گروه روانپزشکی و روانشناسی ویان
#مادری_در_آستانه
Канал
5,66 тыс.
подписчиков
4,14 тыс.
фото
537
видео
2,6 тыс.
ссылок
گروه تخصصی و فوق تخصصی روانپزشکی و روانشناسی ویان
مطب دکتر سامرند سلیمی
تماس با همه مطبها
021 - 91 00 7393
رزرو وقت خارج از کشور از طریق واتس اپ
+98 933 60 65 451
@vianclinics
دارای شاخه های بزرگسال، کودک و نوجوان در شعب سعادت آباد و علامه جنوبی
Forwarded from سفرِ دانه به گل
«مادری در آستانه»
سال اول مهاجرت بود که مهدکودک را شروع کرد.
اولین مرحله‌ی اجتماعی شدنش را با ورود به مهدکودک و فضایی تجربه می‌کرد که کمترین شباهت را به محیط خانه داشت، چه از لحاظ زبان و فرهنگ و چه از لحاظ تنوّع قومیّت‌ها، سلایق و ذائقه‌ها.
کودکی که سه سال از زندگی را در محیطی فارسی زبان تنفس کرده‌بود، حالا در اولین گامِ اجتماعی شدن نه تنها با چالش جدا شدن از مادر رو‌به‌رو بود بلکه هر روز صبح بعد از خداحافظیِ غریبانه با مادر، خود را در فضایی می‌یافت که دیگر ابزارهای ارتباطی زبانی‌اش کارآمد نبودند.
یادم می‌آید آن اوایل چندین ماه در اثر همین چالشِ زبانی، زبان فارسی‌اش تحت تاثیر قرار گرفته و در صحبت کردن به زبان مادری دچار لکنت شده بود.
صبح‌ها که به مهدکودک تحویلش می‌دادم، تقلّای فکری من در یافتن راه حلّی برای این معضل آغاز می‌شد. غافل از اینکه وقتی من در تلاش‌های به اصطلاح بالغانه‌ام به بن‌بست می‌خورم، او در مهدکودک با ابزارهای کودکانه‌ی خود راه‌گشایی می‌کند.
تقریبا هر بار برای تحویل‌گرفتنش به مهد کودک می‌رفتم، در همان درگاهیِ مهدکودک داستان شیرینی از تلاش خلاقانه‌اش برای ارتباط با دوستان و مربیانش برای شنیدن وجود داشت. چندین بار پیش آمد که مربیانش کلماتی فارسی را با لهجه‌ی انگلیسی تلفظ می‌کردند و در حالیکه داستان خلاقیت‌های ارتباطی‌اش را با آب و تاب تعریف می‌کردند مشتاق بودند معنای آن کلمات فارسی را بدانند.
رفته رفته کودکم به من آموخت که شیوه‌ای از مادر بودن وجود دارد شبیه به ایستادن در درگاهیِ مهدکودک.
مادر بودن از فاصله‌ای مناسب و امن با کودک، از جایی که با به رسمیت شناختن ابزارهای دنیای کودکی به او مجال به کارگیری ِابزارهای خودش را می‌دهد.
این‌ها را می‌نویسم که به خودم و به بسیاری از پدران و مادران دل‌نگران این روزهای کرونایی "در آستانه ایستادن" را یادآوری کنم.
شرایط سختی که کرونا برای تحصیل ایجاد کرده و آثار مخرّبی که بر روند اجتماعی‌شدن کودکان گذاشته، غیر قابل انکار است. با این حال باور به انعطاف‌پذیریِ فوق‌العاده‌‌ی کودکان، نه تنها دل‌نگرانی ما را کاهش‌می‌دهد، بلکه افق‌های روشنی را به روی ما می‌گشاید که در پرتوی آن‌ها، رفته رفته نقش والدی کافی را پیدا می‌کنیم. والدی که با باور به ابزارهای دنیای کودک، در آستانه می‌ایستد و در کشف راه‌های کودکانه و خلّاقانه برای مقابله با موانعِ پیش‌رو، مشو‌ّق کودک می‌شود.
#دانه‌ی_تماشا
#مادرانه
#مادری_در_آستانه
#کودک
#اجتماعی_شدن
#دنیای_کودکانه
#انعطاف_پذیری_کودک
#کشف_کودکانه
#فرزندپروری_آگاهانه
#کرونا
#مهاجرت
https://www.instagram.com/p/CFrgFtPHeap/?igshid=pi35zwi2ujfb
سال اول مهاجرت بود که مهدکودک را شروع کرد.
اولین مرحله‌ی اجتماعی شدنش را با ورود به مهدکودک و فضایی تجربه می‌کرد که کمترین شباهت را به محیط خانه داشت، چه از لحاظ زبان و فرهنگ و چه از لحاظ تنوّع قومیّت‌ها، سلایق و ذائقه‌ها.
کودکی که سه سال از زندگی را در محیطی فارسی زبان تنفس کرده‌بود، حالا در اولین گامِ اجتماعی شدن نه تنها با چالش جدا شدن از مادر رو‌به‌رو بود بلکه هر روز صبح بعد از خداحافظیِ غریبانه با مادر، خود را در فضایی می‌یافت که دیگر ابزارهای ارتباطی زبانی‌اش کارآمد نبودند.
یادم می‌آید آن اوایل چندین ماه در اثر همین چالشِ زبانی، زبان فارسی‌اش تحت تاثیر قرار گرفته و در صحبت کردن به زبان مادری دچار لکنت شده بود.
صبح‌ها که به مهدکودک تحویلش می‌دادم، تقلّای فکری من در یافتن راه حلّی برای این معضل آغاز می‌شد. غافل از اینکه وقتی من در تلاش‌های به اصطلاح بالغانه‌ام به بن‌بست می‌خورم، او در مهدکودک با ابزارهای کودکانه‌ی خود راه‌گشایی می‌کند.
تقریبا هر بار برای تحویل‌گرفتنش به مهد کودک می‌رفتم، در همان درگاهیِ مهدکودک داستان شیرینی از تلاش خلاقانه‌اش برای ارتباط با دوستان و مربیانش برای شنیدن وجود داشت. چندین بار پیش آمد که مربیانش کلماتی فارسی را با لهجه‌ی انگلیسی تلفظ می‌کردند و در حالیکه داستان خلاقیت‌های ارتباطی‌اش را با آب و تاب تعریف می‌کردند مشتاق بودند معنای آن کلمات فارسی را بدانند.
رفته رفته کودکم به من آموخت که شیوه‌ای از مادر بودن وجود دارد شبیه به ایستادن در درگاهیِ مهدکودک.
مادر بودن از فاصله‌ای مناسب و امن با کودک، از جایی که با به رسمیت شناختن ابزارهای دنیای کودکی به او مجال به کارگیری ِابزارهای خودش را می‌دهد.
این‌ها را می‌نویسم که به خودم و به بسیاری از پدران و مادران دل‌نگران این روزهای کرونایی "در آستانه ایستادن" را یادآوری کنم.
شرایط سختی که کرونا برای تحصیل ایجاد کرده و آثار مخرّبی که بر روند اجتماعی‌شدن کودکان گذاشته، غیر قابل انکار است. با این حال باور به انعطاف‌پذیریِ فوق‌العاده‌‌ی کودکان، نه تنها دل‌نگرانی ما را کاهش‌می‌دهد، بلکه افق‌های روشنی را به روی ما می‌گشاید که در پرتوی آن‌ها، رفته رفته نقش والدی کافی را پیدا می‌کنیم. والدی که با باور به ابزارهای دنیای کودک، در آستانه می‌ایستد و در کشف راه‌های کودکانه و خلّاقانه برای مقابله با موانعِ پیش‌رو، مشو‌ّق کودک می‌شود.
#دانه‌ی_تماشا
#مادرانه
#مادری_در_آستانه
#کودک
#اجتماعی_شدن
#دنیای_کودکانه
#انعطاف_پذیری_کودک
#کشف_کودکانه
#فرزندپروری_آگاهانه
#کرونا
#مهاجرت
https://www.instagram.com/p/CFrgFtPHeap/?igshid=pi35zwi2ujfb
Instagram
سفرِ دانه به گل
«مادری در آستانه» سال اول مهاجرت بود که مهدکودک را شروع کرد. اولین مرحله اجتماعی شدنش را با ورود به مهدکودک و فضایی تجربه می‌کرد که کمترین شباهت را به محیط خانه داشت، چه از لحاظ زبان و فرهنگ و چه از لحاظ تنوّع قومیّت‌ها، سلایق و ذائقه‌ها. کودکی که سه سال…