پژواک قلم

کاش هر روز، روز تحلیف بود
✍رضارضائی ۱۴۰۳/۵/۶

چرا در قانون اساسی فقط برای رئیس‌جمهور،  برگزاری مراسم #تحلیف مصوب شده؟

مقدمه: چون طبق قانون اساسی، رئیس‌جمهور باید سوگندنامه‌ای را قرائت و آن را امضا کند و به آن تعهد شرعی، عرفی، اخلاقی، اجتماعی و کاری داشته باشد، خیلی خوب می‌شد که این تحلیف را می‌توانستیم توسعه بدهیم.
یکم: کاش می‌شد که رئیس‌جمهور هر روز در ابتدای شروع کار قسم یاد می‌کرد که در آن روز فقط رضای خدا و خدمت به مردم کشور را سرلوحه قرار داده و به‌هیچ‌وجه مصالح ملک و ملت را فدای مصلحت صاحبان قدرت و تأییدکنندگان یا صاحب فرمان نکند؛
دوم: کاش می‌شد که در مجلس نیز پس از اخذ رأی اعتماد به هر وزیر، برای او نیز مراسم تحلیف برگزار و متن کتبی امضا شده ی آن سوگندنامه‌ هم از وی اخذ می‌شد؛
سوم: کاش برای انتصاب هر معاون و مشاور و مدیرکل و استاندار و شهردار و هر صاحب دستوری، مراسم تحلیف برگزار می‌شد؛
چهارم: کاش علاوه بر دریافت سوگندنامه، تضمین‌های حقوقی، مالی، جانی و حیثیتی هم اخذ می‌شد؛
پنجم: کاش هم‌زمان با مراسم تحلیف رئیس‌جمهور، مراسم تحلیف کل مردم کشور هم انجام می‌شد و همه با هم سوگند یاد می‌کردند که تا پای جان، مطالبات قانونی، شرعی و انسانی مبتنی بر حقوق شهروندی خود را به گونه ای وقفه ناپذیر از مسئولین خواستار شوند و تا تحقق آن در صحنه بمانند؛
ششم: کاش در تحلیف، علاوه بر سوگندیادکردن برای ادای تکالیف، سوگندنامه‌ای برای پرهیز از نفی تکالیف، تفسیر به رأی تکالیف، عدم پاسخگویی، پارتی‌بازی، رانت خواری، زمینه چینی فساد و غارت، نابودی محیط‌زیست و ... را نیز می‌داشتیم؛
هفتم: کاش برای #انتصابیون هم مراسم تحلیف می داشتیم؛
هشتم: کاش برای اقلیت‌های دینی و قومی، زنان، جوانان، اصناف و فرودستان و گرفتاران و بیچارگان نیز مراسم تحلیف می داشتیم که تا پای جان برای استیفای حقوق خود در جنبش مردمی حضور فعال داشته و اجازه‌ی سلطه‌گری و استبداد را به هیچ فرد و جناحی ندهند؛
نهم: کاش علاوه بر دعوت از شخصیت های  سیاسی خارجی برای شرکت در  مراسم تحلیف رئیس جمهور، از #سازمان های_مردم_نهاد رسمی و غیر رسمی که در جنبش جهانی ضد #استعمار، ضد #استثمار، ضد #فقر، ضد #استبداد، ضد #خشونت، ضد #جنگ، ضد تبعیض، ضد کودک و همسر آزاری و حفاظت از #محیط_زیست و #صلح_جهانی فعالیت می کنند نیز دعوت می شد.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:
۱- نه تنها باید از مراسم تحلیف رئیس جمهور اقلیتی، اکثریتی، انتصابی، انتخابی، موقت، چهارساله، استخری، هلیکوپتری، محدود و محصور استقبال کرد، بلکه باید خواستار بسط و توسعه‌ی آن به تمامی رده‌های حاکمیتی و کارگزاران شد؛
۲- باید تضامین بیشتری از رئیس و وکیل و وزیر و معاون و مشاور گرفت؛
۳- باید شاهدان مراسم تحلیف را از حاکمیتی به مردمی تبدیل کرد ( بند ۹ بالا)؛
۴- باید هر روز، روز تحلیف برای همه باشد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.me/+QJg_SxlCSLhiYjFk

https://t.center/pezhvakeghalam

@pezhvakeghalam

مصادره و... ممنوع
✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۲۲
آیا هر نوع #مصادره‌ای صحیح و در راستای حقوق عامه است؟
مقدمه: بی شک مصادره‌ی اموال منقول و غیرمنقول به غارت رفته‌ی مردم یا در حال غارت‌شدن توسط افراد، باندهای مافیایی، دزدان، اختلاس‌گران، دلالان قراردادهای صوری، در هرجای و به هر شکل، یک امر صحیح و ملی است؛ اما مصادره‌ی حامی یا طرف‌دار یک جریان فکری سیاسی‌اجتماعی، از آن کارهاست که باید به مصادره کننده‌اش گفت: مصادره ممنوع.
یکم: بلوک‌بندی سیاسی‌اجتماعی در دور دوم انتخابات به شکل ۶۰+۲۰+۲۰ بود که هر گونه مغلطه در آن ممنوع است.
دوم: بلوک تحریمیان که ۶۰ درصد از هشتاد درصدی‌های سال قبل بودند، دارای مشخصه نارضایتی، مخالفت، بی اعتمادی بودند و هرگونه مصادره‌ی آنها ممنوع است.
سوم: بلوک‌بندی پزشکیان دارای ۲۰ درصد رای، شامل اصلاح طلبان، بخشی از تحریمیان، بخشی از مأیوسان جامعه، بخشی از ریزشی‌های اصولگرایان، برخی از عاشقان شخصیت دکتر پزشکیان و برخی نیز معتقدین به تغییرات تدریجی بودند. این بلوک دارای مخرج مشترک با تحریمیان بودند که به جلیلیون رای ندادند و تحریف آن ممنوع است.
چهارم: بلوک‌بندی جلیلیون که دارای ۲۰ درصد رأی بودند و برای احترام به رأی‌دهندگان اقلیت و مخالف، از تفکیک یا تشکیک یا مخدوش بودن آنها پرهیز کرده؛ اما مخرج مشترک آنها با تحریمیان در عدم رأی به #پزشکیان بود که تلفیق آن ممنوع است.
پنجم: مطالبات تحریمیان، همان مطالبات قبل با شدت و سرعت کمتر است که تعجیل در آن ممنوع است.
ششم: مطالبات حامیان پزشکیان از نوع "الغریقُ یتشبثُ بکل حشیش" است که بزرگ‌نمایی، قهرمان‌سازی، ناجی سازی یا تقدس آفرینی در مورد دکتر پزشکیان برای این گروه ممنوع است.
هفتم: مطالبات گروه موسوم به #جلیلیون، حفظ وضعیت، ساختار، سیستم‌ها، افراد، مناسبات، اتاق فکر و بولتن سازان موجود است که هرگونه تصور در تغییر گرایش و تفکر آنها ممنوع است.
هشتم: بلوک‌بندی‌های جدید #قدرت_اجتماعی مردم باتوجه‌به کثرت آن، نشان از تغییرات اساسی در گرایش‌ها، رفتارها و خواسته‌های مردم بخصوص جوانان دارد که آفرینش‌های جدیدی را به همراه آورده و جامعه را مستعد و پذیرنده‌ی تغییرات جدید نموده است که هرگونه بی‌توجهی به آنها و درخواست‌های مدنی #خشونت_پرهیز آنها ممنوع است.
نهم: تحریک‌کنندگان جامعه به سمت ناامیدی، استفاده از خیابان برای بیان مطالبات، توجه بیش از اندازه به محرک‌های خارجی، توجه بیش از اندازه به #اپوزیسیون معروف و شناخته شده، توجه بیش از اندازه‌ی رسانه‌ها به حاشیه‌های افراد و جریانات به‌مثابه انحراف مردم از مسیر تحول‌خواهی هستند که پرداختن به آنها ممنوع است.
نتیجه: همه‌ی ممنوع‌ها، ممنوع است و توجه به ممنوع‌ها لازم و بی‌توجهی به آنها نیز ممنوع است.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.me/+QJg_SxlCSLhiYjFk

https://t.center/pezhvakeghalam

@pezhvakeghalam

مطالبه‌گری امیدوارانه
✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۱۹
آیا همه‌ی مطالبات از رئیس‌جمهور منتخب ناشی از ناامیدی، استیصال و انفعال است؟
مقدمه: بسیاری از مردم عزیزی که در انتخابات ۱۴۰۳ شرکت کرده / نکرده‌اند، خود را مطالبه گران جامعه مدنی برای رسیدن به توسعه‌ی اقتصادی پایدار دانسته و مطالبه‌گری در دوران ایشان را امری طبیعی و بخشی از حقوق شهروندی می‌دانند.
یکم: با این مقدمه، می‌توان دو گونه مطالبه‌گری ناامیدانه و امیدوارانه را تعریف کرد.
دوم: مطالبه‌گری ناامیدانه به منزله‌ی سرریزشدن خواسته‌ها و توقعات سرخورده شده توأم با ناامیدی است که علاوه بر انحراف از اصل مطالبه‌گری مؤثر، موجب خدشه‌دار شدن اتحاد مردم بخصوص اتحاد ۵۰ درصدی‌ها، ۶۰ درصدی‌ها و ۸۰ درصدی‌ها خواهد شد.
سوم: مطالبه‌گری امیدوارانه علاوه بر پویایی جامعه و بالارفتن سطح مشارکت مردم در مسائل سیاسی – اجتماعی، موجب بالارفتن ضریب اعتماد بین دولت – ملت می‌شود.
چهارم: مطالبه‌گر شدن جامعه بخشی از فرایند توسعه‌ی حضور مردم و حرکت به سمت تشکیل احزاب، انجمن‌ها و هرگونه تشکل مردمی است که هم باعث رفع ژست‌های روشنفکر‌نمایی می‌شود و هم مدعیان رهبری اجتماعی را به سمت عملگرایی به‌جای شعار زدگی می‌برد.
پنجم: مطالبه‌گری امیدوارانه در ذات خودش، همکاری و تلاش نیز به همراه دارد که پیامد آن احساس همیاری در خلق تغییرات است.
ششم: مطالبه‌گری امیدوارانه اگر با عناصر #آگاهی‌بخشی، #شفاف‌سازی، #هوشمندی، #خشونت_پرهیزی، #توسعه‌طلبی، #رفع_تبعیض، استیفای #حقوق_شهروندی، تکریم زنان، دختران و جوانان، توجه ویژه به #محرومیت‌زدایی، تلاش برای #تنش‌زدایی و برقراری روابط عزتمندانه در سطح بین‌المللی، گشایش‌های اقتصادی و کاربست #خرد_جمعی باشد، به مطالبه‌گری تحول‌خواهانه تبدیل می‌شود.
هفتم: مطالبه‌گری باید از تمامی صاحب‌منصبان و افراد ذی‌نفوذ و کارگزاران حکومت انجام شود نه اینکه چون رئیس‌جمهور جدیدی آمده، فقط او مورد خطاب قرار گیرد و همچنین لازم است که دیگر افراد حلقه‌ی قدرت نیز ظرفیت خود را بالا برده و تاب تحمل مطالبات مردمی را داشته باشند (نه اینکه مثلاً چون ما مطالبه‌ی آزادی زندانی سیاسی و مطبوعاتی و رسانه‌ای بخصوص فرد خاصی را کردیم، بلافاصله برای ما پیام هشدار هواشناسی نارنجی و اخطار نهایی قرمز عدم تردد و اسکان در کنار رودخانه و مسیل‌های فضای مجازی صادر شود).
نتیجه: مطالبه‌گری باید به یک کنشگری عمومی خشونت پرهیز در چارچوب توسعه‌ی گفتمانی و برای درک بیشتر و اشتراک معنا تبدیل شود و اثربخشی آن نیز در پرهیز از مطالبه‌گری ناامیدانه، غیرمنطقی، غیراصولی، نا به جا و غیرمرتبط است.
به امید آنکه راه مطالبه‌گری و گفتمان ملی باز شود و همه بتوانیم در آزادی کامل و بدون پرداخت هزینه، به تعامل سازنده بپردازیم.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.me/+QJg_SxlCSLhiYjFk

https://t.center/pezhvakeghalam

@pezhvakeghalam