فيلم دیدن با حسين معززی‌نيا

🔘 از سینمای ایران

درباره‌ی پایان‌بندی کیک محبوب من (مریم مقدم، بهتاش صناعی‌ها) مختصری نوشته‌ام.

📌 توضیح: این مطلب برای انتشار در وب‌سایت وقت تماشا نوشته شده، انتشار دوباره‌اش در هر رسانه‌ی دیگری (روزنامه، خبرگزاری، کانال تلگرامی یا صفحه‌ای در اینستاگرام) ممنوع است.

@hoseinmoazezinia

🔘 آتشی که «هشت‌و‌نیم» شعله‌ور می‌کند

شبکه‌ی اچ‌.بی‌.‌او دو ماه پیش یک مستند دوقسمتی منتشر کرد که در اغلب دقایقش، عالی‌جناب دیوید چِیس نشسته توی اتاقی با طراحی صحنه‌ی اتاق روانکاو سریال خانواده‌ی سوپرانو (خانم دکتر مِلفی) تا به سؤال‌های کسی که مقابلش نشسته جواب دهد.
سوال‌ها درباره‌ی جزئیات تولید شش فصل از سریالی است که تاریخ سریال‌سازی را به قبل و بعد خودش تقسیم کرد.

چرا از میان همه‌ی لوکیشن‌های متنوع آن سریال، این یکی انتخاب شده؟ چون این مستند دوقسمتی می‌خواهد رابطه‌ی میان ناخودآگاه خالق سریال با کاراکترها و رخدادها را فاش کند. چون قرار است بفهمیم آقای دیوید چِیس نه تنها تجربه‌ی مستقیم تمام سال‌های زندگی در نیوجرسی را وارد سریال کرده بلکه تعدادی از کاراکترها نمونه‌های واقعی در زندگی شخصی‌اش را نمایندگی می‌کنند، خصوصاً مادر تونی که جزء به جزء بر مبنای مادر چِیس شکل گرفته، و حتی خود تونی که خیلی وقت‌ها نماینده‌ی تاریکی‌های درونی تجسم‌نیافته‌ی خالق سریال است.

دیوید چِیس در رفت‌‌وآمد میان دنیای شخصی‌اش با دنیای سوپرانوز، دیگران را هم مبتلا کرده، از مدیران اچ.بی.او تا همکارانش در نوشتن فیلمنامه و هم‌چنین بازیگران سریال، خصوصاً جیمز گاندولفینی.
با تماشای این مستند می‌فهمیم مرگ ناگهانی گاندولفینی آن‌قدرها برای چیس غیرمنتظره نبوده چون بازی در این نقش خودتخریبی‌های گاندولفینی را تشدید می‌کرده، بالاگرفتن اضطراب‌هایش باعث شده اعتیادش به الکل وخیم‌تر شود و ذره ذره ویرانش کند.

ایده‌ی ظریف شکل‌دهنده به این مستند همین رفت‌وآمد میان دنیای شخصی سازندگان سریال با دنیایی است که مقابل دوربین برپا شده. این ظرافت در انتخاب اسم فیلم هم وجود دارد: وایزگای هم می‌تواند لقب تونی سوپرانو باشد هم لقب دیوید چیس. همان‌طور که این مستند دوقسمتی همان‌قدر که درباره‌ی ریزه‌کاری‌های مراحل تولید سوپرانوز است رازهای زندگی شخصی دیوید چیس را برملا می‌کند.

⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۴

🗣️ پی‌نوشت: دیوید چیس می‌گوید وقتی در جوانی هشت‌و‌نیم (فلینی) را دیده مبهوت شده، با وجود این‌که هنوز نمی‌دانسته کارگردانی دقیقاً یعنی چه بعد از دیدن این فیلم نتوانسته بر اشتیاقش برای فیلم‌سازی غلبه کند. خب، از کسی که بعد از دیدن هشت‌و‌نیم فهمیده لازم است آدم عمرش را صرف فیلم ساختن کند باید هم انتظار داشت چنین سریالی بسازد.

🗣️ پی‌نوشت دوم: نویسندگان سریال تعریف می‌کنند زیاد پیش می‌آمده که برای کامل‌کردن یک اپیزود حسابی گیر بیفتند و به نتیجه نرسند، آن‌وقت موقعی که همه مشغول زدن توی سرو‌کله‌ی هم می‌شدند تا راهی پیدا کنند، دیوید چیس از اتاق بیرون می‌رفته، چند ساعت با چشم‌های بسته روی یک مبل می‌نشسته، بعد می‌آمده یک ماژیک برمی‌داشته و سراسر سه وایت‌برد غول‌پیکر را از بالا تا پایین پر می‌کرده، یک داستان کامل می‌نوشته. دیگران به تخته نگاه می‌کردند، می‌گفتند عالی است، پیشنهادهایی می‌دادند، داستان کامل می‌شد و می‌گفتند حالا برویم ناهار. وقتی برمی‌گشتند چیس نگاهی به تخته می‌انداخته، می‌گفته آشغال است، همه‌اش را پاک می‌کرده و می‌گفته دوباره از اول شروع کنیم! کات به خود چیس که می‌گوید اول هر فصل به نویسنده‌ها می‌گفتم یادتان باشد پنج ایده‌ی اول‌مان آشغال است! بریزیم دور و از ایده‌ی ششم شروع کنیم، شاید به درد بخورد شاید هم نه.

@hoseinmoazezinia

🔖کارنامه‌ی یک کارگردان: میشائیل هانکه

از چند روز دیگر مرور کارنامه‌ی میشائیل هانکه، سینماگر معتبر و بسیار ستایش‌شده (برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بابت فیلم عشق، دو نخل طلا برای فیلم‌های روبان سفید و عشق، جایزه‌ی بزرگ جشنواره‌ی کن برای معلم پیانو و بهترین کارگردانی بابت پنهان) را در ۶ جلسه آغاز می‌کنیم.

فیلم‌هایی که خواهیم دید به ترتیب عبارتند از:

▪️هفتمین قاره (۱۹۸۹)
▪️بازی‌های مفرح (۱۹۹۷)
▪️کد نامعلوم (۲۰۰۰)
▪️پنهان (۲۰۰۵)
▪️روبان سفید (۲۰۰۹)
▪️عشق (۲۰۱۲)

به دو فیلم ویدئوی بنی (۱۹۹۲) و معلم پیانو (۲۰۰۱) هم اشاره‌هایی خواهیم کرد.

🔼این دوره سه نوبت در هفته برگزار می‌شود: سه‌شنبه‌ها (۸ شب)، چهارشنبه‌ها (۲ عصر) و یکشنبه‌ها (۷ شب).
ساعت‌های اعلام‌شده‌ی بالا به‌وقت منطقه‌ی شرق آمریکای شمالی (تورنتو ـ نیویورک) است.
ساکنان شهرهای مختلف دنیا می‌توانند متناسب با ساعت منطقه‌ی زندگی‌شان یکی از این روزها را انتخاب کنند.

🔼 اولین جلسه در روز سه‌شنبه ۲۹ اکتبر برگزار خواهد شد.

🔼برای ثبت نام لطفاً از این لینک استفاده کنید:
https://moazezinia.com/michael-haneke

@hoseinmoazezinia

🔼 در ویدئویی که چند روز پیش منتشر کردم با مرور تعدادی از فیلم‌های دوره‌ی اخیر جشنواره‌ی تورنتو به این اشاره کردم که فعلاً سخت است حدس بزنیم فیلم پرجایزه‌ی امسال آنورا (شان بیکر) خواهد بود که نخل طلا را به دست آورد، دیگر رقیب‌هایی که در جشنواره‌ی ونیز جلب توجه کرده‌اند یا فیلمی مثل زندگی چاک (مایک فلانگان) که برنده‌ی جایزه‌ی اول جشنواره‌ی تورنتو شد.

اما علاوه بر همه‌‌ی این‌ها باید احتمال موفقیت دومین قسمت Dune در اسکار امسال را هم در نظر بگیریم، هم‌چنین فیلم‌هایی که برای حضور در هیچ‌کدام از جشنواره‌های امسال آماده نشده بودند و در انتهای سال اکران خواهند شد، و شاید مهم‌ترین‌شان فیلم تازه‌ی بونگ جون هو باشد. فیلمسازی که بعد از موفقیت حیرت‌انگیز انگل (۲۰۱۹) پنج سال علاقه‌مندانش را منتظر نگه داشته، حالا با آماده‌شدن میکی ۱۷ این تعلیق طولانی را به پایان خواهد رساند.

هیچ بعید نیست میکی ۱۷ با این اکران دیرهنگام تبدیل به پدیده‌‌ی سال شود.

@hoseinmoazezinia

👽 بیتل‌جوس بیتل‌جوس

تصور می‌کردم بیتل‌جوس (۱۹۸۸) فیلم نسل ما بوده و ساختن قسمت دومش بعد از چند دهه، مخاطره‌آمیز است و نمی‌تواند مخاطب وسیع پیدا کند، ولی فروش ۱۵۰ میلیون دلاری در هفته‌ی اول نشان می‌دهد فیلم دیوانه‌وار آقای تیم برتون به یک کلاسیک تبدیل شده.

زودتر باید ببینیمش.

@hoseinmoazezinia

🔖 به مناسبت پنجاه‌سالگی نمایش یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما؛ پدرخوانده ـ قسمت دوم (۱۹۷۴) دوره‌ی ۶ جلسه‌ای تحلیل قسمت اول و دوم این سه‌گانه را برگزار خواهیم کرد.

با توجه به زمان طولانی دو فیلم و اهمیت جنبه‌های مختلف‌شان، ۶ جلسه مهلت اندکی است اما تا جایی که ممکن است به لایه‌های متعدد ساختار و دست‌مایه‌های هر فیلم توجه می‌کنیم تا تمرینی باشد برای دقیق‌تر دیدن دیگر فیلم‌های معتبر.

در هر جلسه به زمینه‌های شکل‌گیری هر دو فیلم می‌پردازیم، به جزئیات سکانس‌های مختلف، رابطه‌شان با ژانر، شیوه‌ی کارگردانی و...

این دوره سه نوبت در هفته برگزار می‌شود: یکشنبه‌ها (۷ شب)، سه‌شنبه‌ها (۸ شب) و چهارشنبه‌ها (۲ عصر). ساعت‌های اعلام‌شده به‌وقت منطقه‌ی شرق آمریکای شمالی (تورنتو ـ نیویورک) است.

اولین جلسه در روز سه‌شنبه ۱۷ سپتامبر برگزار خواهد شد.
برای ثبت نام لطفاً از این لینک استفاده کنید.

@hoseinmoazezinia