همه با همیم " روح الله جمعه ای"

هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة
در مکتب #سید_الشهدا(ع) هر حصنی جز "لا اله الا الله" ذلت و فرومایگی در برابر طواغیت و بازتولید سلطنت فراعنه و مایه ننگ و خسران بشریت می باشد. #نظام_سلطه_اموی برپایه تقویت خلافتی شکل گرفته بود که محور اصلی آن خلافت برای حفظ خلافت و سلطنت برای توجیه سلطنت و نهایتا حکومت بر جان و مال مردم به منظور بهره بردن از منافع حداکثری در دنیا بود و در این منطق تلاش و همت برای رشد و ارتقای #مکارم_اخلاقی انسان و ایجاد زمینه های تعالی بشر جایی نداشت. کسب منافع حداکثری از طریق ترفندهای آلوده به #اغوا و #شبهه و #تردید اساس مداومت نظام سطه اموی بود. #ذلت در این نظام مایه مباهات و افتخار بود. نمونه بارز کارگزار برجسته در نظام سلطه اموی، عمروعاص بود که در جنگ صفین نهایت ذلت یک انسان را در برهنگی به نمایش گذاشت و معاویه این ذلت را اوج سیاست ورزی عمروعاص دانست. به واقع ذلت در جامعه اسلامی از جنگ #صفین آغاز شد و آنجا که خلافت تخصیص یافته در ولایت و امامت با رخوت و سستی مسلمین و رخت بربستن ایمان و اعتقاد به توحید و معاد از میان مسلمین به دارلخلافه مجلل خضرا در شام راه یافت و ولایت از خلافت جدا شد، ذلت در جامعه اسلامی مجددا راه یافت و نظام #جاهلیت_مدرن شکل گرفت.تشکیک و ایجاد شبهه و تردید در مسلمات و اصول دین در قالب تامین و تضمین حقوق مسلمانان از وجوه دیگر ذلت اموی بود، همان ذلتی که امروزه در نظام سلطه با شعارهای فریبنده منشور ملل و دفاع از #حقوق_بشر مشاهده می شود. حضرت #اباعبدالله_الحسین(ع) شاهد بود که #معاویه ابن ابی سفیان در سالهای آخر عمر خود شهر به شهر می رفت تا به هر طریقی ولو تطمیع و تهدید برای تداوم #سلطنت_اموی در بیعت با #یزید نظر مسلمانان را در قالب رعایت حقوق آنها کسب نماید، به واقع معاویه جزو نخستین امرای جهان اسلام بود که به #دمکراسی و حقوق بشر به شیوه نظام اهریمنی اعتقاد داشت و به همین جهت با تغییر و تدلیس حقایق دینی به دنبال انحراف عمیق در دین اسلام بود. از همین جهت امام حسین(ع) برای جلوگیری از خطر انحراف بزرگ تحریف دین اسلام و اصلاح دین جدش حضرت نبی اکرم(ص) با مدیریت ستودنی و حیرت انگیزی مقطع پنج ماهه هجرت از مدینه به مکه و از منا به کربلا را گرانیگاه احیای اسلام قرار داد و سازش با هرگونه طاغوت را ذلت دانستند. سید الشهدا(ع) با خلق حماسه عاشورا #صراط_مستقیم رستگاری را احیا کردند و بینش و بصیرت بی نظیر حضرت امام حسین(ع) که از کرامات الهی به برگزیدگانش می باشد اجازه نداد تا ذلت پیشگان، نظام سلطه اهریمنی را #نظام_تک_قطبی جهان قرار دهند.
https://www.instagram.com/p/B2JL5mAnwIz/?igshid=479xvlqmmgl7

خانواده توحیدی در کربلا
امیری حسین و نعم الامیر
سرور فواد البشیر النذیر
کربلا تجلی تمامی صحنه های عاشقانه تاریخ است، یاران امام حسین هر چند اندک و کم تعداد بودند اما هرکدام بخش قابل توجهی از بشریت را نمایندگی می کردند تا کربلا به عینی تجسم یک جامعه توحیدی کامل تبدیل شود. یکی از جلوه های این تابلوی بی بدیل آفرینش، تجلی زیبای بنیان و نظام خانواده بر اساس توحید می باشد، واقعه شهادت #عمرو_بن_جناده انصاری بیانگر عمق بصیرت وبینش خانواده ای است که شالوده اش در عقلانیت آمیخته با احساس و عاطفه شکل گرفته است. درکربلا #جناده_بن_حرث پدر عمرو بن جناده به شهادت می رسد و جناده نوجوان به تشویق مادرش از امام حسین اذن جهاد می خواهد اما #سید_الشهدا(ع) به دو دلیل صغر سن و داغدیده بودن مادر در شهادت همسرش، درخواست این نوجوان را نمی پذیرد و عمرو با اندوه فراوان مادر را واسطه قرار می دهد تا از #اباعبدالله الحسین(ع) اذن جهاد بگیرد ونهایتا با اذن حجت زمان این نوجوان با رجز " امیری حسین..." به شهادت می رسد. لشگر بنی امیه سر بریده عمرو را به خیمه امام حسین پرتاب می کند اما مادر عمرو، سر بریده شده را به سمت امویان پرتاب می کند که بهترین هدیه به خدا را بازپس نخواهد گرفت. #خانواده جناده بن حرث الگوی واقعی یک #خانواده_توحیدی است که مبنای خود را بر شکوفایی عرصه های مختلف تربیتی و نهایتا تعالی و رشد قرار داده است.بنا به منطق اموی و دنیامدار خانواده بر مبنای نیاز حیوانی بشر برای نیل به غرایز و نیازهای دنیوی شکل می گیرد،علاوه بر مناسبات غریزی میان زن و شوهر، فرزندان نیز کاربردی ابزاری دارند که برای اهداف منفعت طلبانه به عنوان کالاهایی برای عرضه تمایلات منفعت طلبانه یا فخرفروشی تلقی می شوند.اما در منطق توحیدی خانواده اساس آرامش دنیوی برای کسب معارف توحیدی و توشه سازی آخرت می باشد. در جامعه توحیدی،خانواده اساسی ترین نهاد تربیت بر مدار تزکیه و تقوی است. طبق آیات الهی، والدین به عنوان ارکان تشکیل دهنده و مقوم خانواده، الگوهای آرامش بخش و سکینه دهنده خانواده به شمار می روند" وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْکُنَ إِلَيْها " و خانواده فرصتی می شود تا فرزندان به عنوان آیندگان به شناخت عمیق عظمت خلقت و #آرامش_توحیدی دست یابند و در کنار بهره جستن از لذائذ دنیوی به معاد نیز ایمان داشته باشند.در چنین خانواده هایی فرزندانی تربیت می شوند که در نوجوانی با عقلانیت محض در هنگامه خون و آتش با یورش به دشمن چنین می سراید:
امیر من حسین است
و او چه خوب امیری است
او فخر پیامبر بشیر و نذیر است...
https://www.instagram.com/p/B2GwFqwH2Uv/?igshid=1pr18nq4p1rvu

«لَا أَفْلَحَ قَوْمٌ اشْتَرَوْا مَرْضَاةَ الْمَخْلُوقِ بِسَخَطِ الْخَالِق»
زمانیکه حضرت #امام_حسین (ع) به کربلا می رسد ابن زیاد در نامه ای از وی می خواهد با یزید بیعت کند، #سید_الشهدا (ع) که به دلیل عدم بیعت با یزید و تائید نکردن #سلطنت اموی مدینه و مکه را ترک کرده بود فرمودند"هرگز رستگار مباد گروهی که خشم خدا را به رضای مردم فروختند." پاسخ سیدالشهدا(ع) به فرستاده ابن زیاد حاوی آموزه ارزنده ای در قیل و قال مباحثی است که امروزه به عنوان فلسفه سیاسی مطرح می باشد. امام حسین (ع) به وضوح رضایت و خشم خداوند را شاقول و معیار سنجش سرنوشت انسان ها توصیف کردند و بااین فرمایش گوهر بار بر ضرورت تمکین مقبولیت خواست و مطالبات بشر در راستای رضایتمندی خداوند متعال تاکید داشتند. واقعیت آن است که امروزه تلاش #اومانیستها و #ماتریالیستها در #اثبات_گرایی ریشه در همان روش و سلوک طواغیتی دارد که کسب رضایت انسان را در برآورده کردن نیازهای مادی و جسمانی و غرایز حیوانی وی می دانند. #دمکراسی با مفهوم غلبه اراده و خواست اکثریت بر مقدرات جامعه بر مبنای #قراردادهای_اجتماعی مصداق واضح فرمایش حضرت سیدالشهداست که اگر مبنا جلب رضایت مردم از طریق نارضایتی و خشم و قهر خداوند متعال باشد، قطعا رستگاری و آرامش و آسایش نصیب آن جامعه نخواهد بود. چنانچه شاهدیم پس از واقعه عاشورا تا امروز تلاطمات فراوان فکری و اعتقادی و زیستی و روانی در جوامع انسانی به دلیل غفلت از حقیقت رضایتمندی خداوند هستیم. از همین جهت هیچ جامعه بشری در طول تاریخ تا به امروز نمی تواند مدعی ثبات و پایداری و امنیت همه جانبه باشد، چون خداباوری و ایمان به قدرت لایزال الهی از میان مردم رخت بربسته است و مظاهر شرک حتی در جامه و پوستین دین و مذهب، عُرفِ زیست بشری شده است خون سرخ سیدالشهدا (ع) نوید پایدار ی است که همواره بر طواغیتی که اساس حکومت خود را بر پایه تمنیات نفسانی و تبعیت از قدرت های دنیوی از قبیل ثروت و قدرت و شهوت ایجاد کرده اند غلبه دارد و همین باور رمز ماندگاری عاشورا و کربلا شده است، اما قطعا بر اساس بشارت الهی با ظهور منجی عالم بشریت حضرت #امام_مهدی(ع) شاهد حاکمیت صلح و صمیمت و نشاط بر اساس رضایتمندی خداوند متعال در سایه هدایت آن امام موعود خواهیم بود.
https://www.instagram.com/p/B2BpXMSH9eQ/?igshid=15nh87ntgd5pj

حیات #امام_حسین (ع) به ویژه پس از مرگ معاویه ابن ابی سفیان جلوه های کوچکی از احیای دین مبین اسلام و سنت نبوی بود و به واقع حضرت #سید_الشهدا (ع) در حدود پنج ماه آخر عمر بابرکتش صحنه هایی از هجرت، تعهد به عهد و پیمان، برخورد با عهد شکنی، تبیین حقیقت فرایض در نماز و حج، صلابت در مذاکره، تفسیر عینی و ملموس آیات قرآن کریم و... به تصویر کشید تا انحرافی عظیمی که در نیم قرن پس از رحلت حضرت رسول اکرم در جهان اسلام اتفاق افتاده بود برملا و دین را از پیرایه های اموی بزداید. حضرت #اباعبدالله (ع) پیش از حرکت به کوفه و به درخواست عافیت طلبانی که از وی می خواستند تا با یزید بیعت نماید با قرائت آیه چهل و یک سوره یونس " لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ" عافیت طلبان شیفته قدرت را به استناد فرموده خداوند در سوره کافرون خطاب به نبی مکرم اسلام که " لَكُمْ دِينُكُمْ وَ لِيَ دِينِ " به کفار و مشرکان تشبیه فرمود. از نظر امام حسین (ع) هرگونه سازش و همراهی با طاغوت به معنای شرک و کفر در برابر خداوند متعال است. سید الشهدا (ع) نه به واسطه شرب خمر و بدکرداری یزید از بیعت با پسر معاویه سر باز زد بلکه اساس و بنیان عدم بیعت با یزید بن معاویه به خطر بازتولید سنت سلاطین و #طواغیت و #موروثی کردن خلافت مسلمین بدون توجه به تعهدات و پیمان با امام حسن مجتبی (ع) بود. سید الشهدا (ع) به خوبی واقف بود که چنانچه با یزید بیعت کند، آنچه از پوسته دین اسلام نیز باقی ماند بود در احیای طاغوت و سلسله های #پادشاهی از میان خواهد رفت. حضرت ابا عبدالله(ع) توارث در خلافت را همان کفر و شرکی توصیف کرد که کفار مکه در تفاخر به نیاکان و پدرانشان پیامبر اسلام (ص) را خارج از آیین بزرگانشان می دانستند.
https://www.instagram.com/p/B1-9lr_niG4/?igshid=jg8guplaqg14

"یا شیعه آلِ سُفیان اِن لَم یَکُن لَکُم دینٌ و کُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم"
عصر روز #عاشورا زمانیکه #امام_حسین(ع) در محاصره کامل شقی ترین مخلوقات خداوند و سپاهیان #ابلیس قرار گرفته بود و در آخرین لحظات عمر بابرکتش شاهد هجمه و یورش سپاه وحشی #بنی_امیه به خیمه آل الله بود و هیچ امیدی به رهایی از این مخمصه نداشت رو به لشگر بنی امیه کرد و فرمود" اگر دین ندارید و از آخرت نمی ترسید پس لااقل در دنیای خود آزاده باشید" حضرت #سید_الشهدا (ع) با این عبارت به خوبی مرز میان فطرت و سرشت تعالی جوی بشر با غرائز و هوس های حیوانی وی را روشن ساخت. امام حسین به انسان هایی که در طول تاریخ پیرو و تابع هوس و غرایز حیوانی خود بودند هشدار داد که اگر اعتقادی به دین اسلام ندارید حداقل مانند یک انسان به ارزشها و اخلاقیات پایبند باشید و کورکورانه تابع منفعت طلبانی نباشید که شما را بنده و اجیر و مزدور خود کرده اند تا چند صباحی مانند حیوانات در دنیا زندگی و بی هیچ زاد توشه ای دنیا را ترک کنید. زندگی از منظر امام حسین(ع) زمانی ارزش و جایگاه پیدا می کند که #عقل مبتنی بر #فطرت انسان در مسیر تعالی قرار گیرد و آزادگی انسان نیز در همین مسیر تعریف شده است. زمانیکه انسان به #حریت و #آزادگی و رهایی از قیود ناشی از افراط و تفریط در امورات دست یابد به طرفه العینی در صراط مستقیم قرار می گیرد و دیگر هیچ فریبنده ای را در مقابل خداوند متعال مورد پرستش قرار نمی دهد. آنچه امروز جامعه بشری را رنج می دهد عدم توجه قلبی و باطنی به آزادگی و سرشت پاک و رهایی بخش انسانها از تمامی قیود دنیوی است. عمده انسانها در عصر پرتلاطم تعدد و تنوع یا در دام آیین و سلوک و تعصبات به بهانه تکلیف گرایی بی منطق گرفتار شده اند و یا در باتلاق حیرانی و ولنگاری و بی تکلیفی به نام آزادی دست و پا می زنند،در حالیکه حضرت سید الشهدا به صراحت تقدم پایبندی بر ارزشهای اخلاقی انسان و رعایت انصاف و وجدان و تقوای اجتماعی که از سوی خالق یکتا در فطرت حقیقت جوی به ودیعه گذاشته شده است را مقدمه دینداری توصیف کردند که انسان را از اشرف مخلوقات در معراج به لقا الله و ذوب در الوهیت هدایت می کند. رهایی از تمام قیود و قراردادهای اجتماعی که منطبق بر رجحان حیوانیت انسان می باشد و پیمان بستن میان خود و خدا رمز رهایی بخش انسان از ورطه های باطل و نابودی از منظر سید الشهداست.
https://www.instagram.com/p/B16CK7znMYp/?igshid=9chdwvkpy2gj