه مباهات و افتخار بود. نمونه بارز کارگزار برجسته در نظام سلطه اموی، عمروعاص بود که در جنگ صفین نهایت ذلت یک انسان را در برهنگی به نمایش گذاشت و معاویه این ذلت را اوج سیاست ورزی عمروعاص دانست. به واقع ذلت در جامعه اسلامی از جنگ #صفین آغاز شد و آنجا که خلافت تخصیص یافته در ولایت و امامت با رخوت و سستی مسلمین و رخت بربستن ایمان و اعتقاد به توحید و معاد از میان مسلمین به دارلخلافه مجلل خضرا در شام راه یافت و ولایت از خلافت جدا شد، ذلت در جامعه اسلامی مجددا راه یافت و نظام #جاهلیت_مدرن شکل گرفت.تشکیک و ایجاد شبهه و تردید در مسلمات و اصول دین در قالب تامین و تضمین حقوق مسلمانان از وجوه دیگر ذلت اموی بود، همان ذلتی که امروزه در نظام سلطه با شعارهای فریبنده منشور ملل و دفاع از #حقوق_بشر مشاهده می شود. حضرت #اباعبدالله_الحسین(ع) شاهد بود که #معاویه ابن ابی سفیان در سالهای آخر عمر خود شهر به شهر می رفت تا به هر طریقی ولو تطمیع و تهدید برای تداوم #سلطنت_اموی در بیعت با #یزید نظر مسلمانان را در قالب رعایت حقوق آنها کسب نماید، به واقع معاویه جزو نخستین امرای جهان اسلام بود که به #دمکراسی و حقوق بشر به شیوه نظام اهریمنی اعتقاد داشت و به همین جهت با تغییر و تدلیس حقایق دینی به دنبال انحراف عمیق در دین اسلام بود. از همین جهت امام حسین(ع) برای جلوگیری از خطر انحراف بزرگ تحریف دین اسلام و اصلاح دین جدش حضرت نبی اکرم(ص) با مدیریت ستودنی و حیرت انگیزی مقطع پنج ماهه هجرت از مدینه به مکه و از منا به کربلا را گرانیگاه احیای اسلام قرار داد و سازش با هرگونه طاغوت را ذلت دانستند. سید الشهدا(ع) با خلق حماسه عاشورا #صراط_مستقیم رستگاری را احیا کردند و بینش و بصیرت بی نظیر حضرت امام حسین(ع) که از کرامات الهی به برگزیدگانش می باشد اجازه نداد تا ذلت پیشگان، نظام سلطه اهریمنی را #نظام_تک_قطبی جهان قرار دهند.
https://www.instagram.com/p/B2JL5mAnwIz/?igshid=479xvlqmmgl7

خانواده توحیدی در کربلا
امیری حسین و نعم الامیر
سرور فواد البشیر النذیر
کربلا تجلی تمامی صحنه های عاشقانه تاریخ است، یاران امام حسین هر چند اندک و کم تعداد بودند اما هرکدام بخش قابل توجهی از بشریت را نمایندگی می کردند تا کربلا به عینی تجسم یک جامعه توحیدی کامل تبدیل شود. یکی از جلوه های این تابلوی بی بدیل آفرینش، تجلی زیبای بنیان و نظام خانواده بر اساس توحید می باشد، واقعه شهادت #عمرو_بن_جناده انصاری بیانگر عمق بصیرت وبینش خانواده ای است که شالوده اش در عقلانیت آمیخته با احساس و عاطفه شکل گرفته است. درکربلا #جناده_بن_حرث پدر عمرو بن جناده به شهادت می رسد و جناده نوجوان به تشویق مادرش از امام حسین اذن جهاد می خواهد اما #سید_الشهدا(ع) به دو دلیل صغر سن و داغدیده بودن مادر در شهادت همسرش، درخواست این نوجوان را نمی پذیرد و عمرو با اندوه فراوان مادر را واسطه قرار می دهد تا از #اباعبدالله الحسین(ع) اذن جهاد بگیرد ونهایتا با اذن حجت زمان این نوجوان با رجز " امیری حسین..." به شهادت می رسد. لشگر بنی امیه سر بریده عمرو را به خیمه امام حسین پرتاب می کند اما مادر عمرو، سر بریده شده را به سمت امویان پرتاب می کند که بهترین هدیه به خدا را بازپس نخواهد گرفت. #خانواده جناده بن حرث الگوی واقعی یک #خانواده_توحیدی است که مبنای خود را بر شکوفایی عرصه های مختلف تربیتی و نهایتا تعالی و رشد قرار داده است.بنا به منطق اموی و دنیامدار خانواده بر مبنای نیاز حیوانی بشر برای نیل به غرایز و نیازهای دنیوی شکل می گیرد،علاوه بر مناسبات غریزی میان زن و شوهر، فرزندان نیز کاربردی ابزاری دارند که برای اهداف منفعت طلبانه به عنوان کالاهایی برای عرضه تمایلات منفعت طلبانه یا فخرفروشی تلقی می شوند.اما در منطق توحیدی خانواده اساس آرامش دنیوی برای کسب معارف توحیدی و توشه سازی آخرت می باشد. در جامعه توحیدی،خانواده اساسی ترین نهاد تربیت بر مدار تزکیه و تقوی است. طبق آیات الهی، والدین به عنوان ارکان تشکیل دهنده و مقوم خانواده، الگوهای آرامش بخش و سکینه دهنده خانواده به شمار می روند" وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْکُنَ إِلَيْها " و خانواده فرصتی می شود تا فرزندان به عنوان آیندگان به شناخت عمیق عظمت خلقت و #آرامش_توحیدی دست یابند و در کنار بهره جستن از لذائذ دنیوی به معاد نیز ایمان داشته باشند.در چنین خانواده هایی فرزندانی تربیت می شوند که در نوجوانی با عقلانیت محض در هنگامه خون و آتش با یورش به دشمن چنین می سراید:
امیر من حسین است
و او چه خوب امیری است
او فخر پیامبر بشیر و نذیر است...
https://www.instagram.com/p/B2GwFqwH2Uv/?igshid=1pr18nq4p1rvu

حیات #امام_حسین (ع) به ویژه پس از مرگ معاویه ابن ابی سفیان جلوه های کوچکی از احیای دین مبین اسلام و سنت نبوی بود و به واقع حضرت #سید_الشهدا (ع) در حدود پنج ماه آخر عمر بابرکتش صحنه هایی از هجرت، تعهد به عهد و پیمان، برخورد با عهد شکنی، تبیین حقیقت فرایض در نماز و حج، صلابت در مذاکره، تفسیر عینی و ملموس آیات قرآن کریم و... به تصویر کشید تا انحرافی عظیمی که در نیم قرن پس از رحلت حضرت رسول اکرم در جهان اسلام اتفاق افتاده بود برملا و دین را از پیرایه های اموی بزداید. حضرت #اباعبدالله (ع) پیش از حرکت به کوفه و به درخواست عافیت طلبانی که از وی می خواستند تا با یزید بیعت نماید با قرائت آیه چهل و یک سوره یونس " لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ" عافیت طلبان شیفته قدرت را به استناد فرموده خداوند در سوره کافرون خطاب به نبی مکرم اسلام که " لَكُمْ دِينُكُمْ وَ لِيَ دِينِ " به کفار و مشرکان تشبیه فرمود. از نظر امام حسین (ع) هرگونه سازش و همراهی با طاغوت به معنای شرک و کفر در برابر خداوند متعال است. سید الشهدا (ع) نه به واسطه شرب خمر و بدکرداری یزید از بیعت با پسر معاویه سر باز زد بلکه اساس و بنیان عدم بیعت با یزید بن معاویه به خطر بازتولید سنت سلاطین و #طواغیت و #موروثی کردن خلافت مسلمین بدون توجه به تعهدات و پیمان با امام حسن مجتبی (ع) بود. سید الشهدا (ع) به خوبی واقف بود که چنانچه با یزید بیعت کند، آنچه از پوسته دین اسلام نیز باقی ماند بود در احیای طاغوت و سلسله های #پادشاهی از میان خواهد رفت. حضرت ابا عبدالله(ع) توارث در خلافت را همان کفر و شرکی توصیف کرد که کفار مکه در تفاخر به نیاکان و پدرانشان پیامبر اسلام (ص) را خارج از آیین بزرگانشان می دانستند.
https://www.instagram.com/p/B1-9lr_niG4/?igshid=jg8guplaqg14

#امام_حسین (ع) ظهر روز عاشورا و در هنگام نبرد حق و باطل بدون توجه به هیاهوی بدسیرتان تاریخ به همراهی بازماندگان به اقامه #نماز ظهر پرداختند. دال اساسی و بنیادین این اقدام حضرت اباعبدالله صرفا بیان اهمیت نماز اول وقت نبود، چراکه اقامه نماز از بدیهیات آل رسول الله(ص) می باشد. امام حسین(ع) با اقامه نماز خط افتراقی کشید میان نماز متعبدانه و اعمال و فرایضی که با نیت خالصانه و صرفا برای رضای معبود اقامه می شود با #نماز_کاسبکارانه و اعمال و مناسکی که به عادات روزمره تبدیل شده و کالایی شده اند برای خرید و فروش در بازار مکاره تقدس مآبی. پس از رحلت نبی مکرم اسلام(ص) و با قدرت گرفتن بنی امیه بر مقدرات مسلمین، آنچه از #اسلام به تصویر کشیده شد آیینی همراه با کالاهایی برای عرضه و خودنمایی بود. نماز و حج و روزه و جهاد و... به اشیایی و اجناسی تبدیل شده بودند که روح و جسم انسان اموی در تزویر آن غوطه ور بود و آنچنان غرق در آیین ها و ظواهر و بروندادهای خرافی به نام دین بودند که ماهیت و اصالت دین فراموش شده بود. حضرت سید الشهدا(ع) در مراسم حج سال شصت و یک هجری قمری با نیمه تمام گذاشت مناسک حج تفاوت میان حج صامت و حج ناطق را به رخ احرام پوشان غفلت زده دَوَران حولِ کعبه کشید. اما آنچنان روح خفته غفلت زدگان در نسیان و چرب و شیرین زمانه بود که عترت پیامبر در روز عاشورا کمتر از دویست ماموم از خیل عظیم حاجیان آن موسم را به همراه داشت. حضرت #اباعبدالله (ع) ظهر عاشورا مرز سرخ میان #فریضه_حقیقی با #فریضه_اموی شد، اما روح های به اسارت کشیده شده قدرت درک این تمایز را نداشت. امروز نیز شاهد اعمال فرایضی هستیم که به تاسی از لشگر خفته و غفلت زده بنی امیه در عاشورا، هیچ نشانی از خلقیات و روحیات و مکارم اخلاقی انسان معبود و عاشق ندارد، کالاهایی که مصرف آنها در دارالعباده های محصور در میان زرق و برق و تجملات با رتبه بندی های فاخر دنیوی رایج است و طهارت و زاویه دقیق قبله و ... بر حق الناس برتری پیدا کرده است. غافل از آنکه مناسک دین مبین اسلام در اسارت پیشانی های پینه بسته و زبان های گرفتار و فرومانده در تلفظ عبارات کلام وحی نیست، بلکه درفهم و درک صحیح روح و بطن دین اسلام و تمسک به قرآن کریم و سنت اصیل و راستین اهل بیت اطهر می باشد که عاری ازغلو و اغراق و خرافات و پیرایه های منفعت طلبانه است.یکی از درس های عاشورای حسینی این است که تا زمانیکه در بازار مکاره دین فروشان، نماز و حج و خمس و... در کنار سایر اشیا به حراج گذاشته شود نمی توان مدعی انتظار واقعی ظهور امام زمان(عج) و کسب رضایت حق تعالی را داشت.
https://www.instagram.com/p/B18lkXvHyMC/?igshid=1k5qv2cvxgsij

حوادث #محرم و صفر به ویژه واقعه عاشورای حامل و ناقل نکات و عبرت های بسیاری برای تاریخ بشریت است و حتی می توان گفت اقدام حضرت #اباعبدالله_الحسین (ع) نقطه عطفی در مسیر تکامل خلقت و تعالی بشریت می باشد. گذشته از جنبه های احساسی و آیینی که در چند قرن اخیر به طور تصاعدی فزونی یافته و تا حدودی این حواشی تاثیرگذار و برانگیزنده عواطف انسانی، بر اصل و مبنای حقایق انسان ساز زندگی #امام_حسین (ع) غلبه کرده است اما زدودن غبار آیین های متعدد و متفاوت و حتی برخی فتنه های انحرافی می تواند چهره حقیقی نهضت احیاکننده دین اسلام را آشکار سازد. دوره حیات حضرت امام حسین(ع) مشحون از مقاطع مختلفی است که امکان دارد در زندگی یک انسان و مسلمان و مومن اتفاق افتد، اما وجه تمایز این حیات مقدس و پیمودن صراط مستقیم آن امام نسبت به سایر انسان ها، تبعیت مدبرانه و خردورزانه از امام زمان و ولایت پذیری محض آن امام همام می باشد که باید بزرگترین درس و الگو پیروان واقعی آن امام قرار گیرد. حیات امام حسین(ع) تفسیر ملموس و عینی نخستین پیام دعوت حضرت رسول اکرم(ص) و به تعبیری خلاصه نبوت نبی مکرم اسلام که ختم رسالت می باشد که در آغاز نبوت فرمودند:" قولوا لا إله إلا الله، تفلحوا". امام حسین(ع) با نفی هر جایگاه و مقامی، رستگاری و آزادگی و حریت خود را در تعبد در برابر پروردگار بی همتا در ملازمت با ولی و امام زمان خویش در مواجهه با تمامی رخدادهای دوران پرتلاطم زندگی خویش به تصویر کشید. حضرت اباعبدالله الحسین(ع) تجسم عینی لا اله الا الله بود و با تحمل مشقات طاقت فرای دنیوی با هیچ الهه ای جز خداوند متعال پیوند بندگی نبست و در طول حیات مبارک خویش چه در همراهی با سکوت 25 ساله امام زمان خویش و چه در صلح با بنی امیه پایه گذاران انحراف و فتنه در دین از سوی امام زمان خویش و چه در ارجحیت مناسک بر روح دین در نیمه تمام گذاشتن فریضه حج تمتع و نهایتا در وقایع روز #عاشورا رستگاری خویش را سرمشق آزادگان جهان قرار داد.
حضرت زینب(سلام الله علیها) پس از واقعه عاشورا با تبیین ابعاد مختلف تعبد امام حسین(ع) در مقابل پروردگار با فراست و آینده نگری اجازه نداد تا سید الشهدا در واقعه عاشورا محصور بماند و با آیین های فراگیر امروزی صرفا در وقایع طبیعی و معمول یک حادثه جنگ با دشمن مدفون شود و این رسالت زینب گونه باید همواره در تاریخ تکرار شود و تجلی #ثارالله در طول تاریخ زنده بماند تا در سایه بیرق #یا_لثارات_الحسین که بر دستان #ابا_صالح_المهدی (عج) به اهتزاز درخواهد آمد، #جامعه_توحیدی بدون هیچ آثاری از باطل که وعده الهی است تحقق یابد.
https://www.instagram.com/p/B13oOpZnuiL/?igshid=ep6yylr0fnpa