Pazudharma

🔷 پس از برداشتنِ شبانه ی گیت های ساعت زنی در #سازمان_حفاظت_محیط_زیست، عزل و نصب برخی #مدیرانِ درون سازمانی و/يا استانی و مصاحبه های جنجال برانگیز، نوبت به #تفویض_اختیارِ حداکثری به مدیران کل محيط زيست استان ها رسید. روشی که باور به شیوه های اعمال #مدیریت در #بخش_خصوصی در #نگرش ریاست جدید سازمان حفاظت محیط زیست را بیشتر نمایان می کند.

🔷 تفویض اختیار یا #کارسپاری از خصوصیات بارز مدیران موفق و البته، اولین ابزار مدیریتی محسوب می شود. به بیانی بهتر، در بیشتر موارد موفقیت مدیران به میزان اختیاراتی بستگی دارد که به دیگران تفویض می کنند.

🔷 البته، تفویض اختیار ناگهانی نیست و شامل مراحلی می شود که باب نلسون و پیتر اکونومی آنها را به شش مرحله به شرح زیر تقسیم کرده اند:
١- توضیح در مورد کار
٢- روشن کردن شرایط و وضعیت کار
٣- تعیین معیارها و استانداردهای کار
٤- انتقال اختیارات کافی
٥- فراهم کردن پشتیبانی کافی
٦- اخذ تعهد

🔷 علاوه بر این موارد، نکته بسیار مهم در کارسپاری #نظارت و #بررسی_عملکرد است. به بیان بهتر، نمی توان با تکیه ي کامل بر تفویض اختیارات و انجام شدن کارها توسط دیگران، از این دو مهم سلب مسوولیت کرد.

🔷 حال، پرسش اصلی این است که آیا با تفویض اختیارات کامل به مدیران کل استان ها با هدف تسریع در فرآیند #تصمیم_گیری، تمام معضلاتی که قبل از این اقدام و در زمان لزوم هماهنگی اولیه با سازمان محیط زیست بوجود آمده است، حل و فصل می شود؟

🔷 از دیگر سو، به نظر می رسد قبل از تفویض اختیار برای اجرای بخشنامه مربوطه، تمام ٢٩ بند مورد اشاره نیازمند بررسی، بازنگری و چه بسا تغییراتی زیربنایی می بود. زیرا در جایی که اجرای همین بندها، خود زمینه ساز برخی از #بحران_های_محیط_زیست و #حیات_وحش کشور هستند، تفویض اختیار تام و تمام می تواند به فاجعه ای عظیم تبدیل شود.

https://t.center/pazudharma