پیرنگ | Peyrang

‍ .
#یادداشت
#ترجمه_اختصاصی_پیرنگ

چرا رمان تونل (۱۹۸۴) ارنستو ساباتو را دوست دارم.

مترجم: #شبنم_عاملی

نوشته‌ی: ایمون ماهر**
۲۳ اکتبر ۲۰۱۴

به تازگی کتاب تونل، رمان کلاسیک آرژانتینی نوشته‌ی ارنستو ساباتو را به توصیه‌ی پسرم خواندم. به عنوان یکی از طرفداران آلبر کامو، همیشه این احتمال وجود داشت به کتابی که نیویورک تایمز آن را کلاسیک اگزیستانسیالیست معرفی کرده است، پاسخ مثبت بدهم. رمان تونل که در ابتدا در مجله‌ی ادبی سور در سال ۱۹۸۴ منتشر شد، و رمان بیگانه‌ی آلبر کامو ویژگی‌های مشترکی دارند. هر دوی این کتاب‌ها راوی اول شخصی دارند که پس از محکومیت به قتل در نهایت زندانی می‌شوند و از سلول‌های زندان حوادث و عواملی که باعث به بن‌بست رسیدنشان شده است را مرور می‌کنند.
کالم توبیین در مقدمه‌ی کتاب تونل چاپ انتشارات پنگوئن، ساباتو را نویسنده‌ای به وضوح تحت تاثیر داستایوفسکی و کافکا معرفی کرده است که این موضوع در مورد وضعیتی که او از انسان ترسیم کرده است، مشهود است. توببین خاطر نشان می‌کند: «... لحظاتی وجود دارند که قواعدی که یاس را کنترل می‌کنند، بازنگری و سست می‌شوند طوری که تمام زندگی یا تفکر عمیقا پوچ به نظر می‌رسد.»
این رمان به رابطه‌ی پیچیده‌ی هنرمندی به نام خوان پابلو کاستل با ماریا ایریبان هانتر می‌پردازد. او ماریا را برای اولین بار زمانی می‌بیند که به یکی از نقاشی‌هایش شیفته‌وار خیره شده است. او تصور می‌کند این زن قادر است روحش را ببیند، طوری که می‌تواند احساسات پشت خلقت هنری‌اش را درک کند. او در همان لحظه به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرد و تمام تلاش خود را می‌کند تا معشوق ماریا شود.
اما به محض اینکه رابطه‌ی جنسی اتفاق می‌افتد، تاثیر دلخواه را ندارد: «در چنین حالی تنها کاری که ما می‌کردیم، تأیید بر ناممکن بودن دوام و تحکیم یگانگی از راه عمل جسمانی بود.»* کاستل فردی وسواسی است که تحقیر دیگران منجر به بیزاری و گوشه‌گیری‌اش شده است. مانند شخصیت ضد قهرمان مورسو در رمان بیگانه‌ی کامو، او در هنگام تجزیه و تحلیل خود رک و بی‌پرواست که از سطرهای زیر قابل تشخیص است:
«معمولا احساس تنها بودن در جهان با حس نخوت‌آمیز تکبر و برتری‌جویی همراه است. من انسانیت را یکسره تحقیر می‌کنم، افراد دور و برم به نظرم پست، زبون، کودن، آزمند، خشن، تنگ‌نظر می‌رسند. از تنهایی نمی‌ترسم! آن را خدای‌گونه می‌بینم.»*

متن کامل این یادداشت را از طریق لینک زیر در سایت پیرنگ بخوانید:
http://peyrang.org/articles/126/

#ارنستو_ساباتو

منبع: آیریش تایمز

**ایمون ماهر مدیر مرکز مطالعات فرهنگی فرانسه و ایرلند
*نقل قول‌ها از ترجمه‌ی فارسی کتاب – مترجم مصطفی مفیدی- انتشارات نیلوفر

ارنستو ساباتو (۲۰۱۱-۱۹۱۱) نویسنده‌ی آرژانتینی. عکس از گری کامرون/ واشنگتن پست توسط گتی ایمج

@peyrang_dastan
www.peyrang.org

‍ .
#مصاحبه

#ترجمه‌_اختصاصی_پیرنگ


رمان طاعون آلبر کامو منجر به بیشتر خوانده شدن داستان‌های مربوط به بیماری‌های همه‌گیر شد
 
کیم ویلشر - ۲۸ مارس ۲۰۲۰- گاردین

مترجم: #شبنم_عاملی
 
دختر آلبر کامو درباره‌ی درخواست گسترده‌ی تجدید چاپ کتاب طاعون –نوشته شده در سال ۱۹۴۷- در زمان شهربندان به دلیل ویروس کرونا توضیح داد.
 
طاعون همه‌‌گیر می‌شود. مردم می‌میرند. به همه دستور قرنطینه شدن در خانه داده می‌شود درحالی‌که دکتر محلی بیست و چهارساعته برای نجات قربانی‌ها کار می‌کند. رفتار مردم یا قهرمانانه است یا مایه‌ی شرمساری. تعدادی هستند که تنها به خودشان فکر می‌کنند و تعدادی به نفع همگانی. شرایط بشر پوچ و متزلزل است.
این وضعیتی است که در رمان طاعون به تصویر کشیده شده است. رمان کلاسیک کامو در سال ۱۹۴۷ به چاپ رسید اما حالا خوانندگانی از نسل جدید را جذب کرده است.

«کاترین» دختر کامو ۱۴ ساله بود که رمان طاعون را خواند، دو ماه قبل از تصادف مرگبار پدرش. او به گاردین گفت: «پیام رمان طاعون با این شرایط تطابق دارد، همان‌طور که در گذشته داشت و در آینده نیز خواهد داشت. خوشحالم که فهمیدم مردم دوباره آن را می‌خوانند. حتی اگر چند سطر از این رمان به خوانندگان امید بدهد، این چیزی است که اهمیت دارد.»

متن کامل مقاله‌ی گاردین درباره‌ی رمان طاعون را در لینک زیر می‌توانید بخوانید:

http://peyrang.org/articles/103/



#آلبر_کامو
#طاعون


@peyrang_dastan

Photograph: Loomis Dean/Time & Life Pictures/Getty Images