🔘 فیلم‌های ۲۰۲۴ چند ماه قبل درباره‌ی اقتباسی تازه از سه تفنگدار نوشته بودم: یک فیلم سینمایی دو قسمتی به‌کارگردانی مارتین بوربالان که بر مبنای رمان مشهور دوما ساخته شده. حالا دو فیلمنامه‌نویس (و تهیه‌کننده‌ی) همان فیلم، اقتباس تازه‌ای از رمانی دیگر از الکساندر دوما انجام داده‌اند: کنت مونت کریستو. این بار علاوه بر نوشتن فیلمنامه، خودشان کارگردانی‌ هم کرده‌اند و نتیجه‌، بسیار دیدنی است. امیدوارم این تبدیل به پروژه‌ای دنباله‌دار شود برای تولید یک مجموعه‌، در سال‌های بعد چند اقتباس دیگر از ادبیات کلاسیک فرانسه را با همین سر و شکل تماشا کنیم. ممکن است در این فکر باشید این داستان‌ها که بارها به فیلم و سریال تبدیل شده‌اند و از همه‌ی جزئیات‌شان باخبریم، پس چه کاری است وقت و هزینه‌ی دوباره صرف تولیدشان شود. در چند دهه‌ی ابتدایی تاریخ سینما میل گسترده‌ای به اقتباس از رمان‌های کلاسیک شکل گرفت، انواع اقتباس‌های هالیوودی از رمان‌های اروپایی ساخته شد (با انتخاب بازیگران انگلیسی‌زبان برای همه‌ی نقش‌ها)، بعد از شکل‌گیری تلویزیون، سریال‌هایی هم بر اساس این رمان‌ها تولید شد. اما با رسیدن به دوران مدرن کم‌‌کم ذائقه‌ها تغییر کرد، سینماگران ترجیح دادند سراغ جنس دیگری از ادبیات بروند یا اقتباس‌هایی دگرگون‌شده و مینی‌مالیستی از رمان‌های کلاسیک عرضه کنند. به نظر می‌رسد الکساندر دلاپتویه و مارتین دلاپورت (نویسنده و کارگردان‌های این فیلم) با خودشان حساب کرده‌اند چطور است بعد از همه‌ی تحولات دهه‌های گذشته، حالا یک‌بار دیگر مستقیم به منبع اصلی رجوع کنیم و تلاش کنیم اصل داستان را با حضور بازیگران فرانسوی و در لوکیشن‌هایی منطبق بر توصیف نویسنده، با همان اتمسفر اصیل روایت کنیم، از امکانات تکنولوژیک سینمای روز هم استفاده کنیم تا کمبودهای اقتباس‌های دهه‌های ابتدایی تاریخ سینما برطرف شود. جسارتی که در اقتباس‌های این گروه بسیار تحسین‌برانگیز است بی‌اعتنایی به ‌پیروی از منطق رئالیستی امروزی در وقت تلف کردن بابت متقاعدکننده درآوردن همه‌ی جزئیات است: بدیهی است که این‌ها قصه است. مجبور نیستیم همه چیز را بر تعریف امروزی‌مان از واقع‌گرایی تطبیق دهیم. می‌توانیم بی‌محابا غوطه‌ور شویم در همان حال‌و‌هوای رؤیاگون کتاب. کنت مونت کریستوی تازه را در یک نشست و با لذت تماشا کردم، یادم آمد چقدر دلم برای قصه‌گویی رها از هر شرط و قاعده تنگ شده بود. حس سال‌های نوجوانی سراغم آمد که چند روز خودمان را در دنیای این قصه‌ها گم می‌کردیم، منطق دنیای واقعی را از پنجره پرت می‌کردیم بیرون. ⭐️ امتیاز از ۵ ستاره: ۳ و نیم @hoseinmoazezinia