با عرض سلام خدمت مسوول محترم کانال و عرض سلام، ادب و کسب اجازه خدمت اساتید بزرگوار جناب آقای آزادبخش و بزرگواران دیگر
ما باید قبول کنیم که شهر دره شهر با تمام قدمت، تاریخ و تمدن،طبیعت، اصالت مردمان و استعدادهای زیاد، هیچ سوغاتی ندارد که واقعا از آن نام ببریم و به آن ببالیم. به نظر بنده این مشکل توسط مسوولین مرتبط در دوره های مختلف بوجود آمده و اگر منبعد بفکر راه حلی برای این مساله نباشند و این روال ادامه داشته باشد مدیونند و باید بگوییم در طول مدیریت خود هیچ کاری برای معرفی شهر دره شهر نکرده اند. "بیایید واقع بینانه بنگریم" که سوغات زمانی سوغات بحساب می آید که بنام شهری ثبت شود. مانند گز اصفهان، سوهان قم، انگشت پیچ همدان، شیره ملایر و غیره...
چرا که همه ما بخوبی این را می دانیم و به قولی "خودمان را به کوچه علی چپ میزنیم"
پیرو گفته های جناب آقای آزادبخش، درست است این محصولات در دره شهر یافت می شوند ولی نمی شود گفت که سوغات محسوب می شوند و این نیازمند همت اساتیدی دلسوز مانند جنابعالی و مدیریت کانال های مجازی و بالاخص همت مسوولین و مردم می باشد.
محصولاتی که جناب آزادبخش از آنان نام برد
#برنج محلی: که در منطقه سیکان دره شهر به عمل می آید کیفیتی دارد که نه
برنج شمال نه
برنج شیروان و نه
برنج ویسیان و ... حتی قابل مقایسه با
برنج دره شهر نیست حتی
برنج منطقه اهواز که با آب ناسالم و شرایط آب و هوایی گرم تولید می شود از
برنج دره شهر در سطح کشور شناخته تر است. مثلا در بین مردم استان،
برنج شیروان محبوبیت بیشتری دارد تا
برنج خوش عطر و طعم دره شهر که از چشمه آب شیرین و سرد سیکان بعمل می آید.
#خیار: تمام زمین های کشاورزی پلدختر به اندازه فقط زمین های کشاورزی عباس آباد دره شهر نیستند ولی در کشور خیار پلدختر حرف اوّل را می زند که باز هم به جرات می گویم اگر کیفیت خیار دره شهر در حد خیار پلدختر نباشد از آن کمتر نیست.
#روغن محلی: روغن محلی را که در کشور بعنوان روغن کرمانشاهی میشناسند پس نتیجه میگیریم سوغات دره شهر نیست.
#برساق: این شیرینی هم چند سال پیش بعنوان سوغات استان ایلام ثبت شد و دیگر نمی توان ادعا کرد که فقط سوغات دره شهر است.
#حبوبات: حبوبات را همه بنام شهرهای نورآباد و الشتر لرستان میشناسند بطوریکه نخود نورآباد در بازار های تهران معروف است.
#طالبی: طالبی دره شهر شیرین ترین طالبی است ولی باز هم عدم تبلیغات برای این میوه باعث شده که ورامین را با طالبیش بشناسند بطوریکه مسوولین آن شهرستان در میدان های ورودی ورامین از نماد طالبی استفاده می کنند. با این اوصاف دره شهر دارای استعداد رشد بهترین طالبی است ولی چه فایده فقط خودمان این را میدانیم و بس.
#انگور: انگور لعل شاهرود، انگور تاکستان همدان و... همه در کشور محبوبند اما باز هم دره شهر با اینکه می تواند بهترین انگور را پرورش دهد از این نعمت محروم است و هیچوقت نمی توان بعنوان سوغات دره شهر از آن نام برد.
#بنه و بلوط: بنده خود به عینه دیده ام که در شهر همدان بلوط را بصورت بسته بندی شده با قیمتی زیاد فروخته اند و اینکه تمام رشته کوه زاگرس و شهرهایی مانند شیراز، چهارمحال بختیاری، کهکیلویه و بویر احمد ، کردستان، کرمانشاه ، لرستان و...دارای این دو میوه هستند پس نمی توان گفت فقط سوغات دره شهر بحساب می آید.
#ترخینه: ترخینه هم مانند سوغات های دیگر بنام کرمانشاه ثبت شده و هیچ ارتباطی نه به استان ایلام و نه به شهر دره شهر ندارد.
#فرش: این صنایع دستی، که آن را پرچم دوم ایران نامیده اند تا زمانیکه تولید کننده های بزرگ فرش مانند فرش مشهد، تبریز ، قم، کرمان، هستند کسی نامی از فرش دره شهر به میان نمی آورد و غیره محصولات دیگر که ما دیر اقدام کردیم و بنام شهرهای دیگر ثبت شدند. لذا مسوولین محترم از جمله اداره میراث فرهنگی و گردشگری، اگر حتی یک شیرینی مانند "کله کنجی" بطور رسمی بعنوان سوغات دره شهر ثبت گردد. هم در جذب گردشگر و هم در اشتغالزایی جوانان بسیار موثر است. برای مثال هزاران جوان در کارگاه های سوهان سازی قم به اشتغال درآمده اند.
با تشکر محمد آزمند
تاریخ و فرهنگ دره شهر
@CEYMARIAN