#شیرین_پارسیمتولد 1334 / تهران
کشاورز و کارآفرین
شیرین از بچگی عاشق باغچهی خانهشان بود و آرزو داشت یک روز بتواند باغچهای بزرگ داشته باشد. وقتی بزرگ شد به فرانسه رفت تا آنجا درس بخواند. او در فرانسه ازدواج کرد و کمی بعد با همسرش محمدرضا به ایران برگشت تا به آرزوی کودکیاش یعنی کشاورزی برسد. آنها تصمیم گرفتند در زمین خانوادگیشان، در روستای شاندرمن در گیلان، برنجکاری کنند. اوایل کار خیلی سختی کشیدند. بیشتر جادههای منطقه خاکی بود و آب و برق نداشتند. وقتی محمدرضا برای پیگیری کارها به روستا میرفت، تا چند ماه نمیتوانست برگردد و تنها دلگرمی
شیرین صدای پتک آهنگری بود که جلوی خانهشان کار میکرد و او میفهمید که تنها نیست.
شیرین و محمدرضا هیچ چیز از کشاورزی نمیدانستند، با این حال با استفاده از تجربهی پدر محمدرضا و مطالعه دربارهی روشهای جدید كشاورزی كار را شروع كردند. آنها با دو پسرشان شبانهروز در مزرعه کار میکردند.
شیرین بسياري از مسئولیتها را بر عهده گرفت و مدیریت کارگرها با او بود. او متوجه شد که دلیل موفق نشدن کشاورزان منطقه استفاده نکردن از روشهای پیشرفتهی کشاورزی است و تصمیم گرفت تغییراتی در روش کارشان ایجاد کند. مثلا در آن زمان زمین را به قسمتهای کوچکی که به آنها کرت میگفتند تقسیم میکردند، اما چون آب کم بود نمیشد آن را به درستی بین این کرتهای کوچک تقسیم کرد. آنها اولين كشاورزان منطقه بودند که کف زمینشان را صاف و یکتکه كردند و برای آبیاری و کاشت از روشهای پیشرفته و علمی روز استفاده کردند، و در نهایت توانستند با نوآوریهایشان در کاشت برنج با استفاده از ماشینهای کشاورزی جدید، محصول بیشتر و بهتری تولید کنند و الگوی کشاورزان منطقه شدند.
شیرین تا به امروز جایزهها و تقدیرنامههای زیادی گرفته است، و به عنوان کشاورز نمونه، و همین طور کارآفرین نمونهی استان انتخاب شده است. او عضو هیئت مدیره انجمن زنان کارآفرین است و فعالیتهای اجتماعی زیادی هم در زمینهی حفظ محیط زیست و کارآفرینی زنان انجام میدهد.
شیرین میگوید: «من اعتقاد داشتم بایستی كار كنيم، تلاش كنيم، بايد به نتيجه برسيم، بايد در خودمان ايجاد تحول بكنيم، در محيط زندگیمان اثرگذار باشيم».
نویسنده:
#الهام_نظریویراستار:
#گلچهره_سهرابداستان زندگی زنان پیشرو را در کانال «دخترها تسلیم نمیشوند» بخوانید.
@doxtarha