همه با همیم " روح الله جمعه ای"

خانواده توحیدی در کربلا
امیری حسین و نعم الامیر
سرور فواد البشیر النذیر
کربلا تجلی تمامی صحنه های عاشقانه تاریخ است، یاران امام حسین هر چند اندک و کم تعداد بودند اما هرکدام بخش قابل توجهی از بشریت را نمایندگی می کردند تا کربلا به عینی تجسم یک جامعه توحیدی کامل تبدیل شود. یکی از جلوه های این تابلوی بی بدیل آفرینش، تجلی زیبای بنیان و نظام خانواده بر اساس توحید می باشد، واقعه شهادت #عمرو_بن_جناده انصاری بیانگر عمق بصیرت وبینش خانواده ای است که شالوده اش در عقلانیت آمیخته با احساس و عاطفه شکل گرفته است. درکربلا #جناده_بن_حرث پدر عمرو بن جناده به شهادت می رسد و جناده نوجوان به تشویق مادرش از امام حسین اذن جهاد می خواهد اما #سید_الشهدا(ع) به دو دلیل صغر سن و داغدیده بودن مادر در شهادت همسرش، درخواست این نوجوان را نمی پذیرد و عمرو با اندوه فراوان مادر را واسطه قرار می دهد تا از #اباعبدالله الحسین(ع) اذن جهاد بگیرد ونهایتا با اذن حجت زمان این نوجوان با رجز " امیری حسین..." به شهادت می رسد. لشگر بنی امیه سر بریده عمرو را به خیمه امام حسین پرتاب می کند اما مادر عمرو، سر بریده شده را به سمت امویان پرتاب می کند که بهترین هدیه به خدا را بازپس نخواهد گرفت. #خانواده جناده بن حرث الگوی واقعی یک #خانواده_توحیدی است که مبنای خود را بر شکوفایی عرصه های مختلف تربیتی و نهایتا تعالی و رشد قرار داده است.بنا به منطق اموی و دنیامدار خانواده بر مبنای نیاز حیوانی بشر برای نیل به غرایز و نیازهای دنیوی شکل می گیرد،علاوه بر مناسبات غریزی میان زن و شوهر، فرزندان نیز کاربردی ابزاری دارند که برای اهداف منفعت طلبانه به عنوان کالاهایی برای عرضه تمایلات منفعت طلبانه یا فخرفروشی تلقی می شوند.اما در منطق توحیدی خانواده اساس آرامش دنیوی برای کسب معارف توحیدی و توشه سازی آخرت می باشد. در جامعه توحیدی،خانواده اساسی ترین نهاد تربیت بر مدار تزکیه و تقوی است. طبق آیات الهی، والدین به عنوان ارکان تشکیل دهنده و مقوم خانواده، الگوهای آرامش بخش و سکینه دهنده خانواده به شمار می روند" وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْکُنَ إِلَيْها " و خانواده فرصتی می شود تا فرزندان به عنوان آیندگان به شناخت عمیق عظمت خلقت و #آرامش_توحیدی دست یابند و در کنار بهره جستن از لذائذ دنیوی به معاد نیز ایمان داشته باشند.در چنین خانواده هایی فرزندانی تربیت می شوند که در نوجوانی با عقلانیت محض در هنگامه خون و آتش با یورش به دشمن چنین می سراید:
امیر من حسین است
و او چه خوب امیری است
او فخر پیامبر بشیر و نذیر است...
https://www.instagram.com/p/B2GwFqwH2Uv/?igshid=1pr18nq4p1rvu