کانال خبری پان‌ايرانيست

#مکتب_پان_ایرانیسم
Канал
Логотип телеграм канала کانال خبری پان‌ايرانيست
@paniranistПродвигать
2,53 тыс.
подписчиков
7,67 тыс.
фото
6,62 тыс.
видео
2,77 тыс.
ссылок
شبکه‌های اجتماعی حزب پان‌ایرانیست: تارنما www.Paniranist.party فیس‌بوک Fb.com/paniranist.info اینستاگرام instagram.com/paniranist.party توییتر https://twitter.com/paniranist_info یوتیوب https://www.youtube.com/c/paniranistinfo/
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم به روایت  سرور مهندس #رضا_کرمانی

بخش ۳

«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروه‌های دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان  دیگر می‌گشتیم. 
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو

مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :

شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن

🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود. 
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود.  او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر‌، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.

🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.

🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.

🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.

🔻#فرید_سیاح_سپانلو –  از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید‌. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.



@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم: 

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر  که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.  
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی  نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود. 
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره  می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند 
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان  جوانان حزب پیکار را اداره نمایند. 


@paniranist
#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم
 
در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم  پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

  خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها  می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن  به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد. 
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.
 
🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم به روایت سرور مهندس #رضا_کرمانی

بخش ۳

«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروه‌های دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو

مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :

شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن

🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر‌، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.

🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.

🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.

🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.

🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید‌. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.



@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.


@paniranist
#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم

در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.

🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist
❇️ سالروز درگذشت علینقی عالیخانی از بنیانگذاران مکتب پان ایرانیسم و وزیر اقتصاد دوران طلایی اقتصاد ایران


🔻دکتر #علینقی_عالیخانی اقتصاددان برجسته ۴ تیرماه در سن ۹۱ سالگی در آمریکا درگذشت.

🔻دکتر عالیخانی به همراه #محسن_پزشکپور و #محمدرضا_عاملی_تهرانی از بنیانگذاران #مکتب_پان_ایرانیسم در دهه ۱۳۲۰ بود.
وی یکی از سه نویسنده نخستین مانیفست پان ایرانیست‌ها به نام "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" بود که در سال ۱۳۲۹ منتشر شد.

🔻این اقتصاددان برجسته در میانه دهه ۱۳۳۰ دکترای اقتصاد دولتی خود را از دانشگاه پاریس دریافت کرد و از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۸ در دولتهای علم، منصور و هویدا وزیر اقتصاد بود.

🔻شکوفایی اقتصادی و صنعتی ایران در آن دوران مرهون تلاش‌های وی و مجموعه تکنوکرات‌های میهن پرست تحت مدیرتش در وزارتخانه اقتصاد بود. طرح اصلاحات ارضی در دوره صدارت او انجام پذیرفت.

🔻دکتر عالیخانی در سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ ریاست دانشگاه تهران را بر عهده داشت و باعث و بانی ایجاد تحولاتی در دانشگاه شد.

یادش گرامی باد

@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم به روایت سرور مهندس #رضا_کرمانی

بخش ۳

«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروه‌های دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو

مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :

شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن

🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر‌، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.

🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.

🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.

🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.

🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید‌. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.



@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.


@paniranist
#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم

در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.

🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist
✴️ مهندس کرمانی، مردی برای تمام فصول مقاومت

🖌 #هومن_اسکندری

از متن:
مهندس #رضا_کرمانی یکی از برجسته‌ترین افراد نسل دوم پان‌ایرانیست‌ها بود که در سال ۱۳۲۹ به #مکتب_پان‌_ایرانیسم پیوست. مهندس کرمانی در کنگرهٔ دوم حزب پان‌ایرانیست به عضویت علی‌البدل کمیتهٔ عالی رهبری انتخاب شد و در تدوین برنامه‌های حکومتی #حزب_پان‌_ایرانیست که به کنگرهٔ سوم تحویل شد و همچنین در روند کنگره‌های سوم و چهارم حزب حضور فعال داشت. ایشان از سال ۱۳۴۱ تشکیلات حزب پان‌ایرانیست را در کهگیلویه و بویراحمد بنیان گذاشت. از سال ۱۳۴۷ تا فروردین ۱۳۴۹ و توطئهٔ غم‌انگیز تجزیهٔ بحرین، شهردار خرمشهر بود و از‌‌ همان زمان تا سال ۱۳۵۸ مسوولیت و سرپرستی تشکیلات حزب در خوزستان را به عهده داشت.

پس از بازگشت محسن پزشکپور (رهبر حزب پان‌ایرانیست) به ایران، مهندس کرمانی با کمک دیگر یاران، کنگرهٔ هفتم حزب را برگزار نمود که در همین کنگره با اتفاق آرا به عنوان نخستین دبیر کل حزب پان‌ایرانیست برگزیده شد و این سمت را تا سال ۱۳۸۱ و برگزاری کنگرهٔ نهم بر عهده داشت (۱).
از سال ۱۳۸۱ به عنوان پیشکسوت حزب، فعالیتهای سیاسی را در چهارچوب حزبی ادامه داد و با نشر کتب و جزوات، تدوین تاریخچهٔ نهضت پانایرانیسم، برگزاری جلسات حزبی و پرورش جوانان، کارنامهٔ درخشانی از خود بر جای گذاشت. در این سال‌ها بار‌ها به زندان رفت اما ذره‌ای از عزم راسخ او در طی طریق پانایرانیسم کاسته نشد.

متن کامل را در تلگراف بخوانید (مشاهده فوری)👇
https://bit.ly/2uG9jOF
✴️ علینقی عالیخانی از بنیانگذاران مکتب پان ایرانیسم و وزیر اقتصاد در گذشت


🔸دکتر #علینقی_عالیخانی اقتصاددان برجسته امروز ۴ تیرماه در سن ۹۱ سالگی در آمریکا درگذشت.
@paniranist
🔻دکتر عالیخانی به همراه #محسن_پزشکپور و #محمدرضا عاملی_تهرانی از بنیانگذاران #مکتب_پان_ایرانیسم در دهه ۱۳۲۰ بود.
وی یکی از سه نویسنده نخستین مانیفست پان ایرانیست ها به نام "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" بود که در سال ۱۳۲۹ منتشر شد.

🔻این اقتصاددان برجسته در میانه دهه ۱۳۳۰ دکترای اقتصاد دولتی خود را از دانشگاه پاریس دریافت کرد و از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۸ در دولتهای علم، منصور و هویدا وزیر اقتصاد بود.

🔻شکوفایی اقتصادی و صنعتی ایران در آن دوران مرهون تلاش‌های وی و مجموعه تکنوکرات‌های میهن پرست تحت مدیرتش در وزارتخانه اقتصاد بود. طرح اصلاحات ارضی در دوره صدارت او انجام پذیرفت.

🔻دکتر عالیخانی در سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ ریاست دانشگاه تهران را بر عهده داشت و باعث و بانی ایجاد تحولاتی در دانشگاه شد.

یادش گرامی باد

👇کانال خبری پان ایرانیست👇
https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PTR7tqOh54EqQ
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دکتر #رضا_نیازمند معاون وزیر اقتصاد و نخستین مدیر عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران که رشد اقتصادی ۱۴ درصدی ایران در زمان معاونت وی و وزارت #علینقی_عالیخانی (از بنیانگذاران #مکتب_پان_ایرانیسم) در وزارت اقتصاد به وقوع پیوست.
@paniranist
🔻دوران طلایی توسعه ایران، توسط میهن پرستانی مانند مهندس #تقی_توکلی دکتر #رضا_نیازمند، برادران خیامی و... در دوره دکتر عالیخانی رقم خورد.
🔻برنامه هفت ساله توسعه هنوز هم یکی از بی‌نظیرترین برنامه‌های توسعه است و شعار همیشگی این برنامه ریزان میهن پرست این بود:
《برنامه خوب را دست آدم بی‌سواد ندهید》
🔻این جمله معیار خوبی است برای آنکه بدانیم چه تعداد افراد توانا و باسواد و میهن‌پرست هم اکنون دستشان از خدمت به کشور کوتاه شده است.

👇کانال خبری پان ایرانیست👇
https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PTR7tqOh54EqQ
تعدادی از پان ایرانیست ها با حضور در مراسم بزرگداشت سرور مهندس #تقی_توکلی از بنیانگذاران #مکتب_پان_ایرانیسم و پدر صنایع آذربایجان، یاد آن درگذشته‌ی ایران‌پرست را گرامی داشتند.این مراسم روز گذشته ۵ بهمن‌ماه۱۳۹۷ در تهران برگزار گردید.
@paniranist
مهندس #تقی_توکلی میهن پرست نامدار آذری، از پیشکسوتان #مکتب_پان‌_ایرانیسم در تبریز و پایه گذار صنایع آذربایجان درگذشت.
روانش شاد و راهش پر رهروباد.🌹
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان‌_ایرانیسم به روایت زنده یاد سرور مهندس #رضا_کرمانی

🔸امروز گسترش اندیشه های میهن پرستانه و ناسیونالیستی و اقبال فعالین سیاسی و به ویژه جوانان به احزاب ناسیونالیست از جمله حزب #پان_ایرانیست، ضرورت وجود یک تاریخ مستند جامع و تحلیلی از نهضت و #مکتب_پان_ایرانیسم و حزب پان ایرانیست، خود را آشکار می‌نماید.

از ایـن پـس به روایت و تحلیل تاریخ مبارزات پان ایرانیستی و معرفی فعالین پان ایرانیست خواهیم پرداخت؛ انجام این پژوهش مقدمه ای خواهد بود بر تدوین این تاریخ. در این راه ، همه ی صاحب نظران، پیشکسوتان و پژوهشگران را به مشارکت در این پژوهش فرا می‌خوانیم.

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - مقدمه
https://t.me/paniranist/3094

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - بخش ۱
https://t.me/paniranist/3095

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - بخش ۲
https://t.me/paniranist/3097

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - بخش ۳
https://t.me/paniranist/3121

ادامه دارد....
#حجت_کلاشی در توییتر خود نوشته است که وزارت اطلاعات اعلام کرده از برگزاری سالروز بنیاد #مکتب_پان_ایرانیسم در ۱۵ شهریور شدیدا جلوگیری خواهد کرد.
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم به روایت سرور مهندس #رضا_کرمانی

بخش ۳

«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروه‌های دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو

مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :

شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن

🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. پس از انتصاب جهانگیر تفضلی به سمت سرپرست محصلین ایرانی در پاریس، او روابط نزدیکی با علینقی عالیخانی برقرار نمود. نهضت برقراری چنین روابطی را تأیید نمی‌نمود. بنابراین روابط نهضت با عالیخانی به سردی گرایید. پس از اتمام تحصیلات او و مراجعت وی به ایران، به او تذکر داده شد که از میان همکاری با نهضت و ادامه دوستی که در پیش گرفته است، یکی از آن دو را انتخاب نماید.
عالیخانی، همکاری منفرد خود را با نظامات حاکمه ترجیح داد، بنابر این کلیه‌ی روابط تشکیلاتی و نهضتی با اوقطع شد. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم که تفضلی از دوستان او بود به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر‌، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.

🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.

🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.

🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.

🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید‌. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.
🔸ادامه دارد...

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - مقدمه
https://t.me/paniranist/3094

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - بخش ۱
https://t.me/paniranist/3095

تاریخچه مکتب پان ایرانیسم - بخش ۲
https://t.me/paniranist/3097

@paniranist
کانال خبری پان‌ايرانيست
#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی بخش ۱ آغاز کوشش های ایران پرستانه پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر…
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.
اما همانگونه که قبلا نیز یادآور شدم، در مبارزه‌ی عظیمی که ما گروهی نوجوان با الهام از احکام سرنوشت محتوم ملت ایران و به ندای تاریخ و فرهنگ جامعه ی بزرگ ایرانی آغاز نموده بودیم به مبارزات و کوشش‌های نسل حاکم اعتقاد جازم نداشتیم. حوادث سال‌های پس از آن و اینکه هر کی از مبارزان نسل حاکم، به یکی از جبهه‌های ضدملی پیوستند، جهت دریافت و بینش، نظرات ما را مدلل ساخت. جهانگیر تفضلی، پس از چندی فعالیت‌های حزبی را تعطیل نمود و از مهره‌های موثر هیأت حاکمه‌ی رژیم گذشته شد و نهایت آنکه لباده‌ی ماسونری را بر تن نمود. عجیب‌تر آنکه، بسیاری از همکاران او در آن زمان، یا در صفوف حزب توده قرار گرفتند و یا به عضویت لژهای #فراماسونری درآمدند.

@paniranist کانال خبری پان ایرانیست
Ещё