🔍در آگوست سال 1932، استالین حین گذران تعطیلاتش در سوچی، ایده ی خود در مورد مسابقه طراحی كاخ شوراها که بنایی تاریخی هرگز ساخته نشده ای است را برای لنین فرستاد. وی در این یادداشت طرح مورد نظر خود را انتخاب کرد، کیک عروسی عظیم و برج مانندی که به مجسمه بلند 260 پایی (79 متری) از لنین ختم می شد، طرحی که توسط بوریس یوفان طراحی شده بود. هشتاد سال بعد، سوچی بار دیگر میزبان هوی و هوس معمارانه رهبر قدرتمند روسیه؛ ولادیمیر پوتین، برای بازی های المپیک زمستانی سوچی 2014 شد . . .
⭕️معماری همیشه بهترین راه برای تاثیرگذاری ایدئولوژی ها بر مردم بوده است و روسیه یکی از بهترین مکان های جهان برای تجربه ی دیدن این موضوع است. در دو قرن گذشته نه تنها شاهد گذار روسیه بین اشکال حکومتی از استبداد تزاریستی به جمهوری موقت، سپس به سیستم اتحاد جماهیر شوروی و پس از آن به جمهوریِ پوتینی بودیم بلکه شاهد تاثیرگذاری لحن حکومت ها نیز هستیم که بر میراث معماری آن دوره اثر داشته اند. سبک های احیایی دهه 1880روسیه ی تحت سلطنت غرب گرایان، سی سال پیش از رواج این ایده، غیرقابل تصور است درست همانگونه که عظمت سبک های استالینیستی که در دوره خروشچف دیگر معنایی نداشت . . .
⭕️روسیه ی امروز هم کاملا متاثر از مگاه ولادیمیر پوتین است؛ با توجه به بحران های دیپلماتیک در خاورمیانه و اروپای شرقی و تحریم هایی که باعث ایجاد جدایی بین غرب و روسیه شدند و قوانین متاخری که برای حفظ "ارزش های خانوادگی سنتی" به تصویب رشیده است و همچنین بهبود چشمگیر روابط بین کلیسای ارتدکس روسیه و کرملین (با توجه به اینكه 23000 كلیسا تحت نظارت پوتین بازسازی شده اند) به نظر می رسد پوتین تلاشش را بر زنده كردن روسیه در قالب یک هویت فرهنگی تازه و بکر و تاکنون تجربه نشده و البته با رسالتی ملی متمرکز ساخته . . .
🔍چندین هزار سال پیش از اختراع نوشتار، "ترسیم" جهان انسان را به گونه ای انقلابی تغییر داد، درواقع از خلال اولین تجربه های ترسیمی بشر، انسان جدیدی به عنوان "انسان ترسیم گر" متولد شد و عصر ترسیم آغاز گشت و نسبت میان انسان و جهان انسانی با جهان (طبیعی) بیرون را برای همیشه دست خوش تغییر و تاریخ بشر را به قبل و بعد از خود تقسیم کرد، از آن زمان تا به امروز ترسیم نقش موثری در "فهم" ، "ثبت" و"انتقال" آنچه "فهم شده" (دانش) در حوزه های مختلف دانش ایفا کرده است.
⭕️معماری به عنوان یکی از این حوزه های دانش به شکل تاریخی با ترسیم گره خورده است تا جایی که افرادی همچون لبیوس وودز، "معماری" و "ترسیم" را معادل هم قرار داده و جهان معماری را "جهانی ترسیمی" می دانند ، جایی که معماری در آن"“می اندیشد" و آلترناتیوهای "جهان واقعی" را تولید می کند لذا از جهت همین رابطه "زیرساختیِ" ترسیم با "واقعیت"، ترسیم همواره امکان نقد جهان واقعی را فراهم می سازد. در واقع ترسیم انتقادی از طریق ترسیم "دیگرگونِ وضعیت" یا اساسا ترسیمِ "وضعیت دیگرگون"، "فهم غالب" از موضوع را دچار "تنش" کرده و چیزی در موضوع یا تمام موضوع را "بحرانی" می کند و از خلال این وضعیت بحرانی روزنه هایی به امکان "فهم دیگرگون" از موضوع را فراهم می سازد. دامنه این موضوع از فهم و تعریف هستی شناسانه و مفاهیم درون دیسیپلین معماری تا مباحث اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و هر آنچه که به نوعی از طریق "فهم معمارانه" قابل "خواندن"، "اندیشیدن" و "ترسیم کردن" است را شامل می شود.
⭕️نسبت "ترسیم" و "اندیشه" در جهان معماری همچون نسبت "زبان" و "اندیشه" در دیدگاه مارتین هایدگر است بدین معنا اگر "چیزی" قبلا وارد "ترسیم" نشود در واقع وارد حوزه "اندیشه معماری" نشده، امکان موجودیت نداشته و نهایتا در جهان معماری "غایب" است لذا قطعا برای معماری ای که در آن اندیشیدن به "خود" و تعیین مختصات "خود" از خلال وضعیت عینی جایی ندارد، اندیشیدن به هر وضعیت آلترناتیوی پیشاپیش "غیرممکن" است و لذا انتظار دستیابی به چیزی بیش از بازی های فرمال سطحی و ترکیب بندی ها در آینده ای نزدیک انتظاری "بلاموضوع" خواهد بود .
⭕️نفس وجود ترسیمات انتقادی در آثار" تاریخ معماری" یک جامعه، پیشاْپیش به معنای "فهم" معمار و جامعه معماری از خودش به عنوان چیزی بیش از یک "حرفه مند" خواهد بود، بدین معنا شاید بتوان این "گذر" معماری از "حرفه" به "دانش" را در جوامع مختلف از طریق "تاریخ ترسیمات معماری" آن جامعه و ملت دنبال کرد؛ لذا به نظر می رسد در هر ترسیم انتقادی همواره چیزی هست که به اندازه "اولین" تجربه های ترسیمی بشر میل به "انقلاب" دارد چیزی که ترسیم را به ظرفیت و لحظه "شورشی" و سرنوشت ساز "اولیه" بازمی گرداند.
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئلهی طراحی🔻 🔍. . . میلیون ها معترض در سراسر جهان، حرکت نمادین مشابهی را برای بیان تنفر خود از نژادپرستی و اتحاد با کمپین "جانِ سیاهان مهم است"، به منظور طلب عدالت برای جورج فلوید و سایر قربانیان خشونت پلیس، پیش گرفته اند. این حرکت نمادین، مشتِ افراشته ای است که نماد جنبش "قدرت سیاه" در خلال دهه های 1960 و 1970 را با خود دارد و نشانه ای از قدرت و اتحاد در مقابل ستم به کنشگرها و افراد رادیکالی را در خود نهادینه ساخته که در مدتی طولانی، مسائل گوناگون مواجهه میان اقلیت و اکثریت را مطرح کرده اند. . .
⭕️تلاش برای وارد کردن ان مسئله به حوزه طراحی لازمه بقای این جنبش های اعتراض است، چرا که طراحی به گفتمان سازی شاکله های موضوعی این جنبش ها در میان توده ها کمک می کند و به ان ها یاداوری می کند باید در مقابل ترس، خشونت، ناعدالتی های تعصب آمیز و سرکوب، قد برافرازیم. . .
📌. . . مجموعه هفت قسمتی جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئلهی طراحی به قلم آلیس راستورن، تلاش دارد زیبایی شناسیِ اعتراض سیاهان در حوزه های مختلف و در بازه های زمانی مختلف را بررسی و معرفی نماید، تلاش هایی که یک سوی ان پوسترسازی و تایپوگرافی است و سوی دیگر ان رقص و پرفورمنس. . .
این مجموعه را با برگردانی از تارا پیش قراول بر اتووود مطالعه فرمایید. . .
🔍. . . کلود نیکولا لدویِ معمار، در سال 1789، در بحبوحهی انقلاب فرانسه و به ویژه در دوران حبس خود، پروژهی "شهر ایدهآل شوو" را آغاز نمود. او بیست سال پیش از آن، در میان سالهای 1775-1778، رویال سالتورکس در آرکْ اتْ سنا واقع در قلمروی جنگل پهناور شوو، در منطقهی فرانشْ کنته را طراحی و اجرا نموده بود؛ مجموعهای از ساختمانها که به نقطهی آغازینی برای پروژهی یک شهر یوتوپیایی بدلگشتند . . . .
⭕️. . . در "شهر ایدهآلِ شوو"، نیمدایره به دایرهای کامل تبدیل شده و ده ساختمان سالتورکس، توسط تعداد بسیاری از ساختمانهای دیگر، تکمیل میشوند. لدو برای هرکدام از آنها پلانی مجزا در نظر گرفت، عملکرد آنها را توضیح داد و تصویری از آنها ارائه نمود. بنا بود تا این مدارک، در مانیفست معماری وی منتشر گردند، که تنها بخشی از آن در سال 1804 تکمیلیافت. . .
📌متن کامل معرفی و تحلیل شهر ایده ال شوو از کلود نیکولا لدو را در ستون اتووود کلاسیک با برگردانی تارا پیش قراول را بر اتووود 🔺مطالعه فرمایید، متنی شامل تصاویری متعدد از این پروژه؛ پروژه ای که میان انقلاب و تمایل به یوتوپیا تبدیل به یک مثال منحصر به فرد شد. . .
🔍. . . نام و نشان غالب معماران فرانسوی ای که در دوره منتهی به انقلاب فرانسه می زیسته اند، تحت تاثیر اتین لویی بوله و کلود نیکولاس لِدو قرار دارد، ژان ژاک لِکو نیز از این وضعیت مستثنا نیست، او و طرح ها و دیدگاه هایش علی رغم شباهت ها و بعضا فاصله مثبتی که در برخی وجوه با آثار، مثلا، اتین لویی بوله دارند، همیشه در سایه این نام های بزرگ مانده است. حتی اگر اثارش رادیکال تر باشند و بعد روایی غنی تری داشته باشند و با منطق ماشین همْ رَس شوند و به موازات به لحاظ سبکی بتوان پیشْ پُست مدرن دانستشان و در عین حال شاهد حفظ برخی مناسبات و عناصر معماری گوتیک در ان ها بود، بارزه ای که به خلق اتمسفری قرون وسطایی، مخصوصا، در فضاهای داخلی منجر می شود، در کنار این ها، توجه وسواسْ گون به جزییات و تلاش برای تزریق برنامه هایی ناازموده درون کالبدهای آشنا نیز از کیفیت های ممیزه و تازه ایست که در ترسیم های لکو مشاهده می کنیم. . . .
. . . یکی از دلگرم کننده ترین شاهکارهای انقلاب که هر معمار و برنامه ریز شهری باید بدان افتخار کند، این است که انقلاب مرزهای مقرر میان جماعت های مختلف را تا حد غیرقابل برگشتی می شکند؛ ثروتمندان را به زاغه ها و فقرا را به برج های معاصر، زنان را به سمت تریبونْ سکوها و صحنه ها، و مردان را به سمت گالری های هنری سوق می دهد. مدارس و خانه های بازنشستگی دست در دست درکنار هم ایستادگی می کنند و کلیساها و مساجد به طور یکسان تا میزان بی سابقه ای پر می شوند . . .
نسخه کامل متن "معماری برآمده از یک انقلاب: نگاهی به بحران سیاسی جاری لبنان"👆 را با برگردانی از سروش خانی بر اتووود مطالعه فرمایید.
. . . انچه در این تکه متن کوتاه از لئو اشتراوس👆 بیش از همه خودْنمایی می کند، همْ رسشِ با نتایج غیرقابل پیش بینیِ جغرافیا، زبان، مدل فکر کردن، فرهنگ فکر کردن و البته تاثیر استخوان بندیِ تاریخ بر وضعیت معاصرش در هر برشی از زمان است، همْ رسشی که از یک سو موجب می شود بخشی از اروپا در برخورد با مدرنیته، ارمان های این صورت بندی فکر را به مثابه منشی سازگاری و دارای انطباقی معقول با آرمان قدیمی حکومت قانون و آزادی به تصور دراورند و بخشی از اروپا ان را به مثابه گسستن های رادیکال از سنت ها تفسیر کنند، گسست هایی که در بزنگاه های سیاسی، می تواند به ظهور نازیسم بیانجامد. . . #لئو_اشتراوس #معماری_فلسفه #معماری_انقلاب #معماری_صنعتی_شدن #مدرنیته_از_نو @etooodchannel
برج تاتلین تجسمی است از حداکثر جداسازی برنامه ها، حداکثر بوروکراسی، حداکثر نظارت، حداکثر تمرکز قدرت، حداکثر کنترل و البته حداکثر میل به آینده، حال انکه به روایت ژیل دلوز و فلیکس گتاری👆 همه تلاش معمار به نوعی ماشین آوانگارد ولی پارانوید ختم شده است، ماشینی که قرار بوده است، یادمانی برای انقلابی ضدیادمان ها باشد، اما در عمل نشان می دهد [غالب] انقلاب [ها] و احتمالا غالب یوتوپیا ها، فقط قالب های رفتاری قدیمی را در قالب های فرمی نو جا می دهــ[ن]د. #ژیل_دلوز #فلیکس_گتاری #برج_تاتلین #ولادیمیر_تاتلین #لازلو_موهولی_نای #فرانتس_کافکا #معماری_انقلاب #معماری_سیاست #معماری_یادمان @etooodchannel