سرزمین ما قبل از آن که به فعالِ محیط زیست، به دانشمند هسته ای، به مردان سیاسی-نظامی و چه بسا به پزشک نیاز داشته باشد محتاجِ اندیشمندان و متفکرانِ حوزه ی
#علوم_انسانی و
#علوم_اجتماعی و
#فلسفه است تا برای ما از چرایی و چگونگیِ انباشتِ این حد از
#خشم بگویند و راهکارهایی برای کنترلِ انواع مختلفِ
#خشونت در نهاد بشری به دست دهند.
#خوش_بینی نسبت به این حجم از ظلم، بهره کشی از حیوانات
در #باغ_وحش و
#دلفیناریوم و
#مراسم_سنتی...، قتل عام مهمانان زیبا و رنگارنگ سرزمین مان، حدِ باورنکردنیِ از بی تفاوتی و بی مسوولیتی نسبت به
#صید در جنوب و
#شکار در شمال...، تبلیغات آشکار برای تخریب و نابودی
#کویر و
#تالاب و سایر زیستگاه های ارزشمند کشور...، تاراج حیات وحش، بی مسوولیتی نسبت به حیوانات مصدوم و نیازمند کمک، نادیده گرفتنِ فعالیتِ های غیرقانونی و بی اخلاق نسبت به حیوانات
در شبکه های مجازی، خرید و فروش حیات وحش
در اوجِ «قانونمندی»، رانت های مالی و ... بیشتر
#خودفریبی است.
