*یادش بخیر کلمات کوتاه و پرمعنی دوره ما*
🤭☺️به گرد وغبار می گفتیم: توز
به تقلب می گفتیم: موز
به دودمان می گفتیم: هوز
به عصا می گفتیم: موزبِره
به چیز زیاد می گفتیم: فِره
به زمینی که گندمش را جمع کرده بودند می گفتیم:گول کره
به گردن می گفتیم: مِل
به فرستادن می گفتیم: کِل
به چشم لوچ می گفتیم: خِل
به آدم فرز می گفتیم: زِل
به برگرداندن می گفتیم: گِل
به گرد باد می گفتیم: واگیژه
به کسی که کار بلد نبود می گفتیم: گیژه
به صافی برنج هم می گفتیم: تیژه
به بلال نارس می گفتیم: ژِک
به عفونت چشم هم می گفتیم: ژک
به تل سنگ چین وسط زمین می گفتیم: چوک
به مهره چشم زخم می گفتیم: گِژِک
به خرچنگ می گفتیم: کرژنگ
به مژه می گفتیم: مِرژِنگ
به خاکستر می گفتیم: بویل/ بیل
به آدم بور هم می گفتیم: هویل/ هُیل
به اسکناس هم می گفتیم: پُیل/ پیل
به آب کم و نم نم می گفتند: چویل
به جنازه می گفتیم: لش
به شاخه خشک می گفتیم: خش
به پهلو کنار می گفتیم: کش
به هر چیز دو رنگ می گفتیم: رش
به آتش هم می گفتیم: تش/ آگر
به عقاب می گفتیم: کورکوره
به خفاش می گفتیم: شوکوره
به کیسه می گفتیم: توره
به سر وصدای شکم می گفتیم: قوره
به صدای گاو هم می گفتیم: کوره
به صدای ماشین می گفتیم: ووره
به نخود می گفتیم: نوخه
به حرف ناخوش می گفتیم: تخه
به سرمای زیاد و یخبندان می گفتیم: زوغ
به ناراحتی می گفتیم: دق
به ندار می گفتیم: ژار
به درخت می گفتیم: دار
به پارسال می گفتیم: پار
به بدن می گفتیم: لار
💐🌺💐🌺هر واژه سلولی است بنیادی که اگر فراموش شود ما یک سلول بنیادی زبان را از دست دادهایم.
.با سپاس از
#بانو_الهام_ دالوند
#خرم آباد
ارسال کننده:
#شهناز_میرهاشمی✍ @CEYMARIAN┈••✾•
🌿🌺🌿•✾