در این کانال از فریاد قلم می گوییم تا پژواک آن به گوش ها برسد و کنشگری خشونت پرهیز و مطالبه گری مدنی بعنوان حقوق شهروندی راه خود را در اذهان عمومی باز کند.
مطالبهگری امیدوارانه ✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۱۹ آیا همهی مطالبات از رئیسجمهور منتخب ناشی از ناامیدی، استیصال و انفعال است؟ مقدمه: بسیاری از مردم عزیزی که در انتخابات ۱۴۰۳ شرکت کرده / نکردهاند، خود را مطالبه گران جامعه مدنی برای رسیدن به توسعهی اقتصادی پایدار دانسته و مطالبهگری در دوران ایشان را امری طبیعی و بخشی از حقوق شهروندی میدانند. یکم: با این مقدمه، میتوان دو گونه مطالبهگری ناامیدانه و امیدوارانه را تعریف کرد. دوم: مطالبهگری ناامیدانه به منزلهی سرریزشدن خواستهها و توقعات سرخورده شده توأم با ناامیدی است که علاوه بر انحراف از اصل مطالبهگری مؤثر، موجب خدشهدار شدن اتحاد مردم بخصوص اتحاد ۵۰ درصدیها، ۶۰ درصدیها و ۸۰ درصدیها خواهد شد. سوم: مطالبهگری امیدوارانه علاوه بر پویایی جامعه و بالارفتن سطح مشارکت مردم در مسائل سیاسی – اجتماعی، موجب بالارفتن ضریب اعتماد بین دولت – ملت میشود. چهارم: مطالبهگر شدن جامعه بخشی از فرایند توسعهی حضور مردم و حرکت به سمت تشکیل احزاب، انجمنها و هرگونه تشکل مردمی است که هم باعث رفع ژستهای روشنفکرنمایی میشود و هم مدعیان رهبری اجتماعی را به سمت عملگرایی بهجای شعار زدگی میبرد. پنجم: مطالبهگری امیدوارانه در ذات خودش، همکاری و تلاش نیز به همراه دارد که پیامد آن احساس همیاری در خلق تغییرات است. ششم: مطالبهگری امیدوارانه اگر با عناصر #آگاهیبخشی، #شفافسازی، #هوشمندی، #خشونت_پرهیزی، #توسعهطلبی، #رفع_تبعیض، استیفای #حقوق_شهروندی، تکریم زنان، دختران و جوانان، توجه ویژه به #محرومیتزدایی، تلاش برای #تنشزدایی و برقراری روابط عزتمندانه در سطح بینالمللی، گشایشهای اقتصادی و کاربست #خرد_جمعی باشد، به مطالبهگری تحولخواهانه تبدیل میشود. هفتم: مطالبهگری باید از تمامی صاحبمنصبان و افراد ذینفوذ و کارگزاران حکومت انجام شود نه اینکه چون رئیسجمهور جدیدی آمده، فقط او مورد خطاب قرار گیرد و همچنین لازم است که دیگر افراد حلقهی قدرت نیز ظرفیت خود را بالا برده و تاب تحمل مطالبات مردمی را داشته باشند (نه اینکه مثلاً چون ما مطالبهی آزادی زندانی سیاسی و مطبوعاتی و رسانهای بخصوص فرد خاصی را کردیم، بلافاصله برای ما پیام هشدار هواشناسی نارنجی و اخطار نهایی قرمز عدم تردد و اسکان در کنار رودخانه و مسیلهای فضای مجازی صادر شود). نتیجه: مطالبهگری باید به یک کنشگری عمومی خشونت پرهیز در چارچوب توسعهی گفتمانی و برای درک بیشتر و اشتراک معنا تبدیل شود و اثربخشی آن نیز در پرهیز از مطالبهگری ناامیدانه، غیرمنطقی، غیراصولی، نا به جا و غیرمرتبط است. به امید آنکه راه مطالبهگری و گفتمان ملی باز شود و همه بتوانیم در آزادی کامل و بدون پرداخت هزینه، به تعامل سازنده بپردازیم. پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد