برای حافظ و دیوان نغزش
غزل های پُر از معنا و مغزش
چو باغ گُل ز هر رنگی و بُویی
به گلزارش بیابی هر چه جُویی
به استادِ اَجَل آن شیخ شیراز
گلستانی سروده کرده اعجاز
سخندانی چو فردوسی و جامی
بلند آوازه هر دو چون نظامی
برای شمس و مولانا و شعرش
به دیوان پر از جادو و سِحرش
که هر بیتش هزاران قصه دارد
هزاران رمز و راز ، بنهفته دارد
به عطار و به خیام و به پروین
به آن اشعار نغز و نثر شیرین
دوبیتی های پُر معنای طاهر
اگر چه ساده می آید به ظاهر
ولی در متن و مفهوم عارفانه
متین و مُتقَن و بَس شاعرانه
به بهجت شهریار شعر و شاعر
که گِرد آورده آن دیوانِ فاخر
چو تاجی بر سرِ هر خاص و عامی
که در شعر و ادب دارند مقامی
کنم یادی هم از شهری کهن بُوم
که رفته شهرتش تا سرحد رُوم
به تاریخ قدمت و پیشینه دارد
بَسی ابنیه و چُوبینِه دارد
سرآمد از تمدن ، نُخبه پرور
ادیب و ماهر و شاعر،سخنور
طبیبانش به عالَم شُهره گشته
به آدابِ طبابت خبره گشته
زنان و دخترانِ مَه جمالش
جوانانی چُو رُستم بی مثالش
اصیل و با نجابت ، مهربانند
ز هر ایل و طوایف ،خوش زبانند
گروهی با اصالت لُر زبان است
گروهی قوم لَک، نام و نشان است
کشاورز ، کارگر ، آزاد و استاد
ادب را بی کتابت میدهد یاد
هنرمندانِ خوش ذوقش فراوان
همه اهل قلم ، پیر و جوانان
بیا یادی کنیم از شاعرانی
که دارند نزد ما نام و نشانی
به نامِ رودکی ، خوانند عجم را
که استادی بیاموخت او قلم را
دگر نوری و آن اشعار نابش
که باید در ضمیرت کرده قابش
جهانشاه هم کلامش بی غَل و غَش
برای اهل فنّ ، جذاب و دلکَش
قلم در وصف فیلی نا توان است
چنان الکن که گویی بی زبان است
غزل بانو چو مریم یا که شیرین
خدیجه خانم ست در حد سیمین
بخوانید دارِ آسو ، شعر مریم
ندارد هیچ ز آدابِ سخن کم
فرح دیوان شعرش دلبرانه
پر از معنا و مفهوم ، عاشقانه
سخن کُوتَه نزیبد به درازا
همه اهل سخن هستید و والا
یکایک گر نشد آورده نامی
پذیرا بوده از من در پیامی
بزرگ و سرور و فرهیخته ،استاد
به تعظیم از شما برخاسته ،ایستاد
به سر دارم خودم رویایِ آن روز
سُرایم شعر به سبکِ میر نوروز
بُوَد وِرد زبان نامش به تکرار
که بُرده دل ز هر کَس او به اشعار
همیشه گفته و با خود بگویم
که من از دخترم پیشی نجویم
تبحر دارد او در نظم و در نثر
اگر چه کم بگفت و داده اش نشر
بگو "
زهرا " دگر طاقت نداریم
که وقت است از صبوری جان سپاریم
خوشا این شهرِ خوش اقبالِ خوشبخت
که آراستی و بنشاندیش بر تخت
به نیکویی تو وصفش را سرودی
ز دل گفتی و دلها را ربودی
عزیزان شهر من شهری وزین است
بهشتِ بی مثالی در زمین است
شنیدن کی چو دیدن بوده اما،
نباشد بهتر از شهرم به دنیا...
#زهرا_نجاتزاده@shaeraneDareshahr